Rust zacht lieve SuperFanny...

Ciska & Nien..

Ik had weer een lastige dag vandaag..

en dit is iets makkelijker om mijn gevoel in te stoppen dan woorden..

Wat een prachtig filmpje van je mooie meisje 

Het is onmogelijk iets troostends te schrijven, het verlies is ook nog zo vers en rauw.

Die speciaaltjes hebben genoeg aan 1 blik, 1 blik om je in te palmen en je te doen beseffen dat je bij elkaar hoort.

Fanny heeft geluk gehad dat zij haar 'speciaaltje' heeft mogen ontmoeten en gelukkig heeft mogen maken.

Nu is het verdriet nog te groot, maar gelukkig zijn de herinneringen en de liefde voor haar nog veel groter

Zo herkenbaar die ellendige dagen. Maar wat een prachtig filmpje heb je gemaakt van jouw lieve Fanny, kon het niet droog houden, in de eerste 10 seconden al niet . Mis mijn lieve ventje ook nog verschrikkelijk, de ene dag gaat het iets beter als de andere. Maar het  verdriet overvalt je op de meest onverwachte momenten.

Het is inderdaad  niet altijd even makkelijk om je gevoel te verwoorden.

Nogmaals wens ik je heel veel sterkte en je hebt iets prachtigs uitgezocht voor je meisje.

Knuffel xxx

Kees, Ina en Bulleke, dankjewel 

Ina..het voelt inderdaad alsof er voorlopig geen 'pleister' groot genoeg zal zijn...

Maar ik weet dat ik er doorheen moet...x

Bulleke ook jij bedankt voor je lieve woorden, en sterkte & een dikke knuffel terug xxxx

" Ciska & Nien..
Ik had weer een lastige dag vandaag..
en dit is iets makkelijker om mijn gevoel in te stoppen dan woorden.. "

esther

Ja ook dat herken ik. Ik heb ook een filmpje gemaakt van Bambi. Echt fijn om er zo mee bezig te kunnen zijn en ook heel fijn om vaak te bekijken...

Ja..voor mij ook..

het haalt dan langzaam

een heel klein beetje de scherpe kantjes eraf..

Oh Esther, compliment.....wat een mooi eerbetoon aan je meisje

Zit hier met tranen.....het filmpje in combinatie met het lied

Heerlijk te zien hoe het meisje nog heeft mogen genieten van haar leventje in Nederland.....je ziet de lach op haar gezicht.

Ze heeft, na een nare periode in haar leven, nog mogen ervaren wat genieten en vooral liefde is.

Dat moet voor jou een kleine troost zijn dat je dat hebt mogen geven aan deze schat.

Meid, ik weet niet wat ik zeggen moet.......ik denk aan je.

" Kees, Ina en Bulleke, dankjewel 
 
Ina..het voelt inderdaad alsof er voorlopig geen 'pleister' groot genoeg zal zijn...
Maar ik weet dat ik er doorheen moet...x
 
Bulleke ook jij bedankt voor je lieve woorden, en sterkte & een dikke knuffel terug xxxx "

esther

 Alle stapjes zijn nieuwe pleisters... en die bij elkaar zullen samen met 'de tijd' alle wonden helen, hoe gevoelig een litteken ook kan blijven.

En er doorheen moeten..., helaas is het niet anders, maar voor nu mag je best je verdriet er laten zijn en boos zijn op de oneerlijkheid.

Uiteindelijk zullen alle pleisters samen hun werk gaan doen en je glimlach en dankbaarheid de boventoon laten voeren bij je gedachte aan Fanny 

och 

Ik haakte gisteren al af bij het liedje van Roos,komt zo diep binnen.

Heb vandaag verder gekeken Esther....ontroerend,wordt er zelf een beetje triest van,wat een gemis toch weer....

" Ik haakte gisteren al af bij het liedje van Roos,komt zo diep binnen.
Heb vandaag verder gekeken Esther....ontroerend,wordt er zelf een beetje triest van,wat een gemis toch weer.... "

Monique

Lieve Monique & Roos..

sorry...

anderen verdrietig maken is wel het laatste wat ik wil...

maar bij jullie is het ook nog zo vers...

edit: het ging ietd mis met de doggies Monique..

" Lieve Monique & Roos..
sorry...
anderen verdrietig maken is wel het laatste wat ik wil...
maar bij jullie is het ook nog zo vers... "

esther

 Esther jij maakt mij niet verdrietig. Zeker geen sorry zeggen. Jouw verdriet is zo voelbaar. Tuurlijk als Roos dan zo een nummer plaatst van ik zou je het liefst....dan gaat er een pijnscheut door mij heen,is normaal.

