Dirk en kinderen.... Opzoek naar GT... goed opweg

Ik ben altijd lief tegen Dirk, maar als ik iets van hem wil, dan moet hij dat doen. En dat gaat ook positief en zonder dwang. Daardoor worden wij 1ste bij examens op de hondenschool.

Maar in deze situatie ga ik niet lief tegen hem praten en afleiden. En ja heb ik hem op zijn "lazer" gegeven. Maar dat was de manier waarop ik duidelijk kon maken dat dit gedrag niet gewenst is.
Als er ooit weer zoiets gebeurd, zal ik weer het zelfde reageren.

Precies als hoe RVS het zegt. De hond moet zich aanpassen aan de mens en niet anderom

 Het lijkt mij toch het beste als wij mensen onze honden goed en op een positieve manier begeleiden in wat wij willen zien en van ze verwachten...en dat voeren die brave beestjes gewoon uit,mits je het goed aanleert en er ook voor zorgt dat de hond niet in de fout kan gaan,als ik iets kan voorkomen dan doe ik dat,kies ik er voor om toch iets te doen waarvan ik mij heel goed besef dat mijn hond dat eigenlijk niet trekt en/of niet goed aan kan en er komt dan gedrag wat ik niet graag zie (eerder omdat het voor haar zo k*t uitpakt...en het dan ook mijn schuld is,want ik en alleen ik ben verantwoordelijk voor de situaties waarin zij belandt,aangezien zij niet alleen op pad gaat of zichzelf uit laat).

Ik pas mij heel erg aan haar,omdat ik juist zo goed kan inleven in waaraan zij zich allemaal al moet aanpassen..omdat ik een hond wilde.Het is geen mens,het blijft een dier met zeker wel dezelfde emoties als een mens.

Ik zie een hond ook niet als een 'leegs' wat maar naar mijn hand moet gaan staan,maar ik zie een hond als een compleet pakketje van de natuur.Alles zit er al in,zelfs dat ze met ons om kunnen gaan,ons willen en kunnen begrijpen en daar gewoon moeite voor doen....je zou mij eens bezig moeten zien met vraag van een ander mens mijn reactie is bijna altijd 'ik bepaal zelf wel welke kant ik op ga en wat ik doe of wil' ....als ik dat naast mijn hond leg,dan heb ik respect voor haar dat ze zo strak naar mij luistert!Heel mooi van haar die karakter eigenschap.Het zal ook een wisselwerking zijn.Ik luister ook alleen naar mensen waarvan ik weet dat zij 100% het beste met mij voor hebben.


Fijn dat het zo goed gaat met Dirk en jij meer vertrouwen opbouwt.

Ja zo pretentieus is de mens wel.

We nemen een dier in huis, zijn natuurlijk gedrag en noden negeren we compleet. En als het stout is, voor iets dat misschien door de mens zijn toedoen komt? Zullen we het hem wel eens leren!

Ja duizenden jaren en sommige mensen zijn nog niet geëvolueerd.

 Die duizenden jaren waren niet in gevangenschap hè.Dat was leven naast ons,omdat wij voedsel achter laten.

Ik ben nu toch aan de slag met Dirk? Maar in situaties waar ik het niet verwacht, spreek ik hem streng toe en haal ik hem daarna uit die situatie en zorg dat we daar niet weer in belanden

 Ja en dat is toch iets anders  Dan dat je zegt een hond heeft zich (alleen) maar aan ons aan te passen en niet andersom.

 Natuurlijk en dat is echt wel super. Maar het is misschien ook wel goed om weten dat ook dieren gevoelens hebben. En een hond emoties ervaart gelijkaardig aan die van de mens, op het niveau van een 2 à 3 jarige.

Een voorbeeld:

Stel je gaat ergens werken. Alleen ze spreken daar enkel Chinees.

Je doet er iets fout.

Wat heb je dan het liefst. Dat ze tegen je roepen (in het Chinees waar je helemaal niets van verstaat) je streng aanpakken en je eens effe uit die situatie halen.

Of

Ze naar je toe komen en op een vriendelijke manier met het nodige geduld je proberen duidelijk te maken hoe je het wel moet doen. Tot je het door hebt.

als mijn hond een kind wil aanvallen, spreek ik hem streng toe.
Kan mij op dat moment weinig schelen of hij zich maar rot over voelt.

En nu ga ik ermee aan de slag en gebeurd het ook niet meer.

De grens vergeten? Baas en hond?

Er zijn de laatste 10 à 15 jaar door de wetenschap heel wat zaken ontdekt over honden. Hoe zij leren, hoe hun hersenen werken.

