Zeer bange hond springt tegen eigenaar op

Dit is een probleem van een klant van mij, dus niet mijn hond. 

Achtergrond van de hond: voor zover de eigenaar weet is de hond 3 jaar. De hond heeft deze 3 jaar samen met paarden in een donkere stal gezeten. Daarbij is hij zeer waarschijnlijk geslagen door de vorige eigenaar. 

De hond laat echt alle stressignalen in elke situatie zien. Hij is bang voor alles, voor mensen en voor alleen zijn, voor andere honden en als de honden van hem weg gaan, voor water en voor droge plekken. Echt alles. 

De eigenaar kocht iets anders bij de vorige eigenaar via marktplaats en kwam zo de hond tegen en heeft hem meteen na een korte discussie meegenomen. De eigenaar heeft 2 weken vrij genomen maar werkt fulltime, daarom brengt hij de hond als hij werkt bij mij. 

Dit is niet mijn eerste bange hond maar ik heb het nog nooit zo heftig gezien. Inmiddels vertrouwd hij mij en kan ik hem zolang ik de tijd neem aan de lijn vastmaken en loopt hij netjes met me mee. Buiten verschuild hij zich achter me en de progressie is traag maar gisteren heeft hij zelfs heel even zijn neus gebruikt bij een boom!

maar nu het grootste probleem: als zijn eigenaar hem komt halen springt hij direct tegen hem op. Aangezien de hond bij de kleinste geluiden al in elkaar duikt in de hoek weet de eigenaar niet hoe hij dit moet aanpakken. Gisteren hebben we hem ruim een half uur genegeerd maar hij bleef opspringen. Het maakt trouwens niet meer uit wat ik doe in dit geval, ik kan bij wijze van spreken gaan schreeuwen maar hij is alleen maar ggefocust op de eigenaar. De eigenaar wil niet dat de hond weer bang wordt en weet daarom geen andere optie dan negeren (wat dus duidelijk niet werkt). 

Heeft iemand ervaring met een extreem bange hond die ongewenst gedrag vertoont? Hoe "corrigeer" je een extreem bange hond zonder hem bang te maken? 

(Hij doet dit trouwens alleen bij de eigenaar, andere mensen komt hij niet bij in de buurt en bij mij gaat hij alleen ruiken en kwispelen)

Achgos arme stumper weer, wat goed dat die kennis van jou de hond meegenomen heeft, en ook dat jij hem opvangt, je hebt toch al heel wat bereikt lijkt het.

Het gedrag negeren ok, maar de hele hond negeren werkt niet idd. Beter kalmeren. Wegkijken, misschien klein maken, op de hurken gaan zitten, of op de grond , niet over de hond heenhangen. Met vriendelijke stem en houding, geruststellen (niet overdreven) en even de tijd nemen tot de hond vanzelf rustig wordt. Eventueel snoepjes strooien waar de hond naar mag snuffelen.

Het zal wel de spanning zijn? Je hoort vaak dat herplaatsers voor mannen toch wat meer schrik hebben dan voor vrouwen.

Misschien ook nog een idee dat jij vantevoren alvast zijn tuigje om doet, maar zelf vind ik het beter dat de eigenaar de hond zelf rustig krijgt.

Op de hurken gaan zitten zullen we eens proberen vandaag!

Snoepjes werken niet, hij eet niet in het bijzijn van mensen en gebruikt zijn neus nauwelijks. Zijn we wel aan het oefenen trouwens. Inmiddels mogen we in dezelfde kamer blijven dus op ongeveer 10 meter afstand. 

respect hoor,

ik zou de eigenaar aanraden veel te lezen over hondentaal, zodat hij de hond begrijpt en zover kan krijgen dat hij hem vertrouwd. Misschien is het ook goed om er een gt bij te halen mocht de man hiermee onbekend zijn.

Was ook mijn eerste gedacht: maak je laag. Kniel neer.

Honden springen o.a. op om te begroeten, ze willen je mond likken.

Als dit de motivatie vd hond is, is negeren echt niet de juiste reactie. Maak je dus laag, en zie wat ie doet. Wil je echt aan mond likken, dan wil ie de mens dus begroeten. Begroeten op zich is goed, alleen is z'n manier wat te ontstuimig, of te gestresseerd  Dat kan je dan in goede banen leiden, maar ik zou zeker wel de begroeting beantwoorden (op een rustige manier) en niet negeren.

