Hoe reageren bij blaffen en grommen op kat?

Ik heb hier al enkele topics (over verschillende dingen), maar ik zal hier ook nog even opnieuw de situatie uitleggen. 

Sinds begin juli wonen de hondjes van mijn vader bij mij. Een hondje van bijna 14 en eentje van 3 jaar. Zelf had ik al een kat. Zij is 12 jaar en heeft nooit honden gekend. Mijn vader had ook een kat, dus de hondjes zijn wel gewend aan een kat. 

In het begin toen de hondjes hier waren, was de kat erg bang. Zij mocht naar boven en de hondjes niet, dus ze zat heel veel boven. Geleidelijk aan ging dat steeds beter en kwam ze steeds meer naar beneden. Ze durfde dan wel niet op de grond, maar sprong dan op haar krabpaal, op stoelen, op de tafel,... Met de hondjes ging dat erg goed. Ons oudste hondje reageerde er totaal niet op, negeerde haar compleet. Ons jongste hondje was nieuwsgierig, maar ook een beetje bang, dus hield altijd haar afstand. 

Hierdoor voelde onze kat zich nog meer op haar gemak en nu de laatste tijd komt ze ook vaak op de grond. 's Avonds als we tv kijken, komt ze ook altijd terug bij ons op de bank liggen terwijl de hondjes daar dan ook vaak liggen. Met ons jongste hondje gaat het supergoed. Zowel zij als onze kat zijn nieuwsgierig naar elkaar, maar vinden het ook spannend. Hierdoor staan ze vaak neus aan neus aan elkaar te ruiken, maar vanaf een van de twee iets te dicht komt, gaan ze allebei weer achteruit. Ze geven elkaar dus goed de ruimte wanneer dit nodig is.

Ons oudste hondje is heel anders van karakter en laat zich door niets of niemand doen. Zij negeert onze kat volledig en lijkt niet te beseffen dat hier een kat rondloopt. Ze ziet ook minder goed, dus dat kan echt zo zijn. Ze slaapt heel veel en meestal ligt zij dus gewoon te slapen wanneer onze kat beneden rondloopt en dan is er geen probleem.

Nu is het echter al twee keer zo geweest dat ons hondje op de bank lag te slapen naast ons 's avonds en dat onze kat voorbij liep (op zo'n 2 meter afstand) om ook op de bank te springen en dat ons hondje haar opeens zag, echt op haar fixeerde en heel wild begon te blaffen en grommen. Ik zag dit gebeuren vanaf ze er op begon te fixeren, maar ik weet niet zo goed hoe ik dan kan ingrijpen, want ik kan het ook niet stoppen. Ze blijft wel gewoon op de bank zitten en loopt niet naar onze kat toe, maar gromt echt wel agressief. Het is op dezelfde manier als wanneer ze honden ziet die ze niet kent en daar durft ze ook echt naar bijten. Het is altijd op momenten dat wij erbij zijn, want als we niet thuis zijn, blijft onze kat nog liever boven zitten, maar ik wil niet dat ze gromt op onze kat en ik wil ook niet dat dit in de toekomst zou kunnen leiden tot echte agressie naar de kat. 

Toen ons hondje jonger was, was ze wel altijd vriendelijk naar andere dieren (en ook andere honden toe), maar met het ouder worden, is ze agressiever beginnen worden. Ze is op straat ook beschermend naar ons andere hondje toe, dus dat kan er zeker ook mee te maken hebben. 

Wat me verder ook opvalt, is dat ze soms ook echt wel recht naar onze kat kijkt op momenten dat die bvb op een stoel of op haar krabpaal zit en dan lijkt ze er echt totaal geen problemen mee te hebben. Het is alsof onze kat niet op de grond mag lopen. Het was ook toen we tv keken en de lichten uit waren, dus het zou ook kunnen dat dat er iets mee te maken heeft. Dat ze niet goed ziet en plots "iets" ziet voorbij lopen. Ik weet zelf dus ook niet goed waarom ze juist zo reageert en wat ik er aan kan doen om dit af te leren of te voorkomen. 

Ik lees dat jou oudste hondje niet meer zo goed ziet. Denk dat het inderdaad eerder daarmee te maken heeft. Ze ziet iets, de kat in dat geval, maar weet niet goed wat het is en gaat dan grommen. Zo is dat met verschillende dingen. Merk dat ook bij een ouder hondje van een vriendin van me.

