ervaring met hond uit buitenland?

Ik heb zelf 2 honden. 1 van iets meer dan een jaar en 1 van ruim 12 jaar oud. De pup is een hond uit Nederland maar de andere is een Spaanse hond. Een hartstikke lieve hond maar je merkt dat ze veel heeft meegemaakt. Vaak hebben deze honden een slechte socialisatie periode achter de rug. Reya zo heet ze was een zwerfhond. Ze hebben haar vermoedelijk 2 gebroken voorpoten geslagen. Na een lange tijd in Spanje te hebben g E zetten on te genezen is ze naar hier gekomen. Hier heeft ze in verschillende gastgezinnen gezetten en zelfs bij een stel wat haar graag wilde hebben. Zij hebben haat weer weggedaan omdat ze een kleine kregen en weer belande ze bij een gastgezin. Nu zitje alweer 4,5 jaar bij ons. Reya is bang voor andere honden ze loopt het liefst een flink blokje om. Onze andere hond daar gaat het wel mee maar dat heeft ook een tijdje geduurd. Ze is bang voor heel veel dingen in en om het huis. Toch zou ik het zo weer doen ondanks haar " problemen" is het een lief beest voor ons. Ik ben blij dat ik haar een warm mandje heb kunnen geven voor de tijd datzelfde er nog is.

@Pauline Ik vond juist dat jij je best nog wel positief had uitgedrukt in je reacties. Als ik dan denk aan het topic wat je toen geopend had, waarin je vertelde dat je het echt helemaal niet meer zag zitten met Cosmic en in eerste instantie ook best een naar gevoel had aan een telefoongesprek met de stichting. Zo zie je maar dat je dit soort dingen snel vergeet als het wat beter gaat. Super om te lezen!!
Ik denk alleen dat TS juist dat soort topics zou moeten lezen om echt een goede indruk te krijgen want van de meeste HPers met buitenlandse adoptiehonden lees ik echt wel dat ze tegen dingen aanlopen en het absoluut niet vanzelf gaat. Veel tijd, energie, liefde etc kost. Natuurlijk lees ik na een tijdje bij hen ook dat het een heel stuk beter en/of erg goed gaat!!


Voor TS is het belangrijk dat het niet beschreven gaat worden zoals bv dat gedicht (erg mooi trouwens, maar vind het niet slim om aan de hand van zo'n gedicht te denken dat je dan maar een buitenlandse hond moet/kan/wil adopteren) maar vertel over de topics die te lezen zijn waarin problemen besproken worden. Waarom?? Omdat de stichtingen als een gek de grond uit komen en er momenteel (ook al langer) echt best veel foute stichtingen etc voorkomen. Die hun doel ook niet is om honden te helpen maar om geld te verdienen.
Zoals Suzanne al aangeeft, je hond is niet al blij met een bak brokken en een mandje. Dankbaarheid zal deze echt niet direct aan je tonen, of liefde of wat dan ook.

Nee, ik ben echt niet tegen adoptie!! Maar vind wel dat tegenwoordig veel mensen een hondje adopteren uit het buitenland omdat ze dan vinden dat ze goed bezig zijn. Als dat de reden is, niet aan beginnen! Er belanden teveel adoptiehonden in de asiels hier. Ja, een stichting zorgt voor herplaatsing als je een goede stichting hebt. Dan zou de hond dus niet in een asiel belanden. Maar ook daar zitten weer de verkeerde bij. Die laten bij de volgende herplaatsing de nieuwe baasjes gewoon het complete bedrag nog een keer betalen. Nee, dan geven ze geen geld terug aan jou als je besluit hem niet te houden. Zo zijn er honden/hondjes 2, 3 en 4 keer herplaatst. Dus ook 2, 3 en 4 keer heeft de stichting het volle bedrag ontvangen voor deze hond.

