Hond blaft bij het naar buiten gaan

Hallo allemaal,

Ik heb een vraag, hoe kunnen we onze pup het blaffen buitenshuis afleren?

We hebben een pup (Bayrische gebirgsschweisshund) van 16 weken. Hele normale pup zo in huis, is nieuwsgierig en onderneemt genoeg. Neemt ook genoeg rust overdag. We hebben de moeder van onze pup ook in huis (was een nestje van haar) en dat gaat heel goed. Alleen zodra ik buiten kom met hem, begint hij op alles te blaffen. Auto, boom, grasspriet, gewoon in het wilde weg. Ik heb een idee dat het angstblaffen is aangezien hij direct als hij blaft ook naar me kijkt. Met wandelen is hij ook anders dan mama, die ging meteen lekker rennen. Pup blijft het liefst kort bij me in de buurt.

Dit blaffen verdwijnt uiteindelijk wel als ik even met hem buiten ben maar als er dan een persoon of ander dier aankomt, begint hij weer van voren af aan. Hij gaat uiteindelijk wel snuffelen en heeft staart niet tussen de benen.

Ik heb al geprobeerd met snoepjes en speeltje maar daar heeft hij het dan te druk voor, blaffen stopt eigenlijk pas als hij geroken heeft.

Heeft er iemand tips??? Groetjes, Irka

..maar als er dan een persoon of ander dier aankomt, begint hij weer van voren af aan. Hij gaat uiteindelijk wel snuffelen en heeft staart niet tussen de benen.

Ik heb al geprobeerd met snoepjes en speeltje maar daar heeft hij het dan te druk voor, blaffen stopt eigenlijk pas als hij geroken heeft.

Ik zou er voor kiezen om niet op elke aankomende hond af te lopen,ik zou voorlopig even afstand nemen van andere honden,en als je wel kennis wilt laten maken,dan eerst met een bocht er om heen lopen,niet op de stoep er recht op af.

Het geblaf en zijn houding zegt dat jij het spannend vindt om een andere hond tegen te komen,hij wilt wel even snuffelen,maar vindt het allereerst spannend.

Wij doen het ook zelf verkeerd,niet expres.Onze wereld strookt niet helemaal met hoe de hondentaal werkt.In de hondentaal is het recht op elkaar af lopen onbeleefd en geeft problemen,een goede en kalme ontmoeting tussen honden in normale hondentaal gaat met een bocht (met wat afgebogen lichaam) naar elkaar toe lopen,kalm.

Wij hebben hier allemaal stoepjes,in het park of bos krappe paden,waardoor je al heel snel je pup/hond aanleert dat hij rechtuit met je mee moet lopen.Dat zorgt voor onzekerheid bij(sommige/vele) honden en brengt ze in conflict met zichzelf kan ze zelfs angstig maken.Het blafffen wat jouw pup doet is (hoogstwaarschijnlijk) vertellen dat de hond op afstand moet blijven,omdat de taal (het rechtuit op elkaar aflopen) voor hem te dreigend over komt.

Uiteindelijk loopt hij wel met jou mee(omdat je dat van hem 'vraagt') en dan is hij ineens al bij de hond....en merkt hij dat het meevalt...maar het is voor hem beter als hij kennis mag maken met de juiste manier van communiceren ,met een bocht dus.

Probeer even van de stoep of het pad af te gaan,even het fietspad oversteken,ga het grasveld op om zo meer ruimte creëren en je pup gerust te stellen.En dan daarna over te gaan op een ontmoeting(met een slappe ontspannen zijn,zodat je pup geen spanning mee krijgt tijdens de ontmoeting).En kijk wat hij zelf aangeeft,loopt er met een bocht toch nog zelf naar toe(oppassen voor aankomende fietsers),of loopt hij gewoon door en netjes met jou mee.

De uitleg die Soraya geeft is in ieder geval de uitleg die ik in mijn jarenlange praktijk met verschillende hondenrassen zelf ook heb ondervonden. Slechts enkele 'brutale' honden gaan rechtstreeks op andere soortgenoten af. De meeste dieren maken altijd, soms voor ons ongemerkt, wel een geringe omweg als ze elkaar lichamelijk gaan ontmoeten. Daarom is het verstandig dat je met een verlegen pup een eindje om de tegemoetkomende hond heen draait. Anders laten ze door hun geblaf merken dat aanval voor hen de beste verdediging is. Dit komt dan niet voort uit 'flink zijn' tonen, maar eerder uit onzekerheid. Maar ja, mag een jongere hond die net van alles begint te ontdekken een beetje onzeker zijn? Het is het proberen op bovenstaande manier zeker waard. Helpt het niet, dan zijn er nog wel andere maniertjes, maar voorlopig veel succes hoor. Met geduld gaat er heel veel lukken.

Dank jullie wel voor de uitleg, dit wist ik in ieder geval niet dus ben weer wat rijker geworden. Het probleem zit hem bij mij niet zozeer in het feit als ik andere honden tegenkom, maar meer dat hij gewoon blaft om te blaffen als ik buiten kom, in een voor hem vreemde omgeving. Ik heb het idee dat de wereld te groot voor hem is buiten. Bij ons in de tuin waar het omheind is, voelt hij zich prima.

Gisteren was ik weer met hem buiten en heb echt mijn best gedaan hem af te leiden, lukte wel enigszins maar ik was na 5 min. doodmoe van het rennen, springen, afleiden dus. Het ging wel goed dus misschien moet ik dit maar even zo vol houden zolang hij maar niet blaft, toch?

Ik sluit me aan bij Soraya, ik heb zelf ook de fout gemaakt om met mijn pup, die overigens niet bang was of blafte, naar alles en iedereen toe te stappen. Om het later weer te moeten afleren omdat lang niet iedereen ervan gediend was en de hond er ook teveel spanning door kreeg omdat het eigenlijk onnatuurlijk is voor een hond om overal recht op af te stappen.

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Ik denk dat je gevoel zeker klopt, de wereld is groot en spannend voor hem. Dus kleine stapjes zodat hij in zijn eigen tempo kan wennen.