Hp's grote Frustratie topic

Er zit inderdaad nuance in. Qua beleefdheid vind ik hondentaal universeel. Maar als honden spelen zie ik wel een duidelijk specifieke stijl. Ridgebacks beuken er op los en border collies spelen tikkertje. Herders die vreten elkaar bijna op. En sommige rassen spelen vrijwel niet. 

Sowieso valt het mij ook erg op dat rassen toch vaak naar elkaar toe trekken. De zelfde rassen elkaar dus opzoeken. Naar mijn idee omdat ze elkaar makkelijker begrijpen en hetzelfde leuk vinden om te doen (manier van spelen zoals je hierboven zei).

Zoals iemand zei, de zelfde taal maar verschillende dialecten. Vind ik een goeie! 

Ik herken het wel hoor. Onze hond is sowieso niet een natuurtalent in sociaal contact, maar met border collies gaat het meestal heel goed. Die snapt ze gewoon helemaal, en zij snappen haar. Ook gewoon wat gereserveerder dan veel rassen, iig de meeste borders die ik ken. Andere honden gaat ook wel, maar inderdaad, ander dialect soms. Vooral honden met heel veel haar vindt ze lastig te lezen (al is dat meer praktisch denk ik). 

Niet echt een frustratie maar gewoon heel verdrietig..

Ik woon nu vier dagen alleen met mijn schatjes en het gaat best wel goed, Mace heeft nog maar 1 ongelukje gehad hij lijkt het huis te herkennen. 

Maar er gebeurt iets waar ik niet echt rekening mee heb gehouden en waar ik niet echt goed mee om kan gaan en dat is het verdriet van mijn hond Ayla om het missen van de baas. 

Als ik binnenkom kijkt ze langs me heen en wacht ze bij de deur op mijn ex, die niet komt. 

Ze staart uit het raam en is moeilijk te bereiken voor me, als ze een auto hoort die klinkt als de auto van mijn ex wordt ze zo enthousiast en wanneer er dan niks gebeurd zonderd ze zich af. 

Ik probeerde te denken dat het tussen mijn oren zit maar ik kan er niet om heen dit is echt gemis of heimwee. Ik lijd haar af, speel met haar, doe de gordijnen dicht. 

Misschien beeld ik het me gewoon in en dat hoop ik echt maar de andere honden gedragen zich volledig normaal en Ayla gedraagt zich als een schaduw van zichzelf. 

Tips zijn welkom 

Ach wat verdrietig. Is het misschien een idee dat je ex heel af en toe nog eens langs komt en steeds wat minder en korter en dat het op die manier verwatert? Of is de verhouding met je ex daar niet naar? Hoe zou hij daar in staan? Of zie je dat zelf niet zitten?

Ach wat rot. Ik heb geen tips voor je, het moet gewoon slijten denk ik.

Wat vervelend!

Ik kan je alleen tips geven uit eigen ervaring, dus of ze ook gaan werken weet ik niet precies.

Dit is iets wat Aedon helaas ook heeft als ik langs ben geweest en weer erg ben gegaan. Mijn moeder probeert hem dan ook vaak af te leiden, maar laat de emotie er ook eventjes zijn. Ze moet er namelijk zelf doorheen en alles verwerken.

Je zou nog kunnen proberen om er even uit te gaan met haar of de hele roedel. Lekker ergens in het bos oid gaan wandelen en alle hoofdjes leegmaken.

Je ex af en toe nog langs laten komen zou ik zelf niet meteen doen. Aedon heeft bv na 4 jaar nog steeds last als ik weg ga. Maar goed niet meer naar mijn moeder gaan is geen optie en over een jaar of iets zou Aedon met mij mee mogen verhuizen, maar ik snap dat je jaar niet aan je ex wil geven

Je beeld je dit zeker niet in. Toen mijn ex weg ging bleef Aizen ook constant wachten op hem, in het begin was die zelfs beetje aan piepen/huilen. Lag die met zijn kop op de bank om om het hoekje van de muur te kijken of baasje er aan kwam. Dat breekt je hart gewoon. Maar dat gaat wel over gewoon doen zoals je altijd doet en extra knuffelen kan geen kwaad

De verhouding is goed we blijven vrienden maar hij heeft het ook heel zwaar met het "verlies" van de hondjes dus hij wil de eerste tijd graag een beetje afstand om het te kunnen verwerken. 

Misschien in de toekomst als hij ze af en toe een weekeind ophaald dat het beter wordt. 

Bedankt iedereen 

Nori wat verdrietig zeg... Ik denk dat het moet slijten..Ik heb geen tips voor je ook verder. Heel veel sterkte voor jou en de hondjes!

