mijn allerliefste punto

Dank je lieve Nadine,

het doet mij goed dat er zoveel mensen mij steunen en voelen wat ik doormaak,

maar ik zou zo graag de klok kunnen terugdraaien, dan had ik haar nooit laten sterliseren en dan was ze nu nog bij ons met haar lief snoetje en gouden hartje.

Het is zo moeilijk dit allemaal te bevatten. Het leven kan zo verdomd hard en oneerlijk zijn.

Sterkte met het verlies en gemis van Puntoprinses.

Waarom gaan honden eerder dood als mensen? Mensen leven langer omdat ze nog moeten leren lief hebben, honden hebben al lief .. <3

Ja honden hebben zo onvoorwaardelijk lief

Mijn allerliefste kleine poppemie Punto

Vandaag ben je een week van mij weg, maar toch zit je heel de tijd in mijn gedachten, mijn hart schreeuwt het uit,  ik wil je nog zo graag dicht bij me hebben, je kunnen aanraken, in je lieve oogjes kijken en zeggen hoeveel ik van je hou. Maar dat kan niet meer en dat doet zo'n pijn. Ik voel me zo schuldig dat ik jou heb laten sterliseren en dat ik  s'avonds toch niet ben teruggegaan naar de dierenarts,  dan was je nu nog bij mij. Ik vraag me steeds af, wat is er door je hoofdje gegaan. Je was zo vol vertrouwen in mij, vergeef me lieve schat. Je 3 vriendjes thuis missen je ook, elke nacht slaapt er een ander hondje dicht bij mij in bed zodat ik je toch nog een beetje bij mij heb. Ik zal heel goed voor ze zorgen, je broertje Gigi heeft jou etensbakje gekregen, maar weigert te eten op jou speciale etensplekje, je mama Nessi ligt de ganse tijd stilletjes op jou schildpad, ik ben haar zo dankbaar dat ze zo goed voor je gezorgd heeft toen je een pupje was, jij was haar allerkleinste kindje.

Mijn lieve, lieve, prachtige Punto, weet je, hier zijn zoveel lieve mensen die ook hun allerliefste vriendje moeten missen en wij hopen dat jullie allemaal samen in de hondenhemel mogen rennen.

Dank je lieve schat voor alles wat mij gegeven hebt

Heel veel sterkte verder lieve Nancy we voelen het verdriet als er eentje moet gaan we denken steeds wat heb ik verkeerd gedaan toch deed je wat nodig was alleen weet ze wel dat je haar zeer lief had zoals wy by onze lieverds ik hoop dat je sterk blyft voor de andere hondjes ee is nu nu onze lieverds knuffel voor je

 Lieve Nancy wij weten wat je doormaakt meid de eerste weken zijn zo moeilijk en het blijft voor altijd het gemis, Gunno is nu 8 weken en 2 dagen naar de regenboogbrug en ik huil nog iedere dag om mijn vriend. Je hoeft je zelf niets kwalijk te nemen het straalt er vanaf hoeveel jij van jou kleine meisje houd dat zal nooit over gaan en dat weet Punto.  Heel veel sterkte meid en weet dat jou Punto vanuit de regenboogbrug naar je kijkt en ze weet hoeveel jij van haar houd.

En wij zijn er voor jou iedereen hier weet wat jij voelt en door maakt.

Heel veel strekte en een dikke knuffel Warme groet Margo

Méé ééns Margot we zyn er voor allen

 Dank je voor je steun en lieve woorden. De meeste mensen in mijn omgeving weten wel dat ik verdriet heb om het heengaan van mijn lieve Punto maar zij kunnen zich niet  inbeelden hoe verscheurd ik ben door verdriet en pijn en dat kan jij wel. Dank je wel daarom. Knuffel Nancy

Nog héél veel sterkte verder Nancy blyf maar van je af schryven

Mijn allerliefste kleine Punto, ik mis je zo, ik kan echt niet zonder jou, altijd zie ik je mooie lieve snoetje voor mijn ogen, denk ik hoe liefdevol je mij likjes gaf en je tegen mij aankroop. Je was zo'n uniek, levenslustig hondje, het vriendinnetje van iedereen.

