Golden retriever bijt

Hallo, wij hebben een golden retriever van 6,5 maand. Ze is al vanaf dat we haar kregen, in onze handen aan het happen. Nu begint het erger te worden en gaat het echt over in bijten. Ze is heel erg bang voor dingen zoals dozen op de weg, containers, mensen die aan willen aaien. Bij honden is ze HEEEEEL onderdanig, ze gaat liggen op haar rug met haar staart tussen haar benen. Wij hebben ook nog een chihuahua van 5 jaar, alleen hun 2tjes gaan niet zo goed samen. Lily (de golden retriever) houd een speelse houding naar Ki (de chihuahua) maar Ki wilt niet spelen en begint te grommen waardoor Lily blaft. Eerst dachten wij dat Lily zoveel beet omdat zij bang is. Alleen laatst merkte ik dat als ze mij beet ze haar staart op en neer zwaaide alsof ze blij was. Tijdens het uitlaten pakt ze ook vaak de riem en begint daar aan te trekken alsof het een stoeispeeltje is. Ze gromt dan ook. Ik probeer dan de riem uit haar mond te halen alleen dan springt ze tegen mij op en pakt ze me jas of vingers etc. Als Lily me bijt dan gaat het ook hard, ik ben al 2x gebloed en heb heel veel schrammen. Mijn zusje en zus zijn ook al heel vaak gebeten. We hebben het "au" roepen al geprobeerd maar dat werkt niet. En water in het gezicht spuiten hebben we geprobeerd als ze bijv de tafel/bank kapotbijt. Alleen als ik haar uitlaat dan kan ik dat spuitding niet meenemen. We zijn er wel een beetje klaar mee. Ik hoop dat jullie raad voor ons hebben!

Ja het is een grote hond, en retrievers zijn ook werkhonden.

Heel anders dan de chi.

Dat je hond bang is voor allerlei dingen kan zijn dat ze weer in een angstfase is.

Of ze is misschien niet zo goed gesocialiseerd bij jullie, of ze komt bij een fokker vandaan die weinig zorg aan het nest heeft gegeven, of is ze te jong uit het nest gehaald?

Maar op zich is het wel vrij normaal dat een hond van die leeftijd nog een angstfase heeft, daarin kun je je hond goed begeleiden.

Wat doen jullie met de golden zo op een dag?

Wandelen, spelen, hondenschool, oefenen etc.?

Ze is nu 6.5 maand dus je zou nu 2 a 3 x  op een dag een half uur met haar mogen lopen.

En elke dag wat tijd nemen om met haar te trainen.

Hoeveel beweging krijgt je golden? Wat doe je op een gemiddelde dag met haar? Ben je naar cursus geweest? Komt ze bij een fokker vandaan?

Ze klinkt als een niet opgevoede puber, die haar grenzen niet kent. En (weet niet of dat zo is) in combi met onvoldoende beweging en uitdaging geeft een hond die hyper is. Kortom: trainen met je hond en positief gedrag belonen. Goldens doen alles voor eten dus gebruik dat voor het aanleren van commando's

Lijkt erop dat je hond duidelijk in een angstfase zit. Ze weet niet wat ze moet doen als ze iets "engs" ziet. Ze wil iets doen weet niet wat en grijpt naar jou, waarom jou? Jou vertrouwd ze. Ik denk dat ze het niet bij een vreemde zal doen, dat "bijten"?  Kan ik me niet voorstellen in ieder geval. Dan zal ze wel ergens aan de zijlijn staan te kijken... als er een vreemde het huis in loopt.

Onze Obi heeft dit ook gehad, heel erg naar ja. Je schaamt je soms dood op straat als je eigen hond ineens aan je jas begint te hangen en happen. Wat ik deed is wat brokjes meenemen, haal haar uit die "loop" waar ze in zit. Gooi ze op de grond, negeer haar gedrag hoe moeilijk dat ook is. Laat met je lichaamstaal zien dat de situatie niet alarmerend is. Je hond denkt namelijk van wel omdat ze die o zo enge doos op straat ziet staan. Laat haar even snuffelen en zoeken naar de brokjes en de omgeving op een andere manier ervaren en zorg ervoor dat ze zich niet fixeert op dat enge ding. Forceer haar er niet heen, loop er met een flauw bochtje langs en laat haar zelf kijken en zien en ervaren dat het "toch echt maar gewoon een doos is".  Ze kijken er naar en staren maar... klappen soms compleet dicht en gaan dan van alles raar doen zoals in de riem hangen. Het is een fase, Obi doet dat nu nooooit meer.  Maar hij was al 1 jaar geweest tot al het gekke gedrag stopte.

