Kan iemand mij aub helpen?

hoe kun je nu zegen dat 10 jaar geen hele leeftijd is?
sorry maar das onzin wat je nu zegt.
wil je horen van ons dat je beter je best had moeten doen en dat je er meer geld aan had moeten besteden ? ook al zitten jullie finacieel aan de grond dan hoeft je hond daar niet de dupe van te worden? wil je dat soms horen.als ik geen geld heb dan en wel een hond die heel ziek is dan zou ik geld lenenen voor vedere onderzoek desnoods op afbetalen ,er viel vast wel wat te regelen bij de DA,inplaat van de goedkoopste weg te kiezen,Dus wat wil je hier nou horen,de meeste labradors en golden worden geen 10,5 jaar.

Wauw wat komt jouw reactie bot uit de hoek zeg luna!
Ze vraagt alleen maar of er mensen zijn die de ziekte herkennen en daarbij verteld ze eerlijk haar verhaal!

Ik heb in aug bugs moeten laten inslapen omdat hij een lever tumor had, en ondanks dat ik 100% zeker wist wat er aan de hand was heb ik na zijn overleden nog weken lang getwijfeld.
En mijn Bugs was met 8 jaar ook nog veel te jong om te gaan, ondanks dat er in de boeken staat dat dat de verwachte levensduur is van een boxer?
De boxer van mijn moeder word in dec 11 en ondanks dat ze nu ouderdomsverschijnselen krijgt is ze nog zo fit als een hoentje.

Terug naar TS, ik heb geen idee wat het zou kunnen zijn wat jou lieverd heeft gehad.
Enigste wat ik kan zeggen is dat je goed hebt gehandeld naar je eigen situatie, een arts gaat echt niet zomaar een hond in laten slapen als hij een vermoede had van een bepaald iets...
Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van je verlies.

Anita, het gedrag wat je omsschrijft..kan te maken hebben dat ze voelde dat ze heel ziek was en voelde dat zal overlijden/niet beter meer kon worden. Honden in de wildernis willen dan alleen zijn omdat ze zwak zijn en anders prooi zijn voor andere dieren. Ondanks dat onze honden huishouden zijn, zit dit wel in hun mechanisme.

Nogmaals zeker weten doe ik het natuurlijk niet, maar mijn hondje vertoonde dit gedrag ook. Alleen als de pijn te erg was, kroop ze in me.

Luna, ik weet niet wat jou mankeert, maar ik zou het op prijs stellen als je niet meer reageert. Je doet me hier heel veel pijn mee namelijk.

Luna,
Dat is dan ook het enige wat ik tegen je gezegd heb, dat ik 10,5 jaar niet echt oud vond. Omdat ik het daarin niet met jou eens ben, hoef je me niet nog meer schuldgevoel en pijn aan te praten dan dat ik al heb, want geloof me, als ik een andere oplossing had gehad, had ik die met 2 handen aangegrepen!

Ik had je ook gevraagd niet meer te reageren, zou het fijn vinden als je dat zou respecteren.

luna

het is vast niet zo bedoeld, maar je reageert bot

voor iedereen is 10,5 jaar verschillend
jij vind het een behoorlijke leeftijd
ik niet
en anita ook niet

maar dan komen er reacties die redelijk bot zijn.
hier staat de ts vast niet op te wachten. ik wil niet voor haar praten, maar ik kan me best voorstellen dat het niet leuk is als er een discussie komt over een leeftijd, terwijl de ts verdriet heeft van de dood van haar hond en niet eens weet waaraan ze is overleden.
het is gruwelijk

ik vind niet dat er om een leeftijd in deze situatie een discussie moet ontstaan

helemaal mee eens

OMGANG OP HET FORUM

HP stimuleert het respectvol reageren naar elkaar. Neem daarom ook gezamenlijk de verantwoording om de site leuk, leerzaam en gezellig te houden.

In je emotie kun je soms iets te fel overkomen, een verkeerde aanname doen of te scherp oordelen. Dit kun je voorkomen door de tijd te nemen om je mening goed te forumleren en eerst je bericht nog eens goed door te lezen voordat je op de reageerknop drukt. Stel eerst eens een vraag voordat je meteen je oordeel geeft.

Afbranden draagt niet bij aan een goed gesprek en jaagt mensen weg. Dat laatste willen we graag voorkomen omdat het doel is om zoveel mogelijk honden en baasjes te helpen.

Wij zetten waar nodig een moderatormelding in om mensen hieraan te herinneren, maar stimuleren ook dat leden elkaar hier netjes op wijzen.

