Agility is geen gezonde sport... Of heb ik gewoon pech?

Ik heb 4 honden. Met mijn eerste hond heb ik het plezier van agility ontdekt. Alleen heb ik het nog helemaal niet zoveel kunnen uitoefenen.

Eerste hond is op 5 jarige leeftijd moeten stoppen wegens amputatie van twee tenen aan de voorpoten. Hij was heel goed in agility, maar mankte vaak vanwege losse stukjes bot in die tenen. Om artrose in de rest van de poot te vermijden, hebben we voor amputatie gekozen.

Tweede hond is op 6 jarige leeftijd gekwetseerd geraakt aan de hak. Daar zitten we nu al meer dan een half jaar met artrodese, externe fixaties en veel verdriet en pijn.

Derde hond is op 7 jarige leeftijd bij mij gekomen. Was heel angstig en dus geen ster op het agility veld, maar is super lief. Ze was gelukkiger thuis of op een wandeling dan op het veld. Die is gelukkig fysisch volledig in orde, op beginnende dementie na.

Vierde hond. Puppy van 7 maanden, moet straks foto's laten nemen. Ze heeft haar pootje pijn gedaan twee weken geleden. En gisteren avond mankte ze ineens terug. Ze had niet meer gemankt sinds de dag dat ze het pijn had gedaan. En nu vrees ik het ergste. Met alle pech die we al hebben gehad, dat zij ook iets ernstig gaat hebben.

Ik zie ze alle 4 zo super graag en ze pijn zien hebben is hartbrekend. Ons leven lijkt alleen nog maar te bestaan uit zorgen en dierenartsenbezoeken. 

Ik ben nogtans van mening dat wij (sinds mijn eerste hond) juist heel goed opletten wat we onze honden laten doen. Ik vraag geen gekken sprongen van mijn honden, ik vraag niets aan mijn puppy op puppy trucjes na. :(

Ik moest het even kwijt...

Tja ik denk dat je dat moeilijk zwart/wit kunt stellen.

Om te beginnen zou ik zeggen dat zo goed als elke sporter wel eens een blessure oploopt, soms iets kleins, soms iets zo groot dat ze moeten beslissen te stoppen met hun sport. Sporten brengt risico's met zich mee en daar dien je ook rekening mee te houden.

Als ik kijk naar hondensport en dit verantwoord doen, zie ik heel wat misstanden.... Showhonden die al in generaties niet meer hebben hoeven te presteren worden gebruikt en vallen uit, niet vreemd want zo'n hond is niet gefokt voor sport doeleinden en zijn dus in theorie minder belastbaar als een hond die al generatie lang ervoor worden gefokt.

Maar vaak zie ik het al mis gaan doordat men totaal niet snapt wat men aan het doen is. Heb mensen gezien die hun hond koud uit een auto halen en vervolgens gaan knallen op de baan. Men vergeet totaal om op te warmen!! Net als mensen, dienen honden ook op te warmen voordat men gaat sporten.

Ook dien je een sport op te bouwen en je hond in conditie te zetten. Vooral overgewicht is een killer als je gaat sporten, veelal vind men zijn hond op een correct gewicht staan (wat ook de een DA word gevonden) en vind ik dat er nog wel een paar kilo af mag..... Als voorbeeld men vind mijn honden dan weer veelste mager, terwijl die juist in redelijke conditie staan. Ja maar je ziet ribben, tja de reserves van een hond zitten niet aan de buitenkant maar om de organen, dus alle buitenvetten zijn onnodige ballast en geven dus ook extra belastingen!

De sporten die ik doe, kun je zien als krachtsport. Ik begin pas als ik zeker weet (foto's) dat het skelet volgroeid is en geen gebreken of zwakke plekken heeft. Mijn honden komen uit lijnen die ervoor gefokt worden, dan heb je ietsjes meer zekerheid dat ze het aankunnen.

Als je wil mag je me PBen om eens te sparren over wat een juiste manier van conditioneren zou kunnen zijn voor je hond. 

Ik ben het helemaal eens met Mick.

Ik heb gisteren met Frøya getraind en toen ik de wip neerzette kwamen mijn vingers ertussen en brak ik bijna 2 vingers. Om dan te zeggen dat een wip neerzetten gevaarlijk is of dat agility gevaarlijk is kan natuurlijk niet, het was gewoon een ongelukje en dat gebeurt.