Ik kan maar niet vatten dat je er niet meer bent en verwijt mezelf heel de tijd dat ik je heb laten sterliseren. Kon ik de klok maar terugdraaien, dan zou ik dit nooit hebben laten doen. Geloof mij allerliefste poppemie dat ik het beste met je voorhad. Je verdient dit absoluut niet, je hield zoveel van het leven. In juli zijn we nog met ons allemaal samen naar Sardinië geweest, je hebt daar de tijd van je jonge leventje gehad, samen rennen met je 3 vriendjes op het strand, knuffelen en genieten van het samenzijn. We waren allen zo gelukkig samen. Het doet zo'n pijn te weten dat dit nooit meer terugkomt.

Lieve kleine prinses, voor altijd in mijn hart, rust zacht

 Lieve Nancy, wat verschrikkelijk vindt ik het toch voor je ik weet wat je voelt ik had het ook had ik dit maar niet gedaan had ik maar zo gedaan het vervelende is dat we niets meer terug kunnen draaien. Maar je bent een super vrouwtje ik dan dat Punto de tijd niet had willen missen in Sardinië. De meest mogen niets eens mee.

Welke woorden kan ik je geven zodat jij je getroost voelt, ik weet het niet meid verdriet is zo er, mijn hart is letterlijk doormidden gebroken toen mijn Gunno naar de regenboogbrug is gegaan hij heeft de andere helft meegenomen ik denk dat het bij jou niet anders is. Je hart doet ook letterlijk pijn.
Hoe kort jou Punto ook bij je is geweest ze heeft het wel super gehad en ik had je graag een langere tijd gegund en als ik kon toverde ik haar zo voor je terug.

Heel veel strekte meid en blijf het van je afschrijven het helpt al is het maar een klein beetje. ik zou graag een arm om je schouder slaan en zeggen alles komt goed maar ook ik weet dat het niet zo voelt soms denk ik na meer dan 8 weken dit komt nooit meer goed.

Hou je sterk meid voor je andere lieverd die hebben jou echt nodig en kunnen niet zonder je dus pas goed op jezelf. Dikke knuffel en Warme groet Margo

Dank je lieve Margo, je weet precies wat er in mij omgaat en het voelt goed dat er mensen zijn zoals jij die echt weten wat ik doormaak. Ik denk ook dit komt nooit meer goed en probeer echt mijn best te doen er te zijn voor de anderen, maar het gemis en de pijn zijn zo hevig.

Ik had ook zo'n naar voorgevoel toen ik die operatie liet uitvoeren. Om 7 uur s'morgens de dag dat Punto gesterliseerd werd kreeg ik telefoon dat mijn paardje Floortje was uitgebroken en weggelopen (wat in de 14 jaar dat ik haar heb nooit gebeurd is). Ik denk soms, was dit een teken het niet te doen. Had ik het maar naar mijn voorgevoel geluisterd.

Soms vind ik ook dat mijn hondje Gigi (haar broertje) precies dingen van haar overneemt, zoals de manier waarop zij likjes gaf en de blik waarmee zij mij aankeek. Ze komen uit hetzelfde nestje en toch zijn ze totaal verschillend van karakter, Punto was heel sociaal naar andere mensen toe, iedereen mocht haar knuffelen, terwijl Gigi heel bang is en alleen door ons wil geknuffeld worden.Ik ben benieuwd of hij op dit gebied zal veranderen want dan weet ik zeker dat zij een teken geeft. Ik hoop zo dat onze hondjes allen gelukkig zijn over de regenboogbrug.

Dank je lieve Margo voor je warme steun en ook veel sterkte van mij voor jou lieve Gunno, warme knuffel Nancy

Ik voel met je mee Nancy, weet zo goed wat er in je omgaat. Ook ik vraag mij nog dagelijks af waarom ik niet eerder opgemerkt heb dat mijn Ronnie zo ziek was. Maar ik kan de klok ook niet meer terugdraaien, en dat vind ik vreselijk. Jij heb het beste met Punto voor gehad. Als we alles van te voren wisten Nancy, dan hadden we een andere beslissing genomen. Maar we wisten het niet. Dat is zwaar, ik weet het! We hebben ontzettend veel van onze lieverds gehouden, vergeet dat niet. Ik hoop dat ze waar ze nu zijn daar op terugkijken! Ook ik moet nu een maand na Ronnie heengaan nog met het gemis leren omgaan en het valt niet mee. Dagelijks zo verdrietig! Maar weet Nancy dat we hier allemaal aan je denken. Heel veel sterkte, Wilma

Ook voor Margot veel sterkte gewenst!

