Rangorde uitvechten..

 Daar heeft je pup dan nog niks aan. Het kan inderdaad maanden duren en tegen die tijd is je eigen hond al bijna volwassen, zal voor je pup niet te goede komen. 

Ik vind dat ze meteen een oplossing klaar moeten hebben.

Los van alle risico's, lijkt het me voor de dalmaat veel beter in een gezin zonder andere honden geplaatst te worden, zodat ze kan wennen aan een huiselijk bestaan.
Geen idee wat ze ooit heeft meegemaakt. "

Suzanne en Luca

 Dat had ik ze ook verteld.

Voor de goede orde, honden vechten niet voor de rangorde. 

Er heerst binnen een roedel een natuurlijke hierarchie en eigenlijk, interesseert het een hond zelf niet, welke positie. Het houd ze niet bezig.

Er kan wel ruzie worden gemaakt om bezit. 

Deze teef, de dalmaat is er net, de honden hebben nog geen enkele band met elkaar en dus kan er ook geen sprake zijn van vechten om de rangorde.

"  waar is dat asiel, in Spanje toch? Ik snap wel dat ze haar nu niet naar Spanje willen terughalen, nog eens zo'n reis, dat doe je een hond niet aan.
Ik hoop dat er snel een oplossing komt. "

Dobry

 Ik vermoed dat ze een opvanggezin van ACE hiermede bedoeld .

Veel honden gaan eerst naar gezinnen die hun beoordelen en dan pas naar de adoptanten

Neen het zou te gek zijn van een hond terug te vliegen....

Triest dat honden zó hun kans op een goede thuis verspelen, men brengt maar honden over...weliswaar met goede bedoelingen , daar twijfel ik niet aan....maar veel van  die buitenlandertjes hebben rugzak...veel te veel meegemaakt al en niet gewend aan samenleven in kleine ruimtes, aan onze regels .

Tja wat is te verkiezen ? dodenstations in Spanje of mogelijke problemen bij opvanggezinnen ? Je moet maar ginder eens geweest zijn dan snap je wat ik bedoel.

Met deze hond  heeft ACE zich wel verkeken op inschatten van het adoptiegezin, als we TS mogen geloven toch.

 Daarom vind ik het zo mooi van mensen die met groot hart, door dik en dun deze honden toch proberen een zo goed mogelijke thuis te geven.

Ik bedoel hier de tijdelijke opvangers én adoptiegezinnen mee, want het slaat niet altijd tegen hoor.

Ik hoop dat deze hond nog zijn plaatske zal vinden 

Wat een hondenkennis. Uit de oude doos de dominantie theorie.

Het kan lang duren.

Die organisatie heeft een grote inschattingsfout gemaakt en behoort in jouw geval, waar jouw pup de dupe wordt, binnen enkele dagen de hond te herplaatsen.

Je hoeft je niet alles te laten welgevallen. Stel ook jouw eisen in belang van je pup.

Over teruggave adoptiebedrag zeker geen woord? Het adoptiecontract is een wurgcontract met voornamelijk plichten van de adoptant en nauwelijks van de organisatie. Ik snap niet dat adoptanten dergelijke contracten tekenen. Het contract zal bij toetsing volgens NL wetgeving op diverse punten worden afgekeurd. Die organisatie herplaatst dus veelvuldig, als alle plaatsen nu zogenaamd bezet zijn.

Dat krijg je als je per jaar duizenden honden naar Nederland en België transporteert.

Die organisatie zal nooit een hond terugvliegen naar Spanje!

Die organisatie zit er niet mee; zij vangen 2 x het adoptiebedrag en de vrijwilligers kunnen de boel opvangen en organiseren.

Voorheen zag je nog wel eens bij ikzoekbaas.nl asiels, die honden van die organisatie aanboden. Nu niet specifiek. De volgende honden zouden zo maar eens van die organisatie kunnen zijn:

https://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/asiel-dieren/hond/112036/louter-bloemen-dordrecht

https://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/asiel-dieren/hond/113428/dierenopvangcentrum-tuitjenhorn

De organisatie heeft connecties genoeg om de hond in een NL asiel te plaatsen en hoort jou niet langer te belasten met de gevolgen van een door hen veroorzaakte mismatch.

