Duitse Herder, 18 maanden oude reu

Neem inderdaad je tijd en wees zeer selectief. Maar eigenlijk zijn dit vijgen na pasen aangezien je dit al doet :-)

 

Maar hoe goed iemand ook mag/kan overkomen? Je kan ook een contract opstellen/laten opstellen.

Waarbij je ook kan stellen dat de hond nooit mag weggedaan worden, zonder jou hiervan op de hoogte te stellen.

Of dat hij terug naar jou komt, in geval van.....

 

 Je doet je hond weg of niet. Ik denk dat Daniël over de herplaatsing heen wil regeren en daar zou ik als nieuw baasje ook voor passen. Ik ben geen gratis langdurig pension.

Dat is moeilijk ja. Als ik met al mijn goede intenties een hond zou adopteren dan zit ik ook niet zo op vorige eigenaren te wachten. Wij hebben dit ooit gedaan bij een golden retriever en die vorige eigenaren woonde erg dicht in de buurt. Het was ergens echt super ongemakkelijk om hun telkens tegen te komen. Elke keer wilde ze de hond uitgebreid begroeten en knuffelen hun kinderen waren nog jong en miste de hond enorm. Zij snapte niet precies waarom de hond weggedaan was geloof ik. Ik heb ook altijd het idee gehad dat ze er spijt van hadden. Echt heel erge spijt... Dat knaagde altijd wel een beetje moet ik zeggen.


Aan de andere kant als ik nu Obi een andere eigenaar zou moeten zoeken. Zou ik ook willen weten dat hij goed terecht komt. Het idee dat dit zodra hij met een ander meegaat compleet uit mijn macht zou zijn is heel erg eng. Ik kan het niet anders beschrijven.. Je kunt een hond wegdoen omdat hij misschien naar jouw idee "niet krijgt wat hij verdiend" maar een ander mens heeft andere ideeën (logisch) andere opvattingen, dus misschien behandelen ze hem alsnog niet op de manier die jij voor ogen hebt of waar jij op hoopt. Waardoor je weer terug komt op het punt moet ik de hond überhaupt wel weg doen. 

Het spijt mij, maar waar heb ik die indruk gegeven? Het enige wat ik wil is dat hij op een betere plek komt dan ik hem kan bieden. Ik heb hem niet uit zijn nest gehaald, hem aan mij laten hechten, om hem vervolgens zomaar ergens naartoe te sturen omdat het mij beter uitkomt. Dat is mijn enige echte eis; dat hij een hele fijne plek krijgt. Niet alleen voor hem, maar ook zodat ik hier beter mee om kan gaan en het een plek kan geven. Er zit ook een gedeelte zelfbescherming in.  

Het tweede wat ik wens (is geen harde eis) is dat de nieuwe eigenaar een contract tekent waarin staat dat diegene eerst contact met mij opneemt om aan te geven dat die van plan is om de hond af te staan. Niet omdat ik daar iets over te zeggen heb, de hond is niet meer van mij, maar ik kan hem tegen die tijd misschien wel terugnemen (wat altijd beter is dan een derde baas of een asiel). 

Nog ter aanvulling op mijn vorige bericht. Er kwam wat tussen waardoor ik moest stoppen met schrijven:

 

Met wat Obi gezegd heeft in het achterhoofd: ik heb geen interesse om mijn hond ooit weer te zien nadat hij een nieuw huis heeft. Daar schiet ik, maar vooral hij, niks mee op. Ik zou het wel erg op prijs stellen om de eerste paar weken bericht te krijgen over hoe hij acclimatiseert, vooral als het in een huis is met andere dieren en/of kinderen. Maar ook dat houdt opgegeven moment op. Ik hoef daarna absoluut niet meer een update te krijgen. Ik snap dat mensen hier anders in zijn en dat respecteer ik. Mocht iemand geen bezwaar hebben om het te doen, dan vind ik dat alleen maar leuk om iets te horen heel af en toe (tegenwoordig net social media is dit misschien niet eens meer van toepassing). 

 

Ik hoop dat hiermee de onduidelijkheden opgeklaard zijn. Zou het erg vervelend vinden als een potentieel nieuw baasje bovenstaande berichten leest en daarmee de conclusie trekt hier niet aan te willen beginnen. 

 

@Eliane

Dank je wel. Ik heb in mijn eerste bericht ongeveer hetzelfde staan onder het kopje 'Nieuwe huis.' Mijn "eis" is dat het nieuwe baasje een contract tekent waarin ik diegene verplicht eerst contact met mij op te nemen voordat de hond geherplaatst wordt. Wie weet kan ik hem dan terugnemen. Dit is niet een uitgangspunt van mij, dit is puur een vangnet.  

 

Zo hé, ben jij even lekker stigmatiserend bezig zeg.