Ik begrijp jou,ik weet hoe jij je voelt,de intense pijn ,het verdriet,het gemis en zelfs het schuldgevoel,,van had ik dit ,had ik dat.Mijn hart was ook gebroken en een stukje ervan zal nooit meer helen.Bij mij is het alweer 2 jaar geleden,dat ik mijn dierbaarste bezit,mijn lieve Bobby verloor.Maar hij zit nog elke dag in mijn gedachte en dat zal altijd blijven.Ook mis ik hem nog elke dag,maar een ding is wel zo,de pijn die je nu voelt,zal ooit minder worden,een tijd staat daar niet voor,bij mij heeft het echt heeeel lang geduurd.Sterkte

 Lieve Nancy, ik weet het soms heb je een gevoel dat je weet er gaat iets niet goed maar je weet niet waard het vandaan komt en wat er gaat gebeuren, maar je voelt aan alles dat er iets mis is.
Ik weet zeker als je geweten had dan had je zelf voor de dierenarts gaan liggen of haar een klap verkocht maar dan had je er alles aan gedaan om te zorgen dat jou live Punto niets was over komen.

Het voelt zo on terecht dat we altijd de schuld bij ons zelf zoeken dat doe ik ook en Wilma, Nadine en Jan  wij allen die een lieverd hebben verloren, wij zouden ze toch beschermen door dik en dun en het voelt dat wij dit niet hebben gedaan. Maar meid je kon er niets aan dien zoals wij allen er niets aan konden doen hadden we er invloed op gehad dan hadden we dat gedaan. Ik zou zelf achter de tralies willen gaan zitten als ik hem terug kon halen. Dat vreselijke onmachtige gevoel en die steen in je maag van het verdriet en gemis verdriet doet letter pijn aan je hele lijf.

Punto knuffelt je vanuit de regenboogbrug via Gigi ze hebben een band met elkaar en zo is ze via hem nog een klein beetje bij jou.

Kop op meid en wees trots op je zelf dat er zoveel dieren zijn die van je houden en wees trots dat Punto jou lieverd is geweest ze heeft voor jou gekozen en als ze zelf zou kunnen zou ze zeker weer bij je zijn en dat doet ze want ze zit in je hart dat kan niemand maar dan ook niemand jou ont nemen.

Strekte en een dikke knuffel Warme groet Margo

 Goedemorgen lieve Wilma.
 Ja jij weet precies hoe het voelt en het gemis veranderd niet.

Het is fijn Wilma dat we elkaar steeds weer vinden hier op HP het geeft een band dat we er niet alleen voor staan ook al wordt het verdriet hier niet minder om maar het veranderd je voelt je begrepen. Jij ook veel strekte meid en weet dat ook ik aan jou denk. Dikke knuffel en warme groet Margo

Lieve Margot Nancy wilma rianne Jan we kunnen ze niet al op noemen we hebben steun aan elkaar hier op hp we moeten het telkens schryven indien nodig ik zal voor altyd myn lieve queenie missen we voelen ons allemaal schuldig maar uit liefde moeste we onze lieverds laten gáán wens jullie véél sterkte ons lieverdjes zyn samen en kyke naar óns op voor altyd in óns hart

Dank je lieve hondenvrienden voor jullie troostende woorden en steun. Het is voor mij allemaal zo onwezenlijk dat mijn kleine Punto er niet meer is, er spookt zoveel door mijn hoofd, heeft ze veel pijn gehad, hoe komt het dat ze uiteindelijk na een geslaagde operatie toch nog overleden is, wat ging er in haar lieve hoofdje om als ze zoveel pijn had, waarom heb ik haar dit toch aangedaan.... Het is zo moeilijk dit allemaal van mij af te zetten. Als ik met haar van de DA terugkwam jankte mijn kleine Gigi heel de tijd en wou altijd bij zijn zusje in het mandje kruipen, ik denk dat het arme beestje toen al aanvoelde dat er iets grondig mis was met zijn zusje. Honden voelen alles o zogoed aan. Nessi, haar mama, heb ik in de maand mei laten sterliseren en die liep onmiddellijk rond als ik haar ging ophalen. Als ik s'avonds naar de DA belde zei ze dat alle honden anders zijn, dat het normaal was dat sommigen nog heel suf en veel pijn hebben, en Punto had geplast, daarmee dacht ze dat alles OK was, o was ik toch maar teruggegaan, dan was mijn kleine poppemie misschien nog bij mij.