Ook ik zie genoeg mensen die hun hond zo uit de achterbak halen en de hond vervolgens volle bak een parcours laten lopen, tja... geen opwarming dus, maar ik zie ook heel weinig mensen ná hun rondjes een cool down doen, iets wat ook erg belangrijk is en vaak vergeten wordt.

Ook het gewicht is idd belangrijk. Extra ballast is nooit goed, en ook hier twee honden waarvan mensen ze mager vinden, maar in superconditie zijn en gewoon geen vet aan de buitenkant hebben.

Als laatste zijn ook 'de kleine dingen' eigenlijk heel belangrijk. Denk bijvoorbeeld aan de nagels van een hond. Nagels? Ja, want héél vaak hebben honden véél te lange nagels, waardoor de stand van de voeten helemaal verkeerd is, wat natuurlijk weer z'n weerslag heeft op gewrichten en blessuregevoeligheid, speciaal wanneer je dan ook nog eens sport. Nagels horen eigenlijk echt 'stompjes' te zijn en veel te vaak zie je echt 'nagels'. Pas als nagels niet meer op de vloer klikken wanneer de hond loopt, hebben ze de goede lengte (en ik kan je vertellen: er zijn maar weinig honden waarbij dit zo is!).

Er zijn dus echt wel een aantal factoren waar rekening mee gehouden moet worden wanneer je actief met je hond gaat sporten. Maar tja, soms kan je ook gewoon pech hebben met je honden 

Ik heb hier een oud diensthond (bewaking ) 10j en die heeft ook tal van blessures van nek en rughernia tot gescheurde biceps lpc ocd... 3 keer geopereerd geweest op 2j tijd.

Ik denk eerder pech hebben misschien ik trek dat ook aan zulke honden misschien jij ook?

Mijn andere hond heeft ook een aangeboren rugletsel met kleine hernia en epi (pancreas).

Ook brutte pech ?!

Ik ken het gevoel maar al te goed die zorgen dat verdriet die vechtlust niet vergeten de financiële kant van de zaak...

Hopelijk heeft de jonge hond enkel last van groei pijnen ik duim alvast !!!!

Ben ik het allemaal volledig mee eens en ik denk dat alle zaken die jullie opnoemden (behalve de nageltjes , want dat zijn zelfs nu bij mijn oudere hondjes stompjes) aan de basis lag van mijn eerste hond.

Nooit geleerd op te warmen, de hond goed voor te bereiden... Hond had ook soms een kilootje teveel en dat is gewoon teveel als ze landen op hun voorpoten.

Ik voel het nu gewoon aan als hoe meer ik begin op te letten hoe meer ik fout zie gaan (bij mijn eigen honden) en die mensen die hun hond inderdaad maar ineens laten springen of ergens overgoeien. Die ik lelijk zie landen omdat de hond het toestel niet voldoende beheerst die hebben nooit iets!

En dan vinden ze dat ik overdrijf als ik ze probeer te waarschuwen of naar de puppyklas loop om te waarschuwen dat die lat op de grond moet liggen en niet op 10cm. 10cm is heel wat voor een chihuahua puppy hoor!

Oh ja, maar dat is ook heel frustrerend: wanneer jij eigenlijk met alles rekening houdt en dan tóch net pech hebt, en anderen vanalles ziet doen en die dan inderdaad nooit iets hebben.

(Dat gevoel ken ik maar al te goed: hier een hond met HD, waarvan we ouders/lijnen uitgezocht hebben, echt álles eraan gedaan hebben om het te voorkomen en tóch net die 3% kans die er was hebben gekregen. Terwijl ik verhalen hoor van pups die over het laminaat glijden, slecht voer krijgen, veel te lang mee gelopen wordt, etc etc, en die gewoon fijne A-heupen hebben... blegh)

Maar uiteindelijk maak je voor jezelf de risico's nu wel het kleinst, en daar gaat het om 

Ik doe met Black ook behendigheid.

Inderdaad  van te voren opwarmen, dat moeten wij altijd zo'n 10 minuten met de hond doen en ook als je klaar bent  de hond laten uitlopen.