 Geen woord over teruggave van het adoptiebedrag.

Dat interesseerd mij ook 0.

Het enige wat ik nu wil is dat ze zo gauw mogelijk een nieuw baasje krijgt waar ze zich wel thuis kan voelen.

 Ik hoop dat ze naar een ander opvang gezin kan gaan.

Eentje met een oudere stabiele rustige hond. Die haar helemaal met rust laat, zodat ze vanaf een veilige plek, de kat uit de boom kan kijken. 

Ik zou eerlijk gezegd ze mededelen dat als ze niet binnen 7 dagen met een oplossing komen, ze mededelen dat je de hond naar het dichtstbijzijnde asiel brengt en dat ze hem daar kunnen ophalen.

Dan heb je ze de kans gegeven zelf een oplossing te vinden, zonder dat ze teren op jouw situatie die ook niet ideaal is. En als ze beginnen over contractbreuk: die hadden ze dan zelf kunnen voorkomen door eerder een opvang te regelen.

 Wat is de meerwaarde van al deze negativiteit?

"  Er wordt zelf buiten op neutraal terrein gevochten. Dat is geen goed teken.
De dalmaat voelt zich duidelijk niet prettig.
Het lijkt me voor deze hond niet te doen, om te wennen aan deze situatie. Een situatie met een jonge hond, waar ze zich kennelijk zeer bedreigt door voelt.
Los van alle risico's, lijkt het me voor de dalmaat veel beter in een gezin zonder andere honden geplaatst te worden, zodat ze kan wennen aan een huiselijk bestaan.
Geen idee wat ze ooit heeft meegemaakt. "

Suzanne en Luca

 ik probeerde met mijn reakties eigenlijk te zeggen dat we niet weten of er door degene die het huisbezoek maakte verweten kan worden dat ze een verkeerde inschatting gemaakt heeft. Hoe kan je van te voren weten dat een tweejarig teefje niet met een reutje van 5 maanden kan. Er zijn genoeg voorbeelden waarbij dat wel heel goed gaat.

Wel is die "gt" met zijn adviezen fout geweest, het schort vaak aan de begeleiding die mensen krijgen bij een herplaatser, het zou al aangeraden moeten worden dat voorkomen moet worden dat het zover komt dat honden met elkaar kunnen gaan vechten.

Dat het nu wel heel moeilijk wordt nu het eenmaal zo geescaleerd is snap ik, en dat de hond nu beter nogmaals herplaatst kan worden snap ik ook. Alleen treurig dat het zo gelopen is, het was misschien niet nodig geweest.

Ik zou de stichting aanraden een serieuze gt in de arm te nemen, en ook mensen van tevoren voor te lichten wat de beste aanpak is, er hangt teveel van af om dat zomaar op zijn beloop te laten en maar zien wat er van komt.

 Fijn dat je er zo in staat! 

" Ik zou eerlijk gezegd ze mededelen dat als ze niet binnen 7 dagen met een oplossing komen, ze mededelen dat je de hond naar het dichtstbijzijnde asiel brengt en dat ze hem daar kunnen ophalen.
Dan heb je ze de kans gegeven zelf een oplossing te vinden, zonder dat ze teren op jouw situatie die ook niet ideaal is. En als ze beginnen over contractbreuk: die hadden ze dan zelf kunnen voorkomen door eerder een opvang te regelen. "

Wilma en Dobby

 Er is 5 minuten bij mij vandaan een asiel, de medewerker die mij hielp woont er ook niet ver vandaan. Dus het zou nog makkelijk voor dr zijn ook..

Maar daar is ze niet op gekomen.