Gelukkig zie ik het vaak ook heel goed gaan. Heerlijke honden voor de gezinnen waar ze nu wonen. Superlief en ook sociaal enz. Zelf enorm fan van podenco's. Bedenk heel goed waarom je een hond wil adopteren en of je voldoende tijd, geduld enz hebt. (dit geldt natuurlijk voor iedere hond. Ook voor een raspup, asielhond.) maar hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ik heb er ook écht doorheen gezeten en ga héél goed nadenken bij de volgende hond, er is een aanzienlijke kans dat dat geen allochtoon meer wordt..  Niet dat ik spijt heb, maar er komt véél meer bij kijken dan ik dacht!

Samira, ik heb eigenlijk nog een ding. In je openingsbericht zet je dat je natuurlijk nog geen andere hond neemt.

Vind je het echt een goed idee om na alles rondom de problemen die je met Bandit hebt en hebt gehad te kiezen of er zelfs maar over te denken om weer voor een herplaatser te gaan? In een topic heb ik gelezen dat Bandit niet bij jullie kan/mag blijven. Volgens mij is hij nog wel bij jullie momenteel? Ook weet wel dat je alleen maar vragen stelt hoor, misschien ben je helemaal niet van plan om voor een buitenlands hondje te gaan, maar als je dat wel zou willen of gaan doen lees dan alsjeblieft ook de topics hier op HP die geschreven zijn door mensen die een adoptiehond hebben, waarin staat wat de dingen zijn waar ze tegenaan lopen, waar ze moedeloos van worden enz. Het lijkt me verstandig om de mensen hier die al buitenlandse adoptiehonden hebben te vragen welke stichting in ieder geval goed is. Ik zou het nl heel sneu vinden als je nog een keer hetzelfde zou moeten besluiten als wat nu het geval is met Bandit. Zowel voor jezelf, maar nog meer voor de hond.

Voordat ik nu opmerkingen ga krijgen dat er een heleboel topics zijn van mensen die hun pup wel ik weet niet wat aan kunnen doen op bepaalde momenten. Dat weet ik en lees ik ook. Ik weet ook echt hoe je je puberende hond soms wel achter het behang kunt plakken...... Maar het gaat nu even over de buitenlandse adoptiehondjes.

Oh' w.t.f ??????
Dit topic is van de eigenaresse van Bandit??????

Wacht even... effe in een zakje in en uit blazen......
---------------------------------------------------------------

De Bandit waarover jullie in de koffiehoek geplaatst hebben ''we zijn er klaar mee, hij blijft niet bij ons, bonjorno''?!

Na hoeveel maanden? 2 of 3?

Wel een upje voor dit topic, namelijk dat nu wel duidelijk is welke mensen ''VOORAL NIET'' een buitenlandse hond moeten aanschaffen. En wellicht... helemaal geen een?

Ik kan nu van alles gaan opschrijven, zou het zin hebben?

Zo zeg ik dan maar weer hardop tegen me zelf dat spreken zilver is, en zwijgen goud.

Bovendien, veel tijd heb ik niet.
Nog even de vaat wegwerken en vanavond weer een wandeling maken... met een aantal ''asielhonden''!
                                                                                                                                      -----------------

Tjee Samira,

Wat een krachtige zelfverdedigings reactie!
Ik ben blij dat ook Suzan je verteld waarom jullie beter niet aan een adoptiehond/buitenlandse kunnen beginnen.
Als jij in onze schoenen stond en dus de topics in het achterhoofd neemt over Bandit, dan wil ik wel eens weten wat jou reactie zou zijn.

Nu kan ik er sowieso al met mijn hoofd niet bij dat je er ook maar over denkt (ik vind het vreselijk om topics te lezen waarin de TS uitleg geeft waarom een hond weg moet, niet alleen jou topic over Bandit) om een hond weer weg te doen. Je schrijft hierboven zelfs dat Bandit een impulsieve aankoop was?????! Sorry????? Kleding kun je impulsief aanschaffen, maar een hond? een huisdier?
En dan denk je over adoptie van een hond uit het buitenland??

Ik stop maar want anders ben ook ik niet aardig meer.