Ook rustig beginnen met lage sprongetjes, niet meteen volle actie.

En als het door regen glad is, doen we geen korte bochten maar meer lange lijnen om uitglijden te voorkomen.

De toestellen goed aanleren, zodat er zo min mogelijk kans op vallen, uitglijden is.

Je hond moet ook qua bouw in staat zijn voor een fysieke sport als behendigheid.

En ook zijn algemene gezondheid moet goed zijn.

Dat begint al bij een goede fokker!

Maar je leest al bij Marlies hierboven dat dit ook geen 100% garantie geeft, helaas kan dat ook niet.

En toevallig ben ik vanmorgen met Black bij een honden masseur geweest om hem te laten behandelen, nakijken of hij ergens vastzit of blokkades heeft.

Natuurlijk kan er alsnog wel eens iets misgaan.

Maar dat hou je altijd en overal, als je dat niet wil kun je alleen maar thuis blijven zitten.

En als je met verstand en beleid een sport gaat beoefenen met je hond, dat is toch alleen maar leuk.

 Heb je misschien een fotootje van hoe de nagels horen? Ik knip altijd tot net voor het leven.

Eigenlijk horen ze ongeveer zo te zijn:

En bij deze is de eigenaar bijvoorbeeld nog bezig om ze nog iets korter te krijgen:

Het hangt natuurlijk ook een beetje af van wat je met je hond doet: heb je huskies en laat je ze in de winter de slee voorttrekken, dan kunnen ze wat langer zijn voor de extra grip in de sneeuw en op het ijs. Of wanneer je met je hond aan weight-pulling doet bijvoorbeeld, dan zijn langere nagels ook handiger.

Maar voor de huis-tuin-en-keuken-hond (om het maar even oneerbiedig te noemen ) heeft een hond hier meer dan genoeg grip mee wanneer ze op het gras e.d. rennen en hun dagelijkse dingen doen.

(Sorry voor de off-topic trouwens! Maar het is denk ik wel leerzaam genoeg om het toch even te laten zien  Ik kreeg onze herplaatser Frøya met redelijk lange nagels, waarna ik me heel erg ben gaan verdiepen in hondennagels )

" Eigenlijk horen ze ongeveer zo te zijn:
 
 
En bij deze is de eigenaar bijvoorbeeld nog bezig om ze nog iets korter te krijgen:

 
Het hangt natuurlijk ook een beetje af van wat je met je hond doet: heb je huskies en laat je ze in de winter de slee voorttrekken, dan kunnen ze wat langer zijn voor de extra grip in de sneeuw en op het ijs. Of wanneer je met je hond aan weight-pulling doet bijvoorbeeld, dan zijn langere nagels ook handiger.
Maar voor de huis-tuin-en-keuken-hond (om het maar even oneerbiedig te noemen&nbsp heeft een hond hier meer dan genoeg grip mee wanneer ze op het gras e.d. rennen en hun dagelijkse dingen doen.
 
(Sorry voor de off-topic trouwens! Maar het is denk ik wel leerzaam genoeg om het toch even te laten zien  Ik kreeg onze herplaatser Frøya met redelijk lange nagels, waarna ik me heel erg ben gaan verdiepen in hondennagels&nbsp "

Marlies met Taika & Frøya

 Bedankt voor de foto's! Sooow serieus?!! Dan zijn ze bij mijn hond dubbel zo lang. Niet omdat ik ze niet bijhoud. Maar omdat ik iedere keer niet in zijn leven wil knippen... (Vanaf pup af aan). 
Hoe krijg je ze zo kort op een gegeven moment? 

Ik heb zo even geen foto bij de hand van mijn hond zijn nagels.

Ook sorry voor het offtopic, maar ik zou graag willen weten hoe ik ze dan zo kort kan krijgen? Ziet er wel mooi uit. 

Hier zijn ze ook al langer, zat al een tijdje te twijfelen.

Het leek me, dat door de lange nagels die de grond raken, de botten en gewrichten steeds een tik kregen door het lopen, vooral op een wat hardere ondergrond.

Sneeuw of zand zal niet zo een probleem geven,

Fijn dat je dit even noemt Marlies! 

Ik doe voor de lol aguility. De sprongetjes blijven op de laagste stand. We doen het niet op snelheid. 

