Dag meiden en sterkte Kaatje

Doe rustig aan kaatje het komt goed

Wat goed al die positieve dingen die je tot nu toe gedaan hebt. Daar groei je van wat dan de goede kant op gaat.   Ik hoop dat er in de toekomst weer een plekje voor een nieuw vriendje op 4 pootjes in jullie gezin is.Wat fijn dat je jullie daar al over nadenken.

Kaatje ik kan het niet onder woorden brengen maar een ding is zeker je bent een topvrouw,ik wens jou en familie het allerbeste toe.

Bedankt voor de lieve reacties!

Gisteravond was heel erg eng, mijn hart deed raar en bonste heel snel en onregelmatig. Ook voelde ik me onwel worden, net of het weer mis zou gaan. Nu ben ik de laatste tijd meer gaan doen en het voelde gisteren weer even net als voor het infarct. Ik was altijd graag en veel bezig en genoot daar zo van.

Ik zat mezelf echter te foppen, dat kan natuurlijk nog helemaal niet. Mijn lijf en mijn hart moeten nog herstellen en hebben meer rust nodig. De eerste signalen (altijd fikse hoge rugpijn) negeerde ik deels. Ik ging niet rusten, maar zittend verder schoonmaken en opruimen: helemaal fout dus! De rugpijn werd erger en nog luisterde ik niet goed. Mijn lijf moet gedacht hebben: nu zul je luisteren! Een flinke wake-up call was nodig, baas Kluif en ik zijn ons rot geschrokken.

Onze dochter Nina heeft een prachtig schilderij gemaakt van Speedy en Tessa en de regenboogbrug, ze heeft al haar liefde en verdriet voor de hondjes erin gelegd:

Oeps Kaatje!! Luister naar je lichaam.....

wat een mooi schilderij van Nina 

Heel mooi schilderij.

Rustig aan hoor Kaatje. Niet teveel doen.

Wat een mooi schilderij. Rustig aan hoor niet teveel ineens willen.

Wat een mooie tekening van Nina.........

Treffend........

En ja, je hart is nog steeds aan het herstellen, die kan nog niet alles aan; kwa fysieke inspanning......

Maar je kent de signalen nu, en je zult moeten luisteren .....

Maar dat wil niet zeggen dat je niet erg actief kunt zijn hoor; het zal alleen ánders actief moeten zijn. Een leuke hobby verder uitbouwen? Tekenen, schilderen( het zit immers in de familie)

Of zoiets?  

Maar ja, je leven is er hoe dan ook door veranderd.......

Ik kan me nauwelijks voorstellen hoeveel.

Sterkte Kaatje

Doe je wel een beetje rustig aan Kaatje?

Hoge rugpijn is idd een sterk signaal.

Het heeft tijd nodig....voor iedereen, zeker na wat je hebt doorgemaakt. Moet ook voor jezelf zorgen, denk niet dat ze jou daar zouden kunnen of willen missen.

Zie de mooie tekening, prachtige kleuren, helemaal regenboog. zo lief gemaakt.

Je bent een sterke dame maar luister naar de signalen van je lichaam he

Wat een lief schilderij Kaatje! Wat naar dat je dat zo hebt moeten meemaken weer. Ik heb ooit iets medisch aan de hand gehad en het is heel naar te moeten twijfelen aan je eigen lichaam als je zoiets vervelends hebt meegemaakt. Je afvragen of het weer fout zal gaan of niet. Speelt bij mij nog steeds ook al zal het niet eens meer relevant zijn. En toch maar weer dit doen en dat.. En dan is de situatie weer zo dat je dat ene ook nog doet. Niet doen... Zo gaat het fout. Zo ging het bij mij ook fout...

Jij bent sterk, je gaat je helemaal redden maar inderdaad luister naar je lijf. Neem lekker pauzes, of stel het even uit. Doe niet vandaag wat morgen ook kan! Bij wijze van (alleen niet tegen je kids vertellen haha, leuk motto voor huiswerk). Lekker rustig aan doen!

Lieve Kaatje,je laat me een beetje schrikken,doe je wel rustig aan,zodat alles goed blijft gaan.Elke dag een beetje poetsen is ook goed.Maar wat een prachtige tekening van je dochter,2 lieve engeltjes die gelukkig zijn achter de regenboogbrug.Groetjes Rianne.