Waarom plaats je berichten om ze daarna weer te verwijderen?
Net als je begin bericht in dt andere topic. Mensen nemen de moeite te reageren en anderen gaan lezen maar weten absoluut niet meer waar op gereageerd is.

Over impulsief gesproken..........

Ik ben het helemaal met je eens Angèlique.Ik zie het regelmatig dat mensen impulsief een hond kopen. Ik heb zelf mijn hele leven al honden gehad. En ja vaak honden die "afgedankt" waren.
Een paar jaar geleden had ik een Jack Russell van een vriendinnetje van mijn dochter. Haar moeder vond dat ze geen vrijheid meer had met een hond. Wij hebben het beestje in huis genomen. Helaas werd zij aangereden door een auto en overleed.
Reya onze hond uit Spanje heeft al regelmatig in gastgezinnen gezetten en 1 x bij mijn weten in een ander gezin maar deze kregen een kleine en wilde de hond ineens niet meer. Nu hebben wij haar al 4,5 jaar en geven haar het warme nest waar ze recht op heeft.
Nu heb ik nog een hond en daar blijk ik ook al de 3de eigenaar van te zijn. Hij is nu net iets meer dan een jaar oud. Een hartstikke lief beest. Waarom hij bij de 1ste eigenaar weg moest weet ik niet bij de 2de waren redenen waar ik me totaal in kon vinden. 
Ik vind het zo erg dat mensen honden vaak zien als gebruiksvoorwerp.
Het is een levend ding dat recht heeft op een goed bestaan en niet van gezin naar gezin wordt gestuurd. Dat is niet goed voor een hond.
DENK GOED NA VOOR JE AAN EEN HOND BEGINT!!!!

Dat klopt dat mensen een hond zien als gebruiksvoorwerp. Ook als accessoire, of mode/hype.
Erg om te lezen dat een hond in een impulsief moment gekocht is.

Teveel honden worden gedumpt. Of dit nu in een asiel is of in 8 maanden tijd in 5 verschillende gezinnen, het blijft dumpen. Als jij er maar vanaf bent. Natuurlijk zie ik dan ook liever dat een hond herplaatst wordt dan een asiel ingaat, maar dan nog........

Mensen moeten meer nadenken over dat ze een dier (leven) in huis halen en dat ze daar hopelijk lang voor moeten/mogen zorgen. Dan hoor ik weer dat iemand een "nieuwe" hond heeft (of erbij heeft) want er zat zo'n zielig verhaal bij, of ja, ik had zo'n pakkend gedichtje gelezen etc etc. Of op MP stond zo'n schattige foto.... Mijn vriendin had een hond, dus dacht ik ik neem er ook eentje. Allemaal stuk voor stuk geweldige redenen om een hond te nemen........ :-( (niet dus!) Bah!

Het maakt dan niet uit of deze van een fokker, asiel, buitenland of waar dan ook vandaan komt.
Altijd heel goed nadenken waarom je voor een hond of voor die speciale hond kiest.
En als de hond er dan is hoop ik op een lang, blij en fijn leven samen

Inderdaad, ik mag niet te snel of te hard oordelen!Immers weet ik niets van ts of haar persoonlijke omstandigheden.

Toch ga ik me niet verontschuldigen voor het feit dat ik lichtelijk stekels krijg van situaties als deze.

In een impuls een hond in huis nemen.. om na 2 of 3 maanden te vertellen dat je het niet meer zitten met de hond.

Natuurlijk kan een situatie, door allerlei factoren plots enorm veranderen of complexer worden,, maar hoeveel kansen heeft de hond gehad, of hoe zeer is er naar oplossingen gezocht, wanneer hij slechts 2 a 3 maanden bij je is geweest?!

Los van het 'Bandit' verhaal, vind ik het ook wel eens storend hoe HP soms bijna op een adoptie site begint te lijken, of op een soort honden marktplaats. 
Vooral in de koffiehoek.

Dat is ook wat ik enorm storend vind Suzan.