Nee negeren is best wel zielig,zeker voor deze hond.

Jezelf klein maken is heel goed,maar wees wel voorzichtig,deze hond klinkt zó blij als zijn mens binnen komt dat hij misschien best lomp kan zijn,dus let wel op om je handen iets uit te steken zodat hij eerst tegen zijn handen 'botst' i.p.v. tegen zijn voortanden

Mocht het hurken niet direct werken,dan ook je handen vooruit steken,hond rustig bij de flanken kalm aanraken,en terwijl je zijn lichaam wat tegenhoudt breng je jezelf omlaag.

Zou een stoel bij de voordeur misschien iets zijn, dat de man daar gewoon in gaat zitten en de hond (vooral rustig) kan begroeten? Bij Lola hielp het ook als je haar voorzichtig enthousiast liet merken dat je blij was haar te zien.

Och heden. Die arme hond heeft dus ws totaal geen socialisatie meegemaakt als pup en heeft dus geen idee hoe hij moet reageren naar andere mensen, dingen, dieren.

In die zin is een' schuurhond' ( opgegroeid in een schuur) nog erger dan een straathond.......

Nee, negeren helpt niet. Ik vind, de hond in die stressvolle situatie laten( eigenaar en hond in dezelfde , beperkte ruimte) ook geen goed idee.

Ik zou de hond vast aan lijnen voordat de eigenaar binnenkomt.

Dan pakt de eigenaar bij binnenkomst, zonder oogcontact of wat te zeggen, rustig de lijn en gaat direct wandelen buiten met de hond. In vrij stevig tempo.

Zo haal je de spanning en het gespring eruit, de opgebouwde energie kan in beweging worden afgevoerd zonder dat correcties oid nodig zijn.

Daarna zal de hond echt rustiger zijn, zeker als hij dan direct ná de wandeling van de eigenaar een heel lekkere traktatie of zelfs zn complete maaltijd krijgt......probeer daar maar een gewoonte van te maken en je zult zien dat die ongerichte, ongewenste energie opbouw wordt omgezet en snel tot ontspanning zal lijden.

Zo gaat hij baasje ook meer waarderen(= minder angstig, druk): hè, dit is dat mens waar ik direct lekker mee mag lopen én daarna lekkers krijg!

ik ga mee met de meerderheid, eigenaar lager laten zijn, dus zitten of hurken.
ik denk niet dat het alleen begroeten is maar ook zeker een vorm van steun zoeken is en negeren is dan echt een no-go en zal na verloop van tijd dat de hond meer vertrouwen in iedereen en situaties heeft dit minder laten zien.

mijn hond doet het soms ook in spannende situaties, hem even tegen me aan houden maakt hem dan weer rustig en ondertussen springt hij minder omdat ik eerder weet wanneer hij even mijn steun nodig heeft of omdat ik sneller uit een situatie stap met hem, maar dat komt bij deze mensen vast ook wel met de tijd.

Is het mogelijk om in zijn huis op te passen? Want het is wel erg veel tegelijk zo, eerst zijn veilige plek verruilen voor een andere. Waar dan één persoon is waar hij houvast aan heeft, maar die is er niet altijd. En dan de enge straat op etc. Misschien wat makkelijker om in zijn nieuwe plek te kunnen blijven. Op zijn tempo. 

En natuurlijk fired up, frantic and freaked out lezen ????

Leren ontspannen kan ie goed gebruiken. 

Het knielen werkt tegen het springen maar daar is eigenlijk alles mee gezegd. De hond vertoont hetzelfde gedrag. Hij probeert niet te likken maar te claimen en te rijden. Staart is zeer gespannen in een rechte lijn naar achteren en als andere honden in de buurt komen gaat hij zelfs grommen. 

Bij hem thuis oppassen in geen optie. Ik pas op meerdere honden op en heb meerdere honden thuis. Als de eigenaar er niet is begint hij de andere honden te kopiëren. Eigenlijk alle progressie die hij heeft gemaakt komt doordat hij het zag bij en andere hond. Tenminste, de progressie die hij bij mij maakt. Hij trekt zich echt op aan de roedel  

Bij zijn eigenaar toont de hond weinig progressie omtrent het bange gedrag maar de eigenaar heeft veel meer vertrouwen van de hond. De hond schiet echt weg als hij bang is bij de eigenaar maar bij mij trilt hij alleen nog maar voor bijvoorbeeld een hard geluid. Echter als ik de hond wil aanraken moet ik me heel klein maken en heel rustig doen, terwijl de eigenaar hem overal mag aanraken zonder problemen. 