Obi was ook bang voor van alles, vreemde voorwerpen. Mensen met kruiwagens, containers etc. etc. Van de ene op de andere dag was hij zelfs ineens bang van een kind en begon daar tegen te blaffen. Paar dagen erna was het weer prima alsof hij z'n hoofd een keer goed gestoten had en alles weer op z'n plek terug zat. Het is ook vooral de leeftijd. Ga er rustig en beheerst mee om. Komt goed..!

Binnenshuis dat herken ik trouwens ook wel... mijn Obi deed dat ook. Was een hellse pup echt verschrikkelijk, zo nerveus. En elke keer als hij niet wist wat hij met de situatie aan moest begon hij "te klieren". Af en toe rust in zijn bol was heel goed voor hem. We lieten hem veel kauwen op gedroogde kauwmaterialen zoals bullepezen. Maken ze stofjes van aan in hun brein wat ze kalmeert en rustig houdt. Dat hielp hier goed als hij weer in zo'n bui was en zijn wandeltijd al vol had. Vind dat hele nerveuze trouwens niet echt passend bij een golden... (heb zelf ook een golden gehad). Maar het kan wel.. geen individu is hetzelfde. 

Mijn hond is trouwens nu heel lief hoor, dus geef de moed niet op ook al zakt die soms in de schoenen. :-) 

 We hebben haar gehaald bij een fokker met een goede naam (volgens de dierenarts). Ze is uit het nest weggegaan toen ze 8.5 week was. Nadat we naar hondenveldjes & bossen mochten zijn we gelijk daarheen geweest op haar te socialiseren. Ze kan echt wel met honden spelen nadat de "spannende" kenningsmaking geweest is. Wij wandelen 5 x 15+min per dag en elke zaterdag/zondag gaan we naar het bos. Wij spelen 2x per dag met haar en trainen tussendoor. We hebben haar op een hondencursus gezet alleen het leek dat ze daar nog meer stress van kreeg en banger werd. Als ze iets goed had gedaan wilde ze geen eten aannemen. Het werd zelf zo erg dat er geruchten kwamen over dat mensen dachten dat wij de hond sloegen. Maar dat zouden wij NOOIT doen.

Ze is bij een fokker met een goede naam gekomen (volgens de dierenarts) en  wij wandelen 5 x 15+min per dag en elke zaterdag/zondag gaan we naar het bos. Wij spelen 2x per dag met haar en trainen tussendoor. We hebben haar op een hondencursus gezet alleen het leek dat ze daar nog meer stress van kreeg en banger werd. Als ze iets goed had gedaan wilde ze geen eten aannemen. Het werd zelf zo erg dat er geruchten kwamen over dat mensen dachten dat wij de hond sloegen. Maar dat zouden wij NOOIT doen.

 Als ze dit spelen met honden zo spannend vindt, waarom laat je haar dit dan doen? Dat ze haar staart tussen haar benen heeft is een duidelijk signaal dat ze het echt niet prettig vindt. Misschien is wat er uit ziet als spelen ook wel helemaal niet zo leuk voor dr en mis je de signalen. Niet alle honden vinden het leuk hoor spelen met vreemde honden. Ik zou daar heel goed op letten in ieder geval al dan niet er helemaal mee stoppen. 

