Hond markeert niet buiten en is extreem angstig

Even over negeren. Je moet niet de hond negeren. Wel het gedrag dat je niet wil negeren. Maar de hond wel begeleiden.

Jenna, die ik uit een asiel heb was trouwens een hond die niet markeerde in het begin dat ik haar had. Ze trok buiten, sprong van hot naar her, en wilde alleen maar vooruit. Ze snuffelde niet, ze markeerde niet.

Dat is goed gekomen na een periode van wennen en  vertrouwen opbouwen en goed naar haar lichaamstaal kijken (wat bij haar erg lastig was trouwens, omdat ze zich nauwelijks uitte toen).Ik hield die wandelrondjes kort en saai en breidde dat dan langzaam uit zodat ze wat rustiger werd buiten.

Later liet ik haar ook heel vaak zelf een route kiezen (is goed voor het zelfvertrouwen en je weet dan ook dat je niet meer doet dan dat ze aankan.

Lola mijn eerste herplaatser was angstig, maar uitte dat door grommen en zo nodig als ze zich bedreigd voelde door uitvallen, de eerste avond beet ze me ook omdat ik haar wilde aaien. Buiten had ze heel veel stress, liez zich soms voor dood neervallen, sprong tegen me op etc.

Ook dat is op dezelfde manier goed gekomen als bij Jenna. Vertrouwen opbouwen, goed kijken wat de hond aankan, geen druk maken.

We hebben later wel wat commando's aangeleerd, maar meer voor de fun, ik ben geen commandomens, en Lola en Jenna waren/zijn geen commandohonden. Vertrouwen winnen heeft daar ook niets mee te maken.

Helemaal eens Dobry, gedrag kan je negeren.

Vraag aan je hond wat je wel van hem verwacht en beloon dat gedrag.

Het gedrag wat je negeert, heeft geen nut voor je hond. levert niets op en zal stoppen. Omdat je gelijk vraagt wat je wel wilt en dat beloont, zal je hond dat herhalen.

Wennen, vertrouwen opbouwen en goed naar lichaamtaal kijken, idd  zo belangrijk.

Mijn teckel teefje markeert ook nooit, heeft ze in de 6 jaar dat ze is ook nooit gedaan. Dus het lijkt mij niet dat alle teefjes dat doen.

Uh, je reageert toch wel?

 Nee hoor, dat beweer ik ook niet, dat een hond alles mag.

Als een hond iets niet wilt, waarom zou je dan dwingen, dat is heel wat anders.

Ik dwing niet, ik vraag en omdat wij een goede band hebben, doet mijn hond heel graag iets voor mij, dat wordt ook beloont.

Ik ken mijn hond zo goed, ik vraag niets wat ze niet zou kunnen doen. Stel dat ik toch iets vraagt, voelt ze zich vrij om aan te geven, dat ze iets niet wilt. Ze heeft het vertrouwen dat ze dat durft aan te geven.

Dat zegt veel over onze band, ze durft zich zelf te zijn.

Stel, jij wilt je hond in de vieze koude modder laten zitten, dan heeft je hond goed recht om dat niet te doen.

Opvoeden is regels hebben, duidelijk en consequent zijn. Negatieve correties, horen er bij.

Dat is stoppen als je hond trekt, of je armen op je rug, als je pup in je armen bijt.

Grenzen stellen.

Doe dit op een positieve manier, vooral belonen wat je wel ziet en je krijgt een super goede band met je hond.

Angst dat als je je hond zou laten, hij je dood zou bijten, zegt genieg over je kennis betreft honden en de band die je niet met je hond hebt.

Ik vrees dat jou hond......, nee laat maar

 Een baasje die waarschijnlijk alleen maar wilt horen hoe goed ze bezig is en hoe fout haar hond is.

Arme, arme hond, wat die moet doorstaan.

Ik wordt hier zo boos om. Die arme hond, echt zo sneu

 
Waarom zou je een andere teef erbij plaatsen om jouw hond 'op haar plaats te zetten'?
Buiten het feit dat dit mega-fout kan uitdraaien, is het toch jullie taak om je hond te begeleiden?
"

Alaska's Finest!

Helemaal mee eens. Ik vrees als je een zo genaamde dominante teef de pup op haar plaats laat zetten ze nog wel eens onzekerder kan worden. 

Melissa als je nog meeleest, je zou de site van Monique Bladder eens kunnen bezoeken. Zij was ook iemand die vroeger vanuit de dominantietheorie dacht, maar zich inmiddels verder ontwikkeld heeft.

Er staan veel goed artikeltjes op en oa ook deze cursus om weer van je hond te kunnen gaan genieten. Want dat is toch de bedoeling, daar heb je toch een hond voor...

http://www.moniquebladder.nl/samen-stressvrij-algemeen/

Belangrijk is dat zo een hond een goed voorbeeld heeft. Wij hebben een zeer stabiele rustige hond. Het is  echte roedelleider van natuur, vier jaar lang zwerver geweest, super sociaal en weet hoe hier mee om te gaan. Probeer niet het probleem zelf op te lossen maar zoek zo een hond als maatje en voorbeeld voor jouw hond. Wij hebben nu al twee keer zo een hond hier in de opvang gehad en ze volgen Wolter zijn voorbeeld en het is verbluffend hoe mooi en snel ze genezen van hun trauma's. Een goede, gesocialiseerde hond  als voorbeeld doet meer als een hondenpsycholoog. 

Ik adopteerde mijn Freya op 4 maanden en net als jou hondje was ze in het begin doodsbang van alles en nog wat op straat. Plassen tijdens een wandeling, vergeet het maar, dat wilde ze niet.

Ik ben naar een GT gegaan en die gaf aan dat het een goed idee zou zijn om met haar en een stabiele hond op stap te gaan. Gelukkig had ik die bij me in de buurt en inderdaad, daar leerde ze veel van. Heeft geduurd, maar uiteindelijk werd ze moediger en volgde hem gewoon in alles wat hij deed. Ook moest ik heel consequent zijn en haar laten voelen dat niets echt eng was, doorzetten. Het heeft geholpen, nu doet ze het meer dan prima, al zijn er nog momenten dat ze soms opeens een angst moment krijgt, maar daar geef ik niet aan toe en gaat snel over. Sociaal leren van andere honden is niet te onderschatten, ze krijgen vaak veel meer voor elkaar dan wij mensen...

En die psycholoog die jullie heeft begeleid zou ik snel aan de deur gezet hebben, totaal fout wat die zegde. Waar haalt ze het !

En heel erg dat je nu gewoon niet meer actief bent, iedereen mag toch wat zeggen of niet ? Je kan 40jr omgaan met honden, elke hond is anders en jou hond is angstig. Denk dat hij totaal verkeerd wordt aangepakt en daardoor verergeren jullie de situatie, nooit denken dat je alles weet over honden, want dat weet niemand.