Ai, dat is schrikken zeg! Toch even een versnelling terug. Al zal dat vast moeilijk zijn als je je redelijk goed voelt.

Wat een gedoe Kaatje! Jemig... Wou dat ik je kon helpen, maar we wonen denk ik veel te ver uit elkaar ..

Ik zat enkel met een aantal ideeën voor je. Ik heb natuurlijk geen idee hoe groot je huis is en hoe oud je kinderen zijn.

Het sjouwen met wasmanden, kun je de wasmanden niet naast de wasmachine zetten? Je kinderen moeten dan hun was daar naar toe brengen. Het kan helpen om blaadjes uit te printen met welke soorten wasgoed in welke wasmand moeten.

Misschien kun je de was opvouwen bij de wasmachine/droger (als je die hebt) Stapeltjes maken van wat van de kinderen is en die moeten dan hun eigen stapeltje was naar de slaapkamer brengen en opruimen.

Stofzuigen, wij moesten vroeger bij de trap naar boven onze schoenen uitdoen. We mochten niet met schoenen aan naar boven want dan moest m'n moeder ook daar de boel nog stofzuigen. Kunnen je kinderen de schoenen niet bij de voordeur/garage/gang uit doen en op blote voeten verder? Dat scheelt je toch zeker een paar dagen stofzuigen (wat baas kluif misschien ook nog voor je kan doen? Evenals het boodschappen doen, misschien kan hij mee gaan om te helpen, of zelfs alleen gaan als jij een boodschappenbriefje voor hem maakt).

Weet je, mensen hebben geen idee wat voor een aanslag op het lichaam het is, hebben zoiets nooit van dichtbij mee gemaakt. Ze vergeten dat je terug bij 0 bent en opnieuw je kracht en conditie moet opbouwen. De een is zo weer de oude en heeft nergens meer last van. De ander heeft een lang herstel nodig en zal nooit meer alles kunnen wat die in het verleden wel heeft kunnen doen (zichbaar of niet zichtbaar).
Voor veel buitenstaanders is dit niet te begrijpen, je loopt immers weer rond en je brengt je kinderen naar school, je laat je zien op feestjes, je praat en doet gezellig. Mensen weten echt niet wat daarachter allemaal nog zit, dat zien ze niet en als ze het al weten, kunnen ze het echt niet altijd begrijpen (medisch inzicht, dat ontbreekt bij heel erg veel mensen). Enkel jij, je man en kinderen weten en begrijpen wat je meemaakt.

Mooie tekening kaatje maar ge moet nog altyd rustig aan doen niks forceren luisteren naar je lichaam kalm aan

Schrik Kaatje!

Een stapje terug en een knuffel van ons.

Wat een mooie, lieve tekening

Ach wat naar dat je gebit er ook onder gaat lijden. Sterkte hoor.

He meis

We krijgen allemaal wel eens een wake up call..ze hakken erin..

schijnbaar om iets "echt bij te kunnen stellen "hebben wij mensen harde maatregelen van bovenaf nodig 

 .. Dat schilderij,daar sprongen nou echt de tranen van in mijn ogen.

Dikke knuf van ons en je doet het super

stap voor stap leer je weer naar je lijf luisteren 

Kaatje rustig aan,je was goed op weg,je hebt heel wat meegemaakt,doe het aub rustiger aan verzorg jou goed.
Het schilderij is echt heel mooi. <3

Dat is wel heel vervelend dat je geen hulp in het huishouden kan nemen.

Zeg Kaatje, maar zware deuren opendoen voor moeders met buggy dat hoef jij niet te doen hoor. Misschien kan je zeggen, dat dat heel moeilijk voor je is, dat ze dat beter aan iemand anders kunnen vragen! Of je neemt zelf de buggy, ik weet niet of dat zwaar is voor jou? dat de moeder de deur open doet.

Kaartje, van mij mag je gillen hoor! Schreeuw het er maar uit!!!!

Potjandorie  nog aan toe. De emmer is vol , en dan die stomme tandarts! Dan kun je maar niet gewoon op vakantie zijn!

Natuurlijk loopt dan de boel weer over bij jou kaatje....dat is zó begrijpelijk. Dus, gooi het er maar eens goed uit , dat lucht hopelijk op......

Een jonge vrouw als jij hoort zulke dingen helemaal niet mee te maken. Je incasseringsvermogen is nog lang niet op orde.

