Wat?

Wat doen de meeste als hun dierbare huisdier zijn overleden....

Ik heb er inmiddels 4 individueel laten cremeren en heb hun as thuis staan....als de laatste is overleden strooi ik ze gezamelijk uit.(alle zijn dan ook samen op gegroeid)

Hoe denken anderen er over zoals; crematie (kan ook gezamelijk),distructie of afgeven bij de gemeente.

Ik kan na 15 jaar niet mijn hond bij de gemeentewerken achterlaten en god mag weten wat er dan gebeurt....zoveel jaar lief en leed,een lik en een traan en iemand ook al ben je boos op wie dan ook kwispelend of miauwend voor je staan zodat je alles vergeet omdat ze al die tijd liefde hebben gegeven.

Ze waren tenslotte een groot deel van je leven en of gezin.

Hier ook een urn van Tico, mijn eerste dog.... We hebben ook een paar hangertjes met as laten en een knuffelsteen met een beetje as.... Met die laatste in mijn hand ben ik heel wat avonden in slaap gevallen....

Onze katten zijn destijds begraven in de achtertuin... Net als de cavia, twee konijnen en een hamster.... (Grote tuin aldaar gelukkig)

Ik zou het ook niet anders kunnen....

Ik heb Luca's urne. na zijn dood vroegen ze aan me of hij mee mocht. onwetend als ik was kreeg ik het antwoord 'naar het beluik'. gelukkig was mijn vader verstandig genoeg om op dat moment te zeggen 'Luca blijft hier'. Hij is individueel gevcremeerd. al heb ik even getwijfeld om hem te begraven.

Mijn allereerste hond heb ik achtergelaten bij de dierenarts. Ik wist niet beter en was overmand door verdriet.

Buck is gecremeerd en ik heb een hangertje met wat as om mijn nek hangen. De rest van de as heb ik in een mooie bus thuis staan. Als het straks Lotje haar tijd is (hopelijk mag ze nog lang mee!) wordt ook zij gecremeerd en zal ik ze samen ergens (in het bos misschien) uitstrooien.

Er liggen hier in de tuin 4 honden begraven en 6 katten.

Wij hebben poes Puk laten cremeren. Ik heb achteraf wel spijt dat ik geen plukje haar heb afgeknipt, maar daar moet ik maar niet bij stil staan, is nu toch niet meer te veranderen (gelukkig houdt ze op groot formaat de wacht in de gang )

Hamstertjes vroeger gingen altijd in de tuin. Sterker nog: mijn eerste goudvissen (ik was nog heel jong hoor) heb ik in een luciferdoosje begraven in de voortuin.

Mellow wordt minstens 20, dus die gaat nog héél lang mee

Wij hebben ze in de tuin begraven.
Een begraafplaat vinden we niks, cremeren vinden we raar en de destructor houden we niet van.
Ik denk dat onze hond ook voor begraven zou hebben gekozen.

Mijn huisdieren zjn tot nu toe eerst naar pathologie en daarna naar de destructie gegaan. 
Hoe dat met mijn huidige huisdieren zal gaan weet ik nog niet.

Mijn eerste hond is ook bij de dierenarts achtergebleven. Voor Punk heb ik gepland dat ze individueel gecremeerd wordt en terug naar huis gaat in een urn.

Ik weet niet of het overal al zo is, maar hier mag je je hond alleen achterlaten als de dierenarts hem laat cremeren wat je dan zelf moet betalen. Gaan niet naar de gemeente en al heel lang niet meer naar een destructiebedrijf.

Er wordt dan ook gelijk gevraagd wat je wil. Begraven of cremeren en alles wat daarbij kan komen.....

Voor zover ik weet gaan ze hier nog gewoon naar de BAT (Brabants Afval Team). Heb er toen ik nog op de dierenambu werkte eens een hond naartoe moeten brengen (is inmiddels al jaaaaaren geleden, dat wel) en dat was echt.. vreselijk. De belangrijkste reden dat ik het met Punk anders wil doen.

Echt waar joh?! 

Zoals ik het heb begrepen mag dat hier dus echt niet meer.
Hier is in Twente.......

Zou fijn zijn dat dit overal verboden gaat worden.

Voor zover ik weet is dat niet verboden en is het een taakmvan de overheid om voor afvoer van kadavers te zorgen. 
En waarom zou dat verboden moeten worden?

Bouncer heb ik laten cremeren.
En mijn rat Otto ook, hij komt deze week weer thuis.


De rest begraaf ik in de tuin, van de ratten.
Altijd gedaan, maar soms ontwikkel je een zeer speciale band..
Toen ik nog jonger was, en er niet zoveel bij nadacht, liet ik ze ook wel eens achter bij de da.
Mijn lieve trouwe viervoeters laat ik sowieso cremeren.
Kan ze niet in de achtertuin stoppen, lelijke gedachte vind ik dat persoonlijk, voor alle jaren van liefde en en trouw wat je krijgt.(stel je gaat verhuizen, nou nee :o ).

Wel cremeren, maar dat hoeft voor mij niet individueel. Ik hoef geen as.. heb daar helemaal niks mee. Geef mij maar een mooie foto.

En ik denk trouwens dat ik Jamie in de tuin zou begraven, past gewoon in een schoenendoos. Naast de cavia's.

Leuk dat jullie reageren....

Zoals ik al schreef cremeer ik ze individueel en haal het as weer op...je heb ze toch (ik heb cairn terriers) tussen de 13 tot 17 jaar gehad en ze zijn een deel van mijn gezin geworden....
De cavia's heb ik begraven (hadden nog een tuin) en het konijn liet ik achter bij de dierenarts voor distructie en hoefde alleen de transport kosten te betalen.

