Hond ziek van verdriet na echtscheiding

Hallo, Mijn naam is Nancy en ik heb een labrador Max van 10 jaar. Ik ben sinds kort gescheiden van mijn ex man. En Max is bij mij, ik wilde een omgangsregeling treffen met Max als de kinderen bij mij zouden zijn dat Max ook bij mij zou zijn en als de kinderen bij hun vader zouden zijn, dat Max mee zou gaan. Nu was het zo, dat mijn ex in het convenant had aangegeven dat Max bij mij staat ingeschreven en dat ik alle kosten op me zou nemen, en dat mijn ex alleen zou betalen voor Max als Max zou komen te overlijden. Mijn ex wilde Max alleen maar komen halen als het hem zou uitkomen. Hij betaald geen voer, dierenartskosten, hondenbelasting helemaal niets. Ik heb meteen aangegeven, of je betaald de helft van de dierenartskosten en het voer voor Max of je krijgt hem helemaal niet. Hij heeft ervoor gekozen om Max dan maar niet meer bij zich te hebben. Al moet ik droog brood eten, maar een crematie voor Max kan ik ook nog wel betalen.  Max is sinds dat ik aan het verhuizen was aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Hij heeft een hele tijd slecht gegeten en sinds deze week begint hij weer langzamerhand te eten. Vandaag kwam opeens mijn ex aan de deur hij moest wat hebben van mijn dochter. Max komt dol enthousiast naar de deur en naar buiten. Toen mijn ex weg ging keek hij constant achter zich om naar Max te kijken. Max blijft versteend achter en ik heb hem naar binnen moeten trekken. Hij ploft verstijft in zijn mand en verroerd zich niet meer. Hij wil niets lekkers en zelfs niet wandelen om zijn behoefte te doen. Kriebelen over zijn buikje wat hij o zo fijn vind, reageert hij niet op. Mijn hond is gewoon ziek van verdriet, ik ben bang dat het nu weer een paar weken of maanden duurt eer hij weer begint te eten.  Heeft iemand tips? Ik ben wanhopig. Ik wil hem niet naar mijn ex laten gaan, want dan heeft mijn ex weer zijn zin. Ik weet dat dat de oplossing kan zijn van het verdriet van Max, maar zoals ik al schreef, dan heeft mijn ex weer wat hij wil. Ik heb hem al gebeld en gezegd dat hij niet meer welkom is aan mijn voordeur. Alvast bedankt voor eventuele tips. Groetjes Nancy

 Tja. Slik je trots in en stel het belang van je hond voorop. Als je hond treurt en ziek wordt omdat ie je ex niet kan zien, en helemaal opleeft als dit wel het geval is… gun de hond dan toch deze ontmoetingen! Wat maakt het uit wie aan wie toegeeft, daar zou het helemaal niet om mogen draaien.

Ik snap dat echtscheidingen heel wat bittere gevoelens teweeg kunnen brengen, en ze zullen vast ook terecht zijn! Maar soms ben je sterker door je buigzaam ipv hard op te stellen, een beetje zoals bamboe…

Het feit dat je hond er blij van wordt, zal jou ook vast blij maken, nee?

Soms kiezen honden zelf ,en zo te lezen kiest Max voor ex .

Ook al zou ik nog zoveel van mijn hond houden en een ex hebben ,als mijn hond voor ex kiest en de mogelijkheid is er dat hij daar kan wonen dan staat voor mij het belang van de hond voorop en zou ik er niet aan denken ,dan heeft ex weer zijn zin ,denk aan je hond in dit geval .

Mijn ex heeft ervoor gekozen om niet meer voor Max te zorgen. Ik heb aangegeven dat we alle kosten zouden delen, maar hij wil dat niet. Mijn ex heeft een topsalaris en ik ben medisch afgekeurd om te werken. Heb onlangs nog een herkeuring gehad en heb aangegeven dat ik wil werken, maar het gaat helaas niet meer.

Tevens heeft hij ook een keer Max van zich afgeduwd toen Max naar hem toe kwam. Toen stond Max ook versteend op de stoep.

Ik heb gewoon het gevoel dat mijn ex het leuk vindt dat Max weer zo van streek is. Hij wil wel de lusten (let wel, alleen maar als het hem uitkomt) maar niet de lasten. Een mevrouw uit de buurt die stond erbij kwam toevallig met haar hond langs, die zei ook doet hij dat nu met opzet. We hadden al afgesproken dat mijn ex niet meer aan de deur zou komen. 