" Lijkt erop dat je hond duidelijk in een angstfase zit. Ze weet niet wat ze moet doen als ze iets "engs" ziet. Ze wil iets doen weet niet wat en grijpt naar jou, waarom jou? Jou vertrouwd ze. Ik denk dat ze het niet bij een vreemde zal doen, dat "bijten"?  Kan ik me niet voorstellen in ieder geval. Dan zal ze wel ergens aan de zijlijn staan te kijken... als er een vreemde het huis in loopt.
Onze Obi heeft dit ook gehad, heel erg naar ja. Je schaamt je soms dood op straat als je eigen hond ineens aan je jas begint te hangen en happen. Wat ik deed is wat brokjes meenemen, haal haar uit die "loop" waar ze in zit. Gooi ze op de grond, negeer haar gedrag hoe moeilijk dat ook is. Laat met je lichaamstaal zien dat de situatie niet alarmerend is. Je hond denkt namelijk van wel omdat ze die o zo enge doos op straat ziet staan. Laat haar even snuffelen en zoeken naar de brokjes en de omgeving op een andere manier ervaren en zorg ervoor dat ze zich niet fixeert op dat enge ding. Forceer haar er niet heen, loop er met een flauw bochtje langs en laat haar zelf kijken en zien en ervaren dat het "toch echt maar gewoon een doos is".  Ze kijken er naar en staren maar... klappen soms compleet dicht en gaan dan van alles raar doen zoals in de riem hangen. Het is een fase, Obi doet dat nu nooooit meer.  Maar hij was al 1 jaar geweest tot al het gekke gedrag stopte.
Obi was ook bang voor van alles, vreemde voorwerpen. Mensen met kruiwagens, containers etc. etc. Van de ene op de andere dag was hij zelfs ineens bang van een kind en begon daar tegen te blaffen. Paar dagen erna was het weer prima alsof hij z'n hoofd een keer goed gestoten had en alles weer op z'n plek terug zat. Het is ook vooral de leeftijd. Ga er rustig en beheerst mee om. Komt goed..!
Binnenshuis dat herken ik trouwens ook wel... mijn Obi deed dat ook. Was een hellse pup echt verschrikkelijk, zo nerveus. En elke keer als hij niet wist wat hij met de situatie aan moest begon hij "te klieren". Af en toe rust in zijn bol was heel goed voor hem. We lieten hem veel kauwen op gedroogde kauwmaterialen zoals bullepezen. Maken ze stofjes van aan in hun brein wat ze kalmeert en rustig houdt. Dat hielp hier goed als hij weer in zo'n bui was en zijn wandeltijd al vol had. Vind dat hele nerveuze trouwens niet echt passend bij een golden... (heb zelf ook een golden gehad). Maar het kan wel.. geen individu is hetzelfde. 
Mijn hond is trouwens nu heel lief hoor, dus geef de moed niet op ook al zakt die soms in de schoenen.   "

Superknuffelbeer Obi

 Dankjewel voor de tips! Als vreemde mensen op haar aflopen is ze angst/nieuwschierig... Het is ook zo dat op sommige plekken ze NIET wil lopen, zelfs niet voor eten. Dat was vanaf het begin dat we haar kregen al zo alleen nu gaat het wel steeds beter.

Wat wist de dierenarts dan van die fokker, wat jullie zelf dan niet wisten?

Is dat angstige en bange dan al vanaf het begin dat je haar kreeg, of is dat iets van de laatste tijd?

Hebben jullie haar dan de eerste weken in huis gehouden of zo, omdat je schrijft dat je pas later naar de hondenveldjes ging?

 Ik denk dat je het verkeerd geïnterpreteerd hebt. Wij dwingen haar niet om te spelen hoor, als wij aan de rechterkant van de weg lopen en zij loopt tussen mij en de berm en van de andere kant komt er een hond aan dan loopt ze voor mij en gaat ze naar de hond toe en gaat ze op haar rug liggen. 

 We wisten heel veel over de fokker alleen ter bevestiging hebben we voordat we een hond gekozen hadden gevraagd of het een goede fokker was. En ja, Lily was vanaf het begin al bang toen ze bij ons kwam. We gingen pas later naar de hondenveldjes omdat ze haar 2 of 3 spuit nog niet had gekregen waardoor ze niet op hondenveldjes mag komen ivm ziektes.

Daar heb je nu weinig meer aan, maar je hoeft niet tot na de laatste enting te wachten voor je op pad gaat met de pup. De pup heeft nl antistoffen van de moeder. De eerste weken zijn juist zo belangrijk, dat is de inprentingsfase waarin de hond kennis moet maken met de buitenwereld.

heb je een stabiele relaxte hond in je omgeving die als buddy kan fungeren? En ik zou vaker een langere wandeling maken. Het is goed dat je haar niet overbelast, maar ze moet wel haar energie kwijt.

Dat is wel apart dat ze vanaf het begin al bang was.

Het kan zijn, dat het echt in het karakter van je hond zit, maar het hoort eigenlijk helemaal niet bij het ras.

Waar is ze dan opgegroeid bij de fokker?

In huis, of in een buitenverblijf of zo?

Heb je je hond dan wel gezien in het nest, zijn jullie bij haar op bezoek geweest toen ze nog bij de moeder was?

