Pup van je eigen hondje?

Is dat verstandig?

Ik ben bezig met de beslissing of ik mijn teefje laat steriliseren of niet (om dan ooit een pup van haar te nemen).

Ik zat nu met de vraag of je als niet erkende fokker van een ras een nestje kan kweken? 

Uiteraard zal ik alle testen laten doen die er nodig zijn, dit ook van de reu vragen en mij heel goed voorbereiden. De fokster van mijn hondje heeft ook laten weten dat, indien ik er voor kies, zij mij daarbij zal helpen allemaal. 

Nu weet ik het dus niet goed: twijfels:

1. Haar ras is (nog) niet erkend in mijn land, het is wel in het proces om FCI erkend te worden.

2. Een bevalling is niet niks voor je hondje.

3. Haar ras is bedreigd. Dit jaar zijn er maar 240 hondjes bijgekomen dit jaar. Het lijkt dan "verkeerd" om een op dit ongeblik gezonde teef er tussen uit te halen?

4. Is het niet beter om het fokken aan de ervaren mensen over te laten en een nieuw pupje daar te gaan halen?

5. Ik wil ook niet dat Jenna kanker of ontstekingen of tumoren,... krijgt en ik haar eerder moet afgeven.

Ik vind het echt een ongeloofelijk moeilijke beslissing, want het is uiteindelijk onomkeerbaar als ik ze laat sterileseren. 

Het is geheel jouw eigen beslissing  Ten eerste: lees je goed in over fokken. Benader verschillende fokkers en vraag naar hun ervaring. Wel fijn dat de fokker van jouw pup je wil helpen, mocht je willen fokken.

1. Er zijn wel meer niet-erkende FCI rassen in Nederland/België waar wel mee gefokt wordt. Vaak zijn er al regels opgesteld waar de fokkers zich aan moeten houden.
2. Een bevalling is zeker niet niks, er kan veel misgaan. Maar aan de andere kant gaan ook vele bevallingen goed. Helaas weet je dit natuurlijk niet van tevoren: fokken = gokken. 
3. Het is jouw hondje. Als jij niet met jouw hondje wil fokken, kan niemand jou dwingen. Ook niet wanneer er maar weinig honden van dit ras in het land zijn. Sommige rasverenigingen verplichten pupkopers om een keer een nestje te nemen met hun teef of hun reu als dekreu te laten gebruiken (volgens mij is dit o.a. bij het Markiesje het geval).
4. Alle fokkers zijn ooit begonnen met fokken  Die fok-ervaring hebben zij ook opgebouwd door de jaren heen. Wanneer je je als nieuwe fokker goed inleest in het fokken en alles wat daarbij komt kijken, zie ik niet in waarom jij niet zou kunnen fokken. Je zou bijvoorbeeld een bevriende fokker kunnen vragen of jij eens aanwezig mag zijn bij een bevalling van een nestje pups. Net zoals eerder genoemd: ga veel praten met fokkers. Daar leer je veel van! 
5. Ik ken genoeg honden (waaronder mijn oudste teefje) die niets aan de sterilisatie hebben overgehouden. En ik ken ook genoeg oude hondjes die nog intact zijn en geen tumoren hebben. Een hond is en blijft een levend wezen: hun gezondheid kun je vooraf niet goed voorspellen. 

Ik begrijp je dilemma heel goed. Wanneer je twijfelt over het fokken, zou ik zeggen: niet doen. Ik heb gezien hoeveel tijd, geld en energie het fokken kost. Hoewel de fokkers die heb ontmoet het met veel plezier en liefde deden, is het niet voor iedereen weggelegd  

Is jouw teefje intact laten én niet fokken geen optie? 

" Het is geheel jouw eigen beslissing  Ten eerste: lees je goed in over fokken. Benader verschillende fokkers en vraag naar hun ervaring. Wel fijn dat de fokker van jouw pup je wil helpen, mocht je willen fokken.
 

Er zijn wel meer niet-erkende FCI rassen in Nederland/België waar wel mee gefokt wordt. Vaak zijn er al regels opgesteld waar de fokkers zich aan moeten houden.
Een bevalling is zeker niet niks, er kan veel misgaan. Maar aan de andere kant gaan ook vele bevallingen goed. Helaas weet je dit natuurlijk niet van tevoren: fokken = gokken. 
Het is jouw hondje. Als jij niet met jouw hondje wil fokken, kan niemand jou dwingen. Ook niet wanneer er maar weinig honden van dit ras in het land zijn. Sommige rasverenigingen verplichten pupkopers om een keer een nestje te nemen met hun teef of hun reu als dekreu te laten gebruiken (volgens mij is dit o.a. bij het Markiesje het geval).
Alle fokkers zijn ooit begonnen met fokken  Die fok-ervaring hebben zij ook opgebouwd door de jaren heen. Wanneer je je als nieuwe fokker goed inleest in het fokken en alles wat daarbij komt kijken, zie ik niet in waarom jij niet zou kunnen fokken. Je zou bijvoorbeeld een bevriende fokker kunnen vragen of jij eens aanwezig mag zijn bij een bevalling van een nestje pups. Net zoals eerder genoemd: ga veel praten met fokkers. Daar leer je veel van! 
Ik ken genoeg honden (waaronder mijn oudste teefje) die niets aan de sterilisatie hebben overgehouden. En ik ken ook genoeg oude hondjes die nog intact zijn en geen tumoren hebben. Een hond is en blijft een levend wezen: hun gezondheid kun je vooraf niet goed voorspellen. 