Een hond kan opgeleid worden om bij mensen met suikerziekte aan te geven dat hun suikerniveau te hoog of te laag is. En die mens hiervan verwittigen.

Men heeft ontdekt dat honden kanker bij mensen kunnen opsporen. 

En trouwens zelfs al zouden ze zo geen wonderbaarlijke zaken kunnen doen waar zelfs veel mensen nog niet toe in staat zijn.

Respect voor elk levend wezen. Ipv baas te willen zijn en onze wil te willen opdringen aan wezens die helaas dit alleen maar kunnen ondergaan. En niet voor zichzelf kunnen opkomen.

 Ik zie jou wel vaker dat soort beweringen doen. Ga je eerst maar ééns verdiepen in hoe wetenschap werkt want daar heb je blijkbaar totaal geen weet van. Er zijn maar weinig dingen die onomstotelijk vast staan. Zeker als we het over gedrag hebben.

Nu kom je kom weer met zaken aan die helemaal niets met het onderwerp te maken hebben. Leer ééns communiceren. We hebben het hier over ontoelaatbaar gedrag, het bijten van een kind. Dat honden kanker kunnen ruiken doet daar niets aan af

Goed bezig Dirk!

 @Eliane

Ik noemde het al eerder, zwart/wit denken. Je bent de baas van je hond, zo liggen de kaarten nu éénmaal. Dat jij daaraan verbindt dat, dat in zou houden dat je constant d.m.v. angst je positie zou moeten bewijzen is jouw tekortkoming. Een keertje schrikken bezorgd een hond echt geen trauma. Maakt hij in omgang met andere honden ook steeds mee en even later spelen ze vrolijk verder.

Ik ben er altijd voor m'n hond, bescherm haar indien nodig, geef haar het lekkerste te eten, ga elke dag met haar de natuur in, lig op de grond om met haar te stoeien, geef haar massages, slaap samen met haar, zing zelfs liedjes voor haar en denk je nu echt dat als ik haar een keer op haar donder geef dat ze me dan inééns niet meer zou vertrouwen of niet meer gek op mij zou zijn of een ongelukkig leven zou hebben. Joh kom nou toch .... haal je neus uit je cursusboek en probeer ééns zelf na te denken hoe een goede relatie en een mooi hondenleven  in elkaar steekt

Respect voor een dier wat van jou afhankelijk is betekent niet alles met de mantel der liefde bedekken maar hem behoeden voor zaken omdat wij nu éénmaal een paar hersencellen meer hebben en dus verder kunnen kijken dan zijn snuit lang is. Dirk is geholpen met een baas die voorkomt dat een vader hem een rotschop geeft als hij een klein kind wil bijten. Dirk is geholpen met een baas die voorkomt dat hij in een opslag belandt en een spuitje krijgt. Dirk is het beste af met iemand die niet bang is om zich als verantwoordelijke baas te gedragen. Dirk heeft niets aan iemand die denkt dat ze gelijkwaardig zijn want dat zijn ze nu éénmaal niet. Dirk zou daardoor gaan denken zich gedrag te kunnen veroorloven waardoor hij in de problemen komt

Als je het gegeven dat je nu éénmaal de baas bent en een hond zich naar jou zal moeten schikken niet aankunt moet je geen hond nemen. Dan moet je met een verrekijker naar wolven of Dingo's gaan turen.

Als Fikkie 15000 jaar geleden een kind beet kreeg hij zeker weten een rotschop. Toch koos hij ervoor om bij de mens te blijven om zich samen met hem over de wereld te verspreiden.

15000 jaar past een hond zich al aan, aan de mens. Zo zeer zelfs dat, dat deel van z'n natuur geworden is. Geen ander dier dat de mens zo goed kan begrijpen als de hond. Een eigenschap die hij niet heeft van z'n voorouders maar wat zich in de soort heeft ontwikkeld. Jij wil dat proces na 15000 omkeren en gaat je aanpassen aan de hond. ik vind dat raar

Het nadeel van het 'op z'n lazer geven' is dat het een tijdelijk effect heeft. 

De eerste paar keer schrikt hij van een scheeuw maar na een tijdje is hij daar niet meer van onder de indruk. Hij gaat de schreeuw misschien zelfs wel verwachten en trekt zich er niks van aan.

Dus dan? Wat dan? Nog meer schreeuwen. Ook dat heeft tijdelijk resultaat. En dan? Nouja je kunt zelf wel bedenken waar ik heen ga met dit verhaal...

Een keer brullen naar je hond is echt geen drama, het is je eigen schrik reactie. Maar zie het niet als een normale manier van doen.

