R*i*p* HENKIE. Eerst Tetanus, toen Epilepsie. Het was teveel

Weer een nieuwe dag. Ik vind het spannend.

Eigenlijk spannender dan vorige week. Toen was het echt afwachten of hij het ging redden en waren we , enigszins, voorbereid op slecht bericht.

Nu het beter gaat, word ik heel onrustig. Het kan me niet snel genoeg gaan, zo voelt het. Ook wel bang nu voor teleurstelling dat het weer niet zo goed zal gaan.

Ik wil niet zeuren. Moet dankbaar zijn als hij het overleefd, maar ben maar een mens hé.

Ik kan het wel begrijpen dat je zo denkt.. Ik zou precies zo zijn. Van gaat het nu niet allemaal te positief zodat er straks weer een tegenvaller komt.. Maar goed je moet maar zo denken de eerste week is voorbij en dat is positief gegaan dan zal het verder vast ook goed gaan..

Maar toch t blijft spannend..

Carla, ik denk dat dat heel normaal is dat je gevoel zo reageert.

Verleden week was je ook nog in shock van alles wat gebeurd was met Henkie.

Ja, nu ook nog, maar nu kun je het misschien een beetje begrijpen.

Inderdaad....je bent ook maar een mens dus is het heel normaal dat je gevoelens nu in een achtbaan zitten. Hopen en vrezen.

Dit is erg afmattend.

Als ik zie hoe ik als totale buitenstaander al wacht op bericht over Henkie .......hoe moet dat dan voor jullie zijn.

Ook zal het heel zwaar worden als die lieverd weer naar huis zou mogen . Maar de liefde voor hem draagt je hierdoor heen !!!!!!

Meid, ik denk heel veel aan jullie en wens jullie alweer veel sterkte !!

En.... Henkie, je kunt het !!!!!!!!!!!

Bovenstaand bericht, anoniem, was ik......vergeten in te loggen

Je wilt niet zeuren, nou je mag hier net zo veel zeuren als je wilt hoor. Ik vind het eigenlijk geen zeuren, zou niet in je schoenen willen staan.

Je hebt hem volledig uit handen moeten gegeven, mag hem niet bezoeken, hoe zwaar dat is! 

De onzekerheid die je hebt: blijft het goed gaan en wanneer mag hij naar huis, hoe zal het daar gaan.

Blijf hier maar lekker heel veel zeuren, geen probleem hoor! 

Heb zo met jullie te doen!

Henkie, kom snel naar huis! 

Goed Nieuws!!

Het blijft steeds beter gaan met Henkie. Vanochtend speelde hij met zijn knuffel en had zijn bek wijd open. Dat is zeer goed, omdat een andere benaming voor tetanus kaakklem is.

Net tijdens het telefoontje zat hij zelfs...

Vandaag starten ze met de orale medicatie. Wij mogen vanavond op bezoek. Kijken of hij goed reageert en niet verslechtert door de opwinding. Dat laatste verwacht de arts niet. Hij denkt dat de fase van harde geluiden wel een beetje klaar is. Wel moet hij nog in een rustige, donkere omgeving verblijven.

Wij zijn blij!! Bedankt voor het duimen allemaal. Het heeft zeker geholpen. We durven steeds meer te zeggen dat hij beter wordt

Dat is zeker goed nieuws!! Maar wij blijven duimen hoor, net zo lang tot Henkie weer helemaal beter is. 

Dat klinkt heel positief!!

Wat fijn dat jullie erheen mogen zeg... Dan is t nog even spannend hoe die daarop reageerd maar dat komt vast goed

Het lijkt dus de goede kant op te gaan! Fijn! Ik blijf duimen voor Henkie 

Ik volg mee en ben heel blij dit te lezen !

Wat fijn dat jullie op bezoek mogen, dat er weer een stukje verbetering is en dat zijn "bekkie" weer open kan.

Wel lastig als jullie Henkie weer moeten achterlaten.

Geef de patiënt een beterschapsknuffel van ons.

Hoelaat gaan jullie? Het is tussen 4 en 6 nogal moeilijk om de uithof weer af te komen. (Erop weet ik niet.) Dan kan je beter even bij bv de Basket wat even eten/drinken. 

Enne, wat fijn dat je langs kan. 

Wat een goed nieuws Carla! Het gaat best snel ( vooruit) vind ik!

Wat zijn honden toch sterk......

