Verlatingsangst

Zolang ze het zonder kong niet kan is het volgens mij ook niet de bedoeling een kong te geven.m

" Dat gaat dan toch al de goede richting op.
 
Ergens (ik geloof bij Monique Bladder haar adviezen) las ik dat je de tijden niet alleen moet opbouwen, maar af en toe ook eens eerder terug moet gaan dan ze al aankan. Een soort intervaltraining. Dat zou het beste resultaat geven. "

Dobry

 Ja, dat doen we ook  Maar bedankt voor de tip!

 Jawel, in het boekje staat van een Kong te geven, maar tijdens het oefenen (een tijdje uit het poortje en dan weer een aantal minuten binnen het poortje, dan weer buiten,..) moet de Kong opraken, zodat ze idd wel zeker leert van ook alleen te zijn zonder Kong. Dus ze moet het ook kunnen zonder Kong en wanneer de Kong tijdens mijn afwezigheid op is. 

Dat kan ze ook wel al, hoor, maar het hangt van het moment af  Echte stress heeft ze wel zeker niet, maar er zijn momenten dat ze gewoon rustig in haar mandje blijft liggen (zonder Kong) en momenten dat ze toch maar eens aan het poortje komt staan kijken waar ik blijf. Zolang ze een Kong heeft, is dat wel altijd veel interessanter, dus dan gaat het altijd goed. Dat bedoelde ik meer  Niet dat ze het zonder Kong helemaal niet kan.

De laatste tijd ging het traag verder, maar op zich wel goed. We zaten aan 20 minuten alleen achter het poortje blijven en dat ging meestal wel heel goed. Regelmatig bleef ze ook gewoon in een mandje liggen tot we terug waren, dus dan was ze heel relaxt. 

Nu de laatste 2 dagen gaat het opeens weer minder goed. Op elk vlak, ook haar andere angsten voor andere dingen zijn weer erger, terwijl ik vond dat dat de laatste weken ook wel beter ging. Ik hoop dat dit maar iets tijdelijks is. 

Er zijn enkele mogelijke oorzaken (of misschien een combinatie van deze dingen): 

-Het overlijden van ons andere hondje. Dit is wel al een week geleden en de eerste dagen leek ze er geen problemen mee te hebben.

-Het overschakelen op wintertijd. Hierdoor slapen we in haar ogen altijd een uur te lang, waardoor ze opnieuw begonnen is met 's ochtends te janken/piepen. Omdat we in weekends altijd tot 8u sliepen, dachten we dat het wel oké zou zijn, dat uurtje langer. De eerste dagen was dit ook geen probleem. Maar blijkbaar vindt ze het nu de laatste nachten toch enorm verwarrend dat we nu elke dag langer willen slapen dan zij gewend was. We gaan dat nu ook geleidelijk proberen op te bouwen door opnieuw onze wekker een uurtje vroeger te zetten en dan traag op te bouwen naar een uurtje langer slapen. 

-Mijn vriend is zaterdag met haar gaan wandelen en kwam een groep van 4 loslopende border collies tegen. Ons hondje is erg bang van loslopende, grote honden die naar haar gelopen komen. Mijn vriend had haar opgepakt zoals we altijd doen, maar heeft zich door de eigenaar van de border collies toch laten overtuigen om haar weer neer te zetten. De eigenaar wilde haar dan ook nog eens pushen door haar een snoepje te willen geven. Dat is absoluut geen goed idee en zo'n situaties zorgen er ook steeds voor dat ze zich weer wat minder veilig voelt en dat haar zelfvertrouwen wat naar beneden gaat, omdat we haar 'dwingen' dingen te doen die ze absoluut niet wilt. Mijn vriend beseft heel goed dat dat achteraf gezien geen goed idee was, hoor, en hij zal zich zeker ook geen tweede keer laten overhalen, maar het is nu natuurlijk gebeurd.

-En dan ben ik ook nog een weekje gestopt met Zylkène omdat die op was en ze het zo goed deed, dat ik eens wilde kijken of de medicatie nog wel effect had. Ook is onze Adaptil-verdamper net leeg. Ik had altijd het gevoel dat de Adaptil minder hielp, maar misschien dat dat toch ook wel iets deed. Met de Zylkène ben ik nu opnieuw gestart en als dat niet zoveel verbetering geeft, ga ik ook opnieuw een Adaptil-vulling halen. 