In mijn ogen, maar uiteraard kan ik het mis hebben, lijkt het een dominante hond die een verkeerde start heeft gemaakt. Het gedrag bij de eigenaar is zo claimend en het maakt alle andere honden onrustig. In de groep werd hij vandaag ook een paar keer afgesnauwd voor soortgelijk gedrag, wat hij trouwens direct accepteerde van de honden. 

De eigenaar gaat een een gt inschakelen zegt hij, zodra het wat rustiger is op zijn werk. 

http://hondenlot.nl/artikelen/dominantie.html

Dat heeft Dobby ook heel lang gehad. Echt maanden en maanden. Gewoon buiten enzovoorts. Wij zijn uiteindelijk de minste of geringste kwispel gaan belonen zodat hij leerde dat zijn staart gebruiken iets goeds is. Tegenwoordig doet zijn staart normaal. Bij het buiten lopen vaak een ontspannen dansend puntje, en zwaai zwaai wapper wapper bij sommige ontmoetingen, of spel in huis.

mijn hond gooit ook zijn staart omhoog in spannende situaties en krijg vaak de opmerking dat hij dominant is. nee hij is gespannen van angst, onzekerheid en de situatie.
en dat hij wilt vluchten bij de eigenaar kan best komen omdat ze het springen niet begrijpen. als ze dat buiten ook negeren dan heeft de hond zijn steun gezocht maar niet gekregen en moet het dan zelf oplossen en dus gaat vluchten.

ik zou dus niet teveel over de houding van de staart vallen, die geeft alleen maar aan dat de hond niet weet wat van hem verwacht wordt en geeft dus spanning aan, niks meer en minder.
vanuit die spanning zal het ritten ook komen, als de hond dit doet kan de eigenaar het beste rustig op staan en vervolgens weer neer knielen.
dit werkt natuurlijk niet met 1x, zodra het een normaal ritueel wordt en de hond weet wat te verwachten zal ook de staart naar beneden gaan.
rust en duidelijkheid

 Ik zou toch proberen of er met eten iets te overwinnen valt. Meestal is er toch wel iets waar ze voor vallen. Ik heb er één die zo ver door het lint kon zijn dat ze rood doorlopen ogen had en water met stralen uit haar bek liep. Niet dat ze gelijk overstag ging maar smeerworst (in een kong) had toch zo'n aantrekkingskracht dat het toch voor een enkele seconde haar aandacht had. Dat gaf mij dan even ruimte om een volgende stap te bedenken.

 Het is ook geen tovermiddel dat laag maken, maar proberen het vertrouwen van de hond te winnen, dat zal tijd nodig hebben.

Heeft de baas de hond wel vriendelijk toegesproken, dat hij blij is de hond weer te zien? Het is natuurlijk logisch dat als je je baas wil begroeten en hij negeert je, dat je dan steeds doller gaat proberen die aandacht te krijgen. Dat is ook wel iets wat je veel bij herplaatsers ziet, dat veel aandacht vragen, ze hebben nog zoveel steun en bevestiging nodig. Ik ben van menig dat je die dan ook moet geven, gewoon even kort en vriendelijk.

Het rijden en de staarthouding, komt van de spanning, zo laat de hond zien dat hij het ontzettend spannend vindt. Kalmeren is hier ook het beste om te doen. Vooral niet boos worden, de hond kan zich niet anders uiten als dat hij doet.

Heel goed dat hij er een gt bijhaalt, want het lijkt er op (ik weet het natuurlijk niet maar krijg die indruk) dat hij nog niet meegegaan is met de laatste ontwikkelingen over honden en hun gedrag en taal.

Laat hij dus wel kijken naar een gt met diploma die op de hoogte is van de  nieuwste ontwikkelingen.

Ik zou hem ook aanraden om daar veel over te gaan lezen, te beginnen bij Turid Rugaas haar boekjes, dat is een goede basis. (En kost niet veel tijd om ze te lezen aangezien ze vrij dun zijn)

Een goed duidelijk boek is ook dit is uw hond van John Bradshaw.

Verder artikeltjes als in de link hierboven en deze is ook interessant

http://www.dogcity.nl/assets/Plaatjes/Algemeen/watisermetdominantie.pdf

 Stres, de hond is blij de eigenaar te zien en weet zich met zich zelf totaal geen raad.

