Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Ik heb toen Abel de eettafel heel interessant begon te vinden een spray gekregen van een vriendin die ze nog had. Vies smaakje maar niks schadelijks. Paar keer moeten doen en het knagen was klaar. Verder inderdaad een langere adem hebben dan je pup. Op enig moment begrijpt ie wat je bedoelt met nee, zeker als je daarna heel enthousiast beloond als ie wel zn speeltje pakt. Ik praatte ook veel tegen hem en echt ik denk dat ie meer snapt dan ik denk. Als hij eens een sok pakte negeerde ik dat ook wel eens (mijn schuld dat ik die sok liet liggen). Geen reactie was het na 2seconden niet eens meer leuk voor hem. Als hij nu wat heeft wat van mij is zeg ik, Abel? Is dat van jou of van mij? Kijkt ie me heel wijsneuserig aan en zeg ik, dat is van mij. Dan laat ie t los. Eten net zo goed, als ik zeg nee Abel is van mij, laat ie t met rust. Maar dat is niet van de ene op de andere dag gebeurd. Heel veel geduld. En zo’n spray maakt het misschien wat makkelijker voor je. En minder interessant voor de pup. 

 

Dat is weer een totaal andere discussie, maar ik ben het er helemaal mee eens dat een gulden middenweg beter is dan extremen. Hardhandig de hond aanpakken vanwege achterhaalde dominantie ideeën is niet goed, maar we moeten ook oppassen niet helemaal door te slaan en al bang zijn om nee tegen een hond te zeggen. Dan krijg je zoiets als bij de hondenschool die Hannah beschreef.
Naar mijn idee ben je wel degelijk de baas, alleen de invulling van het begrip baas is heel anders. Niet de harde alpha die allerlei rituelen uitvoert met het idee zijn hond eronder te krijgen, maar de opvoedende ouder waar de hond op kan vertrouwen.

Ik denk ook niet dat alles uit de dominantie theorie perse slecht is voor de hond. Zo las ik eens in een heel oud topic op dit forum een verhaal van iemand die zijn hond ging leren dat hij de laagste in rang zou zijn door met iedereen in het gezin op een rij te gaan staan, heel ouderwets vader als hoogste in rang eerst en de hond helemaal achteraan en dan kregen ze allemaal om de beurt iets lekkers, de hond als laatste. Hilarisch natuurlijk volgens de huidige ideeën, maar ach, de hond is gezellig bezig met het hele gezin, krijgt nog wat lekkers ook, die zal het vast niet erg gevonden hebben.
Wat ik echter wel een probleem vind, is het uitgangspunt van de dominantie theorie, dat de hond de drang zou hebben om jou te willen overheersen en je dus continu op je hoede daarvoor moet zijn en allerlei handelingen moet verrichten omdat te voorkomen. Zoals dwars door je pup heenlopen in plaats van gewoon er om heen.
Dat geeft een verhouding weer op basis van wantrouwen, terwijl ik juist een verhouding wil op basis van wederzijds vertrouwen.

 

Dit vind ik mooi omschreven en is denk ik wel een goede verklaring voor het wild bijten van een pup als hij ergens voor gecorrigeerd wordt. De wereld is even niet zoals puplief het wil, dat levert frustratie op en net als bij een klein kind kan hij daar nog niet goed mee dealen. Een kind gaat dan gillend op de grond liggen trappen, een pup begint om zich heen te happen. Afleiding werkt dan het beste, en tijd. Het wordt echt beter met het ouder worden.

Eerder las ik dat de pup er met een doekje vandoor ging en juist wegrende in plaats van terug te komen. Daar moest ik wel even om lachen. Ja, dat is toch voor sommige honden het aller, allerleukste spelletje dat ze maar kunnen bedenken. Niet leuk voor ons, maar de motivatie om er een superleuk pak me dan als je kan spel van te maken is dan groter dan de motivatie om naar de kom hier te luisteren. Je zou haar in zo’n geval gewoon kunnen negeren en heel geheimzinnig en geïnteresseerd doen met iets anders. Grote kans dat ze komt kijken om te zien wat je daar voor interessants hebt.

Een tantrum, dat is het inderdaad. Om de zoveel tijd krijgt mijn pup een enorme driftbui. Ik weet nu wel ongeveer wanneer: na een wandeling, na (en tijdens) samen spelen, als ze we ergens naartoe geweest zijn, als ze terecht gewezen wordt, als ze iets te lang op is zonder te slapen, als ze buiten haar bench geslapen heeft en dus na een kwartier alweer wakker is omdat iemand een kleine teen beweegt, eigenlijk sowieso iedere keer als ze een beetje moe wordt.