Hoe vaak er een topic geopend wordt waarin staat dat een hond wegmoet. Of dat iemand een topic over een herplaatser opent voor een kennis. Ik vind dat op een forum overal over gediscussieerd mag worden, maar op HP zijn nogal veel regels en over een aantal dingen mag niet gesproken worden.
Ik hoef niet hier te komen als ik daar zo op tegen ben of het niet mee eens ben, dat snap ik zelf heel goed.
Ik begrijp ook nog wel dat een forum regels heeft. Wat ik niet begrijp is dat als je hier wil posten of reageren je het perse eens moet zijn met de denkwijze. Er zijn zoveel verschillende meningen en juist door die te delen en erover te discussiëren kun je voor jezelf uitmaken wat het beste bij je past. Jammer is het dan dat dit niet altijd kan. In sommige gevallen begrijp ik het best, maar dat er dan wel topics geopend mogen worden door mensen die hun hond gaan wegdoen. Vaak om een nogal dubieuze reden...... Of in het geval Bandit die in 8 maanden tijd nu naar herplaatsadres nummer 5 moet...... Begrijp ik niks van.

nEE, HOEZO ???

Kun je misschien iets uitgebreidere reacties geven dan zo'n nietszeggend bericht?

Hier komt zondag een hond uit Bulgarije.  Mijn andere honden komen uit Nederland.  Ik heb naar foto gekeken en het verhaal wat er bij stond.  Ook heb ik andere vragen via de mail gevraagd.  Zo als het klinkt is het een prima hond voor ons. Ze word nmorgen gebracht.  Erg spannend .

Eng vond ik het niet, maar wel heel spannend, hoe zou ze zijn vindt ze ons wel leuk, kunnen wij haar bieden wat ze nodig heeft. Er was gebeld dat ze in het asiel mensen gebeten had en ze met muilkorf aan zou komen. Eenmaal thuis nadat ik de muilkorf af wilde doen en haar wilde aaien beet ze mij ook en waren we genoodzaakt haar eerst maar met rust te laten en haar in haar eigen tempo te laten wennen. Wat altijd goed is denk ik met elke herplaatser waar deze ook vandaan komt.

Je kan er ook niet van uitgaan dat als er bij de beschrijving taat: kan goed met kinderen, katten en andere honden dat dit meteen bij jou ook zo zal gaan. Je moet gewoon op alles voorbereid zijn en goed naar de hond kijken.

Een hond uit het buitenland hoeft niet perse een rugzak te hebben  maar je moet er wel rekening mee houden, net zoals bij een herplaatser als uit eigen land. Een gewenningstijd is uiteraard altijd nodig.
Lola had wel wat dingen ze vond het allemaal doodeng en vertrouwde niets en niemand dit uitte zich door naar alles uit te vallen, zich voor dood op de straat neer laten vallen omdat ze niet meer verder kon, obsessief likken aan de vloer, ze had voedselagressie, schrok vaak en wilde dan wegvluchten. Dit is allemaal goed gekomen toen ze eenmaal doorhad dat de wereld toch niet zo slecht was en er ook veel leuks te doen is en er mensen zijn die je kan vertrouwen en die jou respecteren dat je in je eigen tempo de dingen wil ontdekken.


Waarom ik voor een hond uit een pools asiel gekozen  heb had een paar redenen,  het asiel is aangesloten bij een goede duitse stichting die een open boekhouding heeft, dit vond ik belangrijk. Maar dit gedichtje gaf  eigenlijk de doorslag voor mij