Samen maken we de sfeer en de kwaliteit van het forum!

@Luna, de modmelding is aan jou gericht. Je kunt er ook voor kiezen je uit het gesprek terug te trekken. Je reacties zijn niet respectvol en zeker niet gepast gelet op het onderwerp van dit topic en daarmee gepaard gaande emoties.

Thnx, dacht al dat ik iets verkeerd had gedaan, snapte het niet helemaal....

uhmz mss niet helemaal ontopic...
Maar gaat het hier om 2 verschillende luna's? of zijn beide accounts van 1 en dezelfde?

op wikipedia staat dat ze 12-14 jaar oud kunnen worden


ik vind je golden zo mooi!
ik denk dat de pech in zat dat hij wat oud was en ernstig ziek werd, want zijn vacht zag stralend uit en ook gewoon zijn uiterlijk zag er goed uit

ik ken alleen goldens die krulhaar krijgen, dof haar, en een beetje sjokken

ik kijk telkens in mijn mailbox, in de hoop voor het mailtje


anders zet ik de reactie van hun ook ff hier... zodat anderen ook weten wat haar mankeerde als mijn da het weet...

Anita, ga je nu toch niet van alles in je hoofd halen.Je hond mankeerde iets en jullie zijn daarvoor naar de da geweest.Die heeft haar behandeld maar ze knapte helaas niet op.Als je een flinke bankrekening hebt of een verzekering had je waarschijnlijk allerlei onderzoeken laten doen ,van te voren niet wetende of er ook echt een diagnose gegeven had kunnen worden.Helaas had je de middelen daar niet voor en moest je roeien met de riemen die je had.Niemand kan je dat kwalijk nemen,ook jij jezelf niet.Zoeken op internet naar een ziekte met dit soort symptomen is zoeken naar een speld in een hooiberg,stop daar maar mee want je maakt jezelf ziek.Ik ken dat heel goed heb zelf tijdens en na de ziekte van mijn hond nog een halfjaar gezocht naar wat het geweest kon zijn ondanks dat we ten tijde van haar ziekte niets hebben nagelaten uit oog van kosten want onze hond was verzekerd, maar gewoon om te weten wat het was, maar dat was een ziekte met zulke specifieke symptomen daar was moeilijk maar wel naar te zoeken.Bij jou is dat veel moeilijker te achterhalen, en ik denk ook dat er dan meteen een autopsie had moeten plaatsvinden.Anita geef het op om een oorzaak te vinden, je meisje is nu ergens waar ze heerlijke en zonder pijn kan spelen en houd in gedachten,eens zien jullie elkaar terug.

het is inderdaad heel erg je lieve schat te moeten afgeven,het doet pijn jammergenoeg weet ik dit ook,maar voel je vooral niet schuldig,je bent toch bij de da geweest en het zag er niet goed uit voor haar,je hebt alles op zij gezet en gedaan wat voor haar het beste was ,haar uit haar pijn verlossen,je hebt haar al die onderzoeken bespaart ,die onderzoeken zijn voor de hond ook niet zo leuk,ondanks dat je haar zo graag bij je wilde houden,je hebt het uit liefde voor haar gedaan enkel daarom,

en je hoeft zeker niet beschaamd te zijn dat je het financieel niet aan kon,er zijn nu eenmaal bepaalde omstandigheden in een mensen leven waar je niets kan aan veranderen en niets aan kan doen,en die onderzoeken kosten enorm veel geld

wat als je nu wel weet wat je meisje had,er veranderd niets ,ik weet het is moeilijk je denk nu van alles,en zit met zoveel vragen,probeer tegen jezelf te zeggen dat je gedaan hebt wat je kon,en dat weet je lieve meisje zeker en ooit zijn jullie terug samen,en weet dat ze in je hart altijd blijft leven zonder pijn
veel sterkte

Anita,

Ik heb net een reactie gegeven in je andere topic, en toen kwam ik dit topic nog tegen en ik wil toch nog even een reactie geven.

Allereerst laat je niet gek maken door sommige botte reacties, ik vraag me af wat mensen er toe brengt zo te reageren op jouw oprechte vraag waarbij je je echt kwetsbaar opsteld.

Dat jij 10 jaar en een beetje niet oud vind daar ben ik het mee eens. Onze Brad (labrador kruising) is ook maar 10 jaar en 2 maanden en 15 dagen geworden, ook ik vond dat veel te jong. Maar eerlijkheid gebied mij te zeggen dat als hij wel 12 of ouder was geworden ik dat ook te jong zou vinden terwijl ik weet dat hij dat nooit had gered.

