Hoever kan ik nog gaan!? Agressieve hond

Ja ik krijg nog een rapport, zal het straks nog even vragen. Mijn andere hond is gewoon zichzelf. Die doet wat hij altijd doet. Tussen de honden gaat het goed. Maar om te voorkomen dat de een de ander verwond, komen ze om de beurt. Het is allemaal omslachtig en zo voeld het ook allemaal! Ik moet me erbij gaan neerleggen,  maar wil het niet afsluiten met dat hij apart zit en daar stress van krijgt. En dan zo hop naar de da. Ik hoop dat ik hem gewoon nog even een goede tijd kan geven. Of een goed weekend.. Het is nu nog te vers om daarover na te denken. Ik probeer hem het nog naar zijn zin te maken, houd het veilig en ga een knoop doorhakken. Dit weekend. 

Ik ben het eigenlijk ook wel eens met anoniem. Hoe lang wil je nog doormodderen en in de stress zitten. Op een gegeven moment moet je gewoon de knoop doorhakken.

Herplaatsen zou ik ook niet doen en laten opnemen eigenlijk ook niet

Anoniem, zie net je berichtje pas.. De kinderen gaan voor alles! Ze zijn helemaal niet bang.. Ze weten niet precies wat er speelt. Ze gaan en staan waar ze willen en doen wat ze willen. Ze zijn opgegroeid met honden en ze weten wat wel en niet mag. Daarbij zijn ze NOOIT alleen met een hond binnen. Ook niet met mijn andere hond, al ga ik naar de wc. Ik merk totaal geen verschil aan mijn kinderen.

Dat is ook mijn valkuil.. Hoop doet leven. Maar ik moet me eraan houden! Voor iedereen zijn bestwil. 

Dus, eigenlijk even heel hard gezegd, de hond moet dood door gebrek aan een echte leider!

Kun je dat leren, een goeie leider te zijn, jawel toch?

 Als dat “kaliber" hond naast mij komt wonen, zal ik de eigenaar adviseren contact op te nemen met mijn gt en muilkorf om.

Dat laatste doet ts al.

Van de omschrijving van de eerste gt, heb ik daar geen hoge pet van op.

Margje is geen gt (heeft haar opleiding niet afgemaakt)

Ze hebben bovendien, beide een andere kijk op de hond, wel- en geen angst gezien.

Wordt tijd voor een goede gt

Trouwens, jij hebt hond en baas ook niet gezien, hoe kan je dan een vergelijking maken met de gevaarlijke hond uit jou straat?

Je hebt nl geen idee.

Diesel, natuurlijk kan ik leren een goede leider te zijn! Als het zo simpel is, zou ik er voor gaan met heel mijn hart. Maar niet alleen het leider zijn is het probleem. Het is het totaalplaatje. Was het maar zo, dat ik een leider moest zijn en het haalbaar werd. 

Hoi Pat, ik kom hier als gast voor iets anders maar heb nu je hele topic doorgelezen. Ondanks dat ik begrijp dat je heel veel van je hond houdt viel mijn mond echt open van verbazing toen ik last dat je 's avonds als je partner ook thuis is, je de muilkorf afdoet. Waarom? Waarom?! Wat nu als 1 van je kinderen naar beneden komt voor een slokje water, een knuffel, een nachtmerrie, een losse tand.... ik heb zelf 5 kinderen, ik weet hoe het gaat. Ik geloof niet dat er in je woonkamerdeur een driedubbel slot zit. En 's nachts? Als er eentje gaat slaapwandelen wat hij misschien nog nooit eerder gedaan heeft, en de woonkamer inloopt? 

" Dus, eigenlijk even heel hard gezegd, de hond moet dood door gebrek aan een echte leider!
 
Kun je dat leren, een goeie leider te zijn, jawel toch? "

Diesel

...wat een assumpties Diesel.. Alsof dit allemaal nog niet moeilijk genoeg is...  Sommige honden zijn niet te redden al vraag je Dwayne (the rock) Johnson als packleider.. Sommige genetische defecten zie je niet. Mensen kunnen afwijkingen hebben in hun hersenen, honden ook. Hoe kom je daar achter bij een hond zonder langdurig psychisch onderzoek en scans? Ze probeert er achter te komen, het is niet alsof deze hond niet gezien is door anderen. Alsof ze niets probeert en het maar aan ziet..

