gered door hond?

Wie heeft het wel eens meegemaakt, dat je door je hond wordt gered?
Mijn zoon woont in Ecuador in een indiaanse community, samen met zijn vrouw.Hij heeft daar honden en een daarvan is een kruising collie en ...... Zijn (kleine)schoonmoedertje, 80 jaar, woont ernaast en op hun erf staan oa geiten. Die geiten worden iedere dag mee de bergen in genomen om te grazen, door dat vrouwtje en 2 honden. Desbeteffende hond zorgt dat de 12 geiten bij elkaar blijven.
Op een dag had schoonmoedertje problemen met een van de geiten en deze stootte haar omver zodat ze in een ravijntje viel en er zelf niet meer uit kon komen.Toen die hond dat zag ging die onmiddelijk naar haar toe en heeft nèt zo lang aan haar getrokken tot ze uit dat ravijntje kon kruipen, zonder kleerscheuren.
Daar smelt m'n hart van

wat een vertederend verhaal

Vergeten bij te schrijven dat die hond daar niet op getraind is, geen enkele hond daar!

hij heeft me gered van een spin! hij eet altijd wel een vliegje of wat, maar 1 keer bungelde een piepklein spinnetje aan een draadje boven de tafel in de woonkamer. ik mijn moeder roepen

zij kijkt me aan en ik wijs en zeg, kijk een... o, hij is al weg. olly vrat hem op

zo zie je maar weer hoeveel honden om hun baas geven aller grootste vrienden voor het leven

Geweldig toch zoiets!

heb ook een verhaal gehoord over 2 zusjes die lekker gingen spelen. wou 1 de boom in maar daar zat een poema. de 2 meisjes schrokken en renden weg met de poema achteraan. uiteindelijk kwam hun hond, een golden retriever, die viel de poema aan. uiteindelijk komen de ouders eraan en zien een dooie poema en eindje verderop een gewonde hond. de hond overleefde het

ook een keer zat er een zwarte beer in een tuin. 2 newfoundlanders zorgden ervoor dat de beer het hek over klom en weg ging!

hoe mooi (wel zielig voor die poema, maar 2 meisjes doodbijten is ook heel erg!)

Oke, dan gaat het niet op voor mij Mijn honden hebben vaak het leven gered met landmijnen en andere explosieven, maar ja, daar zijn ze voor getraind

maar honden geven je zoveel, ze redden zelfs je leven, maar de mens is ondankbaar terug (niet alle hoor)

Ja, 2x.
De tweede keer was het engst.
Aan de overkant stond een man die ik niet vertrouwde. Pépé wil gewoonlijk naar iedereen toe. Maar niet bij deze man.
Ik ben rechtdoor gelopen, in plaats van de straat in waar die man stond.
Helaas, hij stond daar op de hoek mij op te wachten.
Pépé begon zachtjes te grommen naast mij. Ik was verstijfd, kon niets meer. Er kwam geen geluid meer uit mijn mond.
Zodra die man een hand naar mij uitstak, heb ik een hond gezien. Een hond die vecht voor jou leven, of het zijn eigen leven kost maakt hem niet uit. Ik zag een hond die gevaarlijk kon zijn. Ik zag een liefdevolle hond. Ik zag mijn hond. Mijn Pépé.
Hij sprong recht voor mij, ik kon niks doen.
Hij richtte zich op, hij stond op zijn achterpoten. Tanden laten zien, blaffen. Toen hij weer op de grond stond zag je alleen zijn tanden nog in het lantaarnlicht zien. En de felheid in zijn ogen. Maar ook de schittering van bescherming.
Hij stond dreigend tegenover die man. Grommend, hij liet nog een luide blaf horen. Laag en dreigend.
De man draaide zich om en liep weg.
Pépé heeft nog een minuut of 2 staan grommen.
Toen het voorbij was, draaide hij zich om naar mij. Ik ben op de grond gezakt en heb hem geknuffeld. Ik heb hem nog een kort rondje uitgelaten en ben naar huis gelopen.

Dit is mijn man, hij zou zijn eigen leven geven voor dat van mij.
Hoe hij daar stond, en hoe hij nu ligt te slapen, lijkt onmogelijk dezelfde hond te zijn. Maar dat is hij toch echt.
Hij is lief, zal geen vlieg kwaad doen. Niet in de avond, niet een vreemde. Nooit.
Maar toen het erop aan kwam, heeft hij een kant laten zien van hemzelf, die ik maar met 1 woord kan beschrijven.
Liefde
Ik hou van mijn hond. En hij ook van mij.
Hij beschermt mij, daar ben ik hem dankbaar voor.
Hij is mijn held, hij is mijn hond.

Al is hij vaak nog zo vervelend, wanneer het erop aankomt, zal Pépé mij beschermen. Dit heeft hij 2 keer laten zien.
En ik zal hem ook nooit in de steek laten






xx Hannah

Gin heeft ook wel eens ingegrepen. Een maal toen we 's avonds laat nog een rondje langs de rand van de wijk liepen. Er zijn daar veel bomen en weinig verlichting, maar dat is dus net de uitrenplek voor honden en bovendien vlak achter ons huis. Dit keer bleef ze opeens stil staan, en begon me echt letterlijk achteruit te duwen en heel zachtjes te grommen. Ik zag eerst helemaal niks, maar toen ik beter keek stond er dus een man in de bosjes. Ik dacht nog, misschien moet die gewoon heel nodig... Maar toen schoot die ineens op ons af. Ginny ging direct he-le-maal los, grommen & blaffen op een manier dat ik haar nog nooit heb horen doen, en ze verzette geen stap, bleef de hele tijd vlak voor mij staan. Toen maakte die vent dus heel snel rechtsomkeert en rende weg. Hij had haar waarschijnlijk niet eerder gezien in het donker (ik heb zelf een hele lichte jas). Wat was ik Ginny dankbaar... ben met trillende beentjes terug naar huis gehold.