Het is meer schrikken dan agressie, is ook niet moeilijk, voordien zag ze alles heel goed en nu minder, dat maakt dat ze anders kan reageren. Ze wil dat "ding" dat ze niet kan identificeren, even weg jagen. Ik ben bijna zeker dat, moest ze dan opeens merken dat het de kat is, dat ze ermee stopt.

Hoe je het kan afleren, weet ik niet zo meteen, ze kan er echt niets om volgens mij. Misschien zijn er anderen die wel tips hebben.

Omdat jullie hondje blijft liggen, kan je misschien een keer proberen de kat op te pakken en aan het hondje laten ruiken?  Misschien helpt dat haar om via de geur de kat te herkennen als ze langskomt. (wel opletten dat de kat niet binnen "hapafstand" is, je weet nooit.

Als dat niet helpt, zou ik bij de eerste blaf, de poes opnemen en op een krabpaal zetten.  Zodat je hondje de poes niet op de grond ziet en haar niet kan identificeren.

Mijn oudste is ook bijna blind en reageert ook anders op bepaalde zaken.

Wat je het beste kan doen om het af te leren geen idee.. als het inderdaad door ouderdom komt en dus slecht zicht is dit lastig denk ik. Een bandje met een belletje bij de kat omdoen wellicht?

hoi

Dat probleem heb ik hier ook.
Kyra moet 1 kat van mij niet, Sjaak is zijn naam.
Sjaak klopt niet helemaal en is voor alles en iedereen bang (behalve voor mij) Dus Kyra heeft besloten hem al blaffend door huis en tuin te jagen. Dirk vond dat een prima plan, dus die doet ook mee.

Ik vind dat geen goed plan en Dirk roep ik en die stopt. Kyra daar integen luistert niet, dus daar heb ik wat op gevonden.

Kyra en Sjaak heb ik een week in dezelfde ruimte gelaten. Eten en slapen deden ze samen en nu gaat het prima.

Tja als Sjaak op zijn onhandige manier op de schutting loopt wil Kyra nog wel blaffen, maar verder is het over

 Ik vrees dat dit géén goed idee is.  Voor hetzelfde geld is de kat levenslang getraumatiseerd. 

Ook vrees ik dat, naargelang het ras van de hond, de kat het niet overleefd.  Ik weet in ieder geval dat ik zoiets niet moet doen met mijn honden...

Mijn honden laten de katten met rust, ik grijp in als ze te dicht komen.  Ik heb daar een reden voor.  Ze zullen niks doen aan de kat, tot ze hen probeert te krabben... dàt slikken ze niet. 

De één is iets verdraagzamer als de ander, maar hun het zijn honden die zich niet op de kop laten zitten; niet door een kat en niet door een hond... vroeg of laat zou ik prijs hebben.

Hier hebben ze dus van pup af geleerd dat de katten heilig zijn.

Bedankt allemaal voor jullie reacties en voor het meedenken! 

Ik ga proberen in het algemeen op iedereen te antwoorden. 

Ik weet niet of het komt doordat ze slechter ziet. Ze ziet zeker slechter dan vroeger, maar op sommige momenten lijkt ze echt nog wel redelijk goed te zien. Het is natuurlijk moeilijk in te schatten wat ze ziet. Misschien ziet ze idd alleen vormen en weet ze daardoor niet goed wat ze juist ziet, zeker als het al wat donkerder is. 

Toch heb ik ook ergens het gevoel dat ze het niet gewend is dat de kat op de grond komt en dat het daardoor niet 'mag' van haar. Ze is zo ook eens plots naar de keuken gelopen, waar onze kat toevallig op de grond zat. Onze kat zat in een hoekje en kon niet meteen weg. Eerst besefte ons hondje niet dat het de kat was en toen ze dan plots oog in oog met de kat stond, wist ze precies niet goed hoe ze moest reageren, maar ik had het gevoel dat ze toen toch ook niet echt vriendelijk was en klaar stond om te reageren als de kat zou bewegen. Ik heb haar toen voor de zekerheid meteen weggepakt zodat mijn kat ook rustig naar een veilig plekje kon lopen. Ik twijfel dus toch of het alleen door haar verminderd zicht is. Ze reageert in ieder geval anders op mijn kat dan dat ze op de kat van mijn vader, die ze kende, reageert. 