Ik weet niet welk van deze dingen de oorzaak zijn dat het weer minder goed gaat, maar we doen ons best om de dingen die we terug kunnen veranderen te veranderen en ik hoop dat het dan toch weer snel terug beter gaat met haar

je update gelezen, gecondoleerd nog met het overlijden van jullie andere hondje.

Zo alles bij elkaar kan het zeker de terugval verklaren denk ik, misschien een combinatie van de gebeurtenissen en niet 1 specifieke oorzaak. Voor de ene hond zal het ene meer impact hebben dan het anderen. Die vier bordercollies lijken mij de hoofdoorzaak maar dat is alleen maar een gevoel.

Duimen dat het snel weer beter gaat!

" je update gelezen, gecondoleerd nog met het overlijden van jullie andere hondje.
 
Zo alles bij elkaar kan het zeker de terugval verklaren denk ik, misschien een combinatie van de gebeurtenissen en niet 1 specifieke oorzaak. Voor de ene hond zal het ene meer impact hebben dan het anderen. Die vier bordercollies lijken mij de hoofdoorzaak maar dat is alleen maar een gevoel.
 
Duimen dat het snel weer beter gaat! "

Dobry

 Dankjewel!

Ik denk ook dat de border collies er zeker voor iets tussen zitten, omdat het vanaf dan eigenlijk weer slechter gaat. Ook de wintertijd speelt wel mee, denk ik. Dat ze daardoor opnieuw het gevoel heeft dat we haar 's ochtends te lang alleen laten. 

Ik hoop echt dat het geen blijvende achteruitgang is en dat we weer vanaf 0 moeten beginnen. 

wintertijd speelt misschien mee ja, het is nu echt herfst,  een overgangsperiode, vochtig weer, aanpassen, voor gevoelige hondjes kan dat ook mee spelen.

" wintertijd speelt misschien mee ja, het is nu echt herfst,  een overgangsperiode, vochtig weer, aanpassen, voor gevoelige hondjes kan dat ook mee spelen. "

Dobry

 Nee, ik bedoel echt de verandering van zomeruur naar winteruur. Dus dat de klok een uur teruggezet wordt. Hierdoor is haar ritme in de war 

ja sorry, ik vergat het woordje ook erbij te zetten, was meer als toevoeging wat ook nog mee zou kunnen spelen.

Is ze niet ergens bang voor? De onze was het ook. Nu ligt ze onder de tafel, en nu jankt ze niet meer...

" ja sorry, ik vergat het woordje ook erbij te zetten, was meer als toevoeging wat ook nog mee zou kunnen spelen. "

Dobry

 Oh vandaar  Ja de rest kan natuurlijk ook meespelen inderdaad. 

 Ze is wel van meerdere dingen bang, maar vooral op straat. Dan schrikt ze soms van nogal willekeurige dingen en mensen. Ook is ze erg bang van honden als die met haar willen spelen of snuffelen. De laatste tijd gaat het beter als ze weet dat de honden aan de lijn zitten omdat ik haar dan nooit contact laat maken. Als de honden loslopen, vindt ze het wel nog heel eng, omdat die dan vaak toch naar haar gelopen komen. 

Binnen in huis is ze erg bang van de vaatwasser, maar die zetten we natuurlijk niet op wanneer we haar alleen laten. Verder is er niet echt iets in huis dat een probleem is, dus ik denk dat het toch echt wel angst is dat we niet terugkomen/te lang wegblijven in plaats van iets anders in huis. 

Helaas is het vannacht ook echt niet goed gegaan. Alleen beneden slapen, is voor haar al maanden nooit een probleem geweest, zolang we op tijd wakker werden en ze dus wist dat we op dat uur weer beneden waren. De vorige nachten was ze steeds om 5-6u 's morgens al aan het janken en piepen, terwijl we normaal tot 7u slapen. Deze nacht was ze om kwart na 3 al aan het piepen.We zijn dan naar beneden gegaan om haar buiten te laten, dan heeft ze een kluifje gekregen en zijn we opnieuw gaan slapen. Maar een minuutje later was ze alweer aan het piepen. Het is ook echt angst en geen aandacht trekken. Als we niet reageren, plast ze in huis van stress. Uiteindelijk na een uurtje allerlei dingen te proberen, ben ik beneden op de bank gaan slapen. 