TESTAMENT VAN EEN HOND

     
Als mensen dood gaan
maken zij hun laatste wil op.
Zij laten huis en bezittingen na
aan degenen die zij liefhebben.
Als ik kon schrijven zou ik ook
een testament maken.
Aan een arme treurige eenzame zwerfhond
laat ik mijn gelukkige thuis na.
Mijn voerbak, mijn zachte bed,
mijn lekkere stoel, mijn speeltje.
De geliefde schoot, de zachte handen,
de lieve stem, de plek in een mensenhart.
De liefde die mij hielp
naar een vredig, pijnloos einde,
in liefdevolle armen.
Als ik dood ga, zeg dan niet:
geen huisdier meer,
geen pijn meer bij zijn dood!
Maar zoek een eenzame hond
die geen liefde heeft gekend
en geef hem mijn plek.
Dit is mijn nalatenschap,
dit laat ik achter,
het is alles wat ik te bieden heb.
Auteur onbekend, vertaling Claire Ruijs

edit: oops ik zie dat ik al een reaktie gegeven had haha...maar dit is dan nog een aanvulling en ja het gedicht is natuurlijk sentimenteel je moet je realiseren dat er nog heel wat meer bij komt kijken

tja en als het dan wéér eens over een herplaatser gaat, geef ik mijn ongezouten mening, en krijg ik wéér een rode pijl van jullie of verwittiging van de mods.......maar hier zeggen jullie nu zelf dat een hond geen artikel is ?veel te veel mensen , ook hp leden nemen een hond en ze zitten al in slechte financiele papieren....houden er geen rekening mee dat er veel vaste kosten bijkomen, en als dan de hond nog een beetje moeilijk is of echt ziek wordt...geen geld meer ?.whoeps hond weg......ik krijg er wat van.

Gelukkig zijn niet alle mensen zo.

Dat staat er dan ook niet. Er staat veel te veel mensen, ook HP leden.......
Ik schrijf in mijn reacties dat het gelukkig ook vaak heel goed gaat.

Nogmaals, ik krijg heel vaak de indruk dat mensen een hond uit het buitenland adopteren omdat zij de hond zo zielig vinden. Kijk eens wat een droppie, zo'n zielig verhaal staat erbij en wat een zielig koppie heeft ie hè? etcetc. (hetzelfde gebeurd natuurlijk ook in Nederland bij een asielhond en zelfs bij de br.fokhondjes, hoewel je de hond dan nog IRL ziet)

Daarbij vind ik TS nu niet gelijk de meest geschikte persoon voor welke adoptiehond of hond dan ook. Als je je geadopteerde hond na anderhalve maand al weg wil doen.......nu twee maanden, terwijl je weet dat je in de 7 maanden dat de hond oud is al baasje nummer 4 bent..... Sorry, maar hier kan ik niks anders mee dan alleen enorm boos en verdrietig van worden. Daarnaast is was Bandit nog niet eens herplaatst bij opening van dit topic en dan al denken aan welke hond ze nu wil gaan "redden"

Ik kan hier gewoon niet aardig op reageren......

Hoi mijn naam is Judith en ik heb een hondje uit Bulgarije via de stichting Dieren op de eerste plaats. Ik ben een starter (heb nooit eerder honden gehad) en mijn vriend is half gevorderd (vroeger altijd honden gehad). Wij hebben het als volgt aangepakt.
Toen we besloten dat we een hond wilde hebben we serieus een dagindeling gemaakt. Gewoon om gewoon op zwart/wit te zien wat het aan tijd gaat kosten. Hoe en wat met vakantie. Ook
een begroting inzake kosten. Besproken hoe we het de eerste maanden gingen aanpakken met het zindelijk maken en leren alleen zijn. Wie met de hond naar cursus gaan.
Vervolgens gezocht door te vragen aan andere hondeneigenaren naar een goede dierenarts en Kynologenclub in de buurt. 
Verder hebben we gekeken naar het type persoon die wij zijn. Zo kwamen we erachter dat we iig een rustig tot actieve middenslag hond wilde en bij voorkeur een mannetje. Ik wilde vanuit sociaal oogpunt bewust een zwervertje of een uit het asiel.
Onderzoek gedaan naar de stichting door andere eigenaren te bellen en open te spreken over hun ervaringen. Er zitten altijd vervelende ervaringen tussen maar zijn dit uitzonderingen of (heel erg ) juist de regel.
Omdat ik beginner ben hebben we bewust voor een pup gekozen omdat die "weinig"geschiedenis hebben. Dat betekende wel wat geduld bij het zoeken (6 maanden)
Verder hebben wij heel bewust gezegd het ras, formaat maakt ons niet uit wij committen ons aan de hond die wij krijgen. Bij zwervers weet je namelijk nooit 100% wat voor diertje het wordt omdat het een mix is. Houd je niet van verrassingen dan is een hond waarvan moeder en vader bekend zijn wellicht beter. Ja kan iig iets beter inschatten de kenmerken in hoofdlijnen als het gaat om uiterlijk en karakter. Hoe groot de hond wordt en hoeveel verzorging (ivm vacht) er nodig is.
Daarna hebben wij een rusttijd van 6 maanden ingelast en bij alles wat we deden nagedacht wat zou er nu anders zijn als we een hond hadden.
We hebben ook regelmatig (een dag of een week) op de hond (destijds 2 jaar oud) van de buren en mijn zusje (destijds 6 maanden) gepast. Gewoon om een gevoel erbij te krijgen.
Tenslotte hebben tot op heden goed contact met de stichtingen en andere hondeneigenaren die hun hond via dezelfde stichting hebben gekregen.