Het enige dat haar weer in een opperbest humeur kan brengen is slaap, voldoende lang (liefst toch een uurtje) en dat lukt hier echt alleen maar met verplichte benchrust en gesloten deur en absolute stilte. Zo niet begint ze op den duur als een dolle man tekeer te gaan. Ik zou op den duur met plezier laarzen willen dragen, maar al mijn broeken zijn gescheurd ter hoogte van mijn billen achteraan, daar heb ik ook verwondingen. Dan sta je daar met je laarzen. Ik zou  een volledig beschermingspak aan moeten eigenlijk.

Als de pup naar mij begint te happen heb ik dus het volgende al geprobeerd:

-zoals Frakking (jaja, ik zag dat filmpje ook al -tig keer, maar mijn pup doet zelden wat de pups in die filmpjes doen): iets anders aanbieden. Exact de puppystick die Frakking gebruikt (ik kocht het online bij hem).

Resultaat: mijn hond wordt op den duur razend en weigert dat ding in de bek te nemen

 

- zoals iemand hier aanraadde: met een touwspeeltje aandacht van mij afleiden.

Resultaat: het werkt even, maar pup wordt steeds driester, op het hysterische af, zelfs zo erg druk dat ik denk dat ze zichzelf op de den duur gaat bezeren (grommen, springen, omvallen, buiten zichzelf en dan tenslotte toch nog happen in alles en iedereen)

Eigenlijk voel ik intuïtief aan dat ik haar juist zou moeten kunnen kalmeren op zo'n momenten dus dit werkt echt contraproductief.

 

- andere raad: bullepees aanbieden, vasthouden en er naast zitten.

resultaat: ze bijt in mijn vingers tot ik de bullepees los, dan zit ze er een paar minuten op te kauwen, heel soms kalmeert het haar, maar soms lijkt het alsof ze er gevecht mee aangaat, ze gromt en trekt eraan, laat hem liggen en het hele circus met bijten en springen en hyper gedrag begint weer van voren af aan.

 

- negeren en (traag) wegstappen naar een andere ruimte

resultaat: ze volgt me, springt tegen me op en hapt in mijn broek, trui achteraan, waardoor ik enorm veel vernielde kledij vol gaten begin te hebben, als ik erin slaag een deur achter me dicht te trekken om mezelf naar een andere ruimte te begeven begint ze volledig buiten zichzelf meubels en tapijt te slopen als ze binnen is, buiten begint ze oa als een razende te graven.

Het is helemaal niet speels, ik denk dat ze er zelf onder lijdt als ze zo hysterisch is. Ze staat dan echt soms te trillen op haar pootjes.

 

- haar onder lichte dwang naar de bench dragen (ze spartelt om weg te komen en bijt dan hard in m'n handen), haar erin duwen en de deur sluiten.

 

resultaat:Nog geen 2 minuten protest en daarna valt ze als een blok in slaap. Als alles en iedereen stil blijft, slaapt ze een tijd, wordt vrolijk en lief wakker, we wandelen, spelen, snuffelen in tuin of duin en uiteindelijk begint het hele liedje van voor af aan van zodra ze een beetje moe wordt.

 

Puur objectief gezien dus het beste resultaat met  de benchrust, maar ik blijf er toch mee zitten. Is dat normaal?

En dan lees ik hier toch bij zoveel mensen dat zij nog nooit een bench gebruikten, dat een pup altijd wel zelf z'n rust neemt uiteindelijk, dat je een hond nooit mag opsluiten enz. en ik twijfel daardoor nog meer aan mezelf.

Waarom loopt het zo fout bij mij?

 

Gewoon in de bench doen dus!  Het loopt helemaal niet fout, bij iedereen loopt het anders... bij jou is de correcte manier waar iedereen baat bij heeft, de bench. Dat is helemaal niet erg, het is wat het is.  Met tijd komt gelukkig ook bij honden het verstand :D

Ben er ook geen fan van zelf hoor. Maar vanmorgen nadat mijn vriend ze had uitgelaten en ik een uur later beneden kwam trof ik ook een chaos aan... voetenbankje naar de andere wereld geholpen.. gekloven aan de tafel..

Ik heb het eten gemaakt en dat zoals gewend in de bench gegeven en haar daar nu even in laten zitten, hebben we allemaal even rust en kon ik de boel aan kant maken.

