Wat doe ik met een hond met een gedragsprobleem

Hallo allemaal, Ik heb een vraag voor jullie en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.  Ik heb een 6 jarige kruising labrador, stabij. Door een inbraak bij mij in huis is mijn hond een heel groot gedragsprobleem gaan ontwikkelen.  Zo erg zelfs dat ik op het punt sta om hem voor herplaatsing aan te bieden.  Ik heb al van alles geprobeerd.  De hond kan sinds de inbraak bijzonder slecht alleen zijn, jankt alles bij elkaar maar het ergste is dat hij zichzelf helemaal opvreten. Hij bijt alles aan zichzelf kapot. Zo erg dat hij nu als ik weg ben standaard een kap draagt.  Ik ben al meerdere malen met hem naar de dierenarts geweest, maar een medische oorzaak is niet gevonden.  Heeft iemand een tip voor mij, zodat ik kan proberen om het leven van mijn hond beter te maken? Wegdoen is eigenlijk geen optie , maar zal toch echt gebeuren wanneer dit niet stopt.

Jeetje... Wat erg zeg. Ik heb zo FF geen tips, hier heb je een upje.

Een gedragstherapeut inschakelen?? 

Weg doen gaat het probleem alleen verleggen/ erger maken.. 

Wat heb je bv allemaal al geprobeerd? Ik lees nml alleen dat je gekeken heeft naar iets medisch ( bezoeken DA) maar niets over of hij geestelijke steun a gekregen heb doormiddel van een GT

Op zoek naar een goede gedragstherapeut die je hierbij kan helpen.

http://www.sppd.nl/

GT ingeschakeld, deze heeft met camera zijn gedrag bekeken en geprobeerd dit te veranderen door hem bijvoorbeeld rustig achter te laten. Goed uit te laten, geestelijk tot rust brengen met medicatie ( natuurlijk)

Het gebeurt namelijk alleen als hij alleen is.  Zijn wij thuis dan is er niks aan de hand en is het een schat van een hond. 

Helaas dus al best veel geprobeerd, maar tot nu toe geen resultaat.  

 Als het enkel gelinkt is met het alleen-zijn in huis, breng de hond dan naar een opvang als je weg moet, of schakel een oppas in, zodat ie niet meer alleen hoeft te blijven.

Je kan na verloop van tijd, als de hond helemaal tot rust is kunnen komen en de stress uit z'n systeem is verdwenen, het alleen-zijn nogmaals voorzichtig proberen opbouwen.

Ook dit al geprobeerd.... maar als hij bij een oppas is, bijvoorbeeld een nachtje, dan jankt hij daar alles bij elkaar omdat hij niet in zijn vertrouwde omgeving is. Oppas aan huis is dan ook geen optie omdat hij dan ervaart dat ik er niet ben. We hebben het zelfs al een aantal keer zo geregeld dat hij dan overdag bij een oppas is en die brengr hem in de nacht terug naar zijn eigen plek, om dan vervolgens de volgende ochtend weer door de oppas te worden opgehaald. Ik ben in dit geval echt wel een beetje ten einde raad

 Geen optie ? Zes jaar oud, en opeens is er wat aan  de hand, verdrietig toch, daar doe je toch geen afstand van als je hond wat mankeert....op zoek naar een goede gedragstherapeut die je gaat helpen om het gedrag in goede banen te leiden, wegdoen is geen optie, wil je dan het probleem bij een ander leggen ? Nee toch...

Zo te lezen zijn jullie heel veel weg en niet alleen overdag?

Misschien is een homeopatisch dierenarts een idee dat die een homeopatisch kalmerend middeltje specifiek passend bij jouw hond aanraadt. Overweeg ook eens CBD olie. Dat is ook kalmerend. Er zijn ook van die verstuivers die je in het stopcontact doet met kalmerende feromonen van DAP. Dat ruikt de hond en kalmeert maar wij niet.

Hebben jullie ook geprobeerd om een oude sok of shirt of zo met jullie geur achter te laten?

Iets afspelen met jullie stem?
Rustgevend muziekje bv licht klasiek.
Dat kalmeert honden ook.

Of sta je open voor een dierentolk?
Ik weet dat er hier op het forum mensen
zitten die dan wel een paar kunnen aanraden.

Hoe lang is de inbraak geleden?

Ik denk ook dat de hond een groot trauma heeft opgelopen. Dat heeft ook echt lang tijd nodig om zich te herstellen Op zich niets mis met wat de gedragstherapeut al heeft aangeraden qua rustig weggaan eerst goed uitlaten etc. maar zoiets werkt niet meteen. Dat zal echt tijd tijd en geduld vragen.

Het heeft uiteraard nogal veel impact op de hond zo'n inbraak. 

En dat is compleet logisch. 

Het vertrouwen is weg. Hier zal dus aan gewerkt moeten worden en dat gaat niet van de één op de andere dag. 

Ik zou hem dus ook niet meer alleen laten en voor de momenten dat het echt niet anders kan een oppas inschakelen (ook dit kost tijd om te wennen)

Herplaatsen gaat het probleem echt niet oplossen, ja voor jullie misschien maar niet voor de hond. 

En schakel een goede gedragstherapeut in: www.pdte.eu

Maar het kost wel tijd. 

Ach wat vreselijk sneu en rot ook voor jullie. Heb je al eens clomicalm geprobeerd? 

Een ander ding wat ook kan werken is relaxopet.

https://www.doedelsdierenservice.nl/a-42327759/angst-stress/relaxopet-relaxodog/

Was de hond alleen thuis toen de inbraak was?

