ik haat mijn hond

 Tsja.. ik vind het een beetje apart hoor. Er zijn heel veel honden die achter katten aan gaan als ze los lopen.

Waarom is de oplossing 'hond aan de lijn' zo lastig? 

Ik krijg een beetje het idee of Wil je geen betere band met de hond, alsof je gewoon je hond niet leuk Wilt vinden. Want er wordt van alles geopperd hier, maar je blijft negatief. Voor een volwassen vrouw, klink je erg kinderachtig. 

Ik kan me niet voorstellen ( Sorry misschien heel stom van mij ) dat enkel achter katten aanjagen een rede kan zijn je hond te haten.

Als dat echt het enige is???

Ik zou, als herder eigenaar, met liefde dat eruit trainen.. die fotos smelt ik echt voor  Maar goed, je moet het willen uiteindelijk. En ciska je hebt het heel goed verwoord

Ik was diegene die een lang verhaal opschreef en om foto's vroeg.

zelf altijd meerdere herders gehad zoals ik schreef(herplaatsers)

wat een plaatje om te zien en ik wordt er al verliefd op op het eerste gezicht.

Heel eerlijk gezegd na wat je hebt geschreven en nog daarna biggelde de net de tranen over mijn wangen!!!!!!!!!!!

AUB zie inderdaad de leuke dingen in de hond.

ga sávonds lekker op de grond met hem samen tv kijken.

ga lekker hem elke dag op de grond zitten borstelen en je zult ontdekken dat hij dat heerlijk vindt.

een buideltje met snoepjes om je middel  of in je zak en leker kontakt zoeken met je hond.

mocht je zelf de hond niet voeren ga dat dan zelf doen ipv je man elke dag.

wij hebben ook een hond gehad die wij altijd aan een paarden longeerlijn uitlieten dat maakte de hond beslist niet minder lief.

ook jonge honden(puppies) kunnen  anders zijn dan de vorige herder....feller,meer blaffen,puberen,slopen in het begin....

wie zegt dat een pup als deze ouder wordt met andere teefjes of reutjes kan dat geeft echt ook geen garante qua gedrag.

Ik hoop ontzettend dat je vooral positieve energie in de hond wil steken hij is dat echt waard die schoonheid.

Ik zou persoonlijk ontzettend trots zijn met zo'n hond naast mijn zijde.

Nogmaals ik ben al om met die mooie foto's en zou het persoonlijk voor lief nemen en lekker gaan trainen met de hond want hij kan nog zoveel (af)leren.

het is dat wij nu compleet zijn anders had ik echt gezegd neem maar kontakt op als je hem niet wil maar helaas lukt dat niet.

Ik wens je heel veel succes en wijsheid toe en stel aub je hart open dan krijg je echt het veelvoudige terug!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Gast.

Mooi geschreven!! 

Helemaal met je eens 

Gast/anoniem,

Wat vertel je dat met veel warmte zeg!  Ik hoop dat Karin je bericht leest. 

Wat een mooie hond!!!!!!!!!!!!!!!

Hoop dat jullie toch een fijne band krijgen.

Hoop ook echt dat je nog laten weten hoe het gaat.

het is echt de moeit waard.

Tussen de regels door lees ik dat het niet de hond is die je haat, maar eerder dat je boos bent op jezelf omdat jij je zo voelt.

Meid, wat een prachtige hond op de foto's... 

Arme hond, zou heel snel een baasje gaan zoeken die wel van hem houd! 

Je zelf bent zeker miss Perfect? 

Is dit een schreeuw om aandacht?

je voelt je door je man en hond niet serieus genomen...

Helaas moet je dit via je hond hier op het forum projecteren. Ik denk dat je eerst maar eens aan jezelf moet werken. Is het echt zo gegaan dat je man heeft gewonnen of was jullie siuatie zo dat het verstandig was om geen pup te nemen maar al een hond die zindelijk was etc. wellicht kent jouw man je beter dan jij zelf en heeft hij gedacht dat jij ( met je korte lontje) beter gge pup kon opvoeden want elk plasje in huis zou een ergernis voor je zijn ( als je nu al de hond haat omdat hij af en toe eens achter een kat aan gaat). dan heeft hij dit goed ingeschat.

Daarom, ga met je zelf aan het werk en wellicht kun je dan straks het geduld opbrengen om ook deze prachtige hond te accepteren. Hij heeft je wel geaccepteerd zoals je bent maar nu moet jij nog een stap doen...

