zwaarste anderhalf uur van mijn leven!!!!

zo ik heb net toch de zwaarste anderhalf uur van mijn leven gehad, VERSCHRIKKELIJK!!

mijn vader wou wel even met de hond naar het bos en vroeg of ik mee ging, maar ik zei ga maar alleen, is goed voor haar dat je haar ook eens meeneemt als ik thuis ben. dit was de 2de x, 1ste was toen ik ziek was voor een blokje om.

uur later word ik gebeld door mijn vader.

May is zichzelf gaan uitlaten geloof ik, ze was over de brug heengegaan met een andere hond. en mijn vader liep terug en dacht die komt wel weer terug.

nou niet dus!!

toen hij belde heb ik snel de fiets gepakt en naar hem toegereden. hij heeft daar gestaan voor als ze terug kwam en ik ben een half uur lang verschillende rondes rond die huizen gereden en geroepen en gefloten.

had de huisdeur nog open gelaten voor als ze naar huis was gegaan, is 15 min lopen dus kan best.

toen ben ik maar meer in het bos gaan fietsen en roepen en iedereen aanspreken.

ook niks.

vaders naar huis gegaan, ik had ondertussen de buurvrouw gebeld waar haar vriendje woont en ze ook wel eens heen wil gaan. ook niks en ze qas ook nog niet thuis.

toen ben ik wat verderweg gaan zoeken door andere in de buurt gelegen parkjes en wegen die ze moet kennen. en toen maar naar het winkelcenteum.

omdat als ik haar tuig en flexilijn omdoe en zij mag kiezen hoe we lopen ze altijd! daarheen gaat en het liefst ook naar binnen. dus ik even naar de dierenwinkel gegaan, daar was ze niet, wel mijn nr. achtergelaten. ik loop weer naar beneden, en zie alle mensen ergens naar kijken en er zei iemand ergens hond.

mijn eerste reactie was vet hard MAYAAAAA roepen. en ja hoor daar kwam ze aangerend! helemaal blij!!! en ik ook. had expres een riem meegenomen. daarvoor rende ze in paniek rond en nu zo blij, komt er nog een vrouw, laat je haar altijd overal los?!! 

ik nog op de een of andere manier rustig; nee mevrouw ze is bij het bos kwijtgeraakt. vrouw zei nog; wat nu als ze onder een auto komt? ja dat vond ik dus ook eng!

ik was niet zo blij met die vrouw

maar zooooo blij dat ze terug is!!

ze ligt nu lekker thuis te pitten, ze loopt alleen een beetje mank met haar voorpootje, maar kan er niks aan vinden, verder ook geen bloed of niks gelukkig!

nu mijn "probleem" hoe kan ik mijn vader nog vertrouwen de hond aan hem mee te geven?

of de hond met hem?

ik doe het al heel erg zelden, omdat het nooit nodig is.

maar toevallig as. woensdag ga ik de hele dag weg zijn...

en vrees dat ik dan alleen aan may kan denken na dit, en dat kan echt niet want het theorieexamen...

o wat naar is dit.... wil je nog even zeggen, de vrouw die niet zo aardig was heeft misschien het goede met je voorgehad, misschien heeft ze ook wel gedacht ojee wat als er een auto de hond had gegrepen, in angst zeggen mensen soms vervelende dingen, misschien in het geheel niet zo bedoeld.......

ben blij voor je joh... niets zo erg als dat dit je gebeurt... je gaat straks een dag weg, en dan maak je je zorgen, bespreek het met je vader dat hij de hond onder geen voorwaarde meer loslaat lopen, daar moet je toch op kunnen vertrouwen na dit voorval ?

je hebt examen, je vader en jij moeten elkaar goed kunnen vertrouwen in dit, druk je vader het maar op zijn hart hoor... niet loslaten, je kan niet in angst examen doen.... jij kan vannacht gelukkig weer slapen, en pas op he geen spoken zien... de hond is heerlijk weer bij je terug, en anders als je er mee zit, vannacht lekker mee nemen naar je slaapkamer.