De kat oppakken en voor ons hondje houden, zou ook niet lukken, want onze kat is daar zelf nog te bang voor. Ze wilt altijd het gevoel hebben dat ze weg kan en wilt ook vaak nog niet in de buurt van de hondjes komen. Naar onze jongste is ze dus soms nieuwsgierig en wilt dan graag wel eens aan haar ruiken, maar ook dat zou niet lukken als ik haar vast heb en ze dus het gevoel heeft dat ze niet weg kan wanneer zij dat wilt. En van ons oudste hondje is ze, ook door het grommen, nog banger, dus ze blijft altijd op een redelijk afstand van haar en wanneer het hondje wakker is en rondloopt, zoekt ze zelf ook meestal al een veilig, hoger plekje. Dus het is duidelijk dat ze zichzelf ook nog niet op haar gemak voelt bij ons oudste hondje. 

De kat een belletje aandoen, vind ik ook niet fijn voor de kat. Ze is dat niet gewend en is van zichzelf al een vrij bange kat. Ze heeft de laatste tijd al aan zoveel moeten wennen door de hondjes dat ik haar zeker ook niet nog meer eventuele stress wil geven door een belletje. Om dezelfde reden zou ik haar dus zeker niet willen dwingen van in dezelfde kamer te blijven met ons hondje. Ik wil dat ze zich altijd veilig kan voelen en steeds weg kan van de hondjes wanneer ze dat wilt. Ons oudste hondje is een klein hondje van 1,5kg, dus ik denk dat de kat zou winnen in een gevecht, maar ik wil aan beide kanten geen verwondingen riskeren en ik wil dus zeker ook niet dat onze kat zich onveilig voelt in haar eigen huis (want zij woonde hier eerst en woont al 12 jaar bij mij  ). 

Hoi,

Ook ik heb hier een 'probleem' met mijn nu 5 maanden pup en mijn kat die ik al 2 jaar heb. De pup is sinds augustus bij ons en het gaat hier van kwaad naar erger tussen die twee. Ik weet niet wat ik moet doen om hun aan elkaar te laten wennen. Hoewel mijn pup katten gewoon was van bij de fokker, gedraagt hij zich nu echt wel heel fel naar mijn kat. Ik denk dat het te maken heeft dat mijn kat nu eenmaal ook een dominante kater is , die sowieso niemand toelaat (tis nu eenmaal altijd wel een beetje een speciale katertje geweest die graag krabt/bijt/blaast) en voor mijn hond is dit nu interessant en rent hij erachteraan waardoor de kat bang is, en zo is het hier soms een hele kermis thuis, van rond het huis rennen (zelfs tot op straat achter de kat rennen). Ik weet niet wat ik hieraan kan doen, vind het zelf heel frustrerend, ook omdat mijn kat overdag toch regelmatig binnen sliep, maar dit gaat dus niet meer en vind het wel een beetje zielig voor hem. Ik heb al geprobeerd om ze samen een snoepje te geven, hond aan de leiband, ... dat ging vrij goed, maar voor even maar, daarna begint de hond te blaffen en wilt hij de kat vangen. Hoorndol word ik ervan ...

Kat en hond..... ja dat kan 2 richtingen uit hé.

Slecht zien is van minder groot belang. Het reukorgaan doet het meeste.

Ik heb een vermoeden dat het te maken heeft met de afstand waarmee de kat binnen de persoonlijke ruimte van de hond komt. En de hond door te blaffen hiermee aangeeft dat het niet ok is.

Maar welk gevoel heb jij wanneer dit voorvalt? Ben je dan bang of heb je dan stress dat er iets zou gebeuren?

Je kan ons als mens dan vergelijken met een radio en de hond met een antenne. Die vangt ook alles op wat wordt uitgezonden. Bij stress krijgen we andere stoffen vrij in ons bloed. En honden hebben nu eenmaal een superneus.