Ik héb ruim 30 jaar ervaring en ben dus zo geworden zoals jij hierboven beschrijft?

Lees je stukje nog maar eens goed na, je kan niet iedereen over 1 kam scheren.

Ik kan je verzekeren dat zowel Ben als ik niet zo geworden zijn.

 Geef ik ook een antwoord.

Heb ook al 30 jaar honden.

Met de opvoeding ga je gewoon in mee.

Die veranderd door de jaren dus jij veranderd mee. Er zijn altijd wel mensen te vinden die in vroeger blijven hangen,de meesten niet.

 

Sorry wel erg off topic.ik kon het niet laten

 

 

Hoop dat je herder een gouden mand vind Daniel.

 

Ik weet niet waarom jij je zo aangesproken voelt dat je een oud bericht gaat quoten. Dus vertel het me. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat als je veel op HP komt jij binnen deze groep valt. Gezien het feit dat men hier over het algemeen tegen bijvoorbeeld slipkettingen is. En er hier zoveel ideeën, methodes en opvoedtips voorbij komen dat het mij vrijwel onmogelijk lijkt om 30 jaar alleen met je eigen (30 jaar oude) methodes en kennis te blijven door gaan omdat je wordt blootgesteld aan heel veel andere inzichten. De groep die ik beschrijf lijkt zich daar zelfs actief tegen te verzetten.


Verder weet ik niet of ook jij de eigenschap hebt om wildvreemde ongevraagd "tips" te geven over hun hond wanneer ze ergens lopen met hun hond. En daarbij soms zelfs de moeite neemt om een stuk mee te lopen. En dat niet doet om een leuk gesprek aan te knopen of uit belangstelling maar puur omdat je mensen iets anders ziet doen dan wat jij zou doen. En nu komt het... En dan bij tegenspraak ben je iemand die perse je gelijk wil krijgen van de ander, niet omdat je met betere argumenten komt maar met het feit dat jij al X jaar dat ras hebt. Wat een bar slecht argument is in zo'n discussie. Kennis van me heeft al 25 jaar zijn rijbewijs en rijdt nog steeds als een idioot (heeft zichzelf al 2x het ziekenhuis in gereden) ik bedoel maar.


Iets langer gedaan hebben betekend niet automatisch dat je ergens beter in wordt of meer kennis over vergaard. Natuurlijk kan ervaring helpen maar dit zwakt sterk af na een aantal jaar. En al helemaal als je je niet verdiept in ervaringen en kennis van anderen. Jaren ervaring is niet zo belangrijk als mensen uit deze groep opperen. Niet als je je niet open stelt voor nieuwe inzichten. Daarbij komt ook nog dat een hond nog steeds een individu is. En ze niet geassembleerd van een lopende band afrollen, waardoor niet elk exemplaar dezelfde karakteristieke eigenschappen heeft.

 

 Super! 

Net zoals je zegt. Niet meer of minder dan een vangnet!

Daniel ik zou er net zo over denken.

Het werkt denk ik niet voor alle drie de partijen elkaar te blijven zien.

Dat je in het begin wil weten hoe het gaat lijkt me logisch, maar daarna , hoe moeilijk ook, zal je het een plekje moeten geven.

Het heeft even geduurd, maar sinds vandaag is mijn hond herplaatst. Hij is nu echter op proefperiode en kan nog terugkomen mocht het mis gaan; dat is echter niet de insteek. 

 

Ben de nieuwe eigenaren op een andere website tegengekomen. Het zijn hele fijne mensen die met alle zorg gehandeld hebben. Ik vroeg aan hen om te wachten tot na mijn toelatingsexamen, omdat ik anders niet had kunnen leren. Dit vonden zij geen probleem. Ook stemden zij direct in met het tekenen van de overeenkomst. Voor hen was dit vanzelfsprekend (en bekend terrein, gezien hun dochter het ook moest met een herplaatser). 

 

De tranen begonnen pas te komen een paar minuten voordat hij weg zou gaan. Hij was zo enthousiast, vrolijk, en die juxtapositie maakte de situatie alleen maar somberder. Het was duidelijk voor hem dat er iets ging gebeuren en hij wilde dolgraag de auto in. Hij had dus ook totaal geen oog voor mij op dat moment. Het moment dat je de lijn overgeeft komt toch wel heel wat harder binnen dan ik had gehoopt. Hij sprong de achterbak in en staarde mij met zijn vrolijke kop aan. Ik ben direct uit de deurpost verdwenen en de rest kunnen jullie je wel voorstellen. 

 

Heb bericht van hen gehad dat het een hele rustige reis is geweest. Ik zal de komende dagen contact met hen onderhouden. Als het allemaal goed gaat dan bouwen we dat ook af. 

 

Bedankt voor al jullie hulp en steun! Er blijft een kans dat dit niet goed zal gaan en hij terugkomt, maar daar gaan er in eerste instantie niet vanuit. 