 
Ik begrijp je dilemma heel goed. Wanneer je twijfelt over het fokken, zou ik zeggen: niet doen. Ik heb gezien hoeveel tijd, geld en energie het fokken kost. Hoewel de fokkers die heb ontmoet het met veel plezier en liefde deden, is het niet voor iedereen weggelegd  
 
Is jouw teefje intact laten én niet fokken geen optie?  "

Iris, Kelly en Lynn

Ja dat is ook een optie uiteraard. Ik heb echter al 3 keer een teefje moeten laten sterilisseren terwijl/omdat ze een baarmoederontsteking had. Misschien dat ik veel pech heb gehad? Misschien dat ik me te veel laat afschrikken door de mogelijke tumoren enzo?

Goed dat je het allemaal overweegt! Je zou al je vragen sowieso naar de desbetreffende vereniging kunnen mailen. Soms hebben ze van die aankeuringsdagen, waar in er wordt gekeken of jouw hondje iets bij kan dragen aan de genenpoel. Wie weet beantwoord zo'n dag al wat vragen voor jou? :)

Zelf heb ik moeder en dochter in huis (officieel gefokt, met stamboom). Het is hartstikke leuk. Je ziet heel veel overeenkomsten tussen de twee. Zo zijn ze allebei gek op gaten graven (in de tuin). Houd er wel rekening mee dat ze sterk aan elkaar gehecht zijn, dus je moet van jongs af aan al regelmatig van elkaar scheiden.

Ook wil moeder dochter graag beschermen tegen andere honden. Nu uit zich dat bij ons "gelukkig" alleen als er ook echt iets aan de hand is. Laatst hing er bij dochter een Franse Bulldog in haar nek en toen heeft moeder die afgesnauwd (niet aangeraakt). Die Bull was zo vertrokken.

" Goed dat je het allemaal overweegt! Je zou al je vragen sowieso naar de desbetreffende vereniging kunnen mailen. Soms hebben ze van die aankeuringsdagen, waar in er wordt gekeken of jouw hondje iets bij kan dragen aan de genenpoel. Wie weet beantwoord zo'n dag al wat vragen voor jou?
 
Zelf heb ik moeder en dochter in huis (officieel gefokt, met stamboom). Het is hartstikke leuk. Je ziet heel veel overeenkomsten tussen de twee. Zo zijn ze allebei gek op gaten graven (in de tuin). Houd er wel rekening mee dat ze sterk aan elkaar gehecht zijn, dus je moet van jongs af aan al regelmatig van elkaar scheiden.
Ook wil moeder dochter graag beschermen tegen andere honden. Nu uit zich dat bij ons "gelukkig" alleen als er ook echt iets aan de hand is. Laatst hing er bij dochter een Franse Bulldog in haar nek en toen heeft moeder die afgesnauwd (niet aangeraakt). Die Bull was zo vertrokken. "

Sanne, Evy, Cato & de katjes

 ah bedankt dat zal ik zeker eens opzoeken! 

Ook fijn dat je je ervaring even deelt, daar had ik nog niet bij stil gestaan in ieder geval.

Aangezien je fokker bereid is om te helpen, het gaat om een zeldzaam ras, je een gezonde teef hebt en alle nodige testen gaat doen, zou ik haar wel inzetten voor de fok. 

Niet alleen draag je een steentje bij aan het ras, je krijgt ook nog de kans om een pup te houden. Een dracht is niet niks, maar het gaat vaker goed dan fout dus laat horrorverhalen je niet weerhouden. 

Om wat voor ras gaat het eigenlijk? 

 Een lancashire heeler. 

Oh? Dacht dat die al officieel erkend waren, wist niet dat dat nog aan de gang was. 

 In nederland wel, in België nog niet. Deze zomer wordt er beslist of ze bij de FCI mogen. Er was wel een positieve aanbeveling.

Ik vind ze er ontzettend schattig uitzien dus ik hoop dat ze fci erkend gaan worden! Van fokken heb ik verder geen verstand. 

super schattig hondje, en ik begrijp je dilemma, heb ik nl zelf ook, ik zou ook dolgraag pups van mijn hondje willen, ze is getest en heeft haar uitmuntend op shows gehaald, maar ze is maar 17cm hoog en net aan 1,9 kilo, ook is ze vrij vierkant gebouwd, terwijl teefjes van haar ras meestal wat langer lijfje hebben. ze is prachtig maar veels te klein.

beter het fokken aan fokkers overlaten denk ik