Wandelen is echt niet leuk meer... Tips?

Dat ik hier niet eerder aan heb gedacht! Als we oefenen op 'poesjes negeren' gebruiken we altijd gedroogde kip. Dat vindt hij heerlijk! En zonet tijdens het wandelen had ik ook gedroogde kip bij en ook nu had hij véél aandacht. Misschien dat ik hem zo zelfs kan afleiden bij andere honden  Morgen eens testen!!

succes

Vandaag echt een fijne dag! Orga was opmerkelijk kalm, en wanneer hij een hond zag ging ik achter een auto staan. Normaal blaft hij dan toch en doet alles om de hond te zien, maar nu vond hij zijn gedroogde snoepjes interessant en kon ik hem toch wat afleiden. Ik heb gemerkt dat het blaffen naar andere honden echt alleen bij het passeren is. Als we dus een hond zien en ik draai me om of wandel een zijstraatje in is het oké voor meneer. Maar van het kruisen (zelfs met afstand tussen) wordt hij nog wel nerveus. Misschien kan gedroogde kip of pens hierbij helpen  

En verder verliepen alle wandelingen best vlot vandaag! Een mevrouw die ik altijd tegenkom riep zelfs dat ze vond dat Orga zo rustig was  Ik ben dus helemaal trots en blij op beide hondjes

Hey Yasmine! Hoe gaat het ondertussen met Orga? Is hij nog steeds zo gek op zijn gedroogde snoepjes?

Das super , ik hoop dat het zich de afgelopen maand heeft doorgezet.

Het gaat best goed! Zeker in zijn vertrouwde omgeving wandelt hij best rustig en heeft hij aandacht voor mij. Pas op het is niet dat hij niet meer trekt maar het is toch al een gigantische verbetering Zelfs in het park (waar we niet dagelijks komen en hééél veel nieuwe prikkels zijn altijd) doet hij het goed. Hij mag dan aan de flexi en als die op het einde loopt weet hij dat hij naar me toe moet komen en ik merk dat hij ook daar regelmatig naar me kijkt en me in het oog houdt  

Met andere honden aan de lijn gaat het op en af. Soms kan ik hem afleiden, maar soms begint hij toch te blaffen. Heel vreemd is dat hij dit blaffen eigenlijk alleen in zijn vertrouwde omgeving (in de buurt) doet. Vanaf we verder van huis wandelen (park bv) wordt hij wel wat onrustig bij het zien van een andere hond maar blaft hij niet? Iemand een idee hoe dat komt? 

Met de twee samen wandelen is oké tot we een andere hond tegenkomen. Dan lijkt het of ze elkaar opfokken en begint zelfs Perdie uit te vallen terwijl ze dat tijdens de aparte wandelingen dus niet doet!! En zo'n twee grote honden die willen uitvallen tegenhouden is best moeilijk. Daarom wandel ik nog veel apart dat is veel relaxter voor iedereen

jhe zou dan denken dat ie of in bekend gebied zekerder is en blaft en op onbekend terrein onzekerder is en juist niet blaft.
Of meer zijn buurt dichter bij huis en dat ie het nodig vind de andere honden te vertellen bij jullie huis weg te blijven. Blijft gissen denk ik maar in elk geval opvallend dat ie het op bekend terrein wel doet en op trein dat wat verder ligt onzekerder meer prikkels dat niet doet.

Gorby reageert na ca. 100 mtr uberhaupt nauwelijks op andere honden.
Maar hoe dichterbij huis...... dat is territorium gevoel, en een stukje zelfverzekerdheid.
Hoe dichterbij huis hoe meer hij daar ook zijn geur heeft liggen en andere honden wil vertellen
dat dat zo is, "pas op hoor, hier woon ik, en dit is MIJN terrein"....... het vervelende is vaak
dat zo'n "territorium" overlapt met die van andere honden uit de buurt, en dan krijg je een hoop geblaf
en uitvalgedrag.

Tenzij honden elkaar heel goed kennen en elkaar erkennen in wie en wat ze zijn, zijn buurhonden
vaak niet bevriend, het is gewoon te close en bovendien zitten ze vaak ook nog aan de lijn waardoor
hun gedrag van het stukje gebied van de reikweidte van hun eigen lijn 3 dubbel meespeelt.

Naar mate je daar verder vandaan komt zijn zulke honden vaak wat meer onzeker,en passen wel op
om te snel te gaan blaffen, als je blaft, wordt je gezien..... en als je niet helemaal zeker van je zaak bent
en bovendien is het ook jouw terrein niet....

Vandaar dat het vaak op het strand zo goed gaat allemaal, dat is niemandsland.. heerlijk ontspannen

Het is dus wel vervelend gedrag, maar ook een beetje begrijpelijk.

Wat te doen: zelf heel rustig en duidelijk blijven want eigenlijk is het "jouw" territorium, en jij vindt
het helemaal niet nodig om zo te nadrukkelijk te laten weten dat jij daar woont, maar honden zijn ook honden, soms is gewoon kalm blijven, hond kort houden, gewoon doorlopen het beste, met een klein stukje acceptatie erbij, het valt ook niet mee voor onze huishonden allemaal.