Maar het gaat zich om Max, ik hoop dat hij weer snel opkrabbelt en weer de oude wordt, dat was hij bijna alweer, maar door dat incident van vandaag, ben ik bang dat het weer een tijdje gaat duren.

Jullie onenigheid draait om financiën, en je hond is er de dupe van.

Begrijp me niet verkeerd, ik twijfel er niet aan hoe wrang het moet voelen om financieel in een klem te worden gezet door iemand die het zelf zo goed heeft terwijl jij elke euro in twee moet bijten.

Maar als je schrijft: "Ik weet dat dat de oplossing kan zijn van het verdriet van Max, maar dan heeft mijn ex weer wat hij wil." dan lees ik daarin: "Mijn hart weet wat beter is voor Max, maar mijn ziel is te zeer gekwetst om eraan toe te geven."

En dus denk ik dat je Max niet als inzet mag gebruiken. Be the better person, hoe moeilijk dat ook is...

Ja, dit is wat mijn ex wil, Max alleen maar komen halen als het hem uitkomt. Ik heb elke keer naar zijn poppen moeten dansen, nee, ik pas ervoor om nu ook (ja, ook al draait het om Max) weer naar zijn poppen moeten dansen. Max is niet welkom bij hem, (dat heeft mijn ex kenbaar gemaakt, misschien wil zijn vriendin het niet?) hij wil hem alleen maar komen halen voor te wandelen. Hij weet hoe ik ben, en dan belt hij me op, kan ik Max nu komen halen, en ik kan weer mijn planning aanpassen aan zijn behoeften, omdat ik dan geen nee kan zeggen. En met hem vallen geen vaste afspraken te maken hierover. Voor de lieve vrede zeg ik dan maar weer elke keer, ja, is goed, maar ik heb inmiddels geleerd om ook eens aan mezelf te denken. Hij weet dat, en Max is hier de dupe van. Als ik Max uitlaat en ik kom toevallig in de buurt van het huis van mijn ex, (waar Max 10 jaar gewoond heeft) dan loopt Max straal langs zijn huis door, terwijl hij in juli nog rechtstreeks de oprit opliep, nee, Max loopt nu rechtstreeks naar mijn huis en daar ben ik trots op. Zal me niets verbazen dat mijn ex Max weer van zich afgeduwd had net zoals de Vorige keer, maar ik heb het niet meegekregen, dus kan er niet over oordelen. Ik snap jullie reactie goed, maar ik kan er helaas niks mee. Het enige waar ik me echt aan moetproberen te houden is dat mijn ex niet meer aan de deur komt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. 

 Jammer. Dan kan ik je alleen nog maar veel succes wensen, en hopen dat Max snel over z'n verdriet heen komt.

Wel nog 1 tip: ik zou met Max niet meer langs het huis van je ex gaan wandelen (ook niet toevallig), bespaar hem die verwarring.

Helemaal eens met Alaska's Finest. Jammer voor Max dat het zo moet gaan.

Het lijkt mij een hele moeilijke situatie,maar als het er zó sterk op lijkt dat deze hond verdrietig is omdat hij jouw ex- ook zijn baasje! ineens niet meer ziet en hem zó mist en het zo overduidelijk is, dan moet je niet egoïstisch zijn en zeggen "dan krijgt mijn ex weer wat hij wilt" maar dan moet je misschien meer aan de hond denken.

Heb je nu het idee dat het fijn is dat jij je zin hebt?

Waar ik aan denk.Soms komen boze gedachten bij me op.

Je hond gaat naar je ex omdat hij verdriet heeft. Je ex wil hem niet begrijp ik ,zeg je.Laat ik even mijn gedachten op de vrije loop he...stel dat hij Max weg doet. Dan heb jij hem ook niet meer.Je weet misschien niet waar hij is.

Ik denk dat ik advies van iemand zou inwinnen die hier verstand van heeft een verdrietige hond.

Wil je veel wijsheid toe wensen.

Er word wel gezegd dat ze hem dan maar aan hem moet geven of in ieder geval over haar trots heen moet stappen. Maar stel ze doet dat, misschien heet Max dan wel hetzelfde probleem alleen mist hij dan haar? En heen en weer zal hem ook geen goed doen als ik dit zo lees.

Het is denk ik goed dat je er nu voor hebt gezorgd dat je ex niet meer aan de deur komt zodat Max niet steeds weer terug verdrietig is. Hij krabbelt wel weer op, probeer hem af te lijden, verwennen met lekkers maar vooral veel liefde te geven (en volgens mij heb je die genoeg voor Max  ).