Ook hij had artrose al vanaf heel jong (5 jaar) maar dat is niet waaraan hij uiteindelijk is overleden. Wat je beschrijft herken ik ten dele, Brad maakte de laatste week met drinken en eten ook geluiden alsof hij erin stikte. Pff wat is het nog steeds moeilijk dit weer te beleven..

Bij hem bleek het uiteindelijk een tumor geweest in de milt, maar die was uitgezaaid naar de lever, hij was dus niet meer te redden. Wij hebben die echo wel kunnen laten maken, maar daar was zijn lever niet op te zien. We hebben besloten tot opereren toen om de milt te laten verwijderen. 5 minuten nadat de operatie was begonnen kwam de dierenarts naar buiten om te vertellen dat ook zijn lever was aangetast. Wij moesten dus op dat moment beslissen of we hem nog wakker zouden laten worden of niet meer. We hebben hem niet meer wakker laten worden.. Ik heb nooit echt afscheid van hem genomen..

Dan ga je naar huis, zonder hond en dan begint het malen.
Wat als...
Hadden we niet...
Waarom...

Het heeft een tijd geduurd voor ik besefte dat wat je ook doet, dat gevoel blijft, het schulgevoel, de pijn, de leegte.. Waar ik me aan vast kon houden en optrekken was als ik foto's zag van hem, in de sneeuw, in het water en hoe naar zijn zin hij het heeft op al die foto's. Hij, en dat geld ook voor Sita (dat weet ik zeker) heeft een mooi leven gehad!

Wat jij hebt gedaan door ze te laten gaan is haar veel ergere pijn besparen, dat is niet egoistisch, in tegendeel zelfs! Wat ik lees heb jij er alles aan gedaan wat in je vermogen lag om haar die pijn te besparen, hou daar aan vast! Echt je hebt het goed gedaan!

Als een dierenarts bulten voelt in de buik dan is dat meestal geen goed nieuws!!! In de buik zijn dat meestal geen vetbulten maar vaak tumoren. Er zullen maar weinig dierenartsen zijn die direct zullen zeggen: 'een tumor !', ze willen dat natuurlijk eerst uitzoeken middels een echo, bloedonderzoek, rontgenfoto of evt. zelfs een operatie als iets anders geen uitsluitsel geeft.
Hoog in de buik zou (in de buurt van) de maag kunnen zijn en dan (en dat geef je zelf eigenlijk ook al aan!) is ze de hele tijd heel erg misselijk geweest en dan ga je op een gegeven moment vanzelf trillen op je benen en wil je het liefst niet meer aangeraakt worden. Je hebt alles gedaan wat binnen je vermogen lag, meer kun je niet doen!!!

ZO lief dat jullie allemaal proberen mee te denken met me! Dankjewel daarvoor!

Irene, wat je zegt over de leeftijd van de hond is ZO waar, als ze 15 was geworden, had ik er waarschijnlijk ook geen vrede mee gehad!

Marieke, ook ik heb inderdaad gedacht aan een tumor in of bij de maag, typisch dat je hetzelfde zegt....

sterkte meid hopelijk kun j e je rust vinden hier in en lachend terug kan denken aan je mooei meid op mooie momenten

Anita, ik wil je vooreerst heel veel sterkte wensen...die vragen die blijven komen....uitputtend....en eigenlijk...ga ervan uit dat je da je hond niet had laten inslapen als het een duidelijk patroon/diagnose was(heeft niks met geldelijke middelen te maken; maar met wazige symptomen die je wel kunt laten onderzoeken, maar geen uiteindelijke genezing geven; houdt dat voor ogen) Neem in je mee dat er nog symptomen waren die irreversibel waren, maar waar door de ouderdom geen duidelijke oorzaken voor waren aan te tonen.

Wat had het nog kunnen zijn? Die bulten in de buik? Woekerende darmkanker; geeft praktisch geen klachten bij de ontlasting, daarom is het altijd zo laat ontdekt.
Maagkanker of verslapte sfincters; opgeven van slijmen...?
Lever die gif stapelt en de maag die niet meer mee wil...

Het blijft voor jou gissen....

Ik zou je pijn willen verminderen...ik ken zo de vragen na het laten inslapen....nachten zoeken naar die uitleg...en eigenlijk is het een heel bijzondere uiting van heel graag gezien hebben...en nog...

Sterkte