Denk dat er zo weining mis kan gaan. We wisselen het af met frisbee, treibbal en flyball. 

Als het veld glad is, doen we wat anders.

Hier had ik haar aan de lijn, we moesten leren sturen. De hondjes doen het wel, maar wij als baas zijn zo aan het knoeien met onze aanwijzingen 

Ik denk dat jullie gewoon pech hebben :( ik ken veel hondjes die heel hun leven agility gelopen hebben en er op 9-10 jarige leeftijd uit zien alsof ze 4-5 jaar zijn. 

Al ben ik er wel zeker van dat als je hond al iets heeft dat agility er wel voor kan zorgen dat het allemaal wat sneller slijt/ erger wordt. Het is een belastende sport dus je moet alles goed opbouwen. 

Hopelijk heeft jenna niets ergs ! Ik duim

Zo te horen heb je inderdaad veel pech met blessures. 

Met een goede warming up en cooling down scheelt het al een boel... maar nog kun je het niet altijd voorkomen. 

Ze heeft haar schouder ontwricht (hoogstwaarschijnlijk want schouder zit terug mooi op zijn plaats), alles wijst wel in die richting.

3 weken lijnrust. 

Dit is gebeurd tijdens het spelen met andere honden. Zij doet uiterarad nog helemaal geen agility. 

Nu hopen dat het helemaal goed komt.

Bedankt voor de tips van de nagels, is zeker een iets dat makkelijk te onderhouden valt en toch een hoop kwetsuren mee vermijden.

Je hebt heel veel pech gehad.

Mijn Kooikerhondje liep behendigheidswedstrijden op landelijk niveau.

Elke week werd er getraind. Bij behendigheid trainingen en wedstrijden nooit een blessure meegemaakt; ook niet bij andere honden.

Mijn hondje was helaas net boven de 45 cm; dus moesten de hordes in de hoogste stand en moest hij tijdens wedstrijden het opnemen tegen veel grotere honden; toch heeft hij veel bekers gewonnen.

Wel heeft mijn Kooikerhondje eens een poot blessure gehad met flyball door het afremmen bij de ballenbak.

Ik dacht dat de richtlijn voor nagels was dat in stand je er een papiertje onderdoor kunt schuiven? Maar liever nog korter dus?

@Jenna en Balto, ik denk dat je inderdaad heel veel pech hebt gehad...  

Ik heb het geluk gehad dat ik een geweldige agility trainer had met een medische achtergrond. Hierdoor heb ik alle toestellen veilig aangeleerd, maar zie ik ook dat heel veel hondenscholen maar wat aanklooien. Bij ons is een jaarlijkse sportkeuring verplicht en wordt je aangemoedigd om eerst heupfoto's te laten maken voordat je wedstrijden gaat lopen. Bij blessures train je niet of aangepast. Ook wordt je geleerd hoe je de warming up en cooling doen moet doen en leer je te zien of je hond pijn heeft. Dus ja, ik vind agility een onveilige sport omdat de meeste hondenscholen dit allemaal niet doen.

Zoals jij het beschrijft vind ik dat het zou moeten zijn inderdaad! Maar dat betekent dus dat het geen onveilige sport is, maar het wel kán zijn mits onverantwoord beoefend. Ik denk dat het in het wedstrijdwereldje een stuk veiliger is, aangezien er iets van af hangt hoe goed je hond presteert (ook al is wat er vanaf hangt voor ieder verschillend). Dan wil je dus dat je hond dingen op een goede manier aanleert en zo min mogelijk blessures heeft. Dus ga je lessen over sprongtechniek volgen als daar in de les nauwelijks aan bod komt, dan laat je inderdaad heup en elleboog foto's maken, dan zorg je voor een warming up en een cooling down en let je goed op hoe je hond beweegt en gaat dus op tijd met hem naar een osteopaat of fysiotherapeut als je ziet dat er iets niet goed is.