En slechte leider of niet, het verklaard voor mij niet waarom een hond zijn baas zomaar zou aanvallen op de manier die Pat hier beschreven heeft. Dat zou mij als baas de stuipen op het lijf jagen als het komt van een hond van dit kaliber, ja zelfs met een muilkorf om. En ik heb zoiets in al die jaren honden nooit meegemaakt, niet bij mijn honden, niet bij honden van anderen zeker niet zo zonder duidelijk aanwijsbare aanleiding. Medische oorzaak is wat anders, maar zelfs die is niet altijd te vinden en dan kom je terug op wat ik hierboven schreef. 

Mocht Obi dit ooit doen dan heb ook ik een groot probleem. En zou ik serieuze vraagtekens plaatsen bij de geestelijke gesteldheid van mijn hond. Een volwassen boerboel... zelfs Obi is een sprietje in vergelijking met deze hond. Het is levensgevaarlijk zo'n dier als hij zo onberekenbaar is. Mensen maken fouten... gesp van de muilkorf niet goed gesloten, deur opengelaten, ga zo maar door. En leven in zo'n stressvolle omgeving, slecht slapen, maakt je alleen nog maar vatbaarder om juist fouten te maken. En vergeet dan ook niet dat honden kunnen leren. Stel je eens voor dat hij een manier vind om de muilkorf af te doen (Obi verwijderd wel eens zelf zijn snuitje bij de dierenarts)..Of zelf de deur open maakt... 

Als ik zo de berichtjes van je lees Pat, is het niet zozeer meer de vraag 'wat te doen' als wel 'wanneer' 

En ik kan je er geen ongelijk in geven als je besluit om voor je hond en voor je gezin de meest onmogelijke beslissing te nemen

Misschien lees ik het fout, maar mocht je kiezen voor het in laten slapen dan kan ik alleen maar met heel veel verdriet met je meeleven

Voor dit soort problemen ben je nooit aan deze hond begonnen, je kiest met liefde een pup en probeert die zo goed en evenwichtig mogelijk volwassen te laten worden

Door heel veel ervaringen waar je soms wel, maar soms ook absoluut geen invloed op hebt, wordt de hond gevormd en in jullie geval helaas absoluut niet zoals je gedacht had toen je hem als pup in huis haalde

En ja..... wat zou ik doen als ik in jou schoenen stond

Het is erg makkelijk om te zeggen 'probeer dit', 'bel die goeie GT', 'je laat een gezonde, jonge hond niet inslapen voor zoiets', 'je kan toch leren de leider te zijn', 'breng de hond ergens anders waar hij een taak kan uitvoeren', 'laat hem inslapen voor de veiligheid van iedereen' ..... erg makkelijk om te zeggen vanaf deze kant van het scherm

Natuurlijk heb ik een mening, maar ik denk dat je nu gewoon op jullie eigen mening moeten vertrouwen en besluiten wat jullie gaan doen

Wij kunnen adviseren, steunen, afkeuren, meeleven en weet ik veel wat allemaal, maar jullie zullen moeten beslissen en ik weet wel dat ik heel blij ben dat ik niet in jullie schoenen sta

Aan dit hele verhaal heb je dus ook helemaal niks, ik wil alleen maar duidelijk maken dat ik je onwijs moedig vind en bewondering heb voor je nuchtere kijk ondanks de moeilijke situatie waarin je zit

"  
Clomicalm, seligan, enz. zijn trouwens echt geen wondermiddeltjes, "

Diesel

 heb je het zelf al geprobeerd zoiets? - ik bedoel dus niet jouw hond , maar jij ?

 En hier heeft dus helemaal niemand iets aan in zo'n beladen topic.... laten we het alsjeblieft normaal houden voor Pat

Toch blijf ik het ondanks alles en alle inzet een gevaarlijke situatie vinden.

Ook omdat er in het nest bij een aantal andere pups ook agressie voorkomt.

Het lijkt me dan ook een belangrijke erfelijke factor en is daar wat aan te doen met alle goede wil van de wereld??

Persoonlijk zou ik het mezelf nooit vergeven als het fout gaat met dit wetende in m'n achterhoofd.

Nogmaals heel veel respect.

 Jazeker, maar was geen succes

 Dat begrijp ik ook helemaal hoor.

Is ook niet haalbaar met kleine kinderen in huis, ik zou dan ook geen enkel risico willen lopen dat er wat gebeurde, niet met mezelf, en helemaal al niet met de kinderen.

Veel sterkte met wat je ook beslist!