Morgen mag je weer knuffelen met m. Ik wist niet dat je er al die tijd niet bij mocht; wel begrijpelijk om opwinding te vermijden , maar wel erg.

Nu dan morgen! Wij knuffelen virtueel mee!

En geef m maar een voorzichtige beterschap zoen, die lieve, dappere knul.....

Edit: niet morgen, maar vanavond mag je op bezoek?! Had ik overheen gelezen. Beter nog, kun je m al snel zien....

Oh yes!!!

Jee Henkie, je zorgt hier alweer voor kippenvel en tranen.

Maar nu van blijdschap !!!!!!!

Vanavond op bezoek dus ik denk dat dat  nu ongeveer is.

Oh wat zullen jullie en het kereltje blij zijn elkaar weer te zien en te knuffelen.

Je schrijft....bedankt voor het duimen het heeft zeker geholpen.

Nou, en ik denk iedereen, ik blijf duimmmmmmen !!!!!!!

Tot hij weer goed over de berg heen is.

Oh wat ben ik blij voor jullie en vooral voor het kleintje.

Hoop dat het bezoek bij hem positief verloopt.

  Wacht in spanning op je up date.

En weer (ik geloof het nu zeker)  Henkie, je kunt het !!!!!!

Geweldig nieuws.
Knuffel ze vanavond.

Mooi nieuws. Hopelijk kunnen jullie vanavond/nu een beetje genieten van Henkie het vechtertje. 

blije update

ohh ben zo benieuwd hoe het vanavond gaat

dikke duimen draaien dat je kereltje en jullie even kunnen ontspannen samen

Ik ben heel erg blij te horen dat je hem mag bezoeken.  Hij is weer een stapje vooruit gegaan, ik duim dat Henkie gestaag blijft aansterken!

Benieuwd hoe het was vanavond!

Ik zie dit topic nu pas. 

Wat een verhaal zeg. Vreselijk voor henkie en jullie! 

Maar ik ben blij om gelijk ook het positieve nieuws mee te krijgen. En ik duim mee dat hij weer volledig herstelt!

We zijn weer terug.

Heel blij dat we hem gezien hebben, maar ook heel erg geschrokken hoe ziek hij toch nog is. Mijn man en ik waren er best ontdaan van.

We mogen natuurlijk niet vergeten hoe ziek hij geweest is. Maar toch, mijn man vind hem op dit moment slechter dan op het moment dat wij hem, een week geleden, achterlieten. Ik zei al tegen hem. "Denk eraan, hij krijgt nu al een week een behoorlijke dosis valium".

Daar wordt je natuurlijk wel suf van.

Henk reageerde wel een beetje op ons. Hij likte onze handen en kwispelde met zijn staart. Zijn voorpoten bewogen en hij lag een beetje gekromd. Toen wij binnen kwamen zat hij met de rug naar ons toe. Allemaal goede tekenen. .

Zijn ademhaling ging wel ineens wat sneller, dus opwinding. Dat heb ik gemeld en de verzorgster vertelde ook dat goed in de gaten te houden vanavond.

De urinecatheter is vanmiddag verwijderd, dus Henkie moest voor het eerst sinds een week naar het plasveldje. Mijn man wilde hem optillen en hij verstijfde meteen helemaal. De verzorgster ging dit melden bij de arts, maar dit was een te verwachten reactie.

Mijn man heeft hem naar buiten gedragen en met zijn drieën hebben we hem rechtop gezet. Eerst vastgehouden, maar na een paar minuten eventjes losgelaten. Ik denk dat het voor Henkie eng was, maar ook heel fijn. Hij heeft niet geplast, maar dat zal zich weer moeten gaan herstellen, na een week een catheter gehad te hebben.

Mijn vertrouwen is niet gedaald. Wel besef ik des te meer hoe ziek Henkie nog zal zijn, als hij thuis komt. Ik denk ook dat het thuis zijn hem ook kan helpen bij de genezing. In zijn eigen vertrouwde omgeving, samen met zijn baasjes die veel van hem houden....

Poeh Carla, ik kan er niks aan doen maar de tranen rollen over mijn wangen.

Wat een mooie en aangrijpende up date.

Dat arme kleine kereltje.....wat zou in hem omgaan.......

Heerlijk te lezen dat er toch weer een beetje "leven "in komt.

Jullie handen likken en kwispelen.........jee.....dat raakt je, denk ik.

Even gestaan....., zucht......wat mooie berichten.