Waar jij nu doorheen gaat,dat ligt gelukkig achter mij.....toen ik schreef wat een gemis ook weer....daarmee bedoelde ik echt jouw lief hondenmeisje mee.

Weer een baasje wiens hart even gebroken is van verdriet .....

Ow wat erg, heb dit hele topic gemist! Ik denk omdat ik zelf ook nog bezig ben met verwerken. Meis wat een nachtmerrie voor je. Ik wens je nog heel veel sterkte en kracht toe om dit verlies te verwerken. En wat een prachtig filmpje, ook hier tranen Dikke virtuele knuffel

Dankjewel....x 

Ik schrik ook van jouw bericht...jouw prachtige Jego...

heel veel sterkte voor jou en je gezin Annette.. en een dikke knuffel terug..

Wat een mooi filmpje zeg

 Dankjewel 

Wat een prachtig filmpje Esther.

Ik heb me even moeten opladen om het te kijken omdat ik wist dat het zou binnen komen. Maar wat is het mooi gemaakt.  Heel knap dat je dat kan want dat is ook wel heel moeilijk op dit moment denk ik.

Ze is diep in je hart gekropen hè. Je ziet ook op de foto's en de filmpjes dat het zo'n superlief hondje is!

" Wat een prachtig filmpje Esther.
Ik heb me even moeten opladen om het te kijken omdat ik wist dat het zou binnen komen. Maar wat is het mooi gemaakt.  Heel knap dat je dat kan want dat is ook wel heel moeilijk op dit moment denk ik.
Ze is diep in je hart gekropen hè. Je ziet ook op de foto's en de filmpjes dat het zo'n superlief hondje is! "

Kath

 Dankjewel...

Het is voor mij wat makkelijker op deze manier...

want woorden zullen het nooit kunnen zeggen Kath...

Ik denk dat we allemaal wel het gevoel kennen van

'overlopen van liefde' 

vaak kun je dat gevoel niet beschrijven...

zo overweldigend is het....

Toen ik Fanny kreeg, zou ze niet goed alleen kunnen zijn..

ik heb dat niet helemaal goed begrepen/ geïnterpreteerd toen..,  

want als ze haar natje en haar droogje had gehad, kon ik haar zonder problemen een paar uurtjes alleen met de andere honden laten..

maar langzamerhand kwam ik erachter dat ze gewoon

heel, heel erg toegewijd was..

echt..op het aandoenlijke af..

er zitten 2 foto's en een kort filmpje in het filmpje,

dat ze op mijn schoot ligt,

vlak nadat ik een paar daagjes weg was geweest...

want als ik thuis kwam, dan dook ze op mijn schoot,

met een hemelse blik,om me vervolgens ook niet meer los te laten...

ze had dat contact zo hard nodig...

De avond na haar zware operatie klom ze moe en gehavend

op de bank..om met een hele diepe zucht haar hoofdje

op mijn been te leggen...en weer in slaap te vallen..

ik ben de hele avond niet meer opgestaan..

als het me lukt zal ik er straks een fotootje van plaatsen...

Dit is hem...xxxx

" Lieve Monique & Roos..
sorry...
anderen verdrietig maken is wel het laatste wat ik wil...
maar bij jullie is het ook nog zo vers...
 
edit: het ging ietd mis met de doggies Monique.. "

esther

 Esther tuurlijk raakt dat filmpje en overlijden van Fanny me.

Je hebt zelf recent nog het plotse verlies van bolle voor je kiezen gehad.

Ik zou van steen zijn als iemands  dierbare verlies  me niet zou raken ik mis mijn ventje nog steeds..

Gedeelde smart is geen halve smart..maar we weten wat je doormaakt..

de zorgen de schok ..de pijn erna

ps

Jij had het liedje al genoemd...ik heb het met liefde voor je geplaatst ivm ik het kende

Het weerspiegelt je hart

Dikke knuffel meid.

Ik denk dat het goed doet als je het deelt met anderen....en anderen je steunen, want ach kennen we niet allemaal dat verdriet ? 

Mijn man zei eens toen hij kapot was na de dood van ons vorige hondje...

" Ik wou dat ik nooit graag zag dan zou ik ook geen pijn nadien voelen" 

maar nadien besefte hij goed genoeg dat "houden van", ook pijn voelen is....nadien.

Met mekaar onafscheidelijk verbonden 

Iedere dag moet je het nu wat proberen  loslaten..... sterkte daarbij.

Wat een vreselijk droevig bericht! Het leven is soms zo oneerlijk héél veel sterkte lieve esther 

Wat verdrietig. Alles leek goed te gaan en dan ineens.

Wat had ze een mooi en lief koppie.

Heel veel sterkte!