Bij het huisbezoek:

Als er wat is: 'Gewoon bellen hoor ik woon bij jou om de hoek dus ik sta zo voor de deur!'

Ze moet nu nog komen...

Mijn beide hondjes heb ik geadopteerd...
Eerst Dempsey (als pup) en paar maanden later Taiko.
In het begin ging het goed, maar eens de hormonen boven kwamen bij Dempsey, begonnen ook de vecht partijen.
Van zodra ze naar elkaar vlogen haalde ik hen al uit elkaar.
Er is hier maar 1 leider en dat ben ik, mijn honden moeten dus niet vechten om hun plaats.
Vind dit ook echt niet kunnen, want wat als de ene toch eens wat hard doorbijt ?
Dan zit je wel met eentje, of zelfs beide, dat in de hemel is beland.

En zo heb ik het ook al gehoord van vrienden, op aanraden van de dierenarts en gedragstherapeut moest ze haar honden het maar laten uitvechten.
Het ging al heel snel heel fout...
Met beide met spoed naar de dierenarts gekunnen en 1tje overleed diezelfde avond nog...
De ander heeft een maand gevochten voor haar leven, maar helaas is ook zij over de regenboog brug gegaan.

Ik zou ze dus nooit onderling laten bepalen hoe hoog ze in het roedel staan.

Ik heb mijn 2 reuen dus altijd uit elkaar gehaald, vanaf ze nog maar scheef naar elkaar keken.
Uiteindelijk werden de gevechten minder en nu tolereren ze elkaar.
Ze zullen zelden in 1 mandje liggen, maar er zijn geen gevechten meer, omdat ze weten dat ik de leider ben en ik beslis wie eerst komt en wie 2de...

Als ze samen zitten, blijf ze in het oog houden...
Als je merkt dat er een aanval op komst is, meteen afleiden met iets anders...
Vliegen ze voor je iets kan doen naar elkaar... meteen uit elkaar en probeer hun aandacht op iets anders te krijgen.

Ik hoop dat het snel goed komt tussen de 2...
Heel veel succes !

 Wauw... Op aanraden van de dierenarts zelfs...

Hou ze nu al gescheiden, niet meer bij elkaar houden.....en dring er bij de stichting aan dat ze de hond op komen halen omdat de situatie nijpend is.....voor de hond zou een herplaatsing ergens op zijn plaats zijn zonder andere huisdieren.... waar die tot rust kan komen en alle aandacht krijgt.

" Hou ze nu al gescheiden, niet meer bij elkaar houden.....en dring er bij de stichting aan dat ze de hond op komen halen omdat de situatie nijpend is.....voor de hond zou een herplaatsing ergens op zijn plaats zijn zonder andere huisdieren.... waar die tot rust kan komen en alle aandacht krijgt. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

Ik heb al zoveel mails apps berichten gestuurd inmiddels. Gebeld

Morgen weer rondbellen.

Ze is nu bij een oppas. Ze gescheiden houden werd voor mij erg lastig, en dat is ook niet fijn voor haar.

Nu is ze rustig even bij een vriend van mij. Maar hij kan ook niet lang op haar blijven passen.

Het word uiteindelijk inderdaad het asiel denk ik.

Hoe kan je van te voren weten dat een tweejarig teefje niet met een reutje van 5 maanden kan. Er zijn genoeg voorbeelden waarbij dat wel heel goed gaat.

Dobry

 Het zijn allebei dames .

Uiteraard zijn er voorbeelden genoeg waarbij het heel goed gaat. Gelukkig!

Maar ik vind dit geval toch net iets aparter.

1) Omdat er een volwassen hond van onbekende afkomst bij een pup/puber wordt geplaatst.

Hierdoor kan je van beide honden het karakter nog niet inschatten. Dat vind ik bij twee teven nochtans wel raadzaam, dat je op z'n minst van één vd twee het karakter kent.

Was de situatie omgekeerd (een pup bij een volwassen hond plaatsen), had het anders geweest. Want dan kende je het karakter van de volwassen teef al goed, en kon je veel beter inschatten of een pup/herplaatser bij haar zou passen...