In een hoekje zitten en wachten tot het overgaat meis, doe maar...... Van mij 2 virtuele armen om je heen ( en een virtuele stofzuiger beurt door t hele huis, helpt dat ook wat?!)

Prachtig schilderij zeg, wat een talent! Wat betreft de deuren open houden, zo zijn de merendeel van de mensen weer hé... alleen maar met hun eigen bezig, alsof ze alweer vergeten zijn wat jij allemaal wel niet hebt meegemaakt. Het lijkt me toch dat je wel recht hebt op hulp in het huishouden? Je zult aan moeten geven dat je het op dit moment niet trekt en je hulp nodig bent. Krijg er beetje tranen van in m'n ogen als ik dit allemaal zo lees... niemand (behalve je gezin) houdt rekening met je, op school vragen ze zelfs niet eens hoe het met je gaat... Wat is de wereld toch soms verrot bah. Je mag hier altijd je verhaal doen hoor Kaatje, ik kan niet zeggen 'ik weet hoe je je voelt' nee dat kan ik niet want dat weet ik ook niet, maar ik leef wel heel erg met je mee, net zoals veel anderen dat hier doen. Je moet het echt proberen rustiger aan te doen, verdeel het huishouden in meerdere delen en ga dan even rusten.. Denk aan jezelf en aan je gezin. Sterkte! 

Prachtig schilderij zeg, wat een talent! Wat betreft de deuren open houden, zo zijn de merendeel van de mensen weer hé... alleen maar met hun eigen bezig, alsof ze alweer vergeten zijn wat jij allemaal wel niet hebt meegemaakt. Het lijkt me toch dat je wel recht hebt op hulp in het huishouden? Je zult aan moeten geven dat je het op dit moment niet trekt en je hulp nodig bent. Krijg er beetje tranen van in m'n ogen als ik dit allemaal zo lees... niemand (behalve je gezin) houdt rekening met je, op school vragen ze zelfs niet eens hoe het met je gaat... Wat is de wereld toch soms verrot bah. Je mag hier altijd je verhaal doen hoor Kaatje, ik kan niet zeggen 'ik weet hoe je je voelt' nee dat kan ik niet want dat weet ik ook niet, maar ik leef wel heel erg met je mee, net zoals veel anderen dat hier doen. Je moet het echt proberen rustiger aan te doen, verdeel het huishouden in meerdere delen en ga dan even rusten.. Denk aan jezelf en aan je gezin. Sterkte! 

Kaatje het gaat met vallen en opstaan maar je bent van zo ver gekomen. Het is inderdaad zo,empathie dat is bij velen zoek. Als men niks aan je ziet,dan ben je ook weer in orde.....was het maar waar.

Kaatje; roep jij maar eens heel erg hard. Alles eruit.

Is ook wat. Stomme tandarts, afgebroken tand en vulling.....misschien nog eens op nacontrole gaan en je calcium laten bepalen!

Hou het kalm, doseer, laat je niet opfokken. Jij bent herstellende, vergeet dat niet.

Kaatje wat een schrik.

Je lichaam gaf duidelijk aan...je bent te ver gegaan.

Nu een flinke stap terug.

Hoe moeilijk dat soms ook is......

STERKTE!!!!

Wat een mooie tekening heeft je dochter gemaakt!

Ze heeft het heel mooi "verwoord" in haar schilderij.

" Wat een gedoe Kaatje! Jemig... Wou dat ik je kon helpen, maar we wonen denk ik veel te ver uit elkaar ..
 
Ik zat enkel met een aantal ideeën voor je. Ik heb natuurlijk geen idee hoe groot je huis is en hoe oud je kinderen zijn.
 
Het sjouwen met wasmanden, kun je de wasmanden niet naast de wasmachine zetten? Je kinderen moeten dan hun was daar naar toe brengen. Het kan helpen om blaadjes uit te printen met welke soorten wasgoed in welke wasmand moeten.
Misschien kun je de was opvouwen bij de wasmachine/droger (als je die hebt) Stapeltjes maken van wat van de kinderen is en die moeten dan hun eigen stapeltje was naar de slaapkamer brengen en opruimen.
Stofzuigen, wij moesten vroeger bij de trap naar boven onze schoenen uitdoen. We mochten niet met schoenen aan naar boven want dan moest m'n moeder ook daar de boel nog stofzuigen. Kunnen je kinderen de schoenen niet bij de voordeur/garage/gang uit doen en op blote voeten verder? Dat scheelt je toch zeker een paar dagen stofzuigen (wat baas kluif misschien ook nog voor je kan doen? Evenals het boodschappen doen, misschien kan hij mee gaan om te helpen, of zelfs alleen gaan als jij een boodschappenbriefje voor hem maakt).
 
