Hond in de war

Zoals sommigen wel zullen weten, is een van onze honden overleden. De andere hond heeft daar erg veel moeite mee. Ze eet nu gelukkig weer goed, maar van botten mket ze gek genoeg niks meer hebben.

Ze kan niet alleen zijn, ze huilt dan, en ze huilt nu zelfs als wij in de woonkeuken zijn terwijl ze gewoon op de bank ligt en weet dat wij er zijn en ons ook kan zien. 

Nu zou ik graag wat dingen willen weten, of een mening erop horen:

-heeft iemand anders dit meegemaakt, zo ja, gaat het over?

-hebben jullie een ander knaagspulletje? (Geen varkensoor, daar kan ze niet tegen)

-hoe moeten wij haar het beste ondersteunen in wat wij zijn als gemis? 

-ze oogt verder niet verdrietig, maar ze huilt wel, is dit normaal?

Hoe oud is ze? Misschien begint ze te dementeren.

 14 jaar.

Denk ze heel verdrietig is om jullie ander hond het moet wennen voor haar net zoals voor jullie 

 Daar dacht ik ook aan. 

Ik zou met de dierenarts overleggen,

Er bestaat heel goede medicatie voor honden met (beginnende) dementie.

Heb er zelf heel mooie resultaten mee gezien in mijn omgeving.

Ik weet helaas de naam niet meer maar je dierenarts zal weten wat ik bedoel.

Ik heb dit zelf nog niet meegemaakt. 

Wat voor hond is het? Eventueel konijnenoortjes, runderoor, hertenoor, kijk eens op de site van via-natura. Daar staan veel verschillende diersoorten kauwproducten op.

Ik zou zelf gaan voor een extra wandelingetje, samen een hersenwerkje doen, extra lichamelijke verzorging (borstelen).

Weet niet of het huilen normaal is. Geen ervaring mee.

Heb je evt urine laten controleren op blaasontsteking? Dit kan ook zorgen voor gedragsverandering.

Het middel dat bij de hond van een kennis goed heeft geholpen, wat betreft gedrag, geheugen en stemmingen is Cholodin. Via internet te bestellen. Sterkte!

Veel afleiden, naar plaatsen plekken gaan waar ze niet samen zijn geweest, veel aandacht geven en leuke dingen gaan doen met de hond, ja het gaat over, maar geef het de tijd.

Even wat gelezen over dementie.. dat is het zeker weten niet. Ik herken dus helemaal niks van de symptomen lijst. Geen ruimtelijke desorientatie, ze is nog prima zindelijk, staart niet en herkent ons ook gewoon nog. 

Ik denk zelf dat het huilen echt is omdat ze haar zusje kwijt is. Als je naar haar roept dat ze moet ophouden met huilen kijkt ze namelijk even verontwaardigd en dan gaat ze weer verder..

Dat kan best lastig zijn op die leeftijd
Veranderingen zijn soms al zo moeilijk

Ik heb dit zelf ook eens gehad , ik had twee bejaarde honden . En de hond die achterbleef had hier ook veel moeite mee ( ik had ook twee jongere honden , maar die trokken veel meer samen op )

Ik heb hier toen een aantal eigenaren met wat oudere honden aangesproken . En voorgesteld om een paar keer per week een gezamenlijke seniorenwandeling te doen
Mijn bejaarde hond knapte hier enorm van op
Lekker in hetzelfde tempo met elkaar bezig zijn en wandelen

heeft ze nog afscheid kunnen nemen? 

ik deed altijd met mijn katten een afscheidseremonie. 

de overledene wordt gesnuffeld en gelikt als afscheid. zodat ze weten dat ze niet meer terug komt

Honden kunnen zeker van slag zijn na het overlijden van hun maatje. Mijn hond heeft hier ook last van gehad, uiteindelijk heb ik er een pup bijgenomen de pup zorgde voor afleiding en dit heeft mijn hond geholpen. Dus de achtergebleven hond afleiding bieden kan helpen.