2) De pup is een poolhond. Dat bedoel ik niet als excuus of zo, maar het is nu eenmaal een feit dat heel wat volwassen honden fel reageren op poolhondpups. Omdat ze een trotse, eigengereide houding en uitstraling hebben, en de staart omhoog over de rug dragen. Dat wordt meermaals als intimiderend, bedreigend of ongepast ervaren en kan agressieve reacties uitlokken. 

Ik heb zelf ervaren hoe ver dit kan gaan. Met Nanu kon ik bij geen enkele vreemde volwassen hond in de buurt komen, die vielen allemaal uit naar haar. 

En gezien de herplaatser een teefje is waarvan het karakter niet gekend is en men dus geen idee had hoe die op een poolhondpup zou reageren, was men hier toch beter een klein beetje voorzichtiger mee omgesprongen.

Dus ja… Natuurlijk kan men op voorhand niet weten of het zeker goed zal gaan. Maar vanuit de Dalmaat haar standpunt gezien, denk ik toch dat er betere (minder risicovolle?) matchen te maken waren.

Of misschien til ik er te zwaar aan, dat kan ook… ik vind het gewoon zo rot, al dat gesjacher met zo'n hond. Eerst gedumpt in een Spaans asiel, dan op het vliegtuig, een nieuw gezin, gevechten en stress, dan weer terug weg, een nieuwe herplaatsing… het stemt me gewoon zo droef allemaal...

 Je zou bijna denken, die dacht ook "kassa"...

"  
Of misschien til ik er te zwaar aan, dat kan ook… ik vind het gewoon zo rot, al dat gesjacher met zo'n hond. Eerst gedumpt in een Spaans asiel, dan op het vliegtuig, een nieuw gezin, gevechten en stress, dan weer terug weg, een nieuwe herplaatsing… het stemt me gewoon zo droef allemaal...
 
  "

Alaska's Finest!

 Inderdaad, dat vind ik het ergste.

Je zou als hond van minder volledig de kluts kwijtraken.

2) De pup is een poolhond. Dat bedoel ik niet als excuus of zo, maar het is nu eenmaal een feit dat heel wat volwassen honden fel reageren op poolhondpups. Omdat ze een trotse, eigengereide houding en uitstraling hebben, en de staart omhoog over de rug dragen. Dat wordt meermaals als intimiderend, bedreigend of ongepast ervaren en kan agressieve reacties uitlokken. 

Alaska's Finest!

Ik vroeg me al af waarom ik zoveel honden heb gezien die minder goed klikken met husky's.

Dat van de staart, daar heb ik nooit bij stil gestaan.

spitzen en oertypes zijn net iets anders dan andere honden. Ze gedragen zich anders, spelen anders en hun houding is anders. dat zorgt nog wel eens voor miscommunicaties.  

In mijn ervaring is het slim om bij aussies, borders en soortgelijke rassen even op te letten. Als ze eenmaal doorhebben dat de andere hond niets doet en gewoon wil spelen is het  vaak prima. :)

Heeft een verhaal niet altijd 2 kanten,ik heb geleerd om nooit uitsluitend naar 1 kant van een verhaal te luisteren?

"  Wat is de meerwaarde van al deze negativiteit? "

Paddy's & Furby's Mate (Kees)

Waarom quote je dan volgens jou "al deze negativiteit" als je dit zo ervaart?

Ik zie niet in wat er positief is aan deze mismatch en de gevolgen voor de adoptant met haar pup. Adoptant, pup en de geadopteerde hond zijn hier de dupe van.

Mijn info is gebaseerd op feiten!

Bovendien noem ik de mogelijkheid om een asiel in te schakelen.

" Heeft een verhaal niet altijd 2 kanten,ik heb geleerd om nooit uitsluitend naar 1 kant van een verhaal te luisteren?
 