Het is zo oneerlijk om de hond de schuld te geven ( of wie dan ook). Steek de hand in eigen boezem en ga aan de slag!!!

Wij hebben destijds 2 asielhonden in huis genomen. De leerzaamste tijd uit mijn leven...zij hadden ook "trekjes" die we niet leuk vonden maar dat konden we hen niet kwalijk nemen...wij moesten er mee aan de slag om hun te heropvoeden en hen zo te begeleiden dat zij het gewenste gedrag "begrepen"... 

Maar wat hebben we een liefde en trouw van die dieren gehad... 

investeren in je hond, is genieten van de toekomst!!

Ik heb zo'n beetje een vermoeden dat er geen band is tussen jou en de hond, omwille dat je er onbewust niet voor open staat. Je zit eerst al met het verdriet door het afscheid van je vorige hond. En deze hond was niet jouw keuze. Jij had je hart op een pup gezet. En heb je moeite om hem te aanvaarden en er waarschijnlijk niet echt voor open staat. Dat is het eerste punt om aan te werken.

En dan kan je jou hond leren van bij je blijven, met veel geduld, tijd en de juiste positieve training. Een training die eerst in huis begint en als dat gedeelte heel goed gaat kan je buiten gaan beginnen op een rustige plek (liefst omheinde, anders een lange lijn van 10 mtr). Wanneer dit dan ook heel goed lukt ga je op drukkere plekken trainen. En als dat dan ook weer super gaat. Kan je beginnen in de buurt van katten te trainen.

Zoals ik al zei, heel veel geduld en tijd. Misschien dan met zo te trainen dat er ook wel een band ontstaat. 

 Super antwoord! 

Om eerlijk te zijn dacht ik bij de eerste post dat een kind het had geschreven. Het stond er ook zo kort: Ik haat mijn hond.

Vraagje: Hebben jullie de hond samen uitgezocht, of wilde je man deze hond en heb jij hem maar zijn zin gegeven?

Als je geen klik hebt met een herplaatser, en dan bedoel ik het hele gezin, dan heeft het weinig nut om hem in huis te halen. Nu hij er eenmaal is, zul je het ermee moeten doen, of hem opnieuw herplaatsen.

Ik denk niet dat achter katten aangaan de echte reden is, want als je deze hond van pup af aan had gehad, was hij waarschijnlijk ook achter katten aangegaan, maar had jij daar anders mee om kunnen gaan, omdat je voor hem had gekozen.

Als hij achter katten aangaat, houd hem dan aangelijnd in de woonwijk. Om hem los te laten, kun je dan bijvoorbeeld naar een bos gaan, daar lopen geen katten.

Onze honden zijn in huis dol op onze kat, maar ze gaan buiten ook achter vreemde katten aan. 2 van onze 4 honden zijn herplaatsers, maar ook de honden die we vanaf pup hebben jagen graag, dus is het aan ons om ze die kans niet te geven.

Als deze prachtige herder voldoende aandacht krijgt van de man en het zoontje, zie ik geen directe reden om te herplaatsen. Ik ken genoeg gezinnen waar één van de ouders of één van de kinderen helemaal niks heeft met de hond. Dat is geen reden tot herplaatsen. Het probleem ligt hier blijkbaar echt bij TS, die geen band heeft met de hond omdat die al ouder was en ze liever een pup genomen had.

Veel tips hierboven lijken mij geforceerd als TS eigenlijk niet eens interesse heeft in de hond. De truukjes met brokjes vind ik omkoperij. Een band krijg je door veel met je hond te ondernemen met daarbij af en toe een snoepje. TS zal de knop moeten omdraaien of er zich bij neerleggen dat deze hond nooit "haar" hond wordt.

Ik heb zo een beetje mijn twijfels bij dit topic.

Eerst dacht ik dat een puberaal kind dit topic had geopend.

Vervolgens blijkt het zogezegd om een volwassen vrouw te gaan die zich ook nog eens vergist in haar eigen naam..

Vreemd hoor, maar vooruit.. laat ik het maar voor waar nemen.

Ik voel niet de behoefte tekst en uitleg te gaan geven, behalve dat ongeveer 85% van de honden in het algemeen, achter katten aanjaagt.

Net zoals het een feit is dat de meeste katten achter een muis aan zullen gaan.. als dat al aanzet tot haten geeft.. ? wat geven allerhande adviezen dan nog voor meerwaarde?! of welk nut hebben ze nog?