Sorry maar ik lees dingen dat herplaatsing geen optie is. Ik heb hier een levend voorbeeld van een hondje die bij mij geplaatst is vanwege stress. Mijn hondje is nu 12, en woont een jaar bij me. Zijn maatje een witte herder overleed en had daar zoveel stress van dat ie zijn poten letterlijk op ging eten. Tot bloedens toe kluiven. 

De oude baas van de hond is een gt. Een goede gt...de hond stond al op medicatie, was nooit alleen maar toch bleef hij kauwen door de stress. We hebben hem uit de omgeving gehaald. Dus bij mij thuis. En sindsdien is het over. Als hij teruggaat naar dat huis is hij meteen weer over de zeik. 

Herplaatsing is namelijk ook een gedragstherapie methode. Soms is het beter om te herplaatsen. Soms niet. Dat kan een goede gedragstherapeut voor je beslissen. Mocht je meer willen weten mag je me gerust een pb sturen. 

Ik vraag me af wat er met die hond gebeurd is tijdens die inbraak en kort daarna..... Hoe vaak en lang is de hond alleen thuis? Wat doen jullie verder met de hond qua wandelen, spelen, trainen ed? Zijn er kleine kinderen in huis? Had de hond voor de inbraak ook al stress? 

Als ik het zo lees zou de hond het beste af zijn met herplaatsing bij andere honden.  Of een hond er bij.

Voor je hond was de inbraak kennelijk traumatisch.

Als hij slecht alleen kan zijn en zich dus zelf opvreet van de stres is de oplossing heel simpel: niet meer alleen laten!

Een goede gt vragen langs te komen.

 Helemaal eens!

Honden leren context gebonden, het huis van ts, kan voor de hond dusdanig traumatisch zijn, dat een andere omgeving waar wellicht een stabiele hond woont, heel goed kan uitpakken

 Dat is logisch, alles wat vertrouwd is is weg en dat maakt onzeker.

Waar sliep hij bij de oppas?

 Ik vraag me af wat voor gt dit is, hij laat de hond kennelijk gewoon alleen? Terwijl de hond niet alleen kan zijn?

Dan kan je van te voren alles doen, maar als je het alleen zijn zelf niet aanpakt, logisch dat het niet werkt.

Het alleen zijn, helemaal opnieuw aanleren. Ik zou clomicalm overwegen, als het echt angst is, wat hij laat zien.

Door angst zijn ze niet in staat om te leren, trainen met angst heeft dan ook alleen nut, als de angst vermindert wordt.

Clomicalm gaat diea een dierenarts en moet altijd met goede gedrags therapie gebeuren.

Misschien ben ik zo gek....maar ik bleef de eerste tijd bij de hond slapen. Matras op de grond en er naast. En hij was voorlopig geen minuut echt alleen komende tijd. Voldoende bezig houden en moe maken met leuke dingen en slapen aan de voet bij mensen die vertrouwd zijn. Rustig weer opnieuw beginnen met alleen leren laten als het gestress en gebijt over is. Maar ja...wie ben ik...

 Nee ik zou dat ook doen hoor, maar niet iedereen is de hele tijd thuis.

Maar, ik moet eerlijk zeggen, mijn hond is panisch voor vuurwerk, als er ook maar een geluidje is dat er op lijkt schiet hij in de paniek. Terwijl ik er de hele tijd bij ben, maar dat maakt niet uit. 

En een andere flink stabiele hond waar je hond goed mee door één deur kan. Een hond die een voorbeeld functie kan vervullen, zou dat geen optie kunnen zijn? Ken je niemand met zo'n hond in je familie?

wat voor uitdagingen heeft hij op een dag?
hoevaak wandel je met hem?
Als de hond weinig uitgelaten word, en weinig te doen heeft, dan gaat hij zich vervelen, en dan kan je gedragsproblemen krijgen die jij nu beschrijft.

Als eerste, ik zou er niet over denken om mijn hond weg te doen om deze reden (eigenlijk om geen enkele reden, mits ik zijn brokken niet meer kan betalen).

Je hond heeft een voor hem zeer traumatische ervaring mee gemaakt.

Ik zeg dan altijd, terug naar de basis.

Gewoon weer (net als bij een pup) s'nachts bij hem slapen, net zolang tot je merkt dat hij zich weer wat sterker voelt.

Daar zou ik meteen mee beginnen.

Ik ben bang dat ik Sabro met mijn onaardige reactie heb weggejaagd, maar ik meen het wel.

Er zijn veel redenen te bedenken om je hond te moeten herplaatsen. Ik vind dat men niet te snel daarover moet oordelen. Kijk, als de hond niet meer matched met een nieuwe jas dan ben je gewoon een rund, maar als het beter kan uitpakken voor een hond...ik heb alleen maar herplaatsers en allemaal met en eigen verhaal. 

Ik zou een goede gedragstherapeut of gedragsdeskundige inschakelen, bv. Nelis Verhoeven van Calming Signs in Koningslust.

beste,

zoekt u nog  steeds hulp voor uw hond,

u kan me altijd via mail contacteren

ik heb professionele lessen gevolgd ivm ethologie en gedrag hond

(bezit hier ook papieren/documenten van)

zelf heb ik een 2 jaar oude hond (border collie  reu met medische achtergrond)

misschien kan ik u helpen om u te leren ivm hondengedrag / bekrachtiging en systematische desensitisatie o.a. deze methode  alsnog uw hond zijn gedrag trachten terug bij te sturen in de juiste

richting en hem  zich weer ok te laten voelen?

als u wil meewerken , hoor ik het graag

misschien tot later

mvg

Martine

- e-mailadres verwijderd -

Ik denk niet dat we TS nog gaan horen.

Maar ben wel benieuwd naar de hond.