Gedichten over overleden huisdieren

Prachtig gedicht, Onze hond hebben we gisteren inlaaten slapen.

myn hondje moeten laten inslapen veel verdriet zal het nooit vergeten was zo lief

8.2.2016

Vanavond om 10 uur hebben wij onze lieve hondje sonja moeten laten inslapen ze is 15 jaar bij ons geweest we hebben heel veel liefde van haar gehad.

Rust zacht lieve meid.

We gaan je missen

Hoi Sonja,

In een van jouw gedichten staat de passage van; "...ze zullen ons wel uitlachen, omdat we huilen om onze hond...." Hierop kan ik alleen maar zeggen:

"Gun hen die lach,
omdat zij nooit zullen weten hoeveel liefde jij zag.

Gun hen die lach,
want eens dan komt de dag

Eens dan komt de dag dat hun lach zal verstommen
dan staan zij daar als een stelletje dommen

Die dag zullen jullie weer samen met Iggy zijn dat weet ik zeker hoor
dan lachen jullie weer van oor tot oor".

Ik weet, hoeveel verdriet het is, als je je trouwe viervoeter verliest. Ik heb er ook een in een urn op de kast, in mijn woonkamer staan. Ook foto's van hem door het huis. Ik heb nu twee labradors. Ik wil/moet er gewoon niet aan denken als zij ook op hun laatste reis gaan. Echter één ding weet ik zeker, ik zal huilen totdat er geen vocht meer in mijn lijf zit en als het weer aangevuld is opnieuw.

Prachtige gedichten van jullie, waar oneindig veel liefde uit spreekt.

Sterkte.

Ook ik ben te beurt gevallen om te rouwen...

Er staan 2 "afscheidjes" voor Maaike in het Dogboek.

Vergeef me... 't is echt niet uit luiheid, maar
aan wie ze eens wil lezen : kan je even naar het Dogboek overgaan ?

En door deze pagina gaan er allerlei gevoelens door je lijf... Zakdoeken worden nat door zowel verdriet, medevoelen en zelfs tederheid en liefde.

Verdriet weekt bijzondere insparatie in ons los, he !

Wat ben ik blij hier tussen jullie allemaal ! ... en zelfs ook veel minder eenzaam.

D A N K E


Dit is ook echt Hondenpage in al z'n glorie !

woorden

flarden,zinnen

woorden

waarmee te beginnen

woorden

zeggen niet zoveel  

woorden

dat zijn mijn gedachten

woorden

die ongezegd trachten

woorden

over te brengen in je hart

zonder woorden

deel ik je smart....

    groetjes Didy

ik vind het erg voor je 

Voor Xzoran Rannetje

Jou stralende koppie, wat een gemis,
Altijd vrolijkheid in huis wat er nu niet is.
Nog nooit zo'n altijd blije hond gehad
Je begrijpt hoe ik je mis mijn lieve schat.
Aranka en ik zo vol van verdriet
Over de leegte die jij achter liet.
Het leven was voor jou één groot feest
En deze blijdschap mis ik het meest.
En dan die vreselijke dag, die ome keer,
ik moest wel het kon niet meer.
Hoe tegenstrijdig, bijna niet meer kunnen staan
maar twee prachtige blije oogjes keken mij aan.
Gevoel? Verstand? want wat is nu goed?
Toen wist ik hoe jij leefde en wist dit moet.
Rustig aan doen dat kon jij niet.
Als een kasplantje verder leven , dát gaf pas verdriet.
Dag lieverd, dag pretletter, ik hoop dat je het me vergeeft.
Ik heb je moeten laten gaan zoals je hebt geleefd.

Geschreven voor één van onze lieve honden.
Overleden op 4 oktober 2007, 7 jaar en 4 maanden oud.
En nu ik dit weer opschrijf, krijg ik weer een dikke strot.

Vandaag, 3 juni, om 18.50 uur, is het precies 6 jaar geleden, dat Luca naar de hondenhemel ging.

Ik mis je als ik naar de hemel kijk

en de wolken zo zie jagen. 

Dan denk ik met liefde terug aan jou, 

al heb ik vele vragen.

Ik mis je hier op aarde.

Ik mis je, het doet zo'n pijn.

Ik zou nog graag heel even, 

Jouw baasje willen zijn.

Dit gedichtje heb ik opgezegd bij het overlijden van mijn kat Fruzel:

Als tranen een trap konden bouwen
en herinneringen een brug
dan klommen we hoog de hemel in
en brachten je mee terug
als sterren konden spreken
als sterren konden zien
zou je dan vanavond heel even willen zwaaien
en twinkelen als een groet
zodat wij hier beneden weten
hoe het zonder jou verder moet

Wat zal ik je missen mijn lieve Loesje ik heb je niet kunnen beschermen , kon ik de tijd maar terugdraaien ik mis je zo verschrikkelijk erg ik zal je altijd missen ik hoop dat je plezier en rust hebt geef gucci en je baby's een kus ik zal altijd van je houden mijn meisje mijn poes mijn lieve Loes..... Sorry lieverd 

sorry me tranen gaan hier rollen van alle mooie gedichten mensen hartelijk we ,leven ook met iedereen mee die hun huisdier moette afstaan waar niks mogelliijk is nog erger moetten laten in slapen wegens ziekte wegens geen tehuis mensen baasje vroutjes en kids wewensen jullie allemal heel veel sterkte

mijn h

mijn hond is gister in laten slapen en dat doet zo pijn in je hart ik heb de hele dag gehuild maar mijn hond had pijn en anders had hij van de pijn dood gegaan maar ik en mijn papa en mama waren zo verdrietig dat wij met zijn drieën gingen huilen

Sorie mijn vorgen was ik mijn naam vergeten

 Heel veel sterkte weet hoe het is 2j geleden myn hondje ook moeten inslapen aan hartfalen ook zeer ziek geweest nu Maltezer kon niet zonder héél veel sterkte nog 

zo mooie gedichten ik ben met mijn hond opgegroeid ik ken haar al 12 jaar we hebben veel lol gehad maar nu is het tijd voor afscheid 

zo mooie gedichten ik ben met mijn hond opgegroeid ik ken haar al 12 jaar we hebben veel lol gehad maar nu is het tijd voor afscheid 

Aan myn lieve schat 

 Héél veel sterkte 

HEEl véél sterkte maya 

Veel sterkte met het verlies van jullie vriendjes.