Ik weet gewoonweg niet hoe serieus ik hier op in moet gaan.

Op de foto's zie ik een prachthond.. zo een waar je vol trots mee over straat kunt lopen.
(zou ik tenminste wel doen)

Een gefocuste blik met toch ook zulke warme en indringende ogen.. maar je haat hem!

Hoe kan ik jou tips geven over positief opvoeden als je zelf een bonk negativiteit bent?!

Hak de knoop door. Er 200% voor gaan en werken aan jezelf,, alvorens je je hond wilt bekeren... en anders je hond een betere baas gunnen. Simpel.

Ik kan begrijpen dat je niet blij bent met bepaald gedrag van je hond. Dat is herkenbaar, dat hebben we hier denk ik allemaal wel eens. En achter katten aanjagen is nou eenmaal iets wat je er niet snel uit krijgt. Bovendien heb je met de ene hond een sterkere band dan met de andere en je mag nooit verwachten dat de ene hond hetzelfde is dan de ander, al is het hetzelfde ras, ze hebben allemaal een eigen karakter...

Twee dingen vallen me op, ik zie een prachtige hond met een trieste, deemoedige blik in zijn ogen. Ik lees dat hij als je wat van zijn gedrag zegt, bijna in je kruipt. Ik denk: Jij bent niet gelukkig met je hond, maar je hond volgens mij ook niet met jou...

Ik weet niet wat voor opvoeding hij krijgt. Je hebt eerder een herder gehad. Was dat veel eerder? Was dat nog in de tijd dat men dacht herders streng op te voeden? Denkbeelden over opvoeding zijn zo veranderd... Het zijn zulke gevoelige dieren, ze hebben een consequente, maar zachte opvoeding nodig. Ik hoop dat je het op de één of anderen manier voor elkaar krijgt een band met je hond te krijgen en ik hoop echt dat die trieste blik in zijn ogen verdwijnen zal. 

Probleem is niet bij je hond maar bij het baasje.

Al eens gehoord van opvoeding van een hond ,heb zelf al 40 jaar honden en als gezegd ik haat mijn hond dan stel ik de vraag welke band dat je heb met je hond ,plaats en dan vlug bij mensen waar hij terug gelukkig kan worden .Heb zelf nu een Mechelaar van 2 jaar en is dikke vriend met de kat van mijn zuster (opvoeding)

Niet alles ligt aan de opvoeding hoor, je hebt ook nog zoiets als jarenlang instinct enzo, dat krijg je d'r echt niet met een knip van je vingers uit 

 Helemaal mee eens,was het maar zo makkelijk dat alles met opvoeding opgelost kon worden.

 Tot dat je hond ineens een krab van een vreemde kat krijgt waardoor zijn oog beschadigd wordt. Dan kun je weer opnieuw beginnen weet ik uit ervaring.

Ik zou wensen dat de toon naar ts wat viendelijker was. Ze gaat hier wel met haar billen bloot.

Ja hoor, onze mechelaar is ook dikke vrienden met onze kat, omdat ze hem goed kent.........als ze buiten een kat ziet, vliegt ze er alsnog achteraan.

Haten vind ik zo'n groot negatief woord, kan bijna niet geloven dat je dat meende. Wat ik me wel voor kan stellen is de irritatie als hij er vandoor gaat en niet meer terug te roepen is. Zeker als je zelf de vergelijking trekt met je vorige hond waarmee je dus blijkbaar wél een band had en die betrouwbaar was in loslopen.
Het is voor mij zelfs heel herkenbaar. Ik kreeg naast mijn "trouwe" herder er nog een herder bij van toen 2 jaar. Al snel werd mij duidelijk dat ik dus een jager had (katten, hazen, konijnen, kleine honden of bange honden). Vreselijk irritant vond ik dat omdat ik ineens ogen voor en achter moest hebben, én omdat ik dat gewoonweg niet gewend was. Daarbij kwam dat ze ook nog eens niet officieel van mij was, dus enige afstand was er wel tussen haar en mij. Maar je wilt verder met een hond, of niet. Dus ik ben gaan trainen om in ieder geval dat wat mij het meest irriteerde eruit te krijgen. Het heeft me heel wat moeite gekost, maar uiteindelijk was ze te controleren én op tijd te stoppen in het gedrag. Betekend wel dat je goed op de signalen van de hond moet letten, altijd, want het gedrag wat erin zit gesleten gaat er gewoon nooit helemaal uit. Ik hoop dat je ermee aan de slag gaat, want als dit het enige punt van irritatie is, loont het zeker om een op een met hem aan de slag te gaan. Betrouwbaar hierkomen aanleren, met veel beloning (spel, of voer)en als dat commondo erin zit risico situaties opzoeken en aan de lange lijn laten lopen. Op tijd hem bij je roepen, maar gaat hij dan toch voor de verleiding (de kat) i.p.v. jou loopt hij zich in de riem (correctie) als hij dan zich (verbaasd) omkeert naar jou, nogmaals "hier" commando, en doet hij dat, dan kun je dat weer (uitbundig) belonen. Het vergt even een lange adem en héél goed opletten op zijn lichaamshouding en hem dus niet de "fout" in laten gaan want eenmaal een keer te laat ben je weer tien passen terug in het leerproces.
Ik hoop nogmaals dat je er mee aan de slag gaat, zelf ben ik blij dat ik het destijds zo heb aangepakt want ik heb er een schat van een hond aan gehad toen we over de irritatiepunten heen waren.