We weten nu echt niet meer wat we moeten doen. Moeten we de nachten ook weer vanaf het begin opbouwen? 

Ik word er zo moedeloos van. Het ging allemaal toch in stijgende lijn en we hadden al veel vooruitgang gemaakt. En nu gedraagt ze zich terug zoals de eerste dagen dat ze bij ons was. 

Ah wat jammer, zo zie je hoe fragiel het allemaal is wat je opbouwd en hoe snel er weer een terugslag kan zijn.

Niet moedeloos worden al kan ik het me voorstellen, zie het dat het zo is als het is, niemand kan er wat aan doen dat het zo gelopen is en het nu weer even minder gaat. Goede tijden komen terug.

Ik zou toch overwegen haar mee te nemen naar de slaapkamer of bij haar te slapen, een stressvrije nacht is heel wat waard.

" Ah wat jammer, zo zie je hoe fragiel het allemaal is wat je opbouwd en hoe snel er weer een terugslag kan zijn.
 
Niet moedeloos worden al kan ik het me voorstellen, zie het dat het zo is als het is, niemand kan er wat aan doen dat het zo gelopen is en het nu weer even minder gaat. Goede tijden komen terug.
 
Ik zou toch overwegen haar mee te nemen naar de slaapkamer of bij haar te slapen, een stressvrije nacht is heel wat waard. "

Dobry

 Haar op de slaapkamer laten, kan niet omdat ik allergisch ben aan haar. Ik heb weinig last van niezen, maar als ik neerlig/slaap, krijg ik snel ademhalingsproblemen. Zoals nu vorige nacht enkele uurtjes bij haar slapen, lukt nog wel. En mijn vriend kan ook wel enkele nachten bij haar slapen als dat nodig is, maar haar vanaf nu gewoon elke nacht op de slaapkamer laten, kan dus echt niet met mijn allergie. Ik heb 's nachts eigenlijk een huisdiervrije ruimte nodig om te slapen. 

Een stressvrije nacht is inderdaad heel belangrijk, zowel voor haar, als voor ons. Dat ik nu zo weinig geslapen heb, zal ook wel meespelen dat ik het eventjes niet meer zie zitten. Dat komt wel weer, hoor, en dan gaan we er weer helemaal voor. Maar nu zit ik even een dipje. 

Bedankt voor de bemoedigende woorden! 

 Begrijpelijk, zou je vriend ervoor voelen s nachts bij haar te slapen?

"  Begrijpelijk, zou je vriend ervoor voelen s nachts bij haar te slapen? "

Dobry

 Toen ze net bij ons woonde, heeft hij ook een tijdje (ik denk 2 weken) bij haar geslapen 's nachts om haar te laten wennen. Hij kan dan wel alleen op onze (kleine) bank slapen of op een veldbed, dus dat slaapt voor hem ook niet comfortabel. 

Hij heeft dat er zeker voor over, maar ik merkte wel dat het vorige keer tijd begon te worden dat hij weer in een echt bed kon slapen, want hij sliep steeds slechter en raakte ook wel heel vermoeid.Dus dat is een optie voor eventjes, maar dus ook niet echt ideaal natuurlijk. 

Logisch dat je er af en toe even doorheen zit, het is heel zwaar een hond met verlatingsangst.

Ik wil jullie even een compliment geven voor het doorzettingsvermogen . Echt super wat jullie allemaal doen. 

Hoe doen jullie het nu als je even de deur uit moet, een vaste oppas? Of is er altijd iemand thuis? 

En is ze sowieso erg angstig, of is het alleen zijn alleen een issue?

Want anders zou je misschien nog wat homeopathische middeltjes kunnen proberen iom een gedragstherapeut?

Het is misschien een idee om ervoor te zorgen dat ze zich niet opgesloten voelt. Bijvoorbeeld om als je weggaat de achter deur open te zetten, zodat ze zich wat kan bewegen.

" Logisch dat je er af en toe even doorheen zit, het is heel zwaar een hond met verlatingsangst.
Ik wil jullie even een compliment geven voor het doorzettingsvermogen . Echt super wat jullie allemaal doen. 
 
Hoe doen jullie het nu als je even de deur uit moet, een vaste oppas? Of is er altijd iemand thuis? 
En is ze sowieso erg angstig, of is het alleen zijn alleen een issue?
Want anders zou je misschien nog wat homeopathische middeltjes kunnen proberen iom een gedragstherapeut?
  "

Yara

 Dankjewel!