Wat een angst kan je dan hebben he, wat een geluk dat je haar vond. Dat is dan het voordeel om je hond ook zelf eens de route te laten kiezen, je weet dan tenminste de route die ze graag volgt. Gelukkig lijkt ze niets te hebben.

En nee bijdehante opmerkingen kan je dan niet gebruiken, dat weet je zelf ook wel. Maar het was waarschijnlijk goed bedoeld en uit zorg om de hond gezegd.

Je vader is wel lakoniek, of was dat maar een houding. Ik zou hem in ieder geval met het hand op het hart laten beloven dat hij, als hij haar uitlaat haar nooit echt helemaal nooit, los laat lopen.

Dat was een hartverzakking!! Volgende keer laat jouw vader haar alleen aangelijnd uit....

Geluk ze weer thuis is 

Ik zou mijn vader op het hart drukken om de hond absoluut niet los te laten. Alleen aangelijnd uitlaten dus. Een hond moet goed onder controle staan, wil je hem/haar los laten lopen. En zoals ik lees in jouw verhaal, laat jouw vader de hond eigenlijk nooit uit. Dus sowieso al onverantwoord om de hond los te gooien. En tsja, de opmerking van die vrouw begrijp ik maar al te goed, al vindt je het op dat moment even niet leuk om te horen, ze heeft wel gelijk. 

willemijn, ik snap dat ze waarschijnlijk het beste voor had.

dat bedacht ik mij later, op dat.moment had ik er niet zoveel aan zeg maar.

dobry; ik was inderdaad heel erg blij dat ik haar wel eens zelf laat kiezen ja!

al had ik nooit verwacht het hiervoor te gebruiken.

helaas is hij echt zo laconiek ja.

maar heb inderdaad ookal gezegt haat niet meer los te laten!

de enige plek.waar hij haar van mij los mocht laten was in het bos.

maar hij stond technische gezien al op het fietspad.. 

was ik al niet super blij mee.

het kan bij mij, ja!

maar naar mij luistert ze bijna perfect, maar naar andere niet, dat weet ik.

daarom alleen daar los.

maar inderdaad niet meer los bij hem! punt

moe maken doe ik toch altijd. woensdag dan alleen iets later, gaat hij maar even aangelijnd uitlaten.

heb ook een flexi dus moet geen probleem zijn

Ooooh wat schrikken! Lekker knuffelen nu

Nounou.wat een rotavontuur.

Gelukkig goed afgelopen.

Dit wil je nooit meemaken.

Je pa de lange lijn meegeven en voortaan zo dus.

Hopen dat hij dat oppikt hoe jij het hebben wil.

Vast wel.je pa is ook geschrokken.

En nu even bijkomen van de schrik..

Ik ben zo blij voor je,dat ze weer veilig thuis is,ik ben mijn hond ook een keer kwijt geweest,mijn zoon had tijdens het uitlaten van zijn vrienden,niet in de gaten dat hij wegglipte.Ik lag al in bed,kwam s'morgens op geen bobby in zijn mandje,als een gek gaan zoeken en god zei dank,via Amivedi hem teruggevonden.Een stelletje had hem s'nachts zien lopen en mee naar huis genomen en amivedi gebeld.Dus ik weet hoe bang je bent geweest.Het moment dat ik hem terug kreeg,was het mooiste moment uit mijn leven.Nog 8 jaar van hem mogen genieten.Hij is 16 geworden.Sorry voor het lange bericht.

 Inderdaad niet meer los laten. Maar met de flexi er ook voor zorgen dat hij weet hoe goed met de flexi om te gaan (meteen kort als er mensen/honden aankomen. Kort houden bij ontmoetingen, etc.) 

Jee zeg....ik kan me je paniek goed voorstellen.

Dat van die route kiezen was nu echt het geluk bij een ongeluk.

Goddank een Happy End verhaal   

Misschien is je vader (innerlijk) ook goed geschrokken en zo verstandig haar niet meer los te laten. Ik duim hiervoor !!

Succes woensdag met het examen !!

Wat een schrik.