het is nu wel zo dat ik net terug kwam van het wandelen en dat hij toen net achter de kat aan rent, het was dus wel in een opwelling.

Ik loop en fiets veel met de hond, en als ik loop dat neem ik bijna altijd een balletje mee. Ik doe dus wel veel met de hond.

Toen ik  ongeveer een jaar of 14 was ( jaren geleden ) liep ik met de hond van ons gezin een groendaler, die heb ik toen zo getraind dat hij los kon ( ( mijn ouders liep er bijna nooit mee ). Toen die kwam te dood ging hebben wij een duitse herder genomen van 3 maanden. Die heb ik getraind samen met mijn vader maar het meeste kwam van mij. Toen ik uit huis ging hebben wij zelf een duitse herder genomen als pup. Die moesten wij ongeveer 4 jaar geleden laten in slapen. Met alle drie honden konden los en gingen niet over de weg wel achter een kat aan maar als je riep of schreeuwde kwamen ze wel.

Toen onze hond moesten we in slapen begon het bij ons wel weer te kriebelen vooral bij mij. Mijn man is veel aan het werk dus het meeste komt op mij nee. Mijn man heeft geen zin om een pup op te voeden zoals zindelijk en die maakt alles stuk.

Wij zijn ook verschillend in het op voeden van een hond. Ik wil graag dat die luistert en los kan maar als mijn man met de hond loopt dan loopt de hond met mijn man ( als jullie weten wat ik bedoel ). Het meeste loop ik met de hond. Ik denk dat het toen wel beter was om een oudere hond in huis kwam, omdat wij toen een zoontje hadden van bijna 1, maar nu die ouder wordt en het allemaal makkelijk wordt thuis en ik niet echt veel werk verlang ik meer naar mijn eigen hond. Het voelt nu niet zo.

Het is zo dat eigenlijk onze hond achter alle beesten aan gaat. In het bos gaat hij ook op zoek naar beesten en dan ben ik hem ook even kwijt dus daar kan hij ook niet los.

Waar wij hem vandaan hebben die hadden een grote vijver voor huis en daar mocht hij de eenden in de vijver jagen dus naar mijn idee hebben zij het jachtinstinct er nog even extra ingeboord.

Ik snap wel dat hij dan maar vast moet, maar ik ben dat niet gewend.

Voor een cursus ben ik achter aan geweest, maar er is niks hier in de buurt wat ik leuk vind, speuren vind ik niks aan en pakwerk wil ik niet, verder is hier niks om leuke dingen met de hond te doen. en behendigheid kan ik niet. Ik heb er ook al overgedacht om dan maar gewoon gehoorzaam cursus te doen.

Het is niet zo dat ik hem echt haat, misschien een beetje op enkele moment, maar dat is meer mijn frustratie dan dat ik hem echt haat.

Zo dit wou ik even kwijt.

Karin,je bent eerlijk en dat is best te waarderen.

Ik wil je ook een eerlijke reactie geven niet om je te kwetsen.

Je hebt geen band met de hond want ik lees dat je een eigen hond wilt.

Je hebt geen zin om te dingen te doen die mogelijk zijn met de hond.

Je man heeft een grote fout gemaakt,toen wij om onze eerste hond gingen. Wilde de fokster een gesprek met mij,ze zei: jij zal het grote deel voor de hond zorgen en als jij niet enthousiast bent dan geef ik geen pup mee."