Mijn kleine hondje heeft een keer een vogel gered: Er was een kat op een vogel aan het jagen en daardoor kwam de vogel verstrikt terecht in de schutting. Op he moment dat de kat net wilde toeslaan kwam ik met mijn hondje aanlopen en mijn hond rende als een speer achter de kat aan en even later vloog de vogel rustig weg. De hond van mijn oom(newfoundlander) die heeft mijn zus een keer gered vroeger; ze was verdwaald in het bos ergens in frankrijk op vakantie. Mijn oom ging zoeken naar mijn zus samen met de hond(genaamd dudok) Dudok dwaalde al gauw af van het pad en vond mijn zus die toen 8 jaar oud was..

Hier geen heldendaden, maar ik moet even kwijt dat ik je beschrijving over Pépé zijn daad heel mooi vind Hannah.
Krijg d'r gewoon kippenvel van, vooral de laatste woorden (dat stukje over liefde).

De andere verhalen vind ik ook mooi beschreven. En inderdaad, hoe vervelend ze soms ook kunnen zijn, ze zíjn er voor je in geval van nood

O ja, Mellow heeft me een keer gered van een gevaarlijke rode prullenbak

O, deze moest bij de middelste zin (dat ze er voor je zijn in geval van nood).

Wauw hannah, wat schrijf jij toch prachtig! Zal wel heel eng zijn geweest..!
Fijn dat Pepe zo goed kon helpen, daar heb je echt een goede band voor nodig!

Wat was die andere keer?

Ik heb het zelf ook meegemaakt, met Max in een donkere steeg 's avonds laat... Ik was toen zestien, en er kwamen vijf gasten met rare bedoeningen de andere kant uit. Niet dat ze echt kwaad hadden gedaan denk ik, maar we lachtten wel en deden onozel. Eén grol van Max was voldoende en ze bolden het af.

En wat denken jullie van dit verhaal, gisteren via facebook gevonden:

http://www.lifewithdogs.tv/2012/02/pit-bull-protects-toddler-lost-in-woods/

hier ook : *smelt* *smelt*
super mooi verhaal

Bedankt voor alle lieve reacties over Pépé
Ik zou er bijna schrijver van willen worden



xx Hannah

Ben eigenlijk wel benieuwd naar andere verhalen
Dus bij deze, eventjes omhoog!

Nogmaals: Bedankt voor al jullie lieve reacties over mij en Pépé!
Wordt er helemaal verlegen van!





xx Hannah

olly heeft me ook gered met...

ik ging dood van de verveling hier, maar nu olly er is!!! YEEEH!!!

gister, vet debiel. ik zeggem: jij bent mijn beste maatje, de hele tijd, olly helemaal gek worden, sprong op zijn kleedje, ging die met de kop op de kleed en met zijn kont in de lucht

omg...

Als kind ben ik ooit eens door een Newfy uit de zee gehaald die daarvoor de training had gehad! Eigenwijs als ik was ging ik te ver en kon ik niet meer terugzwemmen. Die man zag dat en heeft toen zijn hond het water in gestuurd.

En Flex heeft toch meerdere malen het verschil gemaakt in bepaalde situaties. Soms door te moeten laten zien dat het menes was en soms door enkel aanwezig te zijn.

@ hadassa.... dat maakt het misschien juist speciaal.. tuurlijk is ervoor getraind.. maar je zoekt t ook wel op he,,,,,

@ sammy das ook gaaf

ik ben niet echt gered maar had wel een hele spannende situatie die ik heb doorstaan met KAY
ik werkte op een manege waar ik ook woonde in een sta-caravan. midden in de nacht begonnen de paarden tegen de box aan te slaan. ik ging ervan uit dat mijn eigen paard weer eens was ontsnapt.
en dat ie aand e wandel was. dus ik licht aan geknald, in wat kleren gesprongen en naar de stal gerend... daar stond mijn paard nog netjes in zn box.. mar 3 boxen verder was de deur open. jahoor de enige HENGST op stal loopt los denk ik.. ik loop een hoek om en zie de hengst staan.. ik roep zn naam en hij gooide meteen daarop zn kop omhoog.. en hangt een touw aan..
ik ren naar em toe (hij stond voor de box van een paar merries) pak het touw, zie dat een halster op een hele rare manier om zn hoofd hangt.. leidt em snel naar zn box.. besef dat ik niet de enige ben op t erf..
ren terug naar de caravan.. om kay te halen adrenaline controleerde mn hele lichaam.. ik heb terwijl ik rondbel met kay alle boxen gecontroleerd op aanwezigheid van iemand..


KAY was niet bij me weg te slaan.. hij liep er als een macho bij ik voelde me vertrouwd bij hem/ met hem.. ik heb niemand gevonden, maar hoorde nog wel een autoportier dichtslaan en de auto wegrijden

het paard is niet gestolen.. maar het was een zeer waardevolle hengst. bijzonder ras, met eenzeldzame kleur.. het paard was van slag.. ik ook.. maar Kay was wel mn held