Weet je, mensen hebben geen idee wat voor een aanslag op het lichaam het is, hebben zoiets nooit van dichtbij mee gemaakt. Ze vergeten dat je terug bij 0 bent en opnieuw je kracht en conditie moet opbouwen. De een is zo weer de oude en heeft nergens meer last van. De ander heeft een lang herstel nodig en zal nooit meer alles kunnen wat die in het verleden wel heeft kunnen doen (zichbaar of niet zichtbaar). Voor veel buitenstaanders is dit niet te begrijpen, je loopt immers weer rond en je brengt je kinderen naar school, je laat je zien op feestjes, je praat en doet gezellig. Mensen weten echt niet wat daarachter allemaal nog zit, dat zien ze niet en als ze het al weten, kunnen ze het echt niet altijd begrijpen (medisch inzicht, dat ontbreekt bij heel erg veel mensen). Enkel jij, je man en kinderen weten en begrijpen wat je meemaakt.
  "

Ruby88

 Veel mooie reacties Kaatje, en bovenstaande van Ruby kun je echt op heel veel gebieden toepassen :-)

Laat je man ook beneden een bak, kast of koffer zetten waar alle speelgoed dat gebruikt werd ingaat.  Laat de kinderen iets opruimen of schoonmaken en geef ze een spaarpotje waar dan 20 cent ingaat ofzo. 

Je hebt het soms eerder zelf gedaan dan gezegd of uitgelegd... Maar dat kennen ze na een poosje zo goed dat je het niet meer moet uitleggen... En aan het gespaarde geld hebben ze ook nog iets :-)

Als je kleren koopt : Goed opletten dat er zo weinig mogelijk strijken aan te pas komt, zo min mogelijk wasgoed dat extra werk, zoals handwas of lange droogtijd nodig heeft...

Probeer te koken voor 2 dagen na elkaar.  Dat kan met pasta...rijstschotel... Kan met groenten en saus door elkaar de 2de dag opgewarmd worden...

Het zijn kleine dingetjes... Maar alles bij elkaar maakt het toch wat uit.

Durf ook te vragen.  Je schrijft zelf dat men soms aan jou vraagt de deur open te houden.  Maar jij mag terwijl je op de kinderen wacht ook aan andere moeders of vaders vertellen dat je nog niet helemaal hersteld bent en dat de deuren zwaar zijn.  Er zullen er zeker zijn die dat onthouden en de deur openhouden als ze jou zien komen.  Zeg dan ook met een glimlach  "Oh, dank je, wat heb ik weer geluk dat jij er ook net was"... Dat is niet vervelend voor de meeste mensen, integendeel, dat geeft hen een goed gevoel.

Ik lees toch dat de resultaten bij de onderzoeken goed zijn.  Je komt er wel.  En iets onverwachts kan elk van ons overkomen.  Alleen, denk je daar vlugger aan als je al iets meegemaakt hebt.  Maar het vertrouwen in jezelf komt terug.

Een nieuw hondje in huis zou je waarschijnlijk echt goed doen, maar ik zou toch, denk ik, eerst nog even goed voor mezelf zorgen als ik jou was.  Want al maakt het je blij, het is toch echt extra werk erbij.

Maar als je je er klaar voor voelt... Zeker niet laten   Want dat kan enkel jijzelf voelen.  Ik wens je toe dat het al heel vlug zover is en dat je er intussen van geniet van alles wat wel goed gaat.  Toen was je hart letterlijk gebroken... nu leeft je hart weer op !

Ik denk kaatje een nieuwe hondje zou je misschien goed doen dat is by my ook beter ze vervangt niet myn lieve queenie maar we moeten er voor zorgen dat helpt wel maar je moet er klaar voor zijn ik denk ook nog vaak aan queenie en ween ook nog toch is het wat beter want ik ben ook zo ziek van geworden lilly is er nu en kleine deugniet sterkte kaatje