Geen claim gedrag, de hond heeft niets geleerd, weet zich geen houding te geven. Net zo als naar andere honden toe.

Dominantie is geen karakter eigenschap en bij zo een bange hond niet aan de oorde. Pure onzekerheid en onwetendheid.

Je kan kijken of de hond wilt zitten als de baas komt. Kent hij dat commando? 

Misschien kalmerend toespreken.  Lijn omdoen en gelijk een stukje wandelen, iets doen. Of buiten wandelend de eigenaar tegemoet lopen, in beweging blijven.

Bizar .. Jip is op dezelfde manier uit zijn (zeer) ongezonde leefsituatie gehaald. Een andere leefsituatie weliswaar, maar ook door iemand die via Marktplaats iets anders (meubelstuk) kwam kopen na korte discussie meegenomen. Daarna is hij bij mij gekomen.

Ik zou een (zeker onzekere bange) hond helemaal niet straffen, schadelijk voor mentale/emotionele welzijn van het dier en schadelijk voor vertrouwensrelatie. Hoelang is de hond nu bij 'meneer'?

Mijn hond stond zo stijf van stress en angst, daar heb ik aanvankelijk heel weinig eisen aan gesteld (mede door het feit dat zoiets totaal niet binnenkwam door hoge stressgehalte). Zoveel mogelijk voorkomen dat er ongewenst gedrag insluipt door het te voorkomen en doordacht (vooraf) op milde wijze richting gewenst gedrag te sturen. BV. t.a.v. opspringen (door spanning en totaal geen raad weten met situatie) ging ik inderdaad op de grond zitten en bleef doodstil zitten, ongeacht wat de hond deed, totdat hij kalmeerde en uit zichzelf ging liggen. Dan liet ik even kort mijn hand snuffelen, stond op en ging door waar ik mee bezig was. Een hond als Jip die zo stijf stond bv 'leren zitten' e.d. was hier niet mogelijk, enkel zeer stress verhogend. Het enige wat ik deed was bv telkens als hij ging zitten het benoemen met woord 'zit' met de verwachting dat het kwartje ooit zou gaan vallen.

Wat ik hierboven schreef over mezelf klein maken op de grond en doodstil blijven zitten (ontspannen met rustige ademhaling en 'zachte' ogen) deed ik in alle situaties van hevig stress/angst/opwinding. Pas veel later, toen er meer vertrouwensrelatie was, kon ik hem ook via andere wegen leren (onder)steunen. Dat is een proces in ontwikkeling, afhankelijk van baas/hond/relatie/situatie.

Overigens heb ik hier de meest angstige/onzekere/gestreste hond rondlopen die ik ooit ontmoet heb en ook hij stond zo stijf van de spanning dat zijn staart bij hoge angst stijf tussen zijn poten zat en in zijn ogen stressvolle/dreigende confrontaties een stijve rechtop staande trillende stok was, geen beweging in te krijgen. Niks niet dominant hoor, letterlijk stijf van de spanning.

Nu is mijn hond niet angstig enzo, maar wanneer Ziva te gespannen raakt dan begint ze ook tegen mij te rijden. Wat ik dan doe is met mijn hand haar naar beneden seinen. Wanneer ze rustig gaat zitten, doe ik haar belonen door te aaien. 

Omdat mijn hond enkel op hoge pootjes, zwaar gestrest en hyperalert op elk vermeend 'gevaar' buiten liep ben ik op de momenten met minder dreiging (geen andere mensen/honden/lawaaidingen in vizier) het snuffelen gaan uitlokken door iets heel lekkers op de grond te strooien, waarbij ik hem voortdurend de keus liet wel/niet er op in te gaan. Ging hij er niet op in omdat de spanning te hoog was bleef het wel liggen voor andere dieren  Ging hij er wel op in beloonde ik het met nog meer lekkers strooien (gekookte kip of rundvleesblokjes). Stembeloningen riepen aanvankelijk alleen maar meer spanning op, dus liet ik achterwege. Zo kon ik op zijn geleide al strooiend hem sturen naar meer geurplekken en het kalmerend snuffelen belonen. Directe confrontaties zoveel mogelijk vermijden en steeds weer de afstand zoeken waarbinnen voldoende ontspanning mogelijk was tot snuffelen (naar lekkers).