Ik vergeet nog te zeggen dat ik t wel echt tof vind dat je een GT hebt geraadpleegd. En dat het zo goed ging laatst. Idd langzaam het vertrouwen opbouwen dan gaat het steeds beter. 

Ik heb hier ook een hondje dat niks van kleine kinderen moet hebben. Dat respecteer ik dus ik hou hem zoveel mogelijk weg van kinderen. Maar dat aanvallen heb ik hem wel afgeleerd. Nu als hij een kind ziet komt hij naar mij toe voor steun en dan stuur ik dat kind weg. 

" Het nadeel van het 'op z'n lazer geven' is dat het een tijdelijk effect heeft. 
De eerste paar keer schrikt hij van een scheeuw maar na een tijdje is hij daar niet meer van onder de indruk. Hij gaat de schreeuw misschien zelfs wel verwachten en trekt zich er niks van aan.
 
Dus dan? Wat dan? Nog meer schreeuwen. Ook dat heeft tijdelijk resultaat. En dan? Nouja je kunt zelf wel bedenken waar ik heen ga met dit verhaal...
 
Een keer brullen naar je hond is echt geen drama, het is je eigen schrik reactie. Maar zie het niet als een normale manier van doen. "

Hilde & Twinko

 Daar ben ik het mee eens. Je zal met de oorzaak aan de gang moeten. De emotie, als je die verandert, zal het gedrag ook veranderen.

Angst voor kids, doe wat aan de angst en de hond heeft geen rede meer voor uitvallen.

Volgens mij, ligt het grootste deel altijd aan de eigenaar. De hond vertoond bepaald gedrag en het is vervolgens hoe wij er mee omgaan.

Ik weet van mijn gt, je geeft de eigenaar advies, hoe die dingen anders kan aanpakken. Een hond doet wat hij moet doen.

Fijn te horen dat je aan de slag gaat!

 Toch prima? Zou ik ook doen. Succes met je vrindje.

 Wie zegt er dat er kinderen gebeten werden in die tijd?

Juist in die tijd liepen honden vrij rond,buiten.Konden ten alle tijden weg lopen van de situatie.Zaten niet snel klem in een huis,lagen niet aan een ketting,gingen niet mee uiteten in krappe ruimtes of naar de markt....(aan een lijn)

 Hier heb ik een logee die baknijd heeft. De hond gromt en grauwt bij de etensbak. Na 2 weken behoorlijke stappen gemaakt hierin en na een correctie van mij (ik had mijn geduld verloren) weer terug in het gedrag van grommen en grauwen. Het duurde weer een tijd voordat het vertrouwen er is.

Hetzelfde gebeurt thuis. Na boosworden op de hond of negativiteit in huis schiet de hond in kwestie weer meteen in het grommen en grauwen en happen.

Serieus hier mee om gaan en vertrouwen in de mens is in dit soort gevallen van agressie naar de mens erg belangrijk. Boos worden kan helpen op korte termijn maar het veranderd de oorzaak nog niet.

Vertrouwen, rust, neutraal zijn in je handelen is een must!

 je draait het om, het is natuurlijk niet de bedoeling dat je je hond eerst in een situatie laat komen waar hij zich bedreigd voelt en daardoor uit gaat vallen, en dan boos op hem worden( ipv op jezelf.)

Een kwestie van de hond leren zich veilig bij jou te voelen en aan te leren voelen wat jouw hond aankan en wat niet.

Honden vroeger werden voor een bepaald doel gebruikt, het leven was toen ook niet zo jachtig en gecompliceerd, veel mensen kunnen dit al niet aan, laat staan dieren.  Je kunt vroeger en nu niet echt met elkaar vergelijken en dat dan als excuus gebruiken dat de honden zich vroeger anders gedroegen ligt er niet aan dat iedereen zich bruut gedroeg tegenover honden. Al waren die er zeker wel, en een hond pikt veel van ons mensen, maar is het daarom te rechtvaardigen? 

 Wij hadden ook altijd honden, maar ik heb noch mijn ouders noch mijn grootouders ooit tegen hun honden horen brullen en toch waren de honden rustig, gemoedelijk en gehoorzaam.

Het probleem met lelijk doen tegen een hond is denk ik vooral: begrijpt hij/zij het ook? Is het duidelijk wat van hem/haar verwacht wordt?

Vaak niet vrees ik...

Je hebt echter boos worden en boos worden en mensen lijken daar het verschil niet in te kennen.

Je hebt boos worden vanuit onmacht, frustratie, angst enzovoort of boos worden om je doel kracht bij te zetten. Alle is menselijk, de laatste is echter de enige die werkt. Stellen dat boos worden niet helpt is onzin. 

