Flóki aan het werk

5 maart 2009 hebben we de test gedaan om als gecertificeerde bezoekvrijwilligers aan de gang te kunnen. Het theoretische deel onder het genot van een kop koffie kwam eerst. Dit gaf gelukkig geen problemen. Toen wat zit, af en blijf-oefeningen naast de kantine. De blijf oefening met afleiding van de trainer die achterlangs liep deed ze zonder problemen. Ze bleef keurig liggen. Een langslopende "vreemde dame met vreemde hond" geeft ook geen reactie. De bezem gaf voor Flóki wel aanleiding tot reactie, want thuis helpt ze de stal altijd vegen. Uitbundig dus! Gelukkig is een NEE voldoende om dit te stoppen. Vervolgens nog een aantal keren lopen langs wat lekkere dingen en wat speelgoed zonder dat de hond daar aan mocht komen. Iemand die over haar heen hangt en haar stevig vasthoudt vindt ze minder prettig maar ze laat het wel over zich heenkomen.
Even lekker rennen nog en daarna vertrokken we naar de markt. Een gesprekje met 2 agenten duurde Flóki te lang. De heerlijke luchtjes zaten snel in haar neus, ze wist de "hondenkraam" snel te vinden, haar neusje wees richtingpensstaafjes Na een gezellig gesprekje met 2 mensen die een ruime belangstelling aan de dag legden voor onze "bezoekhonden in spé", hebben we de anderen weer opgezocht. Na een keurige af-oefening tussen de kramen op de markt en het voorroepen van onze hondjes ontmoetten we een vriendelijke meneer op een scootmobiel die bereid was even een oefening met ons te doen. Geen van de honden had hier problemen mee. Tot slot nog even langs de viskraam om een portie kibbeling te halen. De dame achter de kraam zocht het grootste stuk kibbeling dat ze kon vinden uit de bak, dit was voor Flóki, die dit met één pootje steunend op de kraam en een uitgestrekte hals net kon aanpakken over de toonbank. Ze vond het heerlijk, hap-slok-weg. Het was leuk om te merken dat veel mensen positief reageren als je uitlegt wat je aan het doen bent. Eenmaal teruggekomen bij de kantine kregen de honden weer de gelegenheid om even te rennen en te ontspannen. 3 totaal verschillende hondjes die met hun baasjes de test deden en ieder op hun eigen manier. Erg leuk om dat te ervaren. Succes mede-cursisten, ik weet zeker dat veel mensen blij zullen zijn met de bezoekjes van onze sociale honden. Er gaat veel vrije tijd in zitten maar het geeft dubbel en dwars voldoening. Echt genieten!

Op de terugweg zijn Flóki en ik nog even aangegaan bij "ons" werk op de gesloten PG afdeling. Eenmaal binnen werd er door een bewoner gereageerd: heeee ben je er eindelijk lieverd, ik zit al een hele tijd op je te wachten...... (niet voor mij bedoeld natuurlijk Flóki heeft haar hart gestolen (dame van 95) en ik hoop dat ze op deze manier nog heel lang van haar kan genieten!
Ik vertelde haar van de viskraam op de markt waarop ze zei "wat is het toch een varkentje he", ik barstte in lachen uit omdat de dame in questie me gisteren had verteld dat ze vroeger erg ondeugend was geweest en zichzelf een klein varkentje noemde. Ze snapte direct waarom ik lachte en reageerde "ach", "dan heb je nu twee varkentjes.......".

Onze "werkzaamheden" in het verpleeghuis worden nu gecertificeerd een flink aantal uren in de week voortgezet. Nu nog een kopie van het certificaat naar het verpleeghuis met Flóki's foto erbij, misschien krijgt ze dan wel een vaste aanstelling .

Ze doet het zo goed, de bewoners en bezoekers reageren allemaal echt goed op haar. Wat is het een luxe om je eigen dier zo'n positieve bijdrage te kunnen zien leveren aan het welzijn van demente ouderen die leven in een gesloten woning.
Flóki heeft een weblog waarop ik van plan ben regelmatig wat aan te vullen over haar werkzaamheden.
Voor wie belangstelling heeft: http://www.kipirkipirsmightyfloki.blogspot.com

Door Annika Sakkers op 26 april om 23:56