Vooroordeel

Op onze 'vaste route' komen wij ook wel eens een boxer eigenaar tegen, die iedere keer letterlijk zijn hakken in de grond moet zetten om zijn dier enigszins in bedwang te houden. Het is een nog jonge hond (reu rond een jaar) die duidelijk zijn grenzen nog probeert te vinden. Er zijn momenten dat ik denk dat de baas, voortgetrokken door zijn hond, op zijn buik zal thuiskomen. Als we in tegengestelde richting passeren, waarbij Bailo laat zien dat hij deze bengel respecteert door in een boog langs hem heen, gewoon door te lopen, mokt het dier nog een tijdje na, terwijl de baas staat uit te puffen. Eigenlijk wilde ik niet de beter weter uithangen, maar op zeker moment kon ik niet nalaten de baas voorzichtig mee te delen dat dit waarschijnlijk wel anders zou kunnen.  "Hoe dan?", was overduidelijk de vraag, waarop ik kon wachten. "Gewoon, mijn hond en ik lopen een eindje verder, laat uw hond maar los in dit hondenlosloopgebied waar alleen maar voetgangers komen en dan gaan we eens kijken hoe uw hond zich gedraagt ten opzichte van mijn hond." "Daar begin ik nooit aan, bij mijn vorige hond hebben we dit uitgeprobeerd en die kwam niet terug. We hebben wel een uur lopen vangen. Dit wil ik niet weer", was zijn emotionele antwoord. 'Wat een conclusie', was mijn gedachte.  Maar hier stopte toch mijn goede bedoeling. Die meneer dacht niet verder dan een gebeurtenis die hem ooit was overkomen met zijn andere hond. Deze hond heeft niet de kans gehad om op een normale manier kennis te maken met soortgenoten. Het gevolg kan zelfs een niet hondenmens nagaan.  Graag had ik dit dier nader met Bailo kennis laten maken. Maar ja, ik ben niet de eigenaar van deze hond en de 'baas' zijn wil, is in deze wet. De keren dat we elkaar weer tegenkomen, verlopen als vanouds. Wij bazen groeten elkaar, de boxer hoopt zijn rancune op en beide geleiders hebben hun eigen gedachten.

Ik zie het voor me. Gemiste kans. Jammer.

Deze baas heeft dus een vooroordeel over zijn eigen hond.

Geen vertouwen in de hond en waarschijnlijk andersom ook niet. 

Vergelijken met de vorige hond...... ook ik heb me daar aan schuldig gemaakt.

Dat gaat ten koste van de hond. 

Gelukkig heb ik dat niet meer. 

Ook hier lopen we tegen vooroordelen aan. 

Welliswaar vanaf een andere kant. 

Geregeld hoor ik : "laat je hond toch eens loslopen , en spelen met mijn hond". 

Maar ik weet van mijn hond dat hij niet wil spelen met andere honden.

En dat hij zeker niet los kan lopen. 

Ik heb het echter wel geprobeerd..... 

Ik herken het wel.
Santa sleurde ons letterlijk het asiel uit ipv andersom en wij vinden het doodeng om hem los te laten.
In het park met een lange lijn toch gaan proberen.
Samen om ons heen speurend met argusogen, want oh jee, stel je voor dat er een andere hond aankwam.
En die kwam.....
Een lieve Labrador meid, met een heerlijk relaxte baas.
Laat t maar gebeuren, zei hij, komt goed.
Vanaf dat moment had Santa een vriendin, samen schouder aan schouder rennen. Spelen, uitdagen.
Ik ben altijd blij met deze ontmoeting, want deze man liet zien waar mijn hond toe in staat was.
Dat hij zich uitstekend kon gedragen en niet onderdeed voor een andere hond.

Arme labrador vriendin is er helaas niet meer.
Zij is op 7 jarige leeftijd overleden aan een hersentumor.
Maar ze heeft voor Santa heel veel gedaan!

dat is niet de bedoeling zo.... niet boos worden op mij hoor Bert, maar niet iedere hond luistert als die los loopt, grote kans dat tie toch de andere kant op gaat, vooral ..... als deze man deze hond weinig of niet los laat lopen, leve de vrijheid is het dan.... lange lijn had beter gekund, een lijn van een tiental meters, en dan eens kijken wat de hond doet.......

Ik haak even in op mijn manier.

Jazz laat ik niet veel los wel lange lijn.

Steeds iets verder dan hij mag lonkt het avontuur als hij los is.

Zijn er geen prikkels in de buurt blijft hij bij me.

Ik ben als de dood dat hij wegloopt..ja ook mee gemaakt in het verleden met een hond.

2 honden .1 nu en een vorige hond aangevallen en weggelopen in een aantal jaren .

Wat de ene hond doet kun je de andere hond niet aanrekenen want dat gevoel zit in jou.maar toch..sinds Jazz er bij is sinds bijna 2 jaar ben ik voorzichtiger geworden.

Dus nu als ik Jazz los laat vraag ik eerst of de andere hondenbaas wil wachten tot Jazz weer aan de lijn is voordat die weer vertrekt met zijn of haar hond. Dat gaat altijd goed.

Hier in mn buurtje natuurlijk op het strand of heide lukt dat misschien niet.

Daar mogen ze wel los mits het niet heel druk is.

Maar Jazz mag natuurlijk en Prisca ook bij iedere vriendelijke hond .

Prisca laat ik niet meer los die loopt echt weg ze heeft teveel nare ervaringen gehad ook aan de lijn met loslopers.

Maar die persoon uit het bovenstaande stukje van jou Bert doet wel heel krampachtig.

kern van verhaal is meer van ... deze hond heeft nooit de kans gekregen, is het nooit aangeleerd om los te mogen omdat de baas met vorige hond een negatieve ervaring heeft gehad. 

En dat is jammer. 

Het zou voor mij afhangen van het gedrag dat de andere hond vertoont of ik het zou willen dat zijn baas hem losmaakt.

als het duidelijk een trekken is om nader kennis te maken, ok dan.

is het blaffen en trekken 

misschien nóg eens proberen Bert ? de aanhouder wint , doe het dan voor de andere hond ? Jij durft dat wel 

" kern van verhaal is meer van ... deze hond heeft nooit de kans gekregen, is het nooit aangeleerd om los te mogen omdat de baas met vorige hond een negatieve ervaring heeft gehad. 
 
En dat is jammer.  "

Jeanine :)

 Precies..