  "

Monique

Natuurlijk heeft het verhaal 2 kanten. Even voor de duidelijkheid:

Dit doet mij ook ontzettend veel pijn!

Afgelopen dagen heel veel gehuild aan de telefoon toen ik met de medewerker sprak.

En ze is er nog maar kort, kan je nagaan. Ik vind dit ook ontzettend zielig voor Paisley (de dalmaat)

Maar ikzelf en op aanraden van veel mensen die ik heb gesproken. En mensen die hebben gezien hoe het ging. Wij hebben allemaal gezien dat mijn gezin, gewoon echt geen goede match is voor Paisley.

Ik vind het ook heel erg moeilijk om te accepteren. Maar wat niet gaat gaat gewoon niet.

Ik kan me voorstellen dat dit voor veel mensen gemeen overkomt om dit te lezen zo achter de pc/telefoon.

Als de lezers die mij veroordelen mij hier zouden zien hadden ze wel wat anders gezegd.

"  Het zijn allebei dames .
 
Uiteraard zijn er voorbeelden genoeg waarbij het heel goed gaat. Gelukkig!
Maar ik vind dit geval toch net iets aparter.
 
1) Omdat er een volwassen hond van onbekende afkomst bij een pup/puber wordt geplaatst.
Hierdoor kan je van beide honden het karakter nog niet inschatten. Dat vind ik bij twee teven nochtans wel raadzaam, dat je op z'n minst van één vd twee het karakter kent.
Was de situatie omgekeerd (een pup bij een volwassen hond plaatsen), had het anders geweest. Want dan kende je het karakter van de volwassen teef al goed, en kon je veel beter inschatten of een pup/herplaatser bij haar zou passen...
 
2) De pup is een poolhond. Dat bedoel ik niet als excuus of zo, maar het is nu eenmaal een feit dat heel wat volwassen honden fel reageren op poolhondpups. Omdat ze een trotse, eigengereide houding en uitstraling hebben, en de staart omhoog over de rug dragen. Dat wordt meermaals als intimiderend, bedreigend of ongepast ervaren en kan agressieve reacties uitlokken. 
Ik heb zelf ervaren hoe ver dit kan gaan. Met Nanu kon ik bij geen enkele vreemde volwassen hond in de buurt komen, die vielen allemaal uit naar haar. 
En gezien de herplaatser een teefje is waarvan het karakter niet gekend is en men dus geen idee had hoe die op een poolhondpup zou reageren, was men hier toch beter een klein beetje voorzichtiger mee omgesprongen.
 
Dus ja… Natuurlijk kan men op voorhand niet weten of het zeker goed zal gaan. Maar vanuit de Dalmaat haar standpunt gezien, denk ik toch dat er betere (minder risicovolle?) matchen te maken waren.
Of misschien til ik er te zwaar aan, dat kan ook… ik vind het gewoon zo rot, al dat gesjacher met zo'n hond. Eerst gedumpt in een Spaans asiel, dan op het vliegtuig, een nieuw gezin, gevechten en stress, dan weer terug weg, een nieuwe herplaatsing… het stemt me gewoon zo droef allemaal...
 
  "

Alaska's Finest!

 oops ja verkeerd gelezen, het zijn 2 teefjes en idd van een heel ander ras waardoor meer kans op miscommunicatie

het had goed kunnen gaan ja, zowel de ts als degene die het huisbezoek deed hadden dat blijkbaar ook gedacht.

Mijn punt was dus ook dat dat gesjacher met een hond vreselijk is en het veel beter begeleid had moeten worden, nu is ze dus weer ergens anders en moet daar ook weer weg.  Dat kan allemaal niet goed zijn en je houdt je hart vast wat daar van terecht moet komen.

Zowel stichtingen als asiels  zouden iets van algemene richtlijnen (opgesteld door echte deskundigen) moeten opstellen, hoe je de nieuwe hond het best kan begeleiden, dan zou er vast minder verdriet en frustratie zijn, voor hond en eigenaar.