Ja, zal heel zwaar worden als hij thuis komt. En zeker voor jou, alle zorg. Maar zoals ik al eerder zei.......je wordt dan door liefde gedragen ( dat heb ik bij een zieke hond ervaren over een tijd van een jaar)

Zeker zal het helpen als hij straks in zijn vertrouwde omgeving is en jullie liefde mag voelen.

Ben ervan overtuigd dat ze in Utrecht lief en goed voor hem zijn maar (sorry) ook en zeker geldt volgende ook voor een hond : Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.

Ben heel benieuwt hoe hij de avond en nacht door komt.

Jullie gezien, orale medicatie, katheter uit..........

Wacht in spanning op de volgende up date 

Dikke knuffel voor jullie.....jullie zijn TOP baasjes !!

Jemig, ja. Om het in het echt te zien is wel een schok, dat geloof ik graag.

Gelukkig reageerde hij op jullie! Altijd goed teken. Maar hij zit dus nog onder noodzakelijke hoeveelheden valium; dat legt allerlei systemen wat in slaap. Dus hij kan ook obstipatie krijgen bv.

En zijn systeem is nog wat overgevoelig gezien de reactie toen je hem oppakte. Maar dat kan allemaal goed komen!

Hij gaat vooruit maar heeft wel een vreselijke ziekte opgelopen....

Maar ja, hopelijk kan hij snel mee naar huis waar hij héél veel TLC zal krijgen!( tender loving care)

Even gewacht met reageren op de update van het bezoek.

Wat zal het spannend geweest zijn, maar tegelijk ook heerlijk om het ventje weer even te kunnen knuffelen. Het lijkt me vreselijk zwaar om je hond zo uit handen te moeten geven, dus dat moet een fantastisch gevoel geweest zijn om weer even bij hem te zijn!

De valium vlakt natuurlijk al zijn emoties af, en de sufheid zal best nog groot zijn, dus logisch dat hij wat "lauw" reageerde toen hij jullie zag.

Het gaat de goede kant op, maar ook thuis zal het nog best pittig worden denk ik. 

We duimen door dat hij elke dag een beetje meer opknapt en gauw weer lekker thuis rond kan dartelen!

Even gewacht met reageren op de update van het bezoek.

Wat zal het spannend geweest zijn, maar tegelijk ook heerlijk om het ventje weer even te kunnen knuffelen. Het lijkt me vreselijk zwaar om je hond zo uit handen te moeten geven, dus dat moet een fantastisch gevoel geweest zijn om weer even bij hem te zijn!

De valium vlakt natuurlijk al zijn emoties af, en de sufheid zal best nog groot zijn, dus logisch dat hij wat "lauw" reageerde toen hij jullie zag.

Het gaat de goede kant op, maar ook thuis zal het nog best pittig worden denk ik. 

We duimen door dat hij elke dag een beetje meer opknapt en gauw weer lekker thuis rond kan dartelen!

Natuurlijk was het even kunnen aaien (echt knuffelen kon niet) het belangrijkste. Het is nu even bezonken, dus denk nu weer meer aan het fijne deel van het bezoek...

Bedankt voor jullie lieve woorden... het doet ons echt goed. (ik zeg ons, omdat mijn man regelmatig hier leest, heb ik gemerkt, haha

Wat confronterend is het dan ineens he. Fijn dat jullie elkaar even echt gezien hebben. Het zal m misschien wel wat extra vermoeien, maar ook energie geven om zijn baasjes even bij zich te hebben.

Sterkte hoor.

Hoi Carla,... Wel eng als je het idee hebt dat je hondje minder goed is dan toen je hem binnen bracht.  Misschien het er toch maar bij houden dat jullie Henkie nog op tijd binnen hebben gebracht.  Iets langer gewacht.. en wie weet hoe ziek hij dan al was... En was hij dan nog te redden.

Jullie zullen je zeker ellendig gevoeld hebben om hem in zo'n toestand te zien en weer achter te moeten laten.  Maar... Hij is er nog.  Duimen dat hij herstelt en vlug weer naar huis mag/kan... Eens genezen, zal deze periode vlug naar de achtergrond verdwijnen en hopelijk kunnen jullie nog lang van elkaar genieten.

Spoedig beter lief hondje !

Ik lees ook al een tijdje mee, ik ben blij dit te lezen, dit moet echt vreselijk zijn om je hond uit handen te geven.

maar ook ik zeg, kom op Henkie!!! je kunt het, echt!!!