Het versterkende gedrag vond en vind ik de "valkuil" van meerdere honden hebben.
Uiteraard spannen ze samen, samen ben je veel sterker dan 2x 1 hond alleen.
Ze maken elkaar onrustig en moedigen elkaar aan.
En dat is heel lastig, zeker als je toch 2 flinke honden bij je hebt zoals jij dat hebt.
Ik heb er ook vele jaren 2 of meer gehad, ik vond met 1 op pad gaan vaak echt een verademing
en vaak had ik de indruk dat die ene hond dat ook erg waardeerde.
Oa een reden waarom wij er nu maar 1 hebben en dat blijft ook zo, dat zijn echt keuze's die je maakt
n.a.v. ervaringen, onze omgeving nu leent zich niet voor meer honden tegelijk, zeker niet van het toch
felle ras wat het ras als het onze kan zijn.

Je doet het gewoon goed, blijf helder tegen Orga, probeer hem voor uit, dus ook als je terug komt even bv door de zit positie naast je tot rust te laten komen, dan neem je de riem op 1 lengte en wandel je in 1 rechte lijn naar huis, zo gaan we, en niet anders.

Maar eerlijk is eerlijk, mijn hond is totaal geen "uitvaller" en zeker niet onzeker in hondenland, maar een paar honden hier in de straat moet hij echt niet, en dat is absoluut over en weer, er is met de sociaalvaardigheid van deze honden op zichzelf totaal niets mis, en eigenlijk ook niet specifiek met hun opvoeding, wij als mensen vragen soms ook gewoon best veel van hun flexibiliteit.

Ik probeer hem inderdaad duidelijk te maken dat het niet nodig is om zo te gaan blaffen. Ik probeer ofwel een grote afstand te behouden tot andere honden, van richting te veranderen, straatje in te slaan en als het niet anders kan en we moeten een andere hond passeren dan neem ik Orga kort aan de lijn en loop door. Dat werkt ook wel merk ik

Hem commando's geven lijkt ook rust te brengen. Zo laat ik hem regelmatig zitten als er mensen of fietsers passeren. Of ik neem een stukje gedroogde pens mee en geef hem dat bij het zien van een andere hond. Dan is het stukje pens ook veel te interessant en geeft hij geen/minder aandacht aan de passerende hond! 

Het samen wandelen is inderdaad erg moeilijk. Moest Orga niet beginnen blaffen zou Perdie ook veel makkelijker te bereiken zijn. Daar moeten we dus nog wel aan werken  Het apart wandelen vind ik zelf ook veel relaxter omdat ik dan mijn aandacht volledig kan focussen op één van de twee. Maar samen wandelen is natuurlijk ook erg gezellig (zolang we geen andere honden tegenkomen). Ideaal is als we op een plekje zijn waar Perdie los kan en Orga aan de lange lijn! 

Maar met veel geduld komen we er wel

Daar ben ik ook wel van overtuigt dat jullie er wel komen.

Het kan soms heel goed helpen een hond een commando te geven (of te wel: zeggen wat tie moet doen) op het moment dat je weet dat hij misschien zelf het niet meer zo zeker en goed weet.

Ze zijn dan inderdaad eigenlijk blij met de opdracht, dat geeft structuur en hoeven ze het zelf niet op te lossen.
Wat werkt bij jouw honden, das inderdaad gewoon uitvinden, iedere hond is anders.

We zijn intussen weer een tijdje verder. Ik probeer heel consequent te zijn, al merk ik soms dat ik wel eens wat minder consequent ben, maar eigenlijk gaat het erg goed. Ik wandel nog veel apart omdat ze dat beiden echt nog nodig hebben. Als we samen wandelen doe ik Orga zijn tuigje vooraan vast (zoals een Halti-tuigje) en dan lukt het samen wandelen beter want dan heb ik fysiek wat meer kracht om ze beiden gemakkelijk te houden. 

We zijn nu zover dat ze deze week tijdens het samen wandelen een andere hond negeerde en ik ze beide kon belonen! Dat is echt een gigantisch verschil want normaal fokken ze elkaar dan op wat resulteert in blaffen, uitvallen en dan is geen van beiden nog bereikbaar. Ook tijdens het apart wandelen is er een groot verschil. Perdie deed het apart al erg goed, maar Orga viel altijd uit (uit angst, onzekerheid denk ik). Ik probeerde andere honden te vermijden, maar dat kon natuurlijk niet altijd. Ik merkte dat andere honden pas een probleem werden als ze langs de overkant passeerde. Als ze dus enkele meters voor of achter ons liepen of in een zijstraatje liepen was het voor Orga geen probleem. Maar als we echt moesten kruisen (zelfs met vele meters tussen) werd het moeilijk voor hem. We zijn nu ook zover dat Orga naar me kijkt bij het passeren en dan beloon ik hem uitbundig of doe een snuffelspelletje. Eigenlijk gaat het nu alleen nog 'fout' als de andere hond begint uit te vallen of blaffen, dan heeft Orga de neiging om daarop te reageren. 

Voor het samen wandelen wil ik nu toch een halti-tuigje kopen, misschien zelfs voor allebei. Ik heb lang geroepen dat ik geen hulpmiddeltjes wil gebruiken maar nu ik zijn tuigje vooraan vastmaak merk ik toch best een verschil bij beiden tijdens het wandelen. Ze lijken rustiger te zijn en zijn beter te bereiken Ik hoop dus dat het zo goed blijft gaan!