Team Podenco zet de boel op stelten!

Ik denk wel eens dat ik mijn honden overal mee naar toe kan nemen, want ze zijn (in huis) zo makkelijk! Dus vroeg ik toen ik uitgenodigd werd om bij een vriendin te komen eten, of mijn honden mee mochten komen. Zij en haar zus wonen samen en hebben ook twee hondjes. Haar antwoord was, zonder enige twijfel, "natuurlijk!".

Dus gingen we gisteren gezellig daar eten. Hondjes van te voren goed uitgelaten, omdat Wispa soms de neiging heeft om op textiel te plassen (vloerkleden, banken, kussens). Ik wilde dit absoluut voorkomen dus heb gewandeld tot ze echt leeg was :P

Aangebeld, naar binnen, alle hondjes blij. En toen zag ik in de hoek van de kamer een konijnenkooi staan met een konijn er in. Precies op Podenco-ooghoogte. We waren nog geen seconde binnen en Cosmic werd he-le-maal lijp. Ze heeft constant naar de kooi staan tetteren, en toen ze ook nog in de kooi begon te bijten in een poging hem van het tafeltje af te trekken, heb ik haar aangelijnd en bij me gehouden. Eén van hun hondjes wilde héél graag met Luuk spelen, maar Luuk negeerde hem, probeerde alle speeltjes in het huis (en dat waren er zo'n drie miljoen) uit, en gaf af en toe een grommetje als hun hond een poging deed om samen ergens mee te spelen. Het diner bestond dus uit moeilijk eten met één hand omdat ik Cosmic vast moest houden, af en toe een "Luuk!" als hij weer gromde, en een constante zoektocht naar Wispa die het hele huis even wilde besnuffelen (oh jee, ze gaat toch niet alsnog ergens zitten plassen?)

Na een onrustig diner besloten we op de bank nog een theetje te doen. Cosmic aangelijnd mee naar de bank, maar ze vond geen rust, ze blééf staan piepen. Luuk had zich inmiddels tegen de gastvrouw aan gevleid en mopperde naar iedereen die in de buurt kwam, want hij lag daar wel héél lekker. Wispa liep nog steeds wat rond, voor een blinde hond duurt het nou eenmaal wat langer om te "acclimatiseren". Op een onoplettend moment liep ze ineens met haar snoetje tegen een kop cappuccino aan (deze mensen hebben een extreem lage tafel). Melk vindt ze heerlijk, dus wilde ze even van het melkschuim proeven..

Al met al was het een.. interessante avond. En ik heb weer geleerd dat ik mijn honden misschien niet overal mee naar toe kan nemen.. :P Gelukkig konden we er allemaal om lachen, en bij ons volgende diner wordt het konijn eventjes naar boven verplaatst. En om het nog even positief af te sluiten: Wispa heeft niet binnen geplast! :D

Het zijn soms toch van die heerlijke (b)engeltjes.. ;)

je kan niet zeggen dat het 'saai' was

Haha wat een leuk verhaal! Ik lachte me dood 

En eh, nog veel succes met je bende 

Leuk om te lezen,het was te minste niet saai

wat een verhaal

Mooi verhaal leuk 

Het is en blijft een lekker stel 

hahaha..maar ze slapen nu wel extra lekker en wispa heeft niet geplast  

Ik zie het voor me, haha.
Zolang iedereen er om kon lachen...

 Dank je, dat heb ik wel nodig ???? ik heb ze voor vandaag maar uitgesloten van de paasbrunch met familie..

De paashaas haalt opgelucht adem 

Die foto, hoe schattig!