Ikzelf ben veel thuis, omdat ik nog studeer en niet zo vaak les heb. Als ik toch les heb, komt meestal mijn zus oppassen en ook soms een vaste oppas. Af en toe (1 keer in de maand ongeveer) heb ik een volledige dag les en breng ik haar naar een oppas thuis, maar daar heeft ze ook niet zoveel problemen mee. Ze is minder op haar gemak dan thuis, maar slaapt meestal het grootste deel van de dag en verder is ze daar ook rustig, dus het is zeker niet dat dat echt problemen geeft. Verder is ze ook niet kieskeurig qua oppas. Zolang er iemand bij haar is, is het goed. Wie dat is, maakt niet zoveel uit voor haar. 

Verder is ze ook soms angstig, maar dat hangt er wat van af. De verlatingsangst is sowieso het grootste probleem. Tijdens het wandelen heeft ze periodes dat ze het goed doet en er eigenlijk weinig problemen zijn en er zijn ook momenten dat ze van alles schrikt. De laatste tijd ging het wandelen ook erg goed. Vandaag was ook dat een ramp. Normaal blaft ze nooit. Nu heeft ze op alles en iedereen geblaft die we tegenkwamen van de schrik. Ook van onze vaatwasser is ze bang. Normaal alleen als die opstaat. Vandaag en gisteren durfde ze amper binnen twee meter afstand van de vaatwasser te komen.

Ze krijgt nu Zylkène en Adaptil. Verder ken ik qua homeopathische middelen alleen nog Bach bloesems, maar daar heb ik zelf niet zoveel vertrouwen in (misschien onterecht), dus dat heb ik nog niet geprobeerd. Ik vind dat nogal 'zweverig' klinken zonder echt logische verklaring van waarom dat echt zou helpen.Ik was idd ook van plan om alles eens met de dierenarts te bespreken nu haar angsten opeens weer zo erg zijn. Ik zou het liever gewoon oplossen zonder medicatie maar zoals ze zich nu opeens gedraagt, kan het ook niet verder als dat zo blijft. 

Qua gedragstherapie hebben we contact met iemand hier op Hondenpage die studeert voor gedragstherapeute en haar eindwerk rond honden met ptss doet. Zij zou ons vanaf januari gaan begeleiden. Natuurlijk is zij dus nog niet afgestudeerd, maar ze is nu al eens bij ons langs geweest en ik heb er op zich wel een goed gevoel bij.

Sowieso vind ik het moeilijk om een gedragstherapeut te vinden/kiezen. Er zijn er wel bij mij in de buurt die mij goed lijken, maar het is zo enorm duur en we hebben al zoveel geld uitgegeven aan de hondjes de laatste tijd. Ik heb dat er zeker voor over, maar dan wil ik wel zeker zijn dat ze ons dingen kunnen vertellen die we nog niet weten, want ik heb het gevoel dat het vooral heel veel geduld gaat vragen en dat een gedragstherapeut misschien niet zo heel veel meer kan doen. 

Mijn vriend vertelde me trouwens ook nog dat donderdag op de radio het liedje speelde dat mijn vader als ringtone had. Hij zei dat ons hondje toen ook even in de war leek en wat begon rond te kijken. Mijn vader belde heel veel en had zijn gsm altijd bij zich, dus ons hondje associeert zijn ringtone volgens mij ook heel erg met hem. Dat is dus ook wel zeker iets dat opnieuw bepaalde 'herinneringen' voor haar naar boven gebracht kan hebben, volgens mij. 

 Bedankt voor de suggesties  Ik vrees alleen dat dat ook geen verschil zou maken, want ze gaat net steeds aan de deur staan of op de plek waar wij naartoe gegaan zijn. Ik denk niet als ik de achterdeur zou openzetten dat ze daarin interesse zou hebben. Verder is dat sowieso geen optie omdat onze binnenkat niet buiten mag, dus we kunnen de achterdeur niet zomaar laten openstaan. 

Top wat jullie allemaal doen voor jullie hond .

Toen mijn eerste hond was overleden had Diesel (de lichtbruine) ook verlatingsangst. De teckel hadden we toen nog niet. 

Ik heb dit gefilmd en het was alleen maar huilen. Op een avond heb ik hem bach resque gegeven omdat een luchtballon overvloog. 