Ik zou dan met heel lekkers  (gedroogd vlees/vis of gestoomde kip oid....op het één zal al heviger gereageerd worden dan op het ander) vlakbij mij, me tussen hond en kat zetten. Door de kat te strelen/aaien en zachtjes op een heel rustige manier te praten geef jij aan dat het ok is. Op de moment dat de hond stil is mag je haar onmiddellijk belonen. Met voldoende lekkers en snel genoeg op elkaar volgend lekkers te geven. Zo beloon je haar voor haar goed gedrag. Als ze toch zou beginnen blaffen laat je het lekkers ruiken maar geef je niets. Van zodra ze zwijgt kan je direct weer lekkers geven. Doe dit een paar minuutjes en neem dan de kat op en zet ze op bvb de krabpaal.

Oefen dit dagelijks. Als het toch wat moeilijk gaat dan is de afstand tussen beide niet groot genoeg. Ga dan desnoods met de kat op je arm aan de andere kant van de kamer staan en aai de kat. Als de hond dan braaf is kan iemand anders haar lekkers geven. Zodanig dat je aangeeft dat de kat ok is. En dit dan ook nog aan iets leuk, maar voornamelijk aan iets heel lekkers koppelt. Vandaar dat het wel heel belangrijk is om met iets degelijk te belonen.

@ Romina

Kan je in huis gebruik maken van veiligheidshekjes? Waar de kat rustig kan zitten en de pup er niet achter kan?

Door te gaan lopen (de kat) activeert zij het prooi instinct van de hond of pup. En net dat wat je niet wil natuurlijk. Want zo blijven ze bezig.

Ook jij kan vanop afstand laten zien dat de kat ok is. Maar zorg dat de kat, euh kater veilige plekken in huis heeft waar de pup er niet bij kan.

 Heel erg bedankt voor de tips! 

Ik denk zelf niet dat het puur door de ruimte is, want soms zit mijn kat op de stoel en mijn hondje eronder bvb en dan geeft ze totaal geen aandacht aan de kat. Terwijl de afstand dan echt wel veel korter is dan wanneer de kat op een afstand voorbij loopt. Het lijkt wel verschil te maken of de kat op de grond zit of niet. 

De momenten dat er geblaft werd, was de kat net vrij ver weg van ons hondje, want zelf loopt onze kat er ook altijd met een grote boog omheen wanneer ze op de grond is sinds dat er op haar gegromd werd. 

Zelf heb ik ondertussen wel stress wanneer er opnieuw zo'n situatie is (dus 's avonds voor tv met onze kat die op afstand passeert), maar de eerste keer had ik dat totaal niet verwacht omdat het al weken zo goed ging, dus op dat moment had ik zelf ook geen angst of stress in de situatie. Ik denk dus niet dat dat toen heeft meegespeeld. Ook de laatste keer dat het gebeurde was het al zo lang geleden dat er iets gebeurd was dat ik er eigenlijk net weer gerust in was dat het niet opnieuw zou gebeuren en dat ze zich vorige keer wel zou vergist hebben. 

Ik zou je tips om ze aan elkaar te laten wennen graag opvolgen, maar er zijn nog 2 problemen waardoor ik niet goed weet hoe ik dat zou kunnen doen. 

1. In die 3,5 maand is het maar 2 keer voorgevallen dat ons hondje gegromd heeft om onze kat en dan ook nog eens met een maand tijd tussen. Het is dus helemaal niet dat ze dat vaak doet of altijd wanneer ze de kat ziet. De andere keren lijkt ze de kat totaal niet op te merken en heeft ze er niet de minste aandacht voor. Ik weet zelfs niet of ze dan beseft dat onze kat er is, zeker wanneer dat op wat meer afstand is. Ik heb haar al vaak snoepjes gegeven wanneer onze kat ook in de buurt was (bvb op een stoel), maar ik denk niet dat ze dan de link zou leggen met de kat omdat die haar niet interesseert. Als ik dit enkel zou moeten doen op het moment dat ze gromt, lukt dat ook niet, want onze kat schrikt dan altijd enorm en rent meteen terug naar boven waarna ons hondje dan ook stopt met grommen. Het is dus niet dat een tijdje duurt en ik haar in die tijd even kan gaan belonen als ze stil is terwijl de kat er nog zit. 

2. De tweede moeilijkheid is dat onze kat zelf nog best wel bang is, zeker van ons oudste hondje. Ik kan haar dus ook niet rustig in de buurt laten zitten terwijl ik oefen met ons hondje, want zij houdt zelf ook echt wel haar afstand wanneer ze op de grond moet komen. Ook wanneer wij op de bank zitten en wanneer het grommen dus gebeurde, rende zij zover mogelijk langs de muren om dan aan de andere kant van waar de hondjes liggen op de bank te springen. Wanneer ze in de hoogte zit, durft ze veel dichter komen, omdat ze weet dat de hondjes dan niet aan haar aan kunnen, maar net dan reageert ons hondje toch totaal niet op haar, dus dat heeft ook minder zin om er dan op te oefenen. 