Ze ligt nu nog te dutten dus laat ik het maar even zo...

Hier doe ik mijn pup ook in de bench als ie zo strontvervelend is en weer iets heeft stukgemaakt. Echt dan denk je dat hij nergens bij kan maar toch weer iets te pakken. En geef ik hem een standje en wil ik hem in de bench doen ook nog tegensputteren op een niet leuken manier. Echt grommen en happen. En ik heb net een uur!! met hem gewandeld, hij heeft gezwommen , gespeeld enz. Maar eenmaal thuis weer strontvervelend. Helpt ook niet mee dat hier nog andere dieren rondlopen, hij krijgt dus continu prikkels.

Ik denk inderdaad dat veel problemen met pups te maken hebben met overprikkeling en het niet zelf nemen van rust, vandaar ook mensen die vooral 's avonds last hebben met hun hond (al is het bij mij voorlopig de hele dag door, met rond 18 uur toch het allerlastigste moment, ook als ik moet koken).

Ik las hier ergens iemand die zelf al meer dan 10 honden had gehad in haar leven, maar nog nooit een hond die zelf z'n rust niet nam. En dat ze niet begreep hoe het kan dat dit hele forum ineens vol staat met overprikkelde honden.

Ik weet het eerlijk gezegd ook niet. Zijn we tegenwoordig zelf te gecrispeerd bezig om zo goed mogelijk te doen, hebben we meer onderhuidse stress die we onbewust overzetten op de hond...? Daar zouden studies mogen naar gedaan worden.

 

Fien, jouw verhaal is voor mij  allesbehalve bemoedigend aangezien het bij jou na 7 maanden nog steeds niet veel rustiger geworden is. Ging jij ermee naar de puppy/hondenschool? Ik had hooggespannen verwachtingen, dacht dat ik daar oplossingen en hulp ging krijgen, maar sinds ik besef dat de hondenschool waar mijn pup is ingeschreven met een behoorlijk autoritaire methode werkt zie ik er ineens tegenop. Ze werken er idd regelmatig met e-collar en zo, besef ik nu na inschrijving pas, wat mij toch echt wel afschrikt. Vooral omdat ik denk dat mijn pup zich gedraagt als een dolle Mina uit stress en overprikkeling. Als daar dan nog eens echt angst zou aan toegevoegd worden door de methodes van zo'n hondenschool, tja... lijkt me niet ideaal.

Wij hebben dit eerder ook nooit meegemaakt! Dat de hond zo hyper is en door het huis dendert als hij wakker is, continu op zoek naar iets.En dit alles in standje Duracel.  En ja het klopt dat we nu ook allesbehalve ontspannen zijn maar zo was het eerder niet, we worden dit door het gedrag van onze hond. Ik hoop dat het bij jou niet zo lang duurt dan! Nee mijn hond is ook echt niet angstig, in tegendeel! Wij hebben een gt in de arm genomen. Ook al omdat hij enorme bezittingen drang heeft.

Marie zo'n hondeschool moet je niet willen, ik zou heel snel een andere zoeken.

 

Een bench mag nooit een strafplek zijn. Heeft je pup iets gedaan waardoor je boos wordt, loop dan even weg maar zet m niet in de bench met die emotie. Een bench moet altijd stressvrij zijn. 

Daar ben ik het mee eens Kees. Het is soms een moeilijk evenwicht. Enerzijds is de bench momenteel de enige plaats waar de puppy echt tot rust komt eens ze zo over haar toeren gaat, anderzijds wil ik idd niet dat het als een strafplek overkomt en de combinatie van die 2 gegevens is niet simpel. Eens ik haar erin gekregen heb spreek ik haar altijd nog eens lief toe, ik geef haar nog een extra speeltje of snoepje om duidelijk  te maken dat ik haar niet uit kwaadheid in die bench achterlaat. Wel gewoon opdat ze rustig zou worden en even haar slaap zou nemen.

 

Ik betaalde 125 euro voor de puppyschool (voor 4 lessen), verbaasde mij wel een beetje over het hameren op dominantie  tijdens de eerste theorieles en wil nu wel eens zaterdag die ene eerste keer gaan met mijn pup in de hoop dat het allemaal wel meevalt. Is dat niet zo dan ga ik niet meer, betaald of niet.

 

Btw, een andere school zoeken in mijn omgeving is niet zo simpel. De keuze is zeer beperkt.

 

"Ik weet het eerlijk gezegd ook niet. Zijn we tegenwoordig zelf te gecrispeerd bezig om zo goed mogelijk te doen, hebben we meer onderhuidse stress die we onbewust overzetten op de hond...? Daar zouden studies mogen naar gedaan worden."