Het doet mij echt wel deugd mijn hart hier te kunnen luchten, want anders zou het helemaal barsten vrees ik. Nogmaals dank je wel voor jullie warme woorden en ook veel sterkte en liefde van mij voor jullie liefste vriendjes achter de regenboogbrug, dikke knuffel Nancy

Mijn lieve kleine Punto, mijn lieve kleine prinses, ben dit weekend met onze 3 andere hondjes gaan wandelen in de Ardennen, ik probeer de draad terug op te nemen en heb daarom met hen een flinke wandeling gemaakt, maar lieve schat, het voelt niet goed, het plaatje klopt niet, ik weet hoegraag je met ons mee ging wandelen en vrij rondrennen in de natuur, hoe wanhopig verlangde ik dat je erbij kon zijn. Je lieve snoetje zien als je overal rondsnuffelde en hoe je uitbundig met je broertje speelde. Het doet zo'n pijn te weten dat dit nooit meer terugkomt. Je laat zo'n grote leegte na. Je was nog zo jong, je had  nog je hele leventje voor je, lieve, kleine meid. Ik zou zo graag willen dat dit een boze droom is en dat ik morgen wakker wordt  en je in mijn armen mag nemen. Hoe dikwijls heb ik mezelf al verweten, dit had vermeden kunnen worden. Ik weet ik moet daarmee stoppen, want dit vreet aan mij, maar dat lukt mij niet. Lieve, kleine poppemie, weet dat ik je ongelofelijk graag zie en ik hoop zo dat je nu gelukkig bent bij de andere hondenvriendjes in de hondenhemel, want je verdient het allerbeste plekje dat er bestaat xxx

Lieve Nancy,

 Het is vandaag vijf weken geleden dan mijn lieve Ronnie is heengegaan, en elke morgen hoop ik ook dat het een nare droom is geweest en dat hij s'morgens gewoon lekker op zijn bed ligt te slapen. Maar dan besef ik dat hij er niet meer is en het doet nog steeds zo'n pijn! Nancy ik leef heel erg met je mee, ik voel precies wat jij voelt! We moeten verder zonder ons hondekind en dat  valt niet mee!

Sterkte gewenst en groetjes van Wilma

Ook sterkte voor Margot en anderen die hun dierbaren hebben verloren!

Lieve Wilma, dank voor je lieve woorden, het doet zo'n zeer s'morgens wakker worden met een steen in je maag en weten dat je hondekindje er niet meer is. Sedert ze gestorven is moet ik s'avonds iets nemen om in te slapen anders lig ik toch maar heel de nacht te piekeren en mezelf te kwellen. Het vreemde is dat ik nog niet van haar gedroomd heb, misschien verdring ik dat in mijn slaap, terwijl ik eigenlijk graag eens een mooie droom van haar zou willen hebben, misschien dat het me zou helpen met het verwerkingsproces. Toen mijn mama 9 jaren geleden gestorven is, droomde ik bijna elke nacht van haar, en dat deed mij wel goed haar terug te zien in mijn dromen.

Ik wens je ook nog heel veel sterkte met het verlies van je lieve Ronnie, je staat er niet alleen voor, grtjs Nancy

Lieve Nancy ook wilma en allen veel sterkte nog we steunen jullie allen in het grootste verdriet we denken en Wenen vaak om onze lieverds en willen alles doen hen terug te zien maar we moeten ons de mooiste dingen herinneringen we kunnen niks anders ze zyn allen samen en passen op elkaar dikke knuffels voor jullie

 Ook ik heb nog steeds niet over mijn Ronnie gedroomd en wel toen mijn moeder 8 jaar geleden plotseling overleed, toen droomde ik heel veel over haar de eerste tijd en dat was fijn. Nu denk ik dat mijn hondje het mij kwalijk neemt dat ik zijn ziek zijn niet gezien heb en hem niet heb kunnen redden. Ik weet dat ik dat moet leren loslaten maar dat is zo moeilijk, dat blijft maar aan me knagen! Het is prettig dat we elkaar op hp zo goed begrijpen. Dat we er niet alleen voor staan. Groetjes Wilma

