ik haat mijn hond

ik haat mijn hond hij gaat achter katten aan. hij was twee toen wij hem kreeg en toen deed hij het al

Hè bah, kun je dat niet wat normaler formuleren?

Verder, heb je een vraag of wil je alleen mopperen.

Jij bent de baas dus je had het hem gewoon moeten afleren.
Hij weet niet beter.

Nou zeg, mijn hond gaat ook achter de katten aan, maar ik raak dan alleen geirriteerd.. Ik zou die woorden niet eens uit durven te spreken!


Herplaatsen en gauw als je je hond haat? Geen een hond verdiend dat.

Je kunt beter zeggen dat je jezelf haat, want jij bent verantwoordelijk voor je hond (in alle opzichten). 

Een hond met een jachtinstinct zoals Romeo is, gaat geregeld achter een kat aan, vooral als die bij mij in de tuin is. Een hond haten omdat hij zijn instinct nagaat, vind ik overdreven. Misschien is het beter je in te lezen in hondengedrag. 

Is dit een vraag hoe je dat gedrag moet oplossen?

Of gewoon een mededeling dat jij je hond haat?

Een hoop honden willen graag achter katten aan.

Je kan je hond wel leren zich te beheersen maar dan moet je er wat meer tijd in steken.

Misschien kan je hulp inroepen van een gedragsexpert op hondengebied.

en ik denk dat je het zult moeten accepteren

Het beste is je hond dan voorlopig de kans niet te geven. Aan de lijn houden. Afleiden, omkeren of oversteken als je een kat ziet. 

Heb het hier laatst nog bijna fout zien gaan. Een hond rende de drukke weg over, een kat achterna. Hond was totaal blind voor de omgeving. Als het fout gaat, zijn de gevolgen niet te overzien. Voor je hond, de kat en niet het minst belangrijk: de automobilisten die zich een ongeluk schrikken. Dat wil je niet..

Maar ik hoop eigenlijk dat dit een beetje "trololololololooo"  is.. Want het komt niet zo heel, ehh, vriendelijk over.. 

Ik zal proberen mijn verhaal te doen.

Wij hadden altijd een duitse herder gehad ( als pup ) maar die moesten wij op 12 jarige leeftijd laten in slapen. Wilde heel goed luisteren en had hem bijna nooit vast altijd los.

Na ongeveer een half jaar later begint het toch weer te kriebelen om weer aan een hond te beginnen. Ik wilde erg graag weer een pup ( vind het leuk om naar cursus en hem alles te leren ) maar mijn man wilde graag een oudere hond. Om man heeft het gewonnen ( zo voelt het ) en hebben wij een duitse herder van twee jaar toen gekocht. Het is een hele lieve hond voor mijn kinderen en wil redelijk luisteren, maar voor mij voelt het niet als mijn hond omdat ik het begin heb gemist, heb geen band met hem, het is niet zijn schuld maar dat ligt aan mij. En nu gaat hij ook nog achter katten aan, maakt niet uit waar die kat heen gaat hij gaat mee. hij is nu 4 jaar.

Maar hoe krijg ik het voor mekaar dat hij niet meer achter katten gaat.

wat een verhaal, ik hoop dat het een beetje duidelijk is

al mijn honden gaan achter katten, mijn herplaatsers waar ik een super fijne band mee heb en mijn hond die als pup hier gekomen is, daarvoor hebben ze lijnen uitgevonden, zo kunnen ze er niet achterheen gaan.

Ja wel duidelijk maar wel een beetje sneu voor de hond.

Die kan er niks aan doen, hij zal heus wel aanvoelen dat je hem niet graag ziet.

Wie doet er het meeste met de hond?

Misschien kun je iets samen gaan doen met de hond.

Iets van behendigheid, speuren o.i.d.

Dat je met hem bezig gaat, dat je echt iets opbouwt met de hond.

Dan ben je vanzelf hopelijk beter in staat om te werken aan het gedrag van het katten najagen, waarschijnlijk frustreert je dat nu alleen maar ipv er iets mee te doen.

Kijk aan, dat maakt het verhaal een stuk duidelijker! 

Ik zou zeggen: ga eerst eens aan jullie band werken. Doe samen leuke dingen, neem snoepjes mee, doe samen wat oefeningetjes of wat je hond ook leuk vindt. Misschien een hondenschool leuk voor beide? Samen bezig zijn! 

Want ik denk dat eerst de band versterken toch het belangrijkste is (ook al is dat makkelijke praat vanuit mij). En wat betreft de katten: Let goed op je omgeving. Lijn je hond optijd aan, voorkom dat je hond de kans krijgt. Want telkens hij de kans krijgt, blijft het doorgaan.

Ik hoop dat je iets aan mijn bericht hebt en heel veel succes!

Ik begrijp de frustratie wel van achter katten aangaan. 

Maar als hij zo lief is voor de kids waarom dan om dat ene dingetje haten?

Is er nog meer?

Je zou nu toch ook nog cursussen kunnen doen om een band te creëren? Cursus is niet alleen voor pups, is voor alle leeftijden: )

 Kwestie van aanlijnen lijkt mij.Als hij nog niet goed kan luisteren(omdat hij dat nog niet goed heeft geleerd...van jou) dan kan hij eigenlijk ook niet los..zeker niet op plekken waar katten te verwachten zijn.

ik heb mijn duitse herder vanaf 7 weken, ze woont met 3 katten samen en als ze er buiten 1 ziet gaat er gegarandeerd achter aan als ze los loopt. Ze zal ze nooit wat doen maar de jacht is o zo spannend. Gewoon opletten en als ze er 1 ziet afleiden of omdraaien.