" Er word wel gezegd dat ze hem dan maar aan hem moet geven of in ieder geval over haar trots heen moet stappen. Maar stel ze doet dat, misschien heet Max dan wel hetzelfde probleem alleen mist hij dan haar? En heen en weer zal hem ook geen goed doen als ik dit zo lees.
 
Het is denk ik goed dat je er nu voor hebt gezorgd dat je ex niet meer aan de deur komt zodat Max niet steeds weer terug verdrietig is. Hij krabbelt wel weer op, probeer hem af te lijden, verwennen met lekkers maar vooral veel liefde te geven (en volgens mij heb je die genoeg voor Max &nbsp. "

Fresta

 Dat vind ik eigenlijk ook

Als ik het verhaal zo lees is je ex wel de laatste waar je Max moet brengen. Een hond is er niet alleen als het je uitkomt, en een hond is er ook niet om in te zetten als een middel om je ex-vrouw dwars te zitten. Ik vind het niet raar dat Max je ex mist, en het is zeker zielig voor hem, maar gemis slijt en de slechte behandeling van je ex tov je hond zo te horen niet. Gewoon niet meer in de buurt van zijn huis komen, geen contact meer tussen de twee toestaan, wat Max betreft bestaat die man niet meer. En als ik zo vrij mag zijn; probeer een (online) cursus assertiviteit, leer nee zeggen, voor jezelf en voor Max. 

Dan moet je zorgen dat Max je ex- man nooit meer ziet.

Zorg dat hij dan in de tuin is of wat dan ook, als je ex man aan de deur komt.

 Ja, en vooral hopen dat hij je kinderen ook niet zo gaat behandelen...

(ik heb het hier ook meegemaakt, eerst de hond, daarna wou hij de kinderen nooit meer zien)

Ik lees uit je verhaal dat..........   als Max langs het huis van je ex wandelt dat Max het huis waar die tien jaar gewoond heeft straal negeert, Max weet dat je ex daar woont, ik begrijp het even niet, waarom loop je daar langs ? Ga ergens anders met Max wandelen op hele andere plaatsen waar jij en je ex nimmer gewandeld hebt, doe leuke dingen met deze hond, en vraag inderdaad aan je ex om niet meer bij jou te komen, en als de kinderen naar je ex gaan, maak je de afspraak dat jij ze brengt...........je schrijft dat je ex de hond helemaal niet wilt, laat het dan daar bij, waar drie kinderen kunnen eten kan de hond ook eten, en je ex heeft een riant salaris schrijf je, misschien draag die wel bij voor je kinderen, nou dan is de hond voor jouw rekeni g, nogmaals niet meer langs het huis van je ex wandelen met Max , en ga leuke dingen doen met hem.

 Niets geen toeval , je weet waar die woont, bespaar Max om daar te lopen, er zijn toch genoeg mogelijkheden om daar niet in de buurt te komen........en leg je verschil met je ex naast je neer, laat het.

 Sorry, maar dit gaat volgens mij helemaal niet om Max alleen, maar over de boosheid en wrok die je koestert naar je ex. Probeer eerst je eigen gevoelens te verwerken, dan komt het met Max ook wel goed. Honden zijn flexibel. Hij zal de situatie niet begrijpen, maar hij kent niet de emoties zoals jij ze voelt. wel zal hij hij jou stemming aanvoelen, hij merkt vast wel jouw frustraties.

Sterkte!

Bedankt voor jullie reacties.

 Ik hoop dat Max er weer bovenop krabbelt. Hij heeft even tijd nodig om weer de oude te worden. Ik geef hem heel veel liefde en heb alles voor hem over. Hijst gewoon niet lekker in zijn vel. En het klopt, ik moet niet langs het oude huis lopen waar mijn ex nog woont. Het s 2x voor gekomen toen ik met een andere hondenbezitter aan de praat was gekomen over koetjes en kalfjes onder de wandeling. En dan heb ik net te laat in de gaten dat we te dicht in de buurt zijn van het oude huis. Als ik alleen ben ontwijk ik de buurt.

Ik denk wel als hij bij mijn ex zou zijn, dat hij hetzelfde probleem daar heeft omdat hij dan mij mist. Hoe je het ook doet, nooit is het goed. Max en ik komen er wel overheen, ik ben er voor hem. Ik was gewoon ook zelf van streek, bang dat hij dood zou gaan, zo stijf en koud lag hij in zijn mand. Hij is nog niet opgeknapt, maar er komt wel weer beweging in hem. 