@Nori en hondjes:

Jouw post heeft me een herinnering gegeven aan mijn eerste hond die pontificaal midden in de kamer ging zitten wachten tot ze de deur van de buren dicht hoorde gaan en ze langs zag lopen. Dan deed ze snel de deur naar de gang komen en ontmoette de buren bij de voordeur. Ze lieten haar vaak uit in de middag.

Maar zij herkende ook de autogeluiden, tot ze een nieuwe auto kregen.

Niet behulpzaam, maar bedankt voor de herinnering die ineens weer opdook.

Mijn hond mausie heeft mijn thermos beker kapot gebeten... Dubbelwandig ook nog. Nu is er één deel van de wand kapot. Ik ben benieuwd of de beker nog goed werkt nu. Stout van mausie... Was van RVS ook nog. Erg vervelend... Hij had hem van het aanrecht af gepakt toen ik op het wc zat.

Oh jee dat is inderdaad minder leuk!! Hopen dat hij nog gewoon werkt en je geen nieuwe hoeft te kopen :)

Geen reactie krijgen van de mensen waaraan je iets vraagt, dus dan maar de algemene grote baas mee in de mail zetten en goch, ineens is er reactie. 

Tssss. 

Wanneer je honden beide in bosjes plassen tegen een hoopje bladeren aan, en een man, 20 meter verderop, die héél hard en boos roept: ruim je dat niet op?! 

'Als u een gietertje bij u hebt wil ik hun plasje best even weg spoelen. Dit zijn meisjes, die plassen zíttend. 

'oh, sorry, ik ben alleen reuen gewend (2 kleine trillende chihuahua reutjes aan zn riempje) 

Meneer liep rood aan. Pfff 

Hahaha heerlijk dat je daar zo op kon antwoorden. 

Ik vraag mij ook geregeld af wanneer mijn dames eens zo’n opmerking gaan krijgen  

Huh, maar zijn er mensen die plas van hun reu opruimen? Lol

Haha ik neem aan dat je dit als grapje bedoeld, maar zo niet. Nee. Hij dacht dat mijn honden aan het poepen waren door de manier waarop zij zaten (ze zitten overigens echt niet in een poephouding hoor)

Ohhhhhh zo. Ik ben dom.  Dacht even dat hij serieus was. Ik zag het al voor me met een bekertje alles opvangen hahaaa

HIJ was ook serieus. Hij dacht dat mijn honden aan het poepen waren ipv plassen, en vond het zeer asociaal van mij dat ik gewoon door liep. Daarom riep hij mij na 

Haha ja die krijg ik ook geregeld te horen. En Lucie loopt ook nog 10 x heen en weer voordat ze gaat plassen.

Lol! Hier ook eens gehad toen hij nog klein was (en dus zittend plaste) 

Dit is inderdaad iets om over na te denken. Ik bedoel dit positief, je bijdrage/ervaring stemt tot nadenken, en van nadenken kan je leren, enfin...  degene die willen leren toch hé , er zijn er ook die liever zich gedragstherapeut wanen. 

Maar goed, nu ter zake en inhoudelijk:
  De Duitser verstond dus wel de taal van de Retriever, maar niet de taal van uw Bobby.  De vraag is, wie communiceert er dan verkeerd? De Duitser, de Retriever of Bobby? Of is het niemand en spreken ze gewoon alle drie toch een andere taal? Of spreken ze alle drie een ander dialect, waarbij het dialect van de Duitser en de Retriever meer op elkaar lijken dan het dialect dat Bobby spreekt?  Het zou kunnen hé, wij als mensen zien die "hondendialecten" (als ik ze even zo figuurlijk mag noemen) dan ook wellicht niet, tenzij de echte BEROEPSspecialisten onder ons (niet zij die zich zo wanen maar het echt zijn). 
Ik zal even de vergelijking maken met mensendialecten (akkoord, je mag dieren niet vermensenlijken, dus schiet me daar weer niet voor dood) maar ik wil gewoon even mijn punt extra verduidelijken:  Nederlanders uit de provincie Noord-Brabant zullen Vlamingen uit de provincies Antwerpen/midden-Brabant en Vlaams Brabant beter verstaan dan Noord Hollanders en Friesen. Ik, wonende in de Antwerpse Kempen (zo'n 40km onder Breda) begrijp het Noord-Brabants echt prima, net als het "plat Antwerps of het plat Kempisch uit de Zuiderkempen terwijl het wel wat van elkaar verschilt allemaal.   Maar als ik richting de Vlaamse Kust rijd en ik stop in Gent, in Brugge, in Kortrijk of aan de Belgishe kust zelf...  van die dialecten snap ik helemaal niets, veel woorden begrijp ik helemaal verkeerd en zelfs hun gebaren versta ik niet altijd juist.  Nochtans spreken we allemaal dezelfde taal: namelijk "het Nederlands".  