Laat je ze gezamelijk met andere dieren cremeren krijg je de as niet terug en worden ze uitgestrooid over zee wat ook een mooie oplossing is.

Distructie....wil je niet weten...ze worden vermalen door een soort gehaktmolen gedroogt en gebruikt in dierenvoer of om energie op te wekken....ik hoor sommige denken...is toch ook mooi...natuurlijk maar het idee dat je dier vermalen wordt vind ik minder.

Laat je hem bij de gemeente achter gaat hij daar ook naar toe.

Ik geef wel een waarschuwing dat als je gaat googelen en filmpjes bekijkt over distructie is het niet verstandig om het te bekijken met jongere kinderen.
Heb het zelf nl. Gezien bij een paard...

Begraven...zeker als je een grote tuin hebt is perfect,maar zorg wel dat je diep graaft.
Beesten gaan opzetten door gassen in het lichaam en rottingsproces...en klappen uit elkaar.
Graaf je niet diep genoeg dan komt de stank naar boven.

Als een hond gecremeerd word blijft er alleen maar kalk over en zou je hem zelfs bij een boer over een akker uit kunnen strooien.

Op de site van rendac staat dat er alleen energe wordt opgewekt met het diermeel en het vet.

Heel persoonlijk dit onderwerp.
Uiteindelijk is het bij elke methode zo dat het vergaat en er niets van over blijft.
De ziel is niet meer in het lichaam en het lichaam is een leeg omhulsel geworden.
Bij mij zijn twee honden gecremeerd, de ander(per ongeluk door miscommunicatie)bij destructie
terecht gekomen.
Aan het eind van het verhaal heb ik met alles vrede.
De herinnering is wat blijft, allemaal hebben ze een plekje in mijn hart.
Daarom vind ik deze ook zo mooi: 

Vandaag begraaf ik jou in mij
Niet in de aarde, niet in die kist
Niet bij die bomen in de ochtendmist
Daar ben jij niet, jij bent veilig in mij

Ik vind dat iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt.

Mijn lieverds worden individueel gecremeerd, al is daar natuurlijk nog lang geen spraken van!
Ik wil graag een beetje as bijhouden in een mooie urn en de rest uitstrooien op een plaats waar ze graag wandelden. Misschien ook een boompje planten met wat as onder, maar die van mij worden zeker 20!  

Mijn eerste kat is hier in de tuin begraven. Ze is 14 geworden en thuis gestorven. Ik was toen echt gek van verdriet en heb er niet bij stilgestaan dat ze gecremeerd kon worden.
Achteraf heb ik er wel spijt van. Ze is immidels al 4 jaar dood maar ik ga haar toch missen wanneer ik verhuis...

Storm is pas 6 maanden, wil er nog niet aan denken dus,
maar ik denk dat we hem individueel laten cremeren, en ik wil er sowieso een mooi hangertje van! 
Het is na mijn vriend/familie toch de liefde van mijn leven

Wij hebben onze vorige honden laten cremeren...maar niet individueel.
Heb liever een foto en de mooie herinneringen
Konijn hamsters en cavia's en parkiet liggen wel in de tuin begraven.

Als een hond gecremeerd word blijft er alleen maar kalk over en zou je hem zelfs bij een boer over een akker uit kunnen strooien.

Ben het niet met je eens dat er alleen as over blijft..heb het helaas anders gezien bij de honden en kat van mijn moeder.

Het hondje dat wij vroeger bij onze ouders hadden is gecremeerd. De urn staat nog altijd bij mijn ouders. Ik hem hem wel eens open gemaakt uit nieuwsgierigheid(ik was nog jong) en het was glinsterend as. Ik vond het zoo bijzonder! Het was dan ook een heel bijzonder hondje

Mijn huidige huisdieren laat ik ook cremeren en neem ik mee naar huis. Ik zit er nu aan te denken om Balou dan ergens in het water uit te strooien als ik het los kan laten. Maar gelukkig is Balou jong en gezond en hoef ik me daar nog helemaal geen zorgen over te maken!

Van mij mag het. 
Maar er wordt dus geen diervoeding mee gemaakt.

Was niet mijn keuze, maar Sara is bij de DA achter gelaten (oftewel destructie).

Mijn moeder is een echte natuurfreak, vindt recyclen heel belangrijk (klinkt heel stom zo, ik weet het). Ze roept zelf altijd: "Gooi mij maar op de composthoop als ik dood ben, merk ik toch niet en dan is mijn dood tenminste nog nuttig!" Of ze zegt: "Ik wil gecremeerd worden in een kartonnen doos. Waarom in godsnaam goed hout verspillen waar je maar heel even in ligt en vervolgens verbrand wordt?!"

Vandaar dat de keuze voor destructie ook al snel gemaakt was  

Ik weet nog niet wat ik zou willen: cremeren of aan de wetenschap schenken. Vind dat laatste ook een heel nuttig doel hebben, het kan helpen bij het redden van je geliefde huisdier...

Misschien een beetje rare vraag maar wat kost het ongeveer. Is cremeren duurder of een graf. En zijn er ook kosten als je huisdier achter laat bij de DA?

Ik heb er eerlijk gezegd nooit over na gedacht maar ik denk dat ik voor een crematie zou gaan... Zou ik voor me zelf ook willen....

Kosten kwa cremeren ligt aan de grote van de hond. Onze hond woog 7 kilo dat koste dacht ik 150 euro + opbaren.

Hoe groter de hond hoe duurder en er zijn kosten als je de hond achterlaat bij de DA. Zelf zou ik dat nooit doen....wie weet wat ze daar doen met je hond.

Ik heb zelf een vermoeden dat een graf duurder is. Dat weet ik niet zeker.

Als je je hond achterlaat bij de DA gaat ie naar de destructie (dat was hier tenminste zo).