Onze Guinness een vrolijk actief manneke die makkelijk is en graag snuffelt. Wij nemen hem overal mee naar toe (op de fiets in een mand, in de auto, trein of bus) en zitten op cursus (gehoorzaamheid A zijn we nu mee bezig. Hij heeft eerst de puppycursus gevolgd). We werken beiden maar dat is geen probleem. Hij is zindelijk heeft geen bench en is drie dagen per week alleen thuis.(ik werk deels vanuit huis).
De eerste 2 maanden waren het zwaarst (een wandeling van normaal 5 minuten duurde bij wijze van  een uur) omdat hij werkelijk bang was voor alles en iedereen. Daarna is het (met veel tijd, geduld maar vooral liefde enthousiasme) alleen maar leuker geworden. Het kost tijd en energie maar wat ik ervoor terug krijg maakt alles meer dan goed en zou zo alles zonder nadenken opnieuw doen ook die zware eerste 2 maanden. 

Veel succes met je keus. Hoeveel plezier en onvoorwaardelijke liefde een hond ook brengt de commitment is in mijn ogen gelijk als die wanneer je de keus maakt wel of geen kind. Het is een verbintenis voor het "leven". Er moet structuur zijn, discipline en tijd om samen te spelen. Iedereen binnen het gezin moet op een lijn zitten. Bereidheid tot concessies doen. Bij een hond uit een asiel/buitenland zou ik iig adviseren of met een pup te beginnen tenzij je ervaring met honden hebt. Want voor oudere honden met een geschiedenis is denk ik ervaring wel nodig.

Fijn te lezen dat jullie het zo goed overdacht en uitgezocht hebben. Maar, je zegt veel succes met je keuzen. Mag ik vragen of je dit topic hebt gelezen? TS is juist iemand die huis absoluut niet aan een buitenlands adoptiehondje, noch Nederlands adoptiehondje moet beginnen en ik vraag me werkelijk af of ze überhaupt wel aan een hond moet beginnen.

Hoi Angelique,
Ik reageerde alleen op

ben gewoon benieuwd, ga nog lang geen andere hond nemen natuurlijk maar vrag me gewoon af hoe dat gaat als je een hond uit 't buitenland adopteert? zat gewoon op zo'n site te kijken en bijna alle honden op die site kwomen uit spanje

Heel voorgeschiedenis met bandit ken ik dus niet. Zie dat "baasje" inmiddels al verwijderd is.

Misschien wat mutserig van mij zal beter opletten voordat ik ergens op reageer.

Dat snap ik en dacht ik al. Ben zelf ook soms heel mutserig
Daarbij vind ik je reactie wel erg leuk om te lezen. Je hebt een leuke hond

Ik heb mijn sam uit zuid korea geadopteerd het was een heel gedoe en zeer prijzig! Maar uiteindelijk is alles goed gekomen en heeft hier een goed te huis!