Kortom, is het dan echt zo gek dat niet elke hond elke hond verstaat, hoewel de hondentaal in principe universeel is?  Is het dan echt zo gek dat Herders zoals (Mechelaars  en Beaucerons zoals de mijne), Retrievers, Staanders (waarbij ik nu ook even de Duitse, de Vizsla en Ridgebacks reken) of Molossers als Rottweilers en Cane Corso's een ander dialect spreken?

En dan een laatste vraag: Bij mensen is "taal" voortdurend in evolutie. "Taal leeft", wordt ook wel eens gezegd.  Zou hondentaal ook evolueren? Honden leren de hondentaal deels uit de nest, deels uit socialisatie tijdens de opvoeding (als pup en als puber) en wellicht ook deels door hun opvoeder.  Maar dat nest, die socialisatie gebeurt bij de ene hond totaal anders dan bij een andere hond. Sommige mensen schermen hun hond constant af voor de buitenwereld (alsof elke andere hond het grootste gevaar van de wereld is), anderen laten hun hond (ongeacht welke grootte of ras) in losloopgebieden maar op elke andere hond, (groot of klein, jong of oud afstormen), dit om maar de 2 extremen hierin te noemen.  En er zijn er nog tal van omstandigheden (bv. nest in een kennel, buitenland, asiel, broodfokker, straathond), socialisatie/inprenting in huishouden of in schuur of buitenkennel,....  allemaal factoren die hondentaal misschien wel mee kunnen bepalen en doen evolueren?  En leren honden dan taal van elkaar, als ze dat in hun puppytijd (inprentingsfase, socialisatiefase) te weinig hebben meegekregen?  En zal een keeshondje dan van een Rottweiler iets qua taal kunnen leren of omgekeerd??  

Allemaal goede vragen waar ik van géén enkele beweer dat het de waarheid is...  maar ik durf deze vragen wel stellen, en ik vind dat ik deze vragen moet stellen om hierover tot goede en inhoudelijke antwoorden te komen.  We zijn geen wetenschappers en professionele gedragstherapeuten, noch jullie noch ik...  laten we dan ook stoppen met onszelf dat wijs te maken...  Maar ik ben wel heel benieuwd naar jullie antwoorden, niet vertrekkende vanuit betweterigheid maar wel vanuit jullie eigen ervaringen met jullie eigen honden. Het is wel handig om ras, leeftijd, hond al dan niet met rugzakje, enz... er even bij te vermelden zodat daarover al juiste en volledige info wordt gegeven zodat daar al geen misverstanden rond kunnen ontstaan. 

Ik wens iedereen een fijne, beleefde, respectvolle en vooral leerrijke discussie toe! Hou het tof, er is al genoeg frustratie in de wereld in deze corona-tijd.  #staysafe #staystrong

Aangezien we nog steeds in het frustratie topic zitten: 

Ik vind het zeer irritant dat Pieter een respectvolle discussie wilt maar wel steeds kleine sneers maakt naar sommige mensen hier. Houd het zelf dan ook respectvol. 

hahaha ja, hij zet vooral lappen tekst neer, maar draagt feitelijk niets bij. Zet wat en verdwijnt dan weer een tijd.

Dat mag uiteraard, maar mijn zin om dat te lezen en laat staan erop in te gaan, is altijd meteen weg.

Dacht al dat het enkel maar ik was, blijkbaar niet dus.

Ik ga die hele lap tekst niet eens lezen. Zeker niet als ik de reacties lees en doet doe hij altijd doet. Helaas geen discussie over jouw lap tekst Pieter, maar ik waardeer je moeite. 

Als je de tekst goed leest, dan lees je dat ik vooral veel vragen stel!  Ik geef ook geen sneren maar bepaalde vaststellingen waarmee ik net wil voorkomen dat we opnieuw in een soort "haat/verwijt-discussie" komen. 

Kortom, ik poneer enkele stellingen en vragen en ik hoop hier inhoudelijke antwoorden op te krijgen over hondentaal. Mag ik je dan ook vriendelijk vragen om het inhoudelijk te houden.  We hoeven het niet eens te zijn hé, maar als we tenminste over inhoud en het onderwerp te hebben (=hondentaal), dan ben ik al zeer tevreden.

het is een frustratie topic, geen topic waarin je discussies houdt of waarin zaken elkaar moeten opvolgen.

Wil je een discussie topic over een onderwerp, dan open je daar een topic over, dat houd je niet in een ander topic ;)

Nori, wordt het misschien tijd voor een nieuw Frustratie topic? Deze wordt erg langzaam (bij mij dan)