Tuurlijk kan je vader haar nog wel uitlaten, maar gewoon niet los laten lopen. Hier moeten jullie nog samen mee oefenen.

Gewoon as woensdag als jij je examen doet, gaat ze aan de lijn. Dan maar niet los in het bos, maar aan de lijn in de buurt of aan de lijn in het bos.

Denk ook dat de mevrouw het niet zo lelijk bedoelde.

hij wil gelijk een gps tracker kopen

dan kan die om de halsband.

ik krijg het alleen niet aan zijn verstand dat dit niet nodig is, of ik het niet wil.

zou niet weten waarom, ze blijft altijd goed bij me. luistert prima!

hij mag haar gewoon niet meer loslaten punt uit.

Oh Jeej, vreselijk lijkt me dat!! Als iemand anders behalve mijn vriend of ik de hond uit laat, mogen ze Jackie beslist niet los doen. Ook mensen die Jackie goed kennen niet.

Gelukkig is het goed gekomen.

GPS tracker helpt niet te voorkomen dat de hond weg loopt of erger nog een weg over steekt (weet jij natuurlijk wel, maar dat moet je vader wel even doorhebben).

Waarom laat hij je hond dan niet vast? Kan toch ook leuk zijn.. anders aan de lange lijn;)

Het is mij nooit gelukt om mijn vader minder eigenwijs te krijgen. Ik was blij toen ik het huis uit was. 

sylvia;

daarvoor heeft hij de hond ook al 2-3x meegenomen naar het bos alleen en dat ging prima.

maar toen was ik niet thuis, dus nam hij haar niet weg zeg maar.

nee daarom vind ik het ook niet nodig.

ze mag ook bij niemand dan mijn vader en 1 vriendje los.

vaders mag ook niet meer.

moet wel zeggen dst ze redelijk kan trekken als ze aan de flexi zit.

maar het is nu eenmaal niet anders..

veiligheid gaat voor!

Waarom heb jij dan een flexi? Eerste keer op cursus heeft onze leider gelijk gezegd hoe hij tegen is op flexi's. De meeste mensen gebruiken ze niet goed.

Zeker voor trekhonden niet zo best.

Wij hebben gewoon leren lijn en kan je heel makkelijk switchen in naast je en iets verder.

Lange lijn hebben we soort touw.

Voor husky niet prettiger gewone lijn?

Denk ook dat een lange lijn en een tuigje het beste is, dan heb je meer controle dan met de flexilijn, en  je kan die ook in twee handen nemen zodat je "verstandig" kan omgaan met die lijn al naar gelang situatie. Het gaat allemaal wat soepeler en makkelijker vind ik.

die flexi die had ik al voor ik de hond had voor mijn oppashonden.

ze zit ook zelden aan de flexi alleen op onze jou beurt rondes en die zit dan ook expres aan haar tuig omdat ze dan mag trekken.

haar aan een korte lijn, 1,80 in een bos uitlaten is zo goed als zielig.

ze kan dan plassen en poepen maar al bijna niet snuffelen en al helrmaal niet korte afstandjes rennnen of lekker snuffelen.

vandaar dat ik over de flexi begon.

even kleine update.

ze is zondag bizar dicht bij ons gebleven! gaat nooit ver weg, maar dit sloeg wel echt alles.

nu loopt ze weer evenver als normaal zeg maar.

enige minpuntje. ze loopt nog steeds mank. 

ik denk dat ze toch (zacht?) is aangereden...

ik heb haar wandeltijd daardoor gehalveerd zodat ze rustiger aan doet.

maar merk wel dat ze in huis speelser is geworden door haar overige energie.

wat denken jullie, nog even rustig aan doen of toch eens naar een da?

ik heb verder naar haar poten gekeken, kan overal gewoon aanzitten, ze geeft geen pijn aan. heeft nergens wondjes of bloed en er zit ook niks tussen haar vliesjes...

Ik zal denk even langs de DA gaan

Als je overal aan mag zitten en ze geen pijn aangeeft zou ik het nog even aankijken