Prachtig filmpje van jouw prachtige prinsesje .

Tranen in mijn ogen. 

Dankjulliewel lieverds...

" Ik denk dat het goed doet als je het deelt met anderen....en anderen je steunen, want ach kennen we niet allemaal dat verdriet ? 
 
Mijn man zei eens toen hij kapot was na de dood van ons vorige hondje...
" Ik wou dat ik nooit graag zag dan zou ik ook geen pijn nadien voelen" 
 
maar nadien besefte hij goed genoeg dat "houden van", ook pijn voelen is....nadien.
Met mekaar onafscheidelijk verbonden 
 
Iedere dag moet je het nu wat proberen  loslaten..... sterkte daarbij. "

Anny en Lance

Je zou het idd soms wensen....

maar ik hoop dat de pijn ooit weggaat..

en de glimlach en dankbaarheid weer de boventoon gaat voeren,

zoals o.a Ina hierboven mooi beschreef..

ik had ondanks de pijn nu, geen minuut met haar willen missen..

Ik wilde vanmorgen niet uit bed...

want vandaag een week geleden...

ik vond het zo onterend hoe ze daar lag...

in haar eigen plas...knokkend om op te staan..

maar ze liet nu letterlijk haar hoofdje hangen...

dat had ik haar graag willen besparen..

want dit had ze zoo niet verdiend...

nogmaals dank voor alle lieve woorden...

ben nog steeds ontroostbaar,

maar lees alles.... en sla het op in mijn hart...

Ik snap je Esther over dat onterend.

Mijn bouvier van 14 jaar(ja dan heb je geluk als je een hond zolang mag hebben)

was een trotse hond,geen dag ziek geweest,nooit niiks binnen gedaan zelfs als pup niet.

Op een morgen kwam ik beneden lag hij in zijn eigen plas en kon niet meer rechtopstaan.

Heb het niet zien aankomen,hij was geen dag ziek geweest maar mijn hart brak,die dag heb ik hem ook laten inslapen.

Het is al lang geleden,ik huil niet meer om hem,het was een hond die je maar 1 keer in je leven krijgt en tot vandaag de dag hebben we het nog altijd over hem.

Ook de familie,de kinderen.....

Maar wat zijn we inderdaad bevoorrecht dat we zulke geweldige honden in ons leven hebben gehad.

Ik had ze ook niet willen missen ondanks de pijn en verdriet van het loslaten.

En ik hou mij altijd voor,we doen wat we kunnen,onze dieren er wordt voor hun nog beter gezorgd dan voor mensen,we laten ze tenminste niet nodeloos lijden.

Esther ik denk aan je,sterkte.

"  Dankjewel...
 
Het is voor mij wat makkelijker op deze manier...
want woorden zullen het nooit kunnen zeggen Kath...
Ik denk dat we allemaal wel het gevoel kennen van
'overlopen van liefde' 
vaak kun je dat gevoel niet beschrijven...
zo overweldigend is het....
 
 
Toen ik Fanny kreeg, zou ze niet goed alleen kunnen zijn..
ik heb dat niet helemaal goed begrepen/ geïnterpreteerd toen..,  
want als ze haar natje en haar droogje had gehad, kon ik haar zonder problemen een paar uurtjes alleen met de andere honden laten..
maar langzamerhand kwam ik erachter dat ze gewoon
heel, heel erg toegewijd was..
echt..op het aandoenlijke af..
er zitten 2 foto's en een kort filmpje in het filmpje,
dat ze op mijn schoot ligt,
vlak nadat ik een paar daagjes weg was geweest...
want als ik thuis kwam, dan dook ze op mijn schoot,
met een hemelse blik,om me vervolgens ook niet meer los te laten...
ze had dat contact zo hard nodig...
De avond na haar zware operatie klom ze moe en gehavend
op de bank..om met een hele diepe zucht haar hoofdje
op mijn been te leggen...en weer in slaap te vallen..
ik ben de hele avond niet meer opgestaan..
 
 
als het me lukt zal ik er straks een fotootje van plaatsen...
Dit is hem...xxxx

 
 
 
 
 
 
 
  "

esther

 Ik snap het helemaal.  

Ach meid, ik heb zo met je te doen, je leeft nu mijn grootste angst, lijkt me zo verschrikkelijk.

Ik zou willen dat ik wijze woorden had, maar die heb ik niet, behalve dat ik steeds maar weer hoor, dit moet slijten, en je hond zou je nooit zo verdrietig willen zien, allemaal waar, maar doe het maar even, je kan toch niet zomaar verder, je moet eerst verwerken, je hebt een familielid verloren, je beste maatje, je allesje.

Ik denk aan je en heel veel sterkte.