 

Nee, het is zeker van alle tijden. Mensen beseffen vaak echt niet hoeveel werk, geduld, energie en gescheurde kledingstukken moet geïnvesteerd worden  in de opvoeding van een pup..

Een andere probleem is (naar mijn mening) de rasomschrijving. Vele snappen echt niet welk ras bij hen best zou passen. Mensen zoeken naar een "lieve, intelligente, vriendelijke familiehond" en komen uit bij labradors, poedels, BC.. Dat er ook het woord "energiek" bij de omschrijving verschijnt, dat merken ze dikwijls niet. Maar als een volwassene hond als een "energieke" wordt genoemd, dan wil het zeggen dat een pup x10 zo erg is.. Het is een brok energie !! Wil je een rustige pup, neem dan maar een chow-chow, basset hound, newfoundlander.. Maar neen, je leest dat dit niet de geschikte rassen voor onervaren eigenaren zijn, dat ze koppig en eigenwijs zijn, geen "pleasers" en je als eigenaar "sterk in je schoenen moet staan"..    

https://www.anicura.nl/ras-wijzer/hondenras-wijzer/hondenrassen/poedel/

https://shop-pawness.nl/honden-voor-beginners/

 

Op verschillende sites (oa bovenstaande) las ik juist dat een poedel geschikt was voor beginners, of er niet extreem veel ervaring vereist was. Bovendien lees je ook overal dat de koningspoedel de rustigste van alle formaten is.

 

Energiek wilden we omdat zoon er later agility wil mee doen, wil mee gaan lopen enz. Dat ging moeilijk gaan met een malthezer.

 

Verder is mijn man een beetje allergisch aan honden, maar gelukkig niet aan deze poedel. Ik wist dat dat risico wel nog bestond, maar veel kleiner was dan met de meeste andere rassen.

 

Ik heb me echt wel geïnformeerd hoor.

Alleen mss bepaalde woorden fout geïnterpreteerd. Dat energiek 'altijd aan' , 'nooit tot rust komend' en zich bijgevolg al bijtend en springend van de ene tantrum in de andere stortend betekende, had ik inderdaad niet zo begrepen.

"Op verschillende sites (oa bovenstaande) las ik juist dat een poedel geschikt was voor beginners, of er niet extreem veel ervaring vereist was. Bovendien lees je ook overal dat de koningspoedel de rustigste van alle formaten is."

Voilà! Dit is wat ik zeg.. Ik vind de rasomschrijving soms wat misleidend. En wat wil dat precies zeggen: "geschikt voor beginners".. ?? 

"Energiek wilden we omdat zoon er later agility wil mee doen, wil mee gaan lopen enz. Dat ging moeilijk gaan met een malthezer."

Dan maar effe doorbijten. Als jullie een energieke, sportieve hond willen, dan kan je toch geen rust zelve pup verwachten? 

"Verder is mijn man een beetje allergisch aan honden, maar gelukkig niet aan deze poedel. Ik wist dat dat risico wel nog bestond, maar veel kleiner was dan met de meeste andere rassen."

Om eerlijk te zijn, ik twijfel dat de hypoallergene honden bestaan. Men kan niet allergisch op vacht / haren zijn maar wel op de huidschilfers. Er bestaat geen enkele hond die zijn huidschilfers niet zou rond verspreiden.. Maar het is terzijde, daar wil ik zeker niet in discussie over gaan..

 

 

 

Dit vind ik dan wat te kort door de bocht. Wij hebben al ons hele leven honden, ook het ras dat we nu hebben. Nooit zo'n extreem drukke pup (puber) meegemaakt. Echter speelt dus bij ons ook nog een agressieprobleem dus het is en en. Niemand heeft gezegd dat het hebben van een pup (en zeker bepaalde rassen) makkelijk is maar vergeet niet dat de meeste mensen te maken hebben met 'gewoon een pup' en die laten zich niet op een forum zien. Op een forum dat zijn juist mensen met extreme situaties en die willen graag hulp. Dus jouw verhaal daar ben ik het niet zomaar mee eens. 

Sorry, ik reageer weer even op jou  dat is echt toeval hoor .

