hoe kan ik mijn mama overtuigen????

Chelsea, wat je hebt meegemaakt is heel verdrietig, en laat het maar los, het is gebeurd, verdriet dat de bordeauxdog er niet meer is is groot, en ja dat is toch heel begrijpelijk, jouw maatje.


nu even wat anders, je mams wil er niet {nog} aan beginnen, voor jou heel naar want je wilt heel graag een vriendje waar je alles mee kan delen, wat je kan doen Chelsea.....


het is bijna voor jou vakantie tijd, je kan op zoek gaan naar een oppashondje, uitlaten voor anderen, zoek er een uit, waar je dagelijks mee kan gaan wandelen, spelen , en wie weet ook een uurtje bij je thuis... jouw oppashondje, toch een eigen vriendje, is het zo dat je met je vriendinnen uit wilt , dan gaat het hondje, jouw oppashondje gewoon weer naar de eigenaar terug.

zou dat een optie voor je zijn ? toch een hondje, al is het een oppashondje, toch een beetje jouw hondje, maar na een fijne wandeling en spelen met de hond, gaat tie weer terug.

er zijn hier op het forum, ook meiden die een oppashondje hebben ,en het toch beschouwen als hun maatje, vakantie tijd, ga eens langs de verzorgings tehuizen, wie weet vind jij daar een oppashondje.

Ik vind het erg voor je hoor dat je hond is moeten inslapen. Er komen veel kinderen bij jullie.....kleine kindjes durven honden al eens pijn doen. Ferm pijn.....en dan grommen ze en worden boos. Dat risico loop je dan nu met een andere hond ook weer. Zelfs met een kleine hond, die laat ook niet met zich sollen. Dus ik zou zeggen, jij eerst school afmaken, die kleine kindjes niet bij een nieuwe hond laten, en als mama echt zo moet overtuigd worden, tja dan gaat die nieuwe hond het ook niet fijn hebben. Dan gaat na een groot aantal plaskes of dingen stuk te hebben gebeten. Jouw mama haar geduld vlug op zijn. En dan.......weer hond weg. Jij weer vol verdriet ?

oef wat reageren sommigen hier naar, ik krijg er buikpijn van!
weten jullie hoe of wat met de vorige hond van ts? nee denk het niet...hoe kan je hier dan over oordelen?
een hond inslapen doe je niet zomaar, makkelijker is het dier naar het asiel te brengen...maar nee de familie van ts heeft besloten niet iemand anders weer met een probleem op te zadelen en niet van de hond een ongewilde doorgeefhond te maken maar zelf hun verantwoordelijkheid te nemen...veiligheid staat dan voorop, je moet er toch niet aan denken dat er een kind bij betrokken is als er iets mis gaat? En die keuze is moeilijk oh zo moeilijk en je gaat daaraan kapot neem dat maar van mij aan...

ts is het misschien ook nog de angst voor zoveel verantwoordelijkheid die bij je moeder nog erg diep zit? is je moeder haar vertrouwen in honden kwijt? Ik zou niet je moeder overhalen voor een hond, deze moet door iedereen van de familie graag gewild zijn. Geef je moeder de tijd en ga ondertussen zoeken naar een oppashond of werken in het asiel? Je kan zo heel veel ervaring op doen en lekker met honden bezig zijn, bovendien help je deze honden daar ook nog mee, dat is toch mooi!
ik wilde ook altijd een hond nooit gekregen maar wel een konijn die kan je ook een hoop leren wist je dat?

Ik vind het ook heel naar hoe hier weer word gereageerd maar we zijn het gewend he, doe ff normaal zeg alsof dit meiske er iets aan kon doen dat de hond werd ingeslapen??? en denken jullie nou sirrieus dat ze hier heen verdriet van hebben?!! Kan hier zo kwaad om worden weer!  

meiske trek je er niks van aan maar ik ben het wel met de meeste eens dat heel het gezin er achter moet staan anders gaat het niet werken.

