Geest van mijn hond

Mijn moeder en ik waren boodschappen aan het doen en liepen naar het winkelcentrum, daar stond een man met een bordercollie. De bordercollie staarde mijn moeder aan. Het kwispelde en wilde echt naar mijn moeder, maar de hond werd teruggetrokken door de eigenaar. Dit is niet de eerste keer dat een vreemde hond kwi ons toe wil. Vorige week nog stonden we voor een bus te wachten. Aan de overkant liep een man met een beagle. De beagle keek onze richting op en bleef stil staan. Ik dacht ook even dat hij een stap onze richting wilde doen, maar de eigenaar kon hem nog net terugtrekken. Soms denken mijn moeder en ik, dat de geest van onze hond, die we een jaar geleden helaas hebben moeten in laten slapen, nog om ons heen hangt. Is dat mogelijk?

Ik geloof dat dat kan.

Ik heb het met mijn vader, die is echt af en toe bij me.

Waarom zou het met dieren niet kunnen?

Het heeft denk ik wel te maken met loslaten soms, als wij niet kunnen loslaten, blijven ze misschien voor ons.

En dieren zijn nog veel gevoeliger dan sommige mensen, dus als jullie hond nog bij jullie in de buurt is, vind ik het niet vreemd dat juist honden daar op reageren.

Geloof je gevoel

Ik weet dat mijn Vera echt over de regenboogbrug is, niet meer bij mij in de buurt. Wel voor altijd in mijn hart. Net als Alfa en Ayla.

En Lexi, Mara en Pien zijn nog hier, oud, maar happy.

Ik had met Vera ook een sterke band.

Maar ze was zo op.

Zij en ik wisten dat onze wegen moesten scheiden, ik moest haar laten gaan.

Ik geloof erin dat dit kan!

Ik geloof wel meer in dat soort dingen

Me too

Er zijn inderdaad bovennatuurlijke dingen,of beter gezegd,sterktes die je niet kunt uitleggen.Ze maken deel uit van de natuur,en de natuur is enorm sterk,sterker dan de mens.Dat kunnen de indianen wel beamen,die leefden samen met de natuur,zij waren één.Dus als je een sterk gevoel hebt,met de natuur en mens en dier,dan kun je wel eens speciale banden hebben.

Voordat ik zelf een hond had, bleven honden die ik tegenkwam vaak staan om naar mij te kijken....

Sinds ik zelf een hond heb doen ze dat niet meer!

Ik geloof ook wel dat dat kan.

Een hond bij de ouders van m'n vriend zat altijd in een buitenhok. Het is een groot hok maar toch zielig... De hond noemde Kela. Kela kon met geen enkele andere hond overweg, ze werd al agressief als ze heel ver weg een hond zag. Met mijn hond klikte het vreemd genoeg wel en ik liet hen dan ook vaak samen spelen in dat hok.

De ouders van mijn vriend hebben Kela laten inslapen en sindsdien is mijn hond met geen stokken meer in dat hok te krijgen... Ik denk dat dat is omdat Kela in dat hok overleden is en dat mijn hond dat op de 1 of andere manier aanvoelt...

 Ik ook, stiekum ? Nee echt.