Maar wat je zegt klopt niet helemaal, je kan zeker wel allergisch zijn voor hondenharen, voor meerdere "stoffen" afkomstig van dieren, kan je allergisch zijn   

https://www.uzleuven.be/nl/dierenallergie

https://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/allergie-voor-hond-of-kat/item121625

Of een "hypoallergene" hond helpt tegen de allergie? Geen idee. Ik denk zelf dat als je allergisch bent voor hondenharen, dat het niet veel uitmaakt of de hond verhaart of niet.   

Het is helemaal jouw recht om het hier niet mee eens te zijn. Wat ik schrijf is dan wel mijn mening. Ik snap eigenlijk niet waarom je zo fel in verdediging gaat want ik heb ook nergens gezegd dat een lab een onvriendelijke, agressieve hond die niet geschikt voor familieleven is. Alleen dat de pups vrij actief zijn en dat mensen het dikwijls onderschatten. Hier heeft  iemand onlangs nog geschreven dat van hun puppy-class een half pups reeds na een jaar herplaatst is !! En dat waren geen extreme gevallen trouwens.. niet zoals je pup.

Marie? Ga een beetje zoeken naar wat jouw hond leuk vind aan activiteit en wat jij leuk vind. Dat zal gerust te maken hebben met in een touw hangen, ergens achteraan vliegen ect. Al deze dingen kun je vervangen door veilige dingen. Pluche beessie aan een stokje hangen en dan er mee gaan rennen. Touwtje trekken is de meest simpele, gaat het meer naar je hand toe? Laat je het touw vallen, let maar op. Je hond zal het touw pakken en tegen je benen aan duwen.

 

Ben nu 3 aanlopers verder, 1 eigen pup. Interactie samen? Vonden ze en vind Botty het leukste. Dat vinden wij zelf ook leuk om een blij gezicht te zien.

 

Dan heb ik hier vandaag nog iets bijgeleerd (je moet zeker geen 'sorry' zeggen). Wetenschap evolueert, in Leuven zullen ze er wel op de hoogte van zijn!  Misschien vinden ze zelfs ooit een remedie tegen mijn hooikoorts, haha! 

 

 

Prima dan toch, jij je mening en ik de mijne. Je komt een beetje veroordelend over, dat druk gedrag hoort bij een hond. Toch zie je de hond niet en nogmaals de mensen die hier schrijven doen dit omdat ze met hun handen in het haar zitten. Fijne avond!

Fijne avond, Fien! En vergeet niet dat honden heel goed onze stemming voelen en ...... ze pakken het enorm snel over 

Mijn stemming heeft alvast een boost gekregen vanavond.

Naar de (lieve) dierenarts geweest en het gedrag is perfect normaal voor een koningspoedelpup, zeker uit een groot  (dubbel) nest. Later gaan we er wel heel veel aan hebben, het zijn dan rustige honden thuis die wel heel graag sportieve activiteiten doen buitenshuis. Eén van de intelligentste hondenrassen ook, dus wat ze nu fout leren onthouden ze. Dus nu zeker niet in bed, zetel enz toelaten als dat later niet mag.

 

 

 

En het klopt, met een rustige, voorspelbare pup had ik hier niet gezeten, mensen komen hier vooral om hulp vragen of even frustraties van zich afschrijven, haha. En een beetje steun en goedbedoelde raad doet altijd deugd.

Dat is zeker waar! Dus altijd proberen kalm te blijven. Anders kom je van de regen in de drup.