Ach jeetje wat zwaar voor je. En ook fijn! Sterkte hoor, ik hoop van harte dat het goed gaat.

Oh wat heftig voor je zeg. Ik heb je verhaal via hp kunnen volgen. Fijn dat je een update geeft. Vreselijk voor je, maar liefde is ook loslaten en dat heb je op de meest warme, zorgvuldige wijze voor je vriend gedaan. Ik hoop dat hij daar zijn gouden mandje gaat vinden. 

Wat vreselijk heftig. De tranen springen me in de ogen.. Sterkte. Ik kan alleen maar lof hebben voor hoe je het hebt aangepakt.

 

Jeetje wat kan ik me het goed voorstellen dat je het niet droog hebt kunnen houden. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook heftig vind om te lezen. Heel erg veel sterkte verder, het zal er wel flink inhakken. Ik hoop dat je je eigen leven wat meer op de rit gaat krijgen. Wel een besluit waar moed voor nodig is vind ik het.

Poeh heftig.

Je weet dat het goed is.....maar het doet zo'n pijn 

 

Wens je sterkte met het verwerken van je moedige beslissing.

Je hebt dit uit liefde gedaan en dat is een compliment waard !!

 

Laat je hier ook nog weten of het idd zijn gouden mand geworden is en hoe het met hem gaat ???????

Wat een beslissing heb je moeten nemen.

Natuurlijk valt het zwaar je mag best verdrietig zijn.

 

Wel fijn dat het op deze manier gaat toch.

Hoop dat je er later rust in  zult vinden als je ziet dat je vriend het naar zijn zin heeft daar.

 

Veel sterkte nog.

Heel veel sterkte, vind het wel heel knap van je. Met zoveel liefde je hond loslaten. Ik heb het gevoel dat het allemaal helemaal goed gaat komen, met jou en je hond bij de nieuwe baasjes 

Hoi Daniel Ik volgde je verhaal al een tijdje,eindelijk heeft je hond een nieuw baasje. Je hebt altijd tegenop gezien maar uiteindelijk is het dan zover , je moet afscheid van je hond nemen, dat je verdrietig ben moet je eigenlijk blij om zijn,dat is toch een teken dat je van je hond houd. Ik heb zelf 2 duitse herders, een ervan was vorig jaar onverwachts overleden ,ik heb daar nog steeds moeite mee ,maar ik moet het accepteren anders ga je er onder door, 3 weken later had ik een andere DH, ze lijkt veel op die van jou (ook qua gedrag en zo)ze is nu alweer 9 maanden. Je hond heeft nu een nieuw baasje maar het allerbelangrijkste is "Hij leeft nog" Waarom zou je hem niet gaan opzoeken in de toekomst,dat is toch niet verkeerd,als je dat wil, een bezoekje af en toe. Maar ok, dit zijn alleen maar woorden, het zal niet meevallen de komende tijd. Ik wens je veel sterkte toe. 

 

Groetjes

Audy

Heel veel sterkte de komende tijd! 

 

En volgens mij woonde je op een korte reisafstand, dus als je ooit weer een Duitsertje wilt knuffelen of samen wilt wandelen met haar ben je van harte welkom!

 Je hoef je niet te verdedigen, ik vind je eisen heel normaal, een goede veilige plek zoeken bij een nieuwe baas en dat je aangeeft dat als de hond toch te veel wordt, niet weg doet zonder dat jij het weet......en voor jou een geruststelling als de nieuwe baas hier mee accoord gaat.

Ik zelf heb bij een notaris vast laten stellen dat als mijn honden herplaatst worden , dat gebeurt bij de newfoundlander foundation, in een gezin komen en niet door verkocht worden als de foundation voor een gezin zorgen..ten alle tijden terug moeten daarheen, juridisch en bij de notaris vastgelegd.

 Sorry, had dit nog niet gelezen...een goed gezin zo te lezen, mooi...en hoop dat jij het straks kan afsluiten....en het een plekje kan geven, je hebt een moedig besluit genomen hoor.

 Ik vind het ook helemaal niet raar en zou er ook geen problemen mee hebben om het te doen (tenzij ik zou denken dat de mensen van wie ik de hond overnam, totaal onverantwoord met de hond om waren gegaan. Maar dat is in deze situatie echt helemaal niet het geval, de beslissing wordt juist gemaakt omdat Daniel wél verantwoord met de situatie omgaat...).

 

Wat fijn dat je mensen hebt gevonden, en wat moeilijk om hem te moeten laten gaan... veel sterkte!

Bewaren

Daniel wat fijn dat je de juiste mensen voor je hond gevonden lijkt te hebben, maar aan de andere kant wat hartverscheurend ook. Heel veel sterkte ermee.