Persoonlijk denk ik dat het veel gevaarlijker is voor de gemiddelde recreant die dan ook nog op een hondenschool terecht komt waarbij dit allemaal niet aan bod komt inderdaad. Die letten niet op hoe hun hond beweegt, willen toch niks met hun hond dus laten over het algemeen geen heupfoto's ed maken, oefenen eventjes zelf tussendoor waarbij ze hun hond over boomstammen heen trekken en aan de riem door paaltjes heen sleuren (ja echt ik zie ze in de buurt). Dus ik ben zelf van mening dat het geen onveilige sport is, maar dat er misschien wel betere eisen moeten worden gesteld aan de cursussen en aan de cursist. Als je bijvoorbeeld verplicht stelt dat de hond los moet kunnen werken denk ik dat dat al veel scheelt, je kan namelijk niet per ongeluk je hond kelen omdat hij vast blijft zitten of hem omver trekken waardoor hij naar terecht komt. Ook kun je niet even makkelijk je hond overal overheen trekken als de trainer even met een andere cursist bezig is. Ik noem maar een voorbeeld.

Je pupje van zeven maanden, doe je daar agility mee? Want op die leeftijd zijn zo nog niet voldoende volgroeid en zijn hun botten en spieren nog niet sterk genoeg voor agility. Heeft ze die kwetsuren op het veld gekregen?

 Nee hoor! Ik doe er geen agility mee. We wachten braaf totdat ze een jaar is voor ze ergens over mag.

Ze heeft het kwetsuur opgelopen toen ze aan het spelen was met een border collie.

 Oh oke haha, ik dacht al. Wat jammer zeg, ik denk dat die kwetsuur gewoon echt brute pech was 

Ik denk inderdaad dat je gewoon pech heb, ik doe dan geen agility, maar ik flyball met mijn australian shepherd, nu al 4 jaar, ze had in deze 4 jaar nog nooit een blessure opgelopen tot zo'n 4 weken terug ( en dan waarschijnlijk niet met het flyball zelf maar met het verkeerd in de auto springen ), we weten niet precies wat ze mankeerd, de dierenarts dacht in eerste instantie aan een verrekte spier, dit moest na 2 weken over zijn, zo niet dan moest ik weer terug komen.

Na 2 weken was het dus nog niet over, toen weer terug geweest naar de dierenarts, en zijn er voor de zekerheid röntgenfoto's gemaakt, op deze foto's was eigenlijk weinig te zien, nu wordt er dus gedacht aan een kneuzing in haar heup en dit moet met rust genezen ( hoop echt dat het dit is, en dat ze aan het eind van het jaar nergens meer last van heeft, de dierenarts gaf toch wel een genezings tijd van 4 tot 6 weken ).

" Ik denk inderdaad dat je gewoon pech heb, ik doe dan geen agility, maar ik flyball met mijn australian shepherd, nu al 4 jaar, ze had in deze 4 jaar nog nooit een blessure opgelopen tot zo'n 4 weken terug ( en dan waarschijnlijk niet met het flyball zelf maar met het verkeerd in de auto springen ), we weten niet precies wat ze mankeerd, de dierenarts dacht in eerste instantie aan een verrekte spier, dit moest na 2 weken over zijn, zo niet dan moest ik weer terug komen.
Na 2 weken was het dus nog niet over, toen weer terug geweest naar de dierenarts, en zijn er voor de zekerheid röntgenfoto's gemaakt, op deze foto's was eigenlijk weinig te zien, nu wordt er dus gedacht aan een kneuzing in haar heup en dit moet met rust genezen ( hoop echt dat het dit is, en dat ze aan het eind van het jaar nergens meer last van heeft, de dierenarts gaf toch wel een genezings tijd van 4 tot 6 weken ). "

Danielle, Kyra en Kaylin

 Ik hoop het ook voor jou dat het vanzelf oplost met rust. Veel sterkte met de genezing en ze rustig proberen te houden. Ik weet dat zo een dingen heel moeilijk zijn :)

 Zo herkenbaar.

1300 euro uit gegeven om mijn reu te laten keuren voor de fok.

Alles goed. Nu blijkt er epilepsie in de lijn te zitten ergens 5 generaties terug...

Afijn ik heb dus niets meer

Maar gelukkig staan er nu 2 nesten op mp van merle x merle...

Pups die hoogwaarschijnlijk doof zijn. Of blind.

Maar hey ik kan in ieder geval zeggen dat ik mijn verantwoordelijkheid heb genomen.

Ookal koop je daar niets voor.