Ik ken weinig of niks van een Boerboel (de enige die ik kende was geen aangename hond) maar mij lijkt het dat deze hond zijn baas (ts dus) nooit meer als leider zal kunnen zien. Beide zijn in een vicieuze cirkel terechtgekomen: de leider is eigenlijk bang van haar eigen hond ook al doet ze haar best om dat niet te tonen en de hond voelt haar spanning haarfijn aan. Deze hond zou eens heel erg moeten schrikken van zijn baas, die plots als een echte leider voor hem staat en niet meer met zich laat sollen. Pas als de hond respect krijgt voor zijn baas, zijn er nieuwe mogelijkheden. Tot zover de theorie, in de praktijk zal het niet simpel zijn. Ik weet dat het hier op het forum niet aanvaard wordt, maar ik denk dat in dit geval de hond echt fysiek zou moeten ervaren dat hij onder zijn baas staat. Maar het is natuurlijk onmogelijk om een "gevecht" aan te gaan met zo'n kolos. Hoe zouden gelijkwaardige honden dit oplossen, vraag ik mij dan af. Misschien moet het eens vanuit dat standpunt herbekeken worden?

Vreselijk vind ik die berichten van mensen die nu nog steeds raadgevingen geven.

2 gediplomeerde Gt's, (eentje ervan werd zelfs hier de hemel in geprezen) zijn van oordeel dat dit een heel gevaarlijke hond is.

En nog zijn hier mensen, die nota bene de hond nog nooit gezien hebben, die beginnen te lullen over leiderschap of hond bij verkeerde baas edm.

Die zich zelfs slimmer achten als gediplomeerde Gt's: hoeveel eigendunk kan je hebben...

Ongelooflijk vind ik dit. 

Dit is in mijn ogen een levensgevaarlijke situatie en Ts zou er echt dringend iets moeten aan doen.

Liefst voor er ongelukken gebeuren.

Het is onbeleefd of abnormaal om van mening te zijn dat  over-reactie van emotioties (of lees evetueel agressie) biochemisch getriggerd wordt door een onevenwicht in hormonen en neurotransmitters ?  Dat is uw mening.  Als jij vind dat antidepressiva of SSRI  die hierop inwerken niet eventueel effectief een zwaar effect kunnen hebben vraag ik me echt af of je er ooit al eentje hebt genomen ?  Weet je jij wat ik onbeleefd vind ? Dat zijn GT’n dat hier niets vanaf weten.

ik beweer toch niet ‘je moet je hond maar plat spuiten met antidepressiva’

Wat ik me afvraag is waar komt de agressie angst vandaan? Jullie hebben de hond al vanaf pup zijnde. Als ik daar over nadenk kom ik enkel tot de conclusie dat het in zijn genen zit,daar ik uit jou topics opmaak dat je een liefhebbend baasje bent die haar hond fysieke straf onthoudt.

In je openingsbericht melde je dat de vader een lieve hond was en dat de moeder agressief reageerde. Denk dat u hond dan deze agressie van zijn moeder heeft,ook zijn er meerdere pups uit dat nest met hetzelfde probleem.

Je kan het leren om een leider voor de hond te zijn waarbij de hond je dan misschien geen aanstalte meer gaat maken om jou aan te vallen (maar het is niet met zekerheid te zeggen dat dit zal gebeuren). Aan angstagressie is ook te werken maar in hoe verre zal deze dan verbeteren? Verdwijnen zal die angstagressie waarschijnlijk niet daar deze volgens de GT diep geworteld is (of het zit in zijn genen).  

Via het scherm kunnen wij wel dit of dat zeggen. Jullie zitten 24u met bij jullie hond,verzorgen hem en hebben hem lief,jullie hebben hem zien opgroeien. Wat is dan het beste voor jullie hond? Ik kan me daar niet over uitspreken wat wel of niet goed is voor hem. 

Jullie hebben al zoveel gedaan voor hem. Niet veel mensen zouden jullie nadoen en de hond allang hebben opgegeven. In mijn ogen ben jij een moedig persoon die er alles aan zal doen om de hond zijn leven te sparen.Wat ook enorm moeilijk voor je is om een beslissing te nemen over hoe of wat.

Mijn steun heb je wat je ook beslist.

Jij bent simpelweg 

Wat is dit heftig, de emoties, onzekerheid, angst ect.

Ondanks alles blijf ik toch bij mijn mening deze hond bij een GOEDE gedrags therapeut intern te doen voor bepaalde tijd.

Hij is zijn triggers van thuis kwijt en moet zijn ware ik laten zien.

Jij kunt even ontspannen en ontstressen.

En je krijgt een onafhankelijk eerlijke mening van de hond omdat die over langer geobserveerd is. Niet maar een uurtje maar in zijn hele doen en laten.

Mocht hij dan eventueel terug naar huis kunnen (na behandeling intern) dan sta jij ook veel opener omdat je niet 24 uur meer in de stress was.

Jee, wat moeilijk voor jou.........