 

 

Je praat over een proefperiode, waarvan zou het voor de mensen afhangen dan of de hond mag blijven of niet?

Ach Daniel, mijn hart gaat naar je uit.

Misschien heb je hier wat aan.

Je zit, zo te lezen wel ok met die mensen.

Ik heb ruim een hele tijd honden opgevangen. Tot de moment dat ze een definitieve thuis hadden gevonden.

Je kan dus onmogelijk vermijden dat je daar een band mee krijgt. Je verzorgt ze, je leert ze van alles, geeft ze geborgenheid en ga zo maar door. En op een bepaald moment is de tijd daar dat ze vertrekken. je kan je daar niet tegen wapenen. Hoe rationeel en logisch je ook probeert na te denken. Hoeveel pluspunten je ook aanhaalt? De moment dat ze vertrekken is hartbrekend.

Maar wanneer je die updates en foto's via email binnen krijgt, hoe meer dit plaats vindt, hoe minder de pijn van het vertrek wordt. Om dan uiteindelijk blij t zijn voor de hond dat die het zo goed doet en heeft.

Dus ik vrees dat je je nog effe niet ok gaat voelen, maar het betert.

Hou er de moed in.

En hoe is je examen geweest? Ging het?

Wat fijn dat je een goed huis hebt gevonden voor hem!!

Het zal inderdaad best moeilijk zijn geweest!!

heel dubbel.

Ik ben blij voor je en wens je ook voor nu sterkte toe want het zal toch vooral in het begin een gemis zijn.

Ik hoop dat de mensen( zeker in het begin) je op de hoogte houden!! 

Het spijt mij dat ik jullie allemaal zo laat beantwoordt.

Ik schiet woorden tekort om jullie te bedanken.. Om het overzichtelijk te houden zal ik vrijwel iedereen in één bericht antwoorden. Weet wel dat ik ieder bericht meerdere malen gelezen heb.

Het gaat veel beter met mij. Toen hij wegging waren de emoties onbeschrijfelijk intens; het is een rouwproces. Ik kwam na drie kwartier hard gejankt te hebben langzaam in een onthechtingsfase. De eerste paar dagen voelde ik mij wat emotieloos, maar dat is nu alweer heel wat beter. Het onthechten is iets wat ik mijzelf onbewust in mijn kindertijd heb aangeleerd om te ontsnappen uit intense emoties. Ik heb het onbedoeld hier ook gedaan. Het verdriet zit er wel, ergens heel diep. Wat ook hierbij heel erg geholpen heeft (waarschijnlijk de meest belangrijke factor) was dat hij zo'n fantastische plek heeft. Ik heb allerlei leuke video's ontvangen waar je hem super vrolijk over het strand ziet rennen achter de vogels aan. Hij heeft alleen maar de eerste twee nachten wat geblaft. De nieuwe eigenaren zijn toen op de bank gaan slapen en daarmee was het na die twee nachten opgelost. 

Dit is hem bij zijn nieuwe eigenaren.

Het gaat hartstikke goed met hem daar. Hij kon verbazingwekkend genoeg vanaf dag één heel goed opschieten met beide honden van de nieuwe eigenaren. Zij hebben een oudere buldog en een stafford/herder mix van drie. Het bijtgedrag van hem hier bij mij thuis heeft hij daar nog geen enkele keer vertoont. Aan de ene kant maakt dat mij alleen maar blij, maar aan de andere kant toont dat ook haarfijn dat het probleem absoluut niet bij hem lag (wat natuurlijk vrijwel altijd zo is bij dieren). 

Ik ga hem niet opzoeken. Denk niet dat het goed voor mij is en ook niet voor hem. Voel ook niet de behoefte om het te doen. Ben ontzettend blij dat hij zo'n goed plekje heeft en dat geeft mij alle rust die ik momenteel nodig heb. Misschien ooit wel eens. 

De nieuwe eigenaren hebben mij in de eerste week elke dag op de hoogte gehouden van hoe het ging. Daarna heb ik aangegeven het één keer per week prima te vinden, het mag ook minder. Ik wil er niet een afspraak over maken, want dan voelt het als een plicht voor ze en dat is het niet. Opgegeven moment, en dat zal binnenkort al wezen, hoef ik geen updates meer te krijgen. Zou het wel leuk vinden om eens per jaar even met ze te bellen en te horen hoe het gaat. 

Ik heb het examen behaald en zal morgen starten met hbo-ict! Een andere richting als wat ik alvorens had gepland, maar ik denk dat het beter past bij mij. Daarnaast geeft het ook een fantastische perspectief op de arbeidsmarkt. 

 

Nogmaals bedankt allemaal voor jullie berichten!

 

Dank je wel! Vind dit een ontzettend lief aanbod. Dat zou mij heel leuk lijken om eens te doen. :)