Ik ben blij dat jullie ons snappen die reacties deden me echt pijn! Misschien hebben jullie wel gelijk maar iedereen in de familie heeft/ krijgt een hondje en ik? ik moet er maar op toekijken hoe blij ze zijn met hun nieuwe hond! en als mama dat hondje ziet is ze er helemaal verliefd op en daarom weet ik dat ze ook wel een hond wil! maar het niet laat merken! als we een hond zouden hebben is zij de eerste in de rij om het te knuffelen ben ik zeker van!

zoals ik eerder al gevraagd had... wat werd er met de vorige hond gedaan? Op gebied van beweging.. hondenschool...

Mijn reactie was niet bedoeld voor dat grommen maar gewoon om te weten te komen wat het dagelijkse schema was voor de hond hoeveel uur en keer per dag wandelen?

Dan denk ik toch dat als je een nieuwe hond zou aanschaffen dat je de hond meermaals per dag een activiteit moet laten uitvoeren. meermaals wandelen, zoekspelletjes, ... en ben er ook van overtuigd dat het hele gezin achter de pup moet staan anders daar problemen van kunnen komen. 
Ooit zal je een pupje kunnen nemen... maar ik vrees dat het nog niet voor direct zal zijn en ik begrijp je mama wel ... ze wil niet terug een "probleem" hond...

Heb je er ook bij na gedacht hoe het voor je moeder was toen die hond werdt ingeslapen.
Ik ken genoeg mensen die die pijn nooit meer wil mee maken en er bewust voor kiezen om nooit meer een hond te nemen ook al zouden ze dol verliefd zijn op een nieuwe hond.

Je heb deze vraag ook bij expers vragen staan 2 keer.

Ik denk niet dat jullie een nieuwe hond moeten nemen. Als je een hond vals krijgt doe je iets verkeerd, ongeacht t ras.

Anders zou ik voor n kleine makkelijke hond als een tzi shu gaan, die zijn makkelijk in omgang, natuurlijk moet je ze nog wel opvoeden. Dat zou ik in jullie geval met n cursus doen!

Je moeder overtuigen.. Nou begin eens bij een plan maken voor de training, verzorging, uitlaatschema die in jou schooltijden past.. Laat n voorbereiding zien.

Ik vraag me ook af of jullie de hond enkel om 19u 's avonds uitlieten?
In dat geval zou het namelijk heel goed kunnen dat de reactie van de hond ontstaan is uit een gebrek aan uitdaging en vraag ik me af hoe je dit voor je zou zien als jullie een nieuwe hond zouden aanschaffen?

Al jouw vrienden krijgen een hondje en jij niet ?
Klinkt me wat kinderachtig en zeker geen goei argument om je mama te overtuigen.

Aan al die mensen die hier zo zagen over de vorige hond en overtuigend roepen dat honden niet vals hoeven zijn en er altijd andere oplossingen zijn dan laten inslapen: ooit van doorgefokte honden gehoord, honden met een tumor in de kop etc.? Kan ook nog hè? Weten wij allemaal niet, dus houd daar fijn over op.

