groepsdynamiek: een tweede hond.

Bijzonder hoe een tweede hond de groepsdynamiek kan veranderen. 
Onze '1e' hond blafte nooit, hij was echt een luiwammes en zocht zelden/nooit contact. Hij genoot van samen fietsen, samen wandelen (geurtjes opsnuiven) en wat trucjes aanleren door middel van freeshapen met de clicker.  Wanneer hij niet sliep, legde hij zijn hoofd op de vensterbank en ging hij naar buiten kijken, voorbijgangers spotten. Verder hoorde of zag je hem eigenlijk 'nooit'.  Daarmee was/is hij de perfecte gezinshond. Hij vroeg nooit iets, maar als je iets aan hem vroeg stond hij voor je klaar. 

En nu er al een jaar een tweede hond bij is: 
Hij blaft erg veel. Hij wil alles wat de tweede hond ook heeft. Voorheen boeide hem het nooit. Hij is nu ontzettend prominent aanwezig, zowel lichamelijk als op geluidsniveau. 
Hij geniet nog steeds van fietsen en van geurtjes opsnuiven. Maar is in huis voornamelijk aan het drammen om aandacht en dingen die hij wil. En het uitdagen van de 'jongeling'. 
Nu is dit wel in goede banen te leiden hoor. En ik ben ook niet op zoek naar tips. omdat het voor hem ook best een omschakeling is. 
Maar toch bijzonder wat groepsdynamiek kan doen. Ik vind het een interessante bewustwording. Het lijkt een totaal andere hond. 


Nu lijkt het of ik het alleen negatief belicht. Maar hij is zoveel fitter, actiever, energieker dat ik denk dat hij op deze manier een aantal jaar erbij heeft gekregen!

Wat grappig om zo te lezen.

Bij ons is het juist andersom gebeurd. Gruul was eerst behoorlijk energiek, wilde met iedere hond kennis maken, was af en toe een stuiterbal. Met Thalia is hij ineens veel volwassener geworden. Hij blaft wel meer aan de lijn, maar honden buiten zijn minder leuk, hij hoeft niet naar iedereen toe. Hij vind het nu prima om even te snuffelen, maar spelen hoeft niet meer met iedere hond. Binnen geniet hij van zijn luie plek op de bank. Het lijkt bijna alsof hij van een puber naar een vader figuur is gegaan. Ik denk dat wel de beste omschrijving is.

ik ben benieuwd hoe dat hier dan zal gaan, Bams krijgt over een week of drie een pup , en zal verder met haar moeten optrekken, ben heel nieuwsgierig hoe dat zal gaan...... wel leuk om te lezen hoe jullie, jij Jessica en Eline heel andere ervaringen hebben.

Leuk om je ervaring te lezen. Bij ons gaat het toch wel anders.

Jamie (golden)is er zo van opgeknapt dat hij niet meer enig hond is..

Jamie is een wat zwaarmoedige hond met veel zelfmedelijden. Het wandelen, knuffelen en eten is nooit genoeg. De aanwezigheid van Zara maakt hem zelfverzekerder en het zijn echt maatjes. Andersom heeft Zara veel positieve dingen overgenomen van Jamie. Meerdere honden hebben is echt leuk en tof om naar te kijken.

Ik heb dat hier pas gehad met Nr 3.

Omdat Nr 1 en 2 erg verschillen.

Maar Nr 2 en 3 zijn van het zelfde kaliber. En je zou maar iets van aandacht moeten delen.

En ik snap het het is echt niet negatief. Hier ook niet. 

" ik ben benieuwd hoe dat hier dan zal gaan, Bams krijgt over een week of drie een pup , en zal verder met haar moeten optrekken, ben heel nieuwsgierig hoe dat zal gaan...... wel leuk om te lezen hoe jullie, jij Jessica en Eline heel andere ervaringen hebben. "

willemijn, baasje van bamse .

 Wat voor een pup Willemijn? Gaaf joh!! 

Wat leuk om te lezen dat het overal zo anders gaat. Ook de menselijke gezinsleden zullen daar een aandeel in hebben.

Mijn 2 honden zijn echt in ALLES het tegenovergestelde van elkaar. Ook wel logisch. De 1e hond hebben we puur gekozen op welke hond past in het gezin...En de tweede hond  is puur gekozen op mij en om te sporten. 

Leuk om de verschillende ervaringen te lezen.

Wij hdden een boxers, we fokten ze zelf. Begonnen met een teefje, een pup gehouden en sindsdien altijd 2 boxers, ze wisten niet beter. 

Denk dat het weer anders is als je een eigen pup houd, dan er eentje bij neemt.

Op het laatst hadden we één oudere boxer, die vond het duidelijk niet prettig alleen. Hadden we een teckel erbij gekocht. Vond ze geweldig. De teckel had een vreselijke grote bek als de boxer erbij was, maar alleen...

Samen ben je sterket.

Toen die teckel alleen kwam te staan, vond ze het geen probleem. Die was zo klein, ging overal mee naar toe.

Mijn Luca is zo aan mij gehecht en andere honden aan het weg houden mij me. Als de hond van mn zus bij mij komt voor een knuffel, zie ik Luca al fronsen. 

Ik denk dat ik haar geen plezier zal doen met een hond erbij.

Hier deden en doen ze elkaar amper of nooit na. Ja ze zullen elkaar bijstaan indien ze dat nodig vinden en er is altijd wel een moment waarop de 'ene' de 'ander' verdringt voor aandacht. Maar het zijn dus echt 2 totaal verschillende honden in karakter en gedrag en ik vind het heerlijk! 'Yin & Yang' in het kwadraat!