Wens je nogmaals veel sterkte en wijsheid.

 Ik sluit me hier absoluut bij aan 

 Tja, dat heeft de trainster waarbij Margje getraind heeft ook wel eens aan mij gevraagd, met Dobby. Dat bevreemd me juist helemaal niet.

Ben blij voor TS dat er zich nog geen ernstige incidenten voor hebben gedaan. Sommige honden zullen bij gebrek aan leiding of daadkracht zich inderdaad keren tegen de eigenaar, als daar niet op een goede manier op wordt gereageerd (en dat hoeft niet met overmacht of geweld gepaard te gaan) dan om in sport termen te spreken sta je 1-0 achter en kan een hond groeien in zijn reactie omdat hij ziet dat het wat oplevert, wat het dan ook is waarom hij zo reageert. Bij een grote sterke hond, die ook al vanuit het ras bekend staat om zelfstandig te handelen wordt het m.i. gewoonweg te gevaarlijk om in een gezin situatie de hond nog te houden. Het kan goed zijn dat deze nog jonge hond bij een ander soort baas veranderd, maar wat TS zegt, als de verkeerde persoon zich aandient dan kunnen er serieuze ongelukken gebeuren en dan snap ik dat TS daar zeer terughoudend in is. Zij heeft immers zelf ondervonden hoe de hond reageert/kan reageren ook naar haar toe. Ik wens haar wijsheid toe, maar persoonlijk zou ik deze hond in hoe hij nu is niet heel lang binnen het gezin houden. Maar dat is mijn mening. Misschien heb ik er overheen gelezen, maar wil/kan de fokker deze hond ook niet tijdelijk opvangen en zijn mening over zijn gedrag geven?

Hoe gaat het nu Pat?

Ik denk dat Pat het nu heel moeilijk heeft.

Wat een vreselijke en slopende situatie.

Pat nogmaals, ik wens je veel sterkte en wijsheid.

Wat je ook besluit.......jij kent je hond.....

 Die gedachte komen nog uit de tijd, dat een hond werd opgevoed met onderdrukken en fysiek geweld.

Als een hond dan in de pubertijd en angstfase kwam, had hij er eens genoeg van om op die manier behandelt te worden en kwam in protest, liet van zich horen.

Dat werd toen vertaald als een hond, die de macht wilde overnemen.

Vervolgens, kreeg een hond de volle laag zodat hij uit angst, zich voortaan weer liet onderdrukken en fysiek corrigeren.

Gelukkig weten we inmiddels beter. Geen een hond, die de baas wilt zijn of worden.

Ze willen niets liever, dat veilig onder jou hoedde leven.

Het gedrag kan van alles zijn: onzekerheid, verveling, angst, geen duidelijkheid.

De gt waren het daar ook niet overeens, laat staan, dat we hier er iets zinnigs over kunnen zeggen.

Ik heb een PB gestuurd

Ik wil je echt aanraden om contact op te nemen met Yvette Van Veldhuizen en dit kan via Www.alerthondentraining.nl Zij heeft een ruime ervaring met dit gedrag. Fijn dat je er nu achter bent dat het angst is. En ik hoop dat Margje je kan helpen en anders is Yvette een goede keuze. Qua medicatie kun je ook denken aan valeriaan en dan de kinderdosering.

Hum, ik zou toch voor iets sterkers gaan dan valeriaan. Dobby was echt super hyper toen hij pup was, enorm alert. Die kreeg ook valeriaan voorgeschreven. Effect nul.


Juist omdat er ook echt kalmerende middelen worden voorgeschreven om honden met angst bereikbaar te maken zou ik niet verder blijven aanmodderen met lichte middelen.

Pat heel erg veel sterkte. Tis een vreselijk moeilijke situatie waar iedereen wat van vind.

Wat heel duidelijk is, is dat deze situatie zoals die nu is. Niet zo kan doorgaan. Voor jou niet voor je gezin niet voor de hond niet.

En of je nou kiest om de hond te laten gaan. 

Herplaats bij iemand die zeer veel ervaring heeft met honden met dit gedrag.

Of ergens intern met zeer goede gedragsdeskundigen laat kijken of deze hond terug stabiel te krijgen is of niet.

Die moeilijke keuze ligt bij jou en kan je daarvoor alleen maar alle sterkte en wijsheid toewensen die je daarbij nodig hebt.

Ik weet voor mezelf alleen dat ik met een hond met dit gedrag. Zo extreem. Niet verder had gedurft.

Ik vind het al zeer moedig en bewonderingswaardig dat je het zo lang hebt volgehouden. Ik had dat niet gekunt.