Zowel stichtingen als asiels  zouden iets van algemene richtlijnen (opgesteld door echte deskundigen) moeten opstellen, hoe je de nieuwe hond het best kan begeleiden, dan zou er vast minder verdriet en frustratie zijn, voor hond en eigenaar. "

Dobry

 Dat lijkt me een goed idee.

Moest ik zelf adoptant zijn, zou ik met plezier een hoger adoptiebedrag geven, als dat inhield dat je -indien nodig of gewenst- kon rekenen op een goeie ondersteuning en deskundige begeleiding. Komt zowel de adoptant, de hond in kwestie, als de organisatie ten goede, toch?

"  Dat lijkt me een goed idee.
Moest ik zelf adoptant zijn, zou ik met plezier een hoger adoptiebedrag geven, als dat inhield dat je -indien nodig of gewenst- kon rekenen op een goeie ondersteuning en deskundige begeleiding. Komt zowel de adoptant, de hond in kwestie, als de organisatie ten goede, toch? "

Alaska's Finest!

 zeker dat kan alleen maar voordeel hebben voor alle partijen

"  Je zou bijna denken, die dacht ook "kassa"... "

Wilma en Dobby

Wat een kutreactie

Zoiets verwacht men zeker van een dierenarts niet.

Inmiddels zo veel foute verhalen gehoord over dierenartsen en gedragstherapeuten.

Natuurlijk het blijven mensen, ze kunnen fouten maken.

Maar bij sommige adviezen zou je inderdaad bijna denken dat het sommigen eerder om de centen gaat dan de welzijn van het dier.

"  ik probeerde met mijn reakties eigenlijk te zeggen dat we niet weten of er door degene die het huisbezoek maakte verweten kan worden dat ze een verkeerde inschatting gemaakt heeft. Hoe kan je van te voren weten dat een tweejarig teefje niet met een reutje van 5 maanden kan. Er zijn genoeg voorbeelden waarbij dat wel heel goed gaat.
Wel is die "gt" met zijn adviezen fout geweest, het schort vaak aan de begeleiding die mensen krijgen bij een herplaatser, het zou al aangeraden moeten worden dat voorkomen moet worden dat het zover komt dat honden met elkaar kunnen gaan vechten.
Dat het nu wel heel moeilijk wordt nu het eenmaal zo geescaleerd is snap ik, en dat de hond nu beter nogmaals herplaatst kan worden snap ik ook. Alleen treurig dat het zo gelopen is, het was misschien niet nodig geweest.
 
Ik zou de stichting aanraden een serieuze gt in de arm te nemen, en ook mensen van tevoren voor te lichten wat de beste aanpak is, er hangt teveel van af om dat zomaar op zijn beloop te laten en maar zien wat er van komt. "

Dobry

 Oh, zo.

Natuurlijk is dat altijd lastig, maar een buitenlander heeft vaak een rugzakje. Geen idee wat ze in hun leven hebben meegemaakt.

Je zal ze dus moeten beschouwen, als een hond met een rugzak.

Zo een hond, rechtstreeks uit het buitenland, vind ik de match met een pup of puber, gewoon nooit goed.

Pups, jonge honden en pupers, zijn druk, speels en onvoorspelbaar en dat hebben buitenlanders, nu net niet nodig.

Een rustige voorspelbare omgeving, met oudere, rustige en stabiele honden, is een mooie plek voor ze om te acclimatiseren en tot rust te komen en te wennen.

Mij is het al opgevallen, dat mensen bij een stichting geen gt's zijn en ook geen goede adviezen geven over hoe je met een herplaatser zou moeten omgaan.

Het zou heel mooi zijn, als ze met een samen zouden werken, zodat nieuwe eigenaren, gelijk goede begeleiding krijgen.

Helemaal eens wat dat stukje betreft. Dat maakt een enorm verschil.

Maar dan nog, dit was gewoon geen goede match. Vooral het ook op neutraal terrein vechten is echt geen goede match.