Goedemorgen lieve Nancy, ik weet wat je voelt vandaag is het 10 weken geleden dat mijn lieverd naar de regenboogbrug is gegaan en het is niet te bevatten. Ik kom nog steeds niet in de tuin waar mijn lieverd het liefste was waar ik hem steeds naar toe bracht, het gemis is zo groot. Ik weet het meid geen dag is meer het zelfde zonder onze lieverds. Nadine Wilma Kaatje Jan Rianne Dobry er zijn zoveel mensen hier op HP die nog steeds verdriet hebben. Gisteren kreeg ik zelfs de opmerking rouw je nog steeds om een hond???? Nou ik kan je zeggen dat ik een zeer snauwerig antwoord heb terug gegeven je hebt mensen die behandelen mensen als honden en je hebt mensen die behandelend honden zoals het hoort liefdevol en als een vriend en dan heb je verdriet als je die verliest. Ze had geen weerwoord. Ook ik heb dagen niet geslapen van verdriet en me schuldig gevoeld. Maar probeer je nou niet schuldig te voelen meid want jou liefde voor Punto is zo groot dat hij reikt tot de regenboogbrug en jou Punto voelt de liefde daar ook van jou. Je meisje zou niet willen dat jij je met jou verdriet ook nog schuldig zou voelen als je het geweten had had je door het vuur gegaan en Punto weet dat. Weet dat wij er allemaal voor je zijn wij kunnen je verdriet niet wegnemen maar het misschien iets dragelijk voor je maken. Als ik kon toveren dan wist gelijk wat ik wilde toveren en jij en Punto zouden weer bij elkaar gebrachten worden zoals ik dit voor iedereen zou doen hier op HP en zou ik mijn eigen lieve Gunno gelijk weer omarmen. Helaas kan dat niet en huil ik nog iedere dag om mijn lieve knul. Heel veel strekte meid en een dikke knuffel ook voor Nadine,Wilma,Kaatje,  Rianne, Jan, Dobry en iedereen die verdriet heeft om zijn hondenkind. Warme groet Margo

Dank je lieve Margot we hebben nog steeds allemaal veel verdriet we steunen elkaar erom onze lieverds zyn allen samen en kyke naar óns op we missen ze voor altyd in óns hart

Lieve Wilma, Margo en Nadine, dank jullie voor jullie lieve woorden, het doet mij goed dat ik aan jullie kan vertellen hoe ongelukkig ik mij voel. Het is zo dat veel mensen niet begrijpen dat je zo'n verdriet kan hebben als je je beste vriendje moet afgeven. En als ik dan met tranen in mijn ogen over mijn kleine prinses vertel, zie ik ze kijken is ze daar weer. Of een reactie als je hebt er toch nog 3 kreeg ik ook te horen. Hier thuis zijn inderdaad nog 3 hondjes, maar mijn kleine Punto hoort hier ook te zijn. Niets klopt zonder haar.  Ik ben s'morgens als de DA belde dat de operatie goed verlopen was onmiddellijk een mooie, nieuwe mand gaan kopen, dezelfde als de mand waar ze als kleine pupjes in gelegen hadden. Die hadden ze helemaal stuk gebeten. En ik had mij voorgenomen als de sterlisatie van Punto goed verloopt, krijgen ze een nieuwe mand, zo blij was ik. Nu ligt Gigi daar alleen in de mand, veel te groot voor één hondje. Hij sliep altijd samen met Punto dicht bij hem. Dat doet dus ook pijn hem daar zo alleen te zien. Hij slaapt nu meestal bij mij in bed, ik probeer af te wisselen met de andere hondjes maar hij mist Punto zoveel veel meer dan de andere 2, vandaar hij veel bij mij slaapt.

Ik hoop zo voor ons allemaal dat we dit ooit een plaatsje kunnen geven en met een glimlach aan onze allerliefste schatten kunnen terugdenken ipv met een traan, want dit is zwaar om dragen.

Lieve knuffel aan jullie allemaal, nancy