Bij deze hopelijk een hart onder de riem. Ik had een pup/puber die totaal zijn rust niet kon pakken in huis vanwege zijn prikkelgevoeligheid. Hij kon niet langer dan een uur in de woonkamer zijn vanwege alle prikkels die hij daar zag waaronder onze kat (maar ook zonder kat was het teveel). Bij de intake van de puppyles zag de trainer ook dat hij erg prikkelgevoelig en slim was, een uitdagende combinatie en de groepslessen waren uiteindelijk toen ook too much voor hem. Zelf hebben een heel rustig huishouden, geen kinderen, geen zoete inval van mensen maar toch was alles heel veel voor hem. Ook ik kreeg natuurlijk de adviezen van "als je zelf rustig bent is de hond dat ook". Nou dat ging voor hem niet op. Ik heb mij regelmatig zo wanhopig gevoeld en kon mij niet voorstellen dat hij ooit zelf ergens zou gaan slapen. Ik had geen bench maar het idee om in een puppyren hem tot rust te laten komen in de woonkamer maar zelfs dat kon hij niet aan. Hij kreeg daarom een eigen prikkelvrije kamer en hoewel het zo rot voelde om hem daar "weg te stoppen" voor zijn rustmomenten en had ik hem veel liever bij mij, hij had dat toen nodig om af te kunnen schakelen. Vervolgens ben ik hem erg hard gaan ondersteunen met het vinden van zijn "off switch" door training en management. Het was en is een intensief traject maar we konden de overgang maken van zijn eigen kamer, naar puppyren in woonkamer, naar zijn stretcher in woonkamer en nu ploft hij overal neer. Ik heb nu zoveel foto's van hem slapend ergens dat je denkt dat hij narcolepsie heeft, maar dat is omdat ik elke keer zo blij was als hij was omgevallen dat ik dat wilde vastleggen ;-). Hij kan nu zelfs naast de kat op schoot slapen. In huis is hij nu zoveel rustiger geworden iets wat ik mij niet had kunnen voorstellen. Het blijft een heel prikkelgevoelig hondje maar we hebben onze weg samen gevonden en ik ben gek op hem. En natuurlijk is onze ervaring er ook maar 1 en zal het bij ieder weer anders lopen en zal ook de beste aanpak voor iedereen weer anders zijn. Ik wilde alleen aangeven dat verandering echt mogelijk is. Bij ons duurde het relatief wat lang maar was de uitgangssituatie ook wat extreem en zit die prikkelgevoeligheid er in grote mate in (hij wil zelf nu elke nacht 13 uur slapen om bij te komen en alles te verwerken en slaapt daarnaast ook gedurende de dag nog behoorlijk wat uurtjes). Elke hond en setting is natuurlijk weer anders in deze. Veel succes ieder geval voor de mensen die nu deze uitdaging hebben, je bent niet alleen.

Wat een mooi berichtje hierboven. Ik trek mij daar echt aan op. Ook de dierenarts gisteren sprak bemoedigende woorden, ze wees idd ook op de grote intelligentie van koningspoedels. Blijkbaar gaan intelligentie en prikkelgevoelig zijn wel eens samen.

Zo herkenbaar en grappig wat je daar zegt over die narcolepsie. De enige keren dat mijn pup zomaar in slaap viel in de keuken ipv in de bench, nam ik ook onmiddellijk foto's die ik prompt doorstuurde in de whatsappgroep naar de rest van het gezin en een paar (honden)vriendinnen, haha.

 

Momenteel ben ik alleen overdag, maar in het weekend zijn we weer voltallig met 5, dan komen de studenten thuis en dan is de pup echt wel nog drukker. Al ben ik nu net na een spelletje met de bal ook wel weer een gescheurde trui rijker.  Ik gooide heel rustig en niet te ver, kreeg de indruk dat ze net het apporteren doorkreeg toen ze ineens vanuit het niets voluit voor mij ging. Ik draaide me en probeerde rustig weg te stappen, maar toen hing ze aan mijn trui die helemaal kapot gereten werd. Ik stel mijn hoop nu ook wel op de juiste training en begeleiding, zal mss ook eerder privé aangewezen zijn ipv in (kleine) groepjes. Morgen weet ik meer.

's Nachts slaapt ze gelukkig wel altijd goed, om de een of andere reden bijna altijd tot 6 uur, alsof ze een ingebouwde klok heeft.

In ieder geval bedankt voor de bemoedigende boodschap!

Marie, als ik je nog een tip mag geven.. een drukke pup achter ballen aan te laten lopen is echt niet de beste activiteit.. ook als je het rustig gooit..

 Het is voor het lichaam van een hond (laat maar staan een pup) enorm belastend om achter een bal aan te gaan. Lopen, remmen, terug lopen, effe stilstaan en alles terug opnieuw.. op lange termijn kan het heel negatieve gevolgen hebben voor de gewrichten. 

En op korte termijn zorgt het dat je pup alleen maar meer hyper en gestrest van wordt. Dit komt door de adrenaline en cortisol die je pup aanmaakt op het moment dat ze achter de bal aangaat. Haar stressniveaus stijgt en ze wordt drukker en drukker... en maakt je trui kapot. Het kan tot 6 dagen duren voordat cortisol het lichaam uit is. Maar als je dagelijks met de ballen gooit, dan stapelt het idd op en dan krijg je die hyperactieve duracel hond die altijd 'aan' staat.. 

Ipv met ballen te gooien, geef je pup een mentale uitdaging.. zeker omdat het zo'n hoogintelligente ras is..

Ga met haar voor een fijne rustige wandeling in het bos en laat haar overal rustig snuffelen zo lang zoals ze het wilt.. Een pup van 3 maanden oud kan sowieso gerust 30 minuten wandelen.. en dan nog snuffelen.