Hoe was de moeder dan van karakter, een vriendelijke hond?

Wat heb je dan met de hond gedaan, totdat ze de enting had gehad?

Zijn jullie bezig geweest met socialiseren, met de pup naar buiten en af en toe dingen ondernemen op verschillende plekken?

 Ik denk dat de meningen hierover verdeeld zijn. Wij kregen hetzelfde

advies als xNaniow. Pas 2 weken na zijn laatste enting mocht onze pup destijds naar de hondenveldjes op advies van de DA.

Met bekende honden lieten we hem wel eerder spelen en gingen ook naar het bos.

Ik zie dit gedrag hier bij meerdere golden retrievers bij mij in de lessen. Hier merk ik idd ook veel angst en deze uit zich door heel druk te zijn, te trekken aan de lijn, happen in de lijn, springen en happen.

Je jonge hond bouwt erg snel spanningen op en dit mag begeleid worden d.m.v. rustig zijn, geen correcties te geven en slapen.

Hoe veel slaapt je hond? En luistert je hond buiten naar haar naam?

En ik begrijp dat je een kind bent. Hoe is het gedrag bij je ouders?

Kwispelen van de staart wil niet zeggen dat ze blij is. 

Er gaat kwa comminucatie een hoop mis, zo te lezen. Ik zou een goed opgeleide gt langs vragen.

Het gaat anders vrees ik niet goed komen.

Deze pup is enorm onzeker en heeft een hele lage stessdrempel. Ik raad je aan om met deze pup niet via een normale KC te trainen, maar bijv. minder stressvolle en echt leuke trainingen te volgen via een hondenschool die traint volgens de visie van Turid Rugaas. Daar worden zowel puppie als degene die moet trainen 'blijer' van. En indirect leer je enorm veel wat je echt moet weten over hondengedrag.

Wat je schrijft over dat bijten. Elke overprikkeling wordt dit karakter gewoonweg teveel. Pup ziet onderweg van alles en nog wat en wil vaak ook niet naar huis. Ik heb hiervoor een trektouw. Bijten in het lichaam is hier echt uit den boze. Ik begeleid mijn pup door voor hem stressvolle situaties of situaties die overprikkelen (bijv. andere honden, katten etc.) door heel rustig en kalm 'leiding' te nemen. Niet met de hond bezig zijn, alleen het trektouw in mijn hand. Daar hangt hij aan en zo loop ik met hem langs de situatie. Als die situatie voorbij is, dan is het een hele knappe hond en krijgt hij een lekkere beloning. Happen en bijten ontstaat uit iets. Goldens zijn erg werklustig en vinden het bijv. erg leuk om speurspelletjes te doen. Dat geeft veel geestelijke voldoening. Daarnaast is dagelijks kluifwerk aan te raden om letterlijk rust te brengen in het hoofd. Hier gaat pup elke uitlaatbeurt los wat indirect ook zijn hoofd leeg maakt. En je zou ook eens kunnen kijken naar het type voeding. Veel bestanddelen uit de voeding zijn triggers, die indirect invloed hebben op hyperactief gedrag.

Even een andere kant van het verhaal, dat happen en trekken in/aan de riem doet mijn golden (1,5 jaar) namelijk ook, mét grommen. Maar hij bedoelt het wel als spel. Hij kauwt ook graag aan mijn mouw en op mijn vingers. En tot hij een jaar oud was rende hij op dezelfde manier op honden af; heel enthousiast en meteen ondersteboven. Maar angstig is hij absoluut niet. Niet om te impliceren dat jouw hond niet angstig is (want dat is ze wel) maar gewoon om aan te geven dat sommige 'ongewenste' gedragingen ook bij niet angstige honden voorkomen. Wat dus ook betekent dat het niet per se verdwijnt als je haar met haar angst helpt.

Een voorbeeld, het laatste stukje van ons rondje 's avonds mag Badje altijd de zaklamp dragen, vindt ie geweldig. Alleen gister vond hij dat hij de zaklamp halverwege al moest hebben. Hij probeerde hem te pakken, ik gaf hem niet af, dus pakte hij maar mijn handschoen (met mijn hand er nog in). Hij had schik, ik stiekem ook. Ander voorbeeld: ik heb een paar weken terug een nieuwe riem gekocht want zijn oude had hij onder tevreden gegrom doormidden gekauwd. Aan mij de taak om hem te leren dat hij dat niet mag, en dat het kauwen op mijn vingers zachtjes moet (bij anderen kauwt hij niet). 