Het is nu duidelijker maar ik blijf het vreemd vinden.

Ik heb ook een herplaatser en die heeft ook een lijstje eigenaardigheden.

Hij heeft ten eerste zichzelf niet gemaakt en ten tweede niet gekozen voor mij.

Ik heb maar te aanvaarden dat hij niet perfect is.

Dat ben ik ook niet. 

Je haat de hond? waarschijnlijk bedoel je dat je een hekel hebt aan je hond en ook aan het feit dat hij achter katten aangaat.

Tja...wat dacht je om de hond aan te lijnen zodat hij niet achter een kat aangaat. Een riem en goede halsband kan je een hoop stress besparen.

En als je na 2 jaar nog geen band hebt met je hond dan zal je die waarschijnlijk ook niet meer krijgen. Als je man meer liefde voelt voor de hond en een betere band heeft dan zou ik de zorg zoveel mogelijk door man laten doen.

 cursus hoeft niet alleen met een pup hoor. Dit kan ook een hele leuke uitdaging zijn met een oudere hond. 

Vooral om de band te versterken, want je bent lekker samen bezig. 

Wat heb je precies ondernomen in de afgelopen 2 jaar om een band met de hond te krijgen? 

En het achter katten aanrennen is idd makkelijk op te lossen door hem aan te lijnen 

Dus je hebt gewoon al 2 jaar een hekel aan je hond?

Je man 'heeft gewonnen' klinkt ook al niet erg vriendelijk vind ik. Het is toch geen kwestie van winnen en verliezen?

Heb je nu dan feitelijk ook een hekel aan je man?

Oké, het is niet leuk als je hond achter katten aan gaat, maar om daarom nou een hekel aan hem te hebben... Als iedereen dat zo zou voelen zou volgens mij 90% van de baasjes een hekel aan zijn hond hebben.

Mellow gaat ook achter katten aan (en konijntjes en reeën ook trouwens). Is wel eens vervelend, maar ze loopt nooit los, dus komt niet heel ver. Onze kat thuis werd getolereerd, maar buitenkatten...

Ik had er vast wel meer aan kunnen doen qua leren negeren, maar ik heb er vrede mee, ze is wie ze is, sommige dingen horen ook gewoon bij haar.

Wat een trieste topic , ik vind het vreselijk voor jouw hond.

Een  hondeleven , dat woord is nu op zijn plaats.

Want geloof maar dat het dier jouw afkeer voelt....figuurlijk dan zeker en ik hoop maar dat het ook niet letterlijk is. 

Herplaats hem maar vlug. 

Heb medelijden met je man!

Wauw wat een opening,

Mag toch blij zijn dat ik zielsveel van mijn honden hou ondanks hun streken.

Alleen omdat hij achter katten aan gaat zoals iedere hond (volgens mij) haat jij je hond?? Wat triest. 

Overleg met je man of je hem kan gaan herplaatsen. (De hond..........)

Vind je hem niet gewoon minder leuk omdat je hem vergelijkt met je overleden hond? 

Hetzelfde ras, dezelfde trucjes? 

Een band opbouwen lijkt me een goede stap. Lekker samen de tuin in, een cursus volgen, wandelen... 

Op de bank niet tegen je man aankruipen, maar tegen je hond (of tegen allebei). 

Betrek je hond overal bij, zo zul je zien dat je hem vanzelf als een maatje gaat zien.

Ik ken eigenaren van 2 schotse collies en ook 8 katten; Heilige Birmanen. Thuis is het pais en vree tussen honden en katten, maar oh wee als deze honden buiten katten tegen komen; dan is er van pais en vree geen sprake meer. Dit is daar overigens totaal geen reden om hun honden te haten, in tegendeel zij zijn dol op hun honden.

Een hond voelt perfect aan als je hem/haar niet mag. Haatgevoelens vind ik zwaar overdreven. De reden die je hier noemt, is niet plausibel; ook met een herplaatser kan je een goede band opbouwen.

Als jij je hart niet openstelt voor de hond, zal je geen goede band met deze hond kunnen krijgen. 

Oh, geloof me, soms zit het gedrag van je hond zo hoog, doe je er zoveel aan, niets werkt. Nou, dan haat je je hond echt wel even. En ja, dan schoof ik hem ook wel eens een dag opzij zo van "ik wil jou vandaag even niet meer zien". Maar die haat blijft niet - of tenminste, bij mij niet.

Je zult of moeten blijven trainen, of uitlaten op plekken waar geen katten zijn, of het accepteren en hem altijd aan de lijn moeten houden.

Al die mensen die lopen te prediken hoe je een hond niet mag haten, dat het aan jezelf ligt: loop even in de schoenen van een eigenaar met een hond waar (in mijn geval jarenlang) trainen gewoon niet of nauwelijks werkt en zeg me dan eerlijk of je niet een keer heel boos kan en mág zijn op je hond.

 Precies. Dat bedoel ik. Volgens mij doet iedere hond dat.

ik denk dat TS haar hond teveel vergelijkt met degene die ze ervoor had. Het is altijd verdrietig als je hond er niet meer is. Toch heb ik met al mijn honden echt een band (gekregen/gehad)

Je moet het ook wel willen, en er voor open staan, zelf wat aan doen.