Nancy, een scheiding is altijd veel inpact , voor jou je kinderen en ook voor Max.......liefde en vertroetelen en aandacht voor de kinderen en voor Max doet goed, de hond zal het zeker accepteren hoor , en al komt je exman een keer aan de deur, max weet waar die zijn liefde en zorg krijgt, een hond accepteerd snel , ook het gemis van je exman.....geniet van Max, komt zeker goed.

Ik denk dat het van voorbijgaande aard is dat Max zo treurig is. Hij zal het gaandeweg wel accepteren !

In jou geval zou ik hem ook geenszins aan je ex geven gewoon even geduld hebben en zoveel mogelijk samen met Max ondernemen ! Ik ga volledig mee met wat Willemijn hierboven schreef !!

Je houdt veel van Max, het komt zeker in orde !! Is gewoon aanpassen voor jullie beiden !

Dankjewel! 

Hij heeft zich vanmiddag even mogen uitleven in het bos. Toen ik het woord bos zei sprong hij op uit zijn mand en hij ging dol enthousiast en piepend naar de deur. Toen ik bij het bos kwam hield ik hem niet meer aan zijn riem, hij heeft lekker los mogen lopen en hij ligt nu heel tevreden in zijn mand en ik ben "kaput wie hund" zoals we dat hier wel eens zeggen.Maar ik heb het voor hem over gehad. Nu hopen dat hij nog gaat eten en dan komt het vast en zeker wel goed met mijn lieve trouwe viervoeter 

 Top, ook jij moet je aanpassen aan de situatie als jij je positief op stelt zal het en voor max en voor je kinden veel makkelijker zijn, voor jou en kids en max, gezellige feestdagen, onthoud Nancy, een hond voelt feilloos aan.

Kijk, eigenlijk moet je Max als een herplaatser zien.

En dat die hond zelf zou mogen kiezen? Dan is die hond misschien wel ongelukkig bij je ex omdat jij daar niet bent! Mensen beslissen over hun huisdieren en bij een scheiding is dit heel erg moeilijk en pijnlijk, helaas ook voor de hond.

Hou die ex gewoon weg van Max!!!

Als baasjes een hond opgeven om welke reden dan ook en hem naar een asiel brengen, dan is die hond ook verdrietig en dan moet ie ook wennen aan nieuwe mensen, een nieuw huis, enz. En dit lukt bij de meeste honden prima!

Dit is net wat er nu met Max gebeurt. Hij moet opnieuw wennen aan een veranderde situatie. Het helpt Max niet om steeds je ex te zien en zich verlaten te voelen door hem. Dat jij alles voor Max doet, dat snapt een hond natuurlijk niet. Die voelt alleen dat hij wordt verlaten.

Ik zou hem alle contact met de hond ontzeggen en ervoor zorgen dat als hij aan de deur komt, de hond er echt niets van hoort. Leer Max misschien aan om alleen in een ruimte te zijn, zo ver mogelijk van je voordeur, zodat hij daar effe in kan als hij aan de deur komt?

Voor alles is een oplossing! En naarmate iedereen zich aanpast aan het leven met die scheiding, zal alles wel goedkomen. Ook met Max! Hij zal nu misschien even minder goed eten, maar dat komt wel weer goed. Eens Max zijn nieuwe 'draai' gevonden heeft, zal hij weer de oude Max worden.

Ik wil even reageren op mijn eigen bericht. Het is alweer een paar weken geleden. Helaas ben ik erachter gekomen dat Max een tumor op de milt had. Waarschijnlijk met uitzaaiingen. Afgelopen vrijdagavond heb ik Max helaas moeten laten inslapen. Hij heeft blijkbaar met toeval last gehad van zijn milt als hij mijn ex had gezien. Toen ik wist wat er aan de had was, heeft hij nog een paar keer mijn ex man gezien, zonder dat hij ziek was. Dus de eerste keren is het toeval geweest dat hij hem had gezien en daarna ziek werd. Max heeft een fijn leven gehad en hij krijgt een eigen crematie en een eigen plekje in mijn huis waar ik zijn urn zet. Uiteraard zijn we verdrietig, maar Max blijft voor altijd in mijn hart. 

 Ach jee wat een verdrietige wending. Sterkte hoor.

Wat erg :( Heel veel sterkte ermee!

Ach nee sterkte komende tijd.

Ach wat naar.. heel veel sterkte :-(