Vraagje, heeft jullie hond 1 duidelijke baas of zijn jullie allemaal een beetje baas? Ik merk heel sterk dat mijn hond niet bang is als ik iets wat hij eng vindt negeer, maar datzelfde werkt niet als een familielid hem een keertje uitlaat. Ik ben zijn baas, hij vertrouwt op mij, niet op een ander.

Alleen laatst merkte ik dat als ze mij beet ze haar staart op en neer zwaaide alsof ze blij was.

Kwispelen is opwinding, het hoeft geen blijdschap te zijn. Het kan ook een kalmerend signaal zijn, als jij of iets in de omgeving te druk voor haar was, kan ze met kwispelen proberen de zaak te kalmeren.

Lees maar eens door dan zal veel duidelijk worden

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

Amen.

Rust, regelmaat en reinheid. Dat moeten sowieso de sleutelwoorden zijn bij honden, maar zeker met het begeleiden van pups/jonge honden naar stabiele volwassenen.

Als aanvulling op het snuffelwerk: er zijn ontzettend leuke groepen op Facebook, topics hier op het forum en filmpjes op Youtube met allemaal hondenpuzzels. Behalve dat het voor de hond ontzettend leuk en leerzaam is, worden ze ook een stukje zelfverzekerder en zelfstandiger als ze het opgelost krijgen. Dikke aanrader om dit vanaf pup af aan al te doen met de hond.

Lissa, ik zie dit gedrag anders. Angst en onzekerheid kan een hond ook op een andere manier tonen. Buiten zijn is teveel en daardoor loopt de spanning op en kan de hond zich gaan gedragen als een clown. Bijten in kleding, lijnen etc. kan als spelen worden aangemerkt maar jij bied het niet aan als speeltje en hierdoor krijg ik het gevoel dat de hond de spanning van zich af bijten moet.

In de onderstaande foto wordt uitleg gegeven over subtielere signalen van angst en onzekerheid.

XNaniow, ik kan het eens zijn met Goldendelerious en misschien kunnen we je doorverwijzen naar een trainer die zo werkt. In welke provincie woon je?

Dank je. Ik kan het niet genoeg benadrukken hoeveel schade een pup extra oploopt, door zomaar een 'training'.

  Hersenwerk......

" Kwispelen van de staart wil niet zeggen dat ze blij is. 
 
Er gaat kwa comminucatie een hoop mis, zo te lezen. Ik zou een goed opgeleide gt langs vragen.
Het gaat anders vrees ik niet goed komen. "

Suzanne en Luca

Dacht dat het kwispelen dient om een bepaalde geur van klieren te verspreiden: geur van blijheid, van stress, van agressie of angst. 

 Doorverwijzen lijkt me idd heel belangrijk!

 dat zou heel goed kunnen ja, dat bij kwispelen een bepaalde geur vrijkomt, afhankelijk van de gemoedstoestand van de hond. Ik vind daar weinig informatie over.

Kwispelen an sich is sowieso al een heel interessant onderwerp

https://www.psychologytoday.com/blog/canine-corner/201112/what-wagging-dog-tail-really-means-new-scientific-data

maar kwispelen kan dus heel goed toch angst zijn

 Ik maakte voor Obi ook bijna non-stop snuffeldozen. Overal maakte ik puzzels van, oude katoenen tassen, oude sokken, dozen flesjes etc. Etc..

Een opmerking van mijn gt: goldens zijn het eerste jaar moeilijk honden met opvoeden. Labradors net zo.

Dit gedrag zie je vaker bij goldens.

Veel mensen verkijken zich daarop, voeden te weining op.

Ik kan je echt adviseren een gt er bij te nemen.

" Een opmerking van mijn gt: goldens zijn het eerste jaar moeilijk honden met opvoeden. Labradors net zo.
Dit gedrag zie je vaker bij goldens.
 
Veel mensen verkijken zich daarop, voeden te weining op.
 
Ik kan je echt adviseren een gt er bij te nemen. "

Suzanne en Luca

Nee hoor...........de juiste training, op het juiste moment, zonder druk en onnodige stress van hulpmiddelen, niet te snel te lang alleen laten en gezonde tijd en energie erin steken. Dan heb je een hele makkelijke stabiele hond...ook de onzekere karakters.