Onze Riva toen een zwerf hond nu een Diva.
Wij waren op vakantie op de Azoren dat is een onderdeel van portugal we waren daar om 2 weken te gaan vissen . na 1 week reden we ergens hoog in de bergen en zagen we een hondje de weg oversteken eigenlijk meer kruipen heel erg bang en ze was weg maar omdat we verkeerd waren gereden moesten we omkeren en de zelfde weg terug nemen en ja hoor daar lag ze langs de weg brood mager super bang wij zijn toen vlak naast haar gestopt met de auto ze gaf zich meteen over ondersteboven en dr beentjes wijd. het eerste wat ik deed was mijn hand onder haar en hup de auto in daar kroop ze in mn armen dicht tegen me aan toen hebben we meteen naar het eerste beste dorpje gereden om water voor haar te kopen en wat te eten natuurlijk ik mocht geen vlees kopen omdat ik zei dat dat voor een hond was die ik had gevonden dus zelfs als ik het kocht kreeg ik het niet dus heb ik maar een broodje gekocht waar ook vlees in zat dat at ze uiteraard meteen heel gulzig op .toen hebben we aan heel veel mensen gevraagd of iemand haar niet zou willen opnemen in hun gezin of huis maar de mensen spraken over om haar midden op een kruispunt te zetten daar zou ze wel worden doodgereden en dat gingen wij natuurlijk niet doen. toen zijn we naar de stad gereden hebben een grote sporttas gekocht waarin we haar het hotel in hebben gesmokkeld we hebben haar daar natuurlijk mee laten eten van ons all in buffet hahaha haar heerlijk gewassen en op bed laten slapen en toen waren we verkocht ik had mijn laptop bij me dus heb met een meneer van de dierenbescherming in nederland gepraat wat ik nu moest doen als ik haar mee wou nemen en toen is het balletje gaan rollen ze heeft een week in carantaine gezeten bij een dierenkliniek op het eiland alle nodige onderzoeken gekegen ze heeft een passpoort gehad alle inentingen we hebben een plaats in het vliegtuig voor haar betaald een bench gekocht boete betaald voor het hotel omdat we werden betrapt whahahaha maar nu is ze bij ons hier in nederland en een risico was het zeker wel want ik had nog een hondje thuis dus de vraag was accepteren die elkaar maar dat was gelukkig het geval dus eind goed al goed ze is een pracht van een meid en heel erg lief. ze was heel erg bang omdat ze ook nog eens zwaar mishandelt was maar ook dat gaat er nu eindelijk een beetje uit.

Ik heb een pub uit terenife, en ze doet het super goed! Ze heeft in een korte tijd veel meegemaakt maar dat is ze naar mijn mening nu allemaal vergeten! Mijn schoonmoeder heeft twee honden uit spanje. En die waren zo rond de 1 jaar! In het begin ging het stroef omdat ze en beetje bang waren maar nu zijn het de liefste honden die je maar voor kan stellen! Als je bang bent dat je een hond krijgt die teveel mee heeft gemaakt kun je nog altijd net als ik een pub nemen! Die zijn nog te vormen!

Hallo Allemaal,

Ik heb ook twee honden uit het buitenland! Layka is alweer bijna 7 jaar bij me en heb sinds afgelopen zomer een tijdelijke Galgo genaamd Ginger opgevangen. Ze is nu 8 maanden oud en ik voed haar op en socialiseer haar zodat het voor mensen in Nederland makkelijker is haar te adopteren. Ook kunnen mensen komen kijken en een wandelingetje maken om te kijken of er een klik is. Dat is makkelijker dan via internet bepalen of je de hond wil adopteren..