Ik grijp hier wel vaker harder in dan aandacht = koekje. Dat heeft nooit vertrouwen gebroken en ik hoef ook helemaal niet steeds verder te gaan omdat ze gewend is aan geschreeuw oid. Op dat moment is echter haar focus niet bij mij dus in plaats van met een schotel contact te gaan zoeken brul ik. Kracht bij zetten. Ik meen het, aandacht hier, nu. En dan is er niets meer aan de hand.

Ik weet ook dat dat niet bij iedere hond zo is. Het is nu al meerdere malen gebeurt dat andere honden op die manier meteen op hun rug donderen voor me maar goed... Bij de koppigere exemplaren gaat het wel degelijk zo. Je snapt ze uit het moment en kunt vanaf daar ze rustig heen sturen waar je ze wilt hebben. Geen gewonden, geen gezeur.. Maar wel een brul. 

Jij gaat af op je eigen ervaring en daar is niets mis mee maar dit werkt bij jou honden! Hier merk ik dat een categorie honden niet standaard is en daarom is het zo lastig om via een forum advies te geven van: ga maar een brul geven! Het kan ook de zaak opjutten en in het geval van Dirk dus het bijten van een kind zijn.

Advies in dit soort gevallen geef ik niet zomaar op een forum, denk eraan dat iedere hond een ander verleden heeft. De logee hond van hier is een herplaatser die op 9 maanden bij de huidige eigenaar is gekomen en bij de oude eigenaar zijn fouten gemaakt.

Net 20 min. geknipt bij deze hond en ben niet ver gekomen maar in zijn minimale stress gebleven. Dit is goed voor het vertrouwen. Van de week nog een logee gehad die angst heeft en geen druk aan kan. Ook hierbij zijn kinderen in het spel en ook deze hond geeft het aan d.m.v. grommen en snappen en gelukkig ook weglopen. Deze laatste hond durft niet in de tuin te plassen en plast in de bench. Ook op de wandeling plast de hond niet. Eet ook niet vanuit angst. Is jammer en ook daar kan ik een brul geven omdat de hond in de bench plast maar ja dat gaat echt niet werken. Of een brul geven omdat de hond zijn tanden laat zien.

Wees voorzichtig met advies geven, hondentrainers zoals ik zien meer dan de gemiddelde eigenaar en weten hoe ze hier mee om moeten gaan. Ik dacht ook ik geef een brul omdat de logee hond niet wilde luisteren en tever ging maar ja, dit hielp niet en ik weet dan ook hoe ik het wel moet oplossen. Nl. rust en vertrouwen en niet sneller willen dan de hond aankan.

Daarom zeg ik ook dat het niet bij iedere hond zo werkt. Alleen ging het hier om dat ze de brul al gegeven had en daar ergens moeite mee had.

Terwijl is het erg dat ze die brul gaf? Nee. Ten eerste is het actie reactie en ten tweede weet je meteen wat je moet doen wanneer er wel iets mis gaat na zo'n brul (het niet meer doen). Maar dat maakt het nog steeds niet erg. 

Niemand zegt hier ga lekker te pas en te onpas blèren maar mensen geven wel aan dat het een normale reactie is. Ook dat je het absoluut niet moet doen. Sja daar verschillen de meningen over. Maar in de OP stond het en de TS ging er op door. Ergens schuldgevoel misschien of bang voor reacties gezien de HP standaard. Terwijl in mijn ogen is dat niet nodig. 

Ik ben het eigenlijk ook wel een beetje eens met RVS, een hond moet je geen pijn doen, dat nooit, maar hem op een heel duidelijk manier duidelijk maken dat je je bepaalt gedrag echt niet pikt, is niets mis mee.

Diesel was vroeger ook een etter, had gedrag wat echt niet leuk was, en dat kwam echt niet door stres of onzekerheid. Nu had ik de mazzel om een GT hier van het forum te treffen, zij heeft me hier perfect mee geholpen, en nee, dat was niet met afleiden en koekjes, Diesel werd heel duidelijk gemaakt dat zijn gedrag ontoelaatbaar was.

En nee, dat gedrag van toen, nu 6 jaar later, is nooit meer terug gekomen.

Natuurlijk ga je niet eerst ontoelaatbaar gedrag toelaten en daarna afleiden met koekjes.  Het is de bedoeling dat je het voorkomt.

En er is idd verschil tussen een brul en een brul, ik kan me voorstellen dat je uit schrik of frustratie weleens een brul kan geven. In het geval van deze situatie had ik het ook gedaan, maar dan tegen de kinderen, die zo brutaal waren om naar mijn hond toe te lopen,wat ook niet de bedoeling is natuurlijk, kinderen brul je normaal gesproken ook niet aan.

Even stipje