@Romi
wat bij ons wel heel goed geholpen heeft om onze kat zich meer op haar gemak te laten voelen, zijn haar veel veilige, hoge plekjes geven zodat ze meteen kan 'ontsnappen' als ze dat wilt. Misschien dat dat ook voor jouw kater zou helpen als hij opgejaagd wordt dat hij meteen naar een hoog plekje kan waar je pup niet aan kan.  

Hoe je je pup zou kunnen afleren van achter de kat te rennen, weet ik dus ook niet goed. 

Laat weten als je er wat op gevonden hebt! Hier moeten onze oren eraan geloven als onze galgo de kat van de buren in de mot krijgt! Ze stopt niet met blaffen en tegen de schutting opspringen! 

Ik kan haar dan wel proberen af te leiden met lekkers, maar daar heeft ze lak aan. Luisteren zit er dan niet in, en wel niet zolang de kat zich vertoont.

Nu is een kat natuurlijk slimmer dan mijn gekke windhond en die gaat dan paraderen en rollen aan de andere kant vd schutting!

De laatste dagen is er weer geen enkel probleem geweest. Zo zat onze kat bvb gisteren in het midden van de keuken. Ons hondje keek ook naar haar en onze kat zat naar het hondje te 'knipogen' zoals katten dat doen. Toen had ons hondje dus weer geen enkel probleem met haar. Ook daarstraks lag ons hondje op de bank en onze kat kwam weer voorbijgelopen. Ons hondje was heel aandachtig aan het kijken naar de kat, maar er was geen probleem. Dit was wel steeds 's ochtends. Het lijkt altijd 's avonds te zijn dat ze gromt, dus misschien dat het duister (en dat ze dus de kat niet echt goed ziet) toch echt wel een belangrijke factor is. 

Ligt er in de avond misschien een kluifje of speelgoed ofzo op de bank of bij de hond? 

Ik heb twee katten en de ene mag gewoon in de buurt komen als Moh iets lekkers op de bank heeft (Moh krijgt elke avond een kluifje) en de andere mag liever al niet eens de woonkamer in komen.

Niet dat Moh de kat zal aanvallen ofzo, maar ze reageert direct door piepen en grommen. Zelfs als ze geen trek heeft in het kluifje en deze er gewoon maar ligt en Moh ligt gewoon te slapen, als dan de kat binnenkomt en ze heeft dat door dan begint ze meteen het kluifje te zoeken en op te eten. Veel te bang dat de kat hem pakt. Terwijl de andere kat er gewoon naast kan komen liggen. Heel apart. 

De ene kat gedraagt zich ook anders hoor, die kijkt Moh veel meer aan. Die andere kat die kijkt niet, die propt zich er gewoon bij.

 Probeer eens hoe t gaat met een daglichtlamp? Niet zo gezellig misschien, maar t kan net t verschil maken.

 Nee, geen kluifjes of iets anders op de bank, terwijl die wel de hele dag door in huis liggen op de grond. De bank is wel haar favoriete plekje, dus het zou op zich nog wel kunnen dat ze beschermend is tov de bank. 
Alleen ligt ze in de ochtend ook soms op de bank en dan komt mijn kat ook vaak eens voorbijlopen en ook dan is er tot nu toe nog geen probleem geweest. Het kan natuurlijk ook toeval zijn, omdat ze vaak gewoon blijft slapen en de kat dus niet opmerkt. 

"  Probeer eens hoe t gaat met een daglichtlamp? Niet zo gezellig misschien, maar t kan net t verschil maken. "

Paddy's Mate (Kees)

 Dat kunnen we idd eens proberen.

Al is het de laatste dagen weer steeds goed gegaan terwijl ze wel soms wakker was en ook richting de kat keek. Ik had het gevoel dat ze de kat wel zag en er niet te hard op reageerde. Ik heb haar wel steeds ook een beetje proberen af te leiden zodat ze niet kon blijven staren/fixeren op onze kat.