Ik ben helemaal gek op zwerfhondjes uit het buitenland. Vooral Layka is zo onwijs dankbaar, we zijn een team geworden en iedereen uit mijn omgeving vertelt me dat Layka de liefste hond ooit is. Ginger is ook onwijs lief, maar nu nog erg eigenwijs en rebels. Ginger heeft een ander temperament, maar een onwijze knuffelkont en is leergierig. Er is nog werk aan de winkel maar ook zij wordt een super hond!

Hi ik weet niet of dit topic nog actueel is maar ik schrijf graag over mijn spaanse senior-dame Lua
Een dame met een traumatisch verleden, zat de eerste week letterlijk in de lamellen verstrikt van angst, de deuren moesten open blijven en ook haar poep en plas liet ze uit angst lopen. Absolute verlatingsangst. Alles vond ze spannend (lees: eng) en ze stond hele dagen verstijfd haar wangen op te blazen. Zo zielig.
Maar ook zo lief, voor mij, mijn (kleine) kinderen en voor alle kinderen overigens, groot én klein. Mannen vindt ze moeilijker maar inmiddels heeft ze mijn man ook geaccepteerd. Nog steeds wijkt ze liever geen meter van mijn voeten en ben ik even uit beeld en heeft ze niet gezien waar ik ben is er lichtelijke paniek. Ook laat ze nog steeds wel eens in zo'n paniekmoment een plasje. Maar is het duidelijk dat ik even buiten de deur ben (duidelijk middels ritueeltje) kan ze makkelijk tot 3-4 uur alleen zijn. Ze sloopt dan ook niks MAAR laat niks van eten achter! Daar 'verbouwt' ze de boel voor, en wie kan het haar kwalijk nemen, ze was vel over been )-:
Nadelen zijn er genoeg, ze is op leeftijd, niet helemaal gezond, doof, getraumatiseerd, niemand kan/mag haar uitlaten als we weg moeten dus altijd dan naar betaalde dagopvang (wat ze overigens supergoed doet), bezoek wordt blaffend ontvangen, dus ook (soms) een hoop gedoe en geregel, maar de liefde die ervoor terugkomt is onbetaalbaar!

Ik heb zelf vrijwilligers werk gedaan in een asiel in zuid Spanje, en alle hondendaar hebben een rugzak, omdat ze of slecht behandelt zijn of op straat geleefd hebben. Maar het is prachtig om te zien hoe de honden genieten van de liefde die je ze geeft en hoe mooi het is om te zien dat toch lke hond een geheel eigen karakter heeft

Wij hebben zelf 3 hondjes uit Spanje van Stichting Animal in Need.

De kleine 'terrorist' Chester kregen wij toen die net 10 weken oud was. Hij heeft gelukkig niet veel/nauwelijk niets meegemaakt in Spanje en had daarom ook geen 'bagage'.

Ook hebben wij een Podenco Kaylee. Ze was al 6 maanden toen ze naar ons kwam en is in Spanje mishandeld. Naar vreemde mannen is ze erg angstig, totdat je even zit en ze toch uit nieuwschierigheid bij je komt kijken. En als je dan een snoepje hebt.. komt ze die toch even gauw bij je halen. Ook is ze heel erg bang voor vuurwerk. Dus met Oud en Nieuw is het een hele opgave om haar uit te laten. Voor ons is ze super lief en erg waaks. Zou haar voor geen goud willen missen.

Dan heb ik samen met mijn vriend nog de kleine Lesly sinds 3 maanden. Ze is een dwergpinchertje van 4 jaar oud. Toen ze aankwam was ze erg anstig, maar al lopend vanaf Schiphol naar de auto toe werd ze al wat relaxerder. Eenmaal thuis aangekomen stond Spike (Onze Berner Sennen) op haar te wachten. Meteen snuffelen en spelen. Vanaf dat moment zijn ze onafscheidelijk met ze tweeen. Helaas hebben we wel geconstateerd dat ze niet goed ziet aan beide oogjes. Naar de DA met haar geweest en ze is gelukkig niet blind. Gelukkig weten we dit, zodat we er rekening mee kunnen houden als ze tegen iets aanloopt