Toen ik de dag erna het filmpje bekeek had hij rustig geslapen. Ik ben toen een hele tijd de bach druppels blijven geven en het is daarna altijd goed blijven gaan gelukkig!

Misschien toch iets om te proberen?

 Dankjewel voor je ervaring! Ik zou het inderdaad altijd wel eens kunnen proberen natuurlijk. Ik zal er in ieder geval al eens wat meer info over opzoeken 

Ondertussen gaat het weer iets beter. We zitten zeker nog niet waar we eerder al waren, maar korte periodes (voor 5 minuten ongeveer) kunnen we weer naar boven zonder dat ze piept of jankt. Dus het gaat wel weer de goede richting uit. 

's Nachts kunnen we nog steeds niet terug een hele nacht allebei in ons bed slapen, maar ook daar lijkt weer wat verbetering in te zitten. Mijn vriend slaapt nu bovenaan de trap zodat ze hem wel nog kan zien en horen, maar er een hekje tussen staat en ze dus niet bij hem kan. Dat gaat nu de meeste nachten wel (redelijk) goed.  

Fijn dat het iets beter lijkt te gaan. 

Blijft moeilijk hè . 

Misschien zou het apparaat uit dit topic nog iets bij kunnen dragen ? 

Ik heb er nu diverse positieve verhalen over gehoord , dus wie weet. 

" Fijn dat het iets beter lijkt te gaan. 
Blijft moeilijk hè . 
 
Misschien zou het apparaat uit dit topic nog iets bij kunnen dragen ? 
Ik heb er nu diverse positieve verhalen over gehoord , dus wie weet.  "

Yara

 Dankjewel voor de tip  Ik volgde het topic al om eens te kijken naar ervaringen van anderen  Het lijkt wel heel goed te werken inderdaad als ik de ervaringen lees en ik ben er zeker over aan het nadenken om het aan te schaffen. Wat me nu nog een beetje tegenhoudt, is de prijs. Als het nu zeker zou helpen, is het de prijs wel waard. Maar we hebben de laatste tijd al zoveel gekocht en geprobeerd dat dan uiteindelijk allemaal niet helpt... Ik houd het zeker in de gaten en ik denk wel dat ik het ook ga proberen als de ervaringen in het topic zo positief blijven. 

 Dit is, denk ik, het beste plan. Gewoon van nul af aan. Hier wordt er voor ik wegga, altijd een kort ritueel gedaan. Simpel: ik zeg 'in de zetel' en ga eventjes mee met hen mee naar de kamer, dan zeg ik: 'braaf zijn hè, mama komt seffens', geef ze elk een korte aai op hun kop en dan vertrek ik.

Doe ik het ritueeltje niet, dan is er wat gesloopt door mijn twee kapoenen met verlatingsangst. De anderen doen gelukkig niet mee.

Kom ik later dan normaal thuis, is er ook wat gesloopt.

Heb de honden per minuut getraind. Ging dan met sleutels en handtas voor mijn voordeur staan, haha. De buren moesten ermee lachen. Soms was het weer naar af, als de beagle begon te huilen, en dan pas naar binnen als ie toch effe stil was.

Je hebt het prima gedaan, maar misschien idd te snel. Probeer het gewoon met wat meer geduld (nog meer) opnieuw.

Hoop dat het lukt deze keer!

Succes!

 Bedankt voor je antwoord!  Maar ik denk dat je de verdere updates niet gelezen hebt? Want ondertussen waren we al een hele tijd bezig met opnieuw vanaf 0 heel traag opbouwen en dat ging goed (maar traag).

Helaas zijn we nu weer bij 0 sinds ons andere hondje overleden is (ik denk toch dat dat de hoofdoorzaak is). 

 O nee, sorry, had ik niet gelezen.

Sterkte met het verlies.

Dit kan idd een oorzaak zijn. Dan maar weer opnieuw beginnen? Ik heb wel met je te doen. Het kan een werk van heel lange adem zijn, en honden die heel lang nooit of bijna nooit alleen waren het later aanleren is sowieso niet makkelijk.

Ik hoop voor je dat het alsnog lukt.

 Geen probleem, hoor, en dankjewel! Ik hoop het ook Vroeger bij mijn vader kon ze wel alleen zijn, dus ik hoop toch nog steeds dat ze dat wel opnieuw kan leren  Toch zeker voor een korte periode.