Angstfase??

Hoi,

soms als ik cai uitlaat in het donker (zoals nu) dan lijkt het wel of hij (in mijn ogen) uit het niets bang is.

nu net loop ik met cai buiten en hij draaid zich om en rent weg ( op weg naar huis). 

Maar er kwam niks aan en het is bekend terrein voor hem.

soms doet hij dat ook met z'n staart tussen z'n poten.

nu komt het misschien over dat dat heel vaak gebeurd maar dat is niet het geval.

zeker niet elke week maar eens in de zoveel tijd.

ik vraag me af wat dat is.

angstfase? Of gewoon terug naar huis willen?

alvast bedankt.

Dus hij heeft dit maar heel af en toe, en meestal loopt ie gewoon ontspannen in het donker?

Dan lijkt het me alsof hij die ene keer iets ruikt of hoort wat hem niet bevalt of wat ie niet kan plaatsen, en hij ervan weg wil… Honden nemen andere dingen waar dan ons, het is niet omdat wij ze niet opmerken dat ze er niet zijn...

Je kan hem geruststellend toespreken en een andere weg inslaan, waar ie zich weer geruster voelt.

" Dus hij heeft dit maar heel af en toe, en meestal loopt ie gewoon ontspannen in het donker?
Dan lijkt het me alsof hij die ene keer iets ruikt of hoort wat hem niet bevalt of wat ie niet kan plaatsen, en hij ervan weg wil… Honden nemen andere dingen waar dan ons, het is niet omdat wij ze niet opmerken dat ze er niet zijn...
 
Je kan hem geruststellend toespreken en een andere weg inslaan, waar ie zich weer geruster voelt. "

Alaska's Finest!

 Meestal loopt hij inderdaad relaxed in het donker.

soms ook niet en loopt hij ineens wat sneller.

maar het gebeurt ook wel eens dat hij het op een rennen naar huis zet.

Soms is het ook zo dat als er bijv. Een fiets op het pad staat waar hij overdag niet bang voor is maar er dan savonds niet langs wil.

ook dat is niet altijd maar soms.

Hoort allemaal bij het volwassen worden. Hier ook dingen gehad als wel over het hek van een meter hoog springen maar een stofzuigerslang was dan weer een opstakel waarvoor ze liever, plat op haar buik, een omweg onder de tafel door voor maakte. Groeien ze vanzelf door ervaringen overheen.

In het donker komt alles een  beetje vreemd over, vaak kunnen ze het dan niet thuis brengen, wat op de dag heel normaal is is in het donker wat beangstigend, schaduwen , lantaarnpalen die niet alles verlichten, je hond zal ook wat beter naar de omgeving luisteren,                     Toch blijven wandelen in het  donker, maak de wandeling niet te lang....                  spreek je hond gerust toe als die ergens van schrikt, van het is goed, geen lange lijn, een lijn van anderhalve meter zodat tie weet dat jij er bent voor hem.

Ze kunnen angstfases krijgen tot 1,5 jaar ongeveer. 

Hier ook een die 's avonds ineens bang is voor een wandelaar. Of dr eigen schaduw.