Ik ben van mening dat je iemand niet moet overtuigen van een hond. Een hond is een ontzettende belasting voor een gezin en kan een hoop spanning met zich mee brengen. Je weet zelf wel hoeveel tijd een hond rooft. Moet toch 3 - 4 keer per dag uit, minimaal 1,5 uur lopen op een dag, een hond kan niet langer dan 6 uur alleen zijn, er moet oppas zijn als jullie een dag gaan, hoe doe je dat op de vakantie, er mee naar de hondenschool, enz. Ik ben in mijn eentje al 3 - 5 uur per dag kwijt aan mijn hond en daarbij heb ik ook nog eens mijn ouders en broertje die energie en tijd in haar steken. Als iemand geen hond wil dan zullen al die lasten veel zwaarder wegen en minder voor lief worden genomen.Ik begrijp dat jij/jullie graag een pup willen. Bedenk je wel dat er ontzettend veel tijd en energie in de aanschaf en de opvoeding van een pup gaat zitten, vergis je er niet in! Eerst moet je opzoek naar een goede fokker en oppassen voor broodfokkers. Helaas zijn broodfokkers erg listig en hebben ze erg veel mooie praatjes over gezonde ouderdieren en garantie en dergelijke, maar daar moet je je niet van door de wijs laten brengen. Het beste kun je een hond aanschaffen via een door de rasvereniging erkende fokker die met stamboom fokt. Je betaalt er meer voor, maar je krijgt wel een pup van gezonde ouderdieren, waarvan je weet dat de welzijn goed is en je pup de beste start heeft gehad.
Voordat je opzoek gaat naar een pupje moet je natuurlijk wel eerst bedenken welk ras het beste bij jou past. Je moet je dus via internet inlezen over verschillende rassen (hier op HP helpen we je graag! ). Bedenk voor jezelf wat belangrijk is in een hond en waar je wel of geen problemen mee hebt. Vind je het bijvoorbeeld niet erg als een hond waaks is, een jachtinstinct heeft of drijft? Moet de hond gehoorzaam zijn of is het niet erg als die eigenwijs is? enz. Als je dan een aantal rassen hebt gevonden die jou heel erg aanspreken kun je natuurlijk het beste wat ervaring op doen met de rassen door bij mensen thuis op bezoek te gaan, te wandelen met het ras en heel veel vragen te stellen.
Na het uitzoeken van een ras, het bezoeken van verschillende mensen en het vinden van een goede fokker die het welzijn van zijn/haar honden, de nakomelingen en het ras zelf hoog in het vaandel heeft heb je dan uiteindelijk je pup in huis. Dan begint de tijd dat je naar cursussen toe moet, de pup moet socialiseren, opvoeden, enz. Hier ben je ook al gauw 1,5 - 2 jaar mee bezig voordat je kunt zeggen dat je hond volwassen en stabiel is. Vooral de eerste tijd met een pup in huis is erg intensief. De pup is nog niet zindelijk, slaapt nog niet lang achter elkaar, moet nog leren om alleen thuis te blijven, kent nog niet, enz. Als de pup dat eenmaal allemaal weet komt al gauw de pubertijd. Ze gaan jou uitproberen en raken geïnteresseerd in het andere geslacht. Uiteindelijk komt er nog een tweede pubertijd en dan zul je vanzelf zien dat je hond steeds rustiger word en beter gaat luisteren. Pas dan ga je echt het volledige resultaat van je opvoeding zien.

Zou ik nog wat mogen vragen over jouw vorige hond? Ik wil absoluut niet oordelen, maar ik ben benieuwd naar de manier waardoor het gedrag is ontstaan. Hebben jullie de hond al vanaf pup af aan? Waar komt ie vandaan? Vanaf wanneer begon die het gedrag te vertonen? Wat deed ie precies en wanneer? Welke methoden hebben jullie geprobeerd om het op te lossen? Hebben jullie herplaatsing overwogen?
In ieder geval nog heel veel sterkte gewenst met het verlies. Het zal vast niet makkelijk zijn geweest om een hond waar je heel veel van houdt in te laten slapen.

ik wil een hond maar ik mag er geen  
je kunt ze niet over tuigen?   
mijn broer is allergies en hij wil er geen en ik wel en mijn broer zegt neen  
ik wil geen hond mama we gaan toch geen hond pakken he 
 en zo heeft hij mijn mama overtuigt om geen hond te kopen 
ik moet mij der maar bij neer leggen ?

Ik had vroeger 2 oppashondjes: Beli, en Dolsey. Mijn moeder wilde eerst ook geen hond, maar ik kwam de hondjes elke dag laten zien aan mijn moeder. 3 jaar waren het mijn oppashondjes, totdat mijn moeder zij: Zullen wij dan toch maar een hond nemen? Nu heb ik vanaf gister een hondje. Ik heb nog wat foto's op mijn profiel staan. Zo heb ik mijn moeder ervan overtuigd.

Blafke.....misschien eens beginnen hondjes wandelen in dichtbijzijnd asiel.....dan merkt jouw moeder dat je er tijd voor uittrekt, en dit volhoudt, in zomer en winter......zon en regen en sneeuw ? 
Want het is niet even iets dat jij gewoon graag hebt zoals een kadootje, je moet er gemiddeld tien jaar dag in dag uit voor zorgen. JIJ en jij alleen , ben je daar toe bereid, denk het niet want als jongere zijn  er in de wereld nog zoveel andere dingen te doen. Het zou spijtig zijn dat er een hond dan nadien de dupe van werd. Wacht jij beter tot je later zelfstandig voor een hond kunt zorgen. Jouw tijd komt