Storm en de dierenarts zijn geen vrienden.....

Nou ik ben net toch wel een beetje geschrokken hoor...
Storm moest "even" naar de DA voor een rabiesenting...ik dacht "kat in het bakkie" maar ik heb het geweten
Hij was gewoon hartstikke bang voor haar. Grommen en eenkennig dat hij was.
Hij wilde zelfs bijten. Dit herkende ik he-le-maal niet. Ik probeerde hem nog te kalmeren, maar hij was al te onrustig. Toen moest hij een muilkorfje om. Dat was de eerste keer voor hem. Het was even lastig omdoen, maar dat heb ik gedaan. Hij was helemaal niet boos naar mij, ik kon zonder problemen over hem heen hangen. Na het vreselijke enge prikje (?) heeft de DA nog uitgebreid de tijd genomen om lief tegen hem te praten en hem lekkere brokjes te voeren. Na een tijdje zat hij al te kwispelen en met een scheef bekkie naar haar te kijken. Hij benaderde haar eerst heel voorzichtig, maar uiteindelijk kreeg ze nog een grote lik over haar gezicht. We zijn niet in zijn angst vertrokken, nog even gebleven en hem laten wennen...hij is op zijn gemak vertrokken. Na een half uurje zijn we nog even terug geweest en hem een brokje aldaar gegeven.
Jammer genoeg was dit dus de "doop" van het muiltje, had het liever ingeoefend met veel lol en plezier. Ik ben bang dat er nu iets negatiefs aan verbonden is.

Heb besloten dat ik met regelmaat de praktijk ga verblijden met ons bezoek...

mijn hond is ook heel bang maar mijn probeert niet te bijten maar als hij los was dan was hij weg en als we weer weg gaan dan trekt hij echt heel hard aan de lijn
ik denk dat hij gewoon heel bang was ik hoop dat het goed komt

goed idee om wat vaker langs te gaan maar niet alleen voor het bezoek aan de Da, Sasha is ook erg fel naar haar dierenarts.
Helemaal toen ze oor ontsteking had.
Zodra we in de gang komen bij de dierenarts blijft ze al stokstijf staan en moet ik haar meestal verder tillen.
Tijdens het wachten begint ze al behoorlijk te trillen en klemt ze zich helemaal aan mij vast.
Haar dierenarts is een hele rustige man en hij heeft ook veel geduld.
Maar hier is dus sasha's probleem.
Ze is bij haar vorige eigenaren veel mishandeld door de "man".
En omdat de arts altijd dingen moet doen die zei niet leuk vind is het net alsof ze dit vergelijkt met die man die haar mishandelde.
Ze vond het in het begin helemaal afschuwlijk en heeft toen ook meerdere keren geprobeert om hem te bijten.
Nu zijn we er vaker langs gegaan om haar te laten merken dat hij niet slecht is en niet altijd vervelende dingen doet bij haar.
Nu gaat het al een stuk beter en we blijven hier mee doorgaan tot alles goed gaat en het voor haar niet meer zo vreselijk is om daarheen te gaan.

Tommie is juist het tegenovergestelde !! hij vind het prachtig om naar de da te gaan.
Het is net alsof hij denkt : Joepieeeee we gaan weer naar al die hondjes en dieren toe.
Hij vind het geweldig en vind het wachten nog het leukste met al die andere dieren om zich heen.
Bij de dierenarts is hij ook altijd erg rustig en wil alleen maar kusjes geven aan hem ! haha

Als je denkt dat je een muilkorf in de toekomst nodig zult hebben voor je hond, zou ik er zelf een aanschaffen en lekker thuis oefenen. Dan kun je het om.en afdoen ook belonen en merkt de hond dat er aan muilkorven niks onaangenaams verbonden hoeft te zijn. Ik denk trouwens dat hij wat onder de indruk is geweest in de DA_praktijk. Vreemde luchtjes, andere honden en katten die ook minder goede ervaringen hebben en daar natuurlijk ook op reageren. Eeen hond merkt dat!! Goed idee om vaker voor de leut een bezoekje te brengen. Dierenarts hoeft niet eng te zijn!!
Succes ermee!!Groetjes Annelies

Mijn dierenarts zei een keer tegen mij dat de meeste honden even een "snoetje" omkrijgen. Ze zijn gewoon angstig daar; vreemde geuren, vreemde mensen, die dan ook nog eens aan je gaan zitten. Het is wel begrijpelijk.

Trouwens tof van je da dat ze de tijd nam om Storm op zijn gemakje te stellen. Was achteraf misschien beter geweest om dat van tevoren te doen, maar ja. Toch goed dat ze de tijd nam.

Lastig, maar begrijpelijk. Vreemd iemand die in een vreemde omgeving heel dicht bij je hond komt. Vreemde luchtjes. Je hond wordt vastgehouden... en dan nog een herinnering aan een vorig prikje...

Puzzle heeft echt een hekel aan de d.a. Ze krijgt dan van die groene oogjes en zit echt te kijken van: waag het eens... ik bijt in je vingers

Onze dierenarts doet het heel rustig aan. Laat haar eerst een paar minuten rondscharrelen terwijl hij alvast het entboekje invult en de gegevens bijwerkt in de computer.

Het is echt de herinnering aan een vorig prikje en dat brengt ze in verband met hem en die plek. Bij de orthopeed was Puzzle heel ontspannen en vriendelijk.

Balen als het zo gaat terwijl je het niet verwacht zeg!
Wel super dat jullie het zo goed afgesloten hebben!

goed idee om vaker even langs te gaan
valt ook niet mee vreemde geur vreemde mensen en dan nog een prikje.
Mijn hondjes zijn altijd weer erg blij als we weer buiten zijn

Idem hier Diezel en Turbo houden ook niet zoveel van onze dierenarts Is normaal denk ik Liefs Rina & Alexander likje en pootje Turbo en Diezel

Bedankt voor jullie reacties!

Vandaag was Storm helemaal alleen in de wachtkamer. Geen andere honden, katten oid. Natuurlijk wel de luchtjes...
Hij lag er braaf, piepte niet ofzoiets hij was kalm.
Wat me wel opviel is dat hij niet eens op de weegschaal in de wachtkamer wilde staan, helemaal in de ankers..toen hij dus op die tafel moest ontstond het probleem.
Een tijdje geleden was hij ook bij de dierenarts voor een onderzoekje en toen ging het prima, is alleen zijn temperatuur gemeten en naar zijn tandjes gekeken....misschien vond hij het temperaturen niet zo leuk achteraf en associeerde hij de weegschaal en de tafel indd met zijn vorige bezoek. Goh...apart...

Nu is tie natuurlijk knock out! haha...

Wij hebben een Jack Russel gehad die ging ook zo tekeer met een prikje we moesten haar soms ook een korfje voor doen.Maar het is nooit over gegaan.