Ik zou met man om te tafel gaan zitten en zeggen dat je de hond wilt herplaatsen,dat je er niet langer voor wilt zorgen.

Het is mooie hond die zou ik plaatsen bij mensen die echt met hem aan de slag willen en van hem willen houden.

Het zal niet werken tussen jou en je hond.

Misschien even heel kort door de bocht, maar ik vind het wel belangrijk om even uit te spreken.

Ik snap wel dat je geen band met je hond hebt/kan opbouwen. En volgens mij ligt dat niet aan het feit dat je hem op latere leeftijd gekregen hebt. Maar ligt het er aan hoe jij je opstelt tegenover je hond. Honden voelen alles aan.. Dus ook als jij hem 'haat'. Probeer jezelf is positief in te stellen en te kijken naar wat jou kanjer wel kan en doet. En je zou zien dat de band ook groeit!

succes ermee!

Misschien even heel kort door de bocht, maar ik vind het wel belangrijk om even uit te spreken.

Ik snap wel dat je geen band met je hond hebt/kan opbouwen. En volgens mij ligt dat niet aan het feit dat je hem op latere leeftijd gekregen hebt. Maar ligt het er aan hoe jij je opstelt tegenover je hond. Honden voelen alles aan.. Dus ook als jij hem 'haat'. Probeer jezelf is positief in te stellen en te kijken naar wat jou kanjer wel kan en doet. En je zou zien dat de band ook groeit!

succes ermee!

Aan de ene kant ben ik t wel met Monique eens. Aan de andere kant kan een band groeien, ook na jaren nog. Er zijn geen grote problemen met de hond, en er is ook nog een kind in huis die blijkbaar wel een band met de hond heeft.

Misschien is t tijd voor een pup erbij? 

Mijn moeder had ook niet echt een band met Daya. En nu? Nu liggen ze elke avond samen op de bank. Daya geeft commentaar als mijn moeder binnen komt en "vergeet" om Daya genoeg aandacht geven. Dan begint Daya te mopperen (het lijkt soms net praten). En mijn moeder heeft ook wel eens geroepen dat ze soms zo'n hekel had. Maar van binnen is ze een echte dierenvriend. Ik kan je frustratie wel snappen, maar mezelf erin verplaatsen lukt me niet zo goed. Maar ik snap je wel, snap je me nog?   Ik bedoel het trouwens goed.  Je kunt de wandelingen aan de lijn (misschien een langere lijn?) trouwens ook leuk maken. En jij hoeft je dan geen zorgen te maken over het katten najagen. 

Een band, het kan, alleen als je jezelf er echt voor openstelt. Wat dan meteen de rest weer wat makkelijker maakt. Ook om de mindere dingen te accepteren en (zoals ik al zei) er eventueel aan te werken. Of neem een tijdje wat afstand (als dat mogelijk is).

Mijn moeder laat al het wandelen aan mij over en zij geeft zelf het voer, speelt met haar en geeft een aai. De leuke en makkelijke dingen zeg maar.  Als ik met vakantie ben (een paar dagen), loopt ze er trouwens wel mee. Als ik dan thuis kom, krijg ik hele verhalen (positieve verhalen). En al je (overigens prachtige hond) weer iets doet waar jij niet zo blij van wordt..denk dan aan dat je hond het echt niet doet om jou dwars te zitten.

Maar waarom MOET je hond persé loslopen? Het is duidelijk dat dat bij jou alleen maar voor frustratie zorgt omdat ie overal achteraan gaat.

En omdat jij zo gefrustreerd bent gaat hij zijn eigen gang en raak jij nóg geïrriteerder.

Daarnaast wil je volgens mij ook niks doen met de hond, ja, wandelen en een balletje gooien.

Naar mijn mening sluit je jezelf enorm af voor je hond en dat verdiend ie niet.

Je bent ook veel te veel aan het vergelijken. De Groenendaeler kon los, de Duitse Herder heb je samen met je vader getraind, de volgende Duitse Herder kon ook los.

Deze hond kan blijkbaar níet los, dat is toch niet erg? Een aangelijnde hond kan ook gelukkig zijn hoor (die van mij kan ook niet los en vermaakt zich prima aan 8 meter Flexi).

Een pup zou ik dan ook zeker afraden, als je nu een pup neemt (wat jij dus eigenlijk graag wilde) dan vrees ik dat de huidige hond zal wegkwijnen, want jij hebt je gewenste pup, die wél luistert, die níet achter katten aan gaat, die wél los kan.