Liefde vereeuwigd op lichaam

Dag lieve mensen,
Zoals sommige van jullie weten ben ik nu een week geleden mijn lieve beste vriendje verloren aan een auto-ongeluk. Ik heb vandaag de knoop doorgehakt en heb een testament van de liefde voor mijn kleine vent voor altijd op mijn lichaam laten zetten. Zijn er nog meer mensen die iets dergelijks hebben gedaan en het willen laten zien? Ben erg benieuwd!



Mijn nieuwe ( en ook eerste ) aanwinst..

Oh zie nu dat je een nieuw topic heb geopend.heb gereargeerd in je andere sorry.

Leuk topic, zal straks even aan mijn vriend vragen om van mijn tatoo's foto's te maken. Zitten op mijn schouders dus dat lukt me zelf niet

De tweede is nog niet af, vind hem ook niet mooi nu. De eerste is voor mijn kat kiara die in januari is overleden, de tweede is voor laika en kiara, al vind ik de neus niet lang genoeg om er een herder in te zien. Wat vinden jullie? Hij moet zowiezo nog zwart ingekleurd worden.

Ik heb ook een tatoeage als aandenken van mijn hondje Bambi.

Ik wilde heel graag een tatoeage met haar as erin zodat ze altijd bij mij is, maar ik wist niet wat. Heel veel bedacht en getekend maar kwam er niet uit en was nooit helemaal tevreden.

Ineens wist ik het...

Toen ik de afspraak had gemaakt om Bambi thuis in te laten slapen 3 dagen daarvoor was ik heel bewust aan het afscheid nemen.  Ik was haar aan het knuffelen en besefte me dat dit 1 van de laatste keren zou zijn. Op de radio was er toen een nummer op wat me erg raakte op dat bijzondere intieme moment. Namelijk het nummer van Moh Denebi met in tune. Toen Bambi eenmaal ingeslapen was en ik haar klaar legde in haar doosje was dat nummer er weer op.

Later heb ik een filmpje gemaakt ter nagedachtenis aan Bambi met dat nummer. Toen ik aantal weken later dat filmpje terug keek wist ik ineens dat ik een zin uit dat nummer op mijn arm wilde. 

Moh is dus ook vernoemd naar de zanger van dat nummer. Want ook wilde ik een naam voor mijn volgende hondje wat een link had naar Bambi.

Ze zijn er allebei nog maar nog steeds wilde ik een eerbetoon aan mijn 2 liefdes hebben. Van mijn ratten heb ik ook een tattoo, ratten pootjes op mijn voet. De ratten heb ik al jaren niet meer want ik was er veel te allergisch voor geworden.

Mijn hondjes zijn er ook nog, behalve de Engelse Bulldog. Ik heb ter ere van alle hondjes en voornamelijk de teckel volgende tattoo, omdat ik helemaal weg ben van teckels.

Wauw, wat een mooie en ontroerende plaatjes allemaal! Zo zie je maar weer hoe diep de liefde voor zo'n beestje geworteld zit. . Prachtig. .. Ik merk nu ook dat ik door dit te doen het gevoel heb dat hij altijd dichtbij me is en dat hij nooit vergeten zal worden!! Ook heel mooi om het met de as te kunnen doen Ciska! En een prachtig verhaal erachter..

Ik vind het nog steeds heel fijn dat ik deze tatoeage heb, zeker nu het weer tijd is voor een t shirt zie ik de tatoeage nu zelf ook weer heel vaak een het is zo tastbaar. Ik aai er ook heel vaak overheen en ik merk ook aan mezelf dat als ik het over Bambi heb dat ik standaard mijn tatoeage aanraak. 

Wat een mooi aandenken. Ik heb zelf een tatoo van mijn kat en  hond op mijn rug. De eerste Letter van hun naam. Simba en shadow. En dan in spiegelbeeld. Simba is er niet meer. Shadow gelukkig wel.

Wauw die is prachtig, heel bijzonder!

 Dankjewel. Ik heb hem zelf verzonnen/getekend nadat mijn kat overleed. Ik wilde iets moois als aandenken en ook meteen van shadow

Ik heb, vlak voor hij ingeslapen werd, met vingerverf een afdruk van Buck zijn rechter voorpoot gemaakt. Deze exacte afdruk staat op mijn linker enkel, zodat hij zeg maar, altijd naast me loopt..

Ik ben echt een ramp met foto's plaatsen, zal straks nog eens proberen..

Mooie tatoeages hebben jullie allemaal!

Ik volg even om lekker mee te kijken, heb er zelf nog geen

Wauw wat een mooie tatoeages en betekenissen! 

Onze vorige hond heette Pepper, een Labrador kruising. Hij was mijn eerste echt eigen hond. Mijn ouders hadden wel al een hond van voor ik geboren werd en die is overleden toen ik een peuter was. Ik herinner me daar vrijwel niks meer van. Pepper kwam als pup bij ons toen ik 6 (?) was. Ik wilde altijd heel graag een tattoo van zijn pootafdruk. Maar ik was altijd te lui om een stempelkussen te halen, goede afdrukken te maken blablabla, dat komt nog wel een keer... Pepper was inmiddels ruim 12 jaar, hardstikke gezond en heel fit voor zijn leeftijd. Tot die ene dag... Pepper stond gezond op zoals altijd en stortte smiddags helemaal in. 24 uur(en heel wat onderzoeken) later is hij ingeslapen, acute leukemie. 

Wat had ik een intense spijt van al die laksheid ál die tijd!! Waarom nam ik niet 1 keer de moeite om even een afdruk van zn poot te maken. Ik heb er tot op de dag van vandaag nogsteeds heel erg veel spijt van! 

Mijn idee was altijd om van elke hond die ik in mijn leven zou hebben een poot afdruk op mijn been te laten zetten. Hoe gaaf zou het zijn als ik straks 60 ben en wel 10 hondenpoten heb op mijn been. Maar dit idee kan nu helaas niet meer doorgaan omdat Pepper voor altijd zal ontbreken. Daarom doe ik het van Puk ook maar niet. Het voelt als bedriegen tegenover Pepper. Van hem niet maar van Puk wel.. 

Mijn idee is nu om een spoor van hondenpootjes over mijn voet/been te laten zetten en die dan leeg te laten (niet in te kleuren) en de namen: Pepper en Puk er al in te laten zetten en dan bij elke volgende hond ook zijn/haar naam erbij. 

Hopelijk kan ik iemand met dit berichtje waarschuwen om niet dezelfde stomme fout te maken als ik gedaan heb. "het komt wel een keer, kijk hoe gezond hij nog is, die hebben we zeker nog voor heel wat jaren bij ons". Ik hoor het mezelf nog zeggen...