Dag meiden en sterkte Kaatje

Inderdaad een tegenslag, maar wat een geluk dat ze t stolsel hebben getraceerd! Ik duim voor je dat ie netjes oplost.

Sterkte hoor.

Jeetje kaatje, dit is allemaal teveel. Begrijpelijk dat jullie het even niet meer trokken.... maar helaas weet ik uit ervaring dat er echt heel veel te doen is met de juiste medicijnen. Blijf er in geloven en je wordt goed in de gaten gehouden. Heel veel sterkte xxx

Kaatje en baas Kluif wat krijg ik nu te horen,maar blijven volhouden hoor,en ik duim heel hard dat alles terug goed zal komen.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

Goed dat ze het gezien hebben Kaatje.  Ze krijgen het wel opgelost.  Sterkte daar!

 Jeetje, wat een slecht nieuws! Dat had ik niet verwacht, vooral omdat je zei je al sterker te voelen. Dan is dit echt een hele domper voor jullie. 

Goed dat je de huisarts hebt gebeld. 

Ik hoop dat het met de nieuwe medicatie goed gaat!

Hou je taai.

Dit is voor jullie de zoveelste klap. Heb erg met jullie te doen.

Als ik alles zo lees zit je wel bij goede artsen die alles ook serieus nemen. (wat ook vaak anders is)

Tof van de huisarts dat die zo vlug handelde !!

Meid, ik weet uit ervaring met mijn man, dat je hier moedeloos van wordt.

Maar geloof me ( wat nu erg moeilijk zal zijn)

Na regen komt zonneschijn !!

En weer van harte : een dikke knuffel voor jou

Sterkte voor jullie allemaal !!

Hoi Kaatje,wat een pech ,maar idd ook geluk dat ze het nu gezien hebben,nu gaat het vast toch weer goed komen.Probeer postitief te blijven denken,ook al is dat niet altijd even makkelijk.Doe heel rustig aan,ik wens je heel veel beterschap.Groetjes.

Jeetje Kaatje wat een tegenvaller, gelukkig kunnen de juiste medicijnen het stolsel oplossen. Wat fijn ook dat de huisarts bij jullie is geweest om er over te praten. Het herstel gaat echt met baby stapjes, maar houd moed hoor. Ik hoop dat je buiten de steun van baas Kluif en de kinderen ook steun vind in al onze reacties. Voor nu een digitale knuffel en een lebber van Woola

Lieve Kaatje .....kop op hoor wees maar blij dat ze het gezien hebben.

Bah je moet er niet aan denken zeg dat ze het niet hadden gezien.

Je hebt een goede medische staf om je heen en een geweldig gezin dus ook hier kom je weer doorheen.

Dikke knuffel

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Veel sterkte verder kaatje 

Och gossie. Kaatje toch. Ja, tegenslagen kun je nog lang niet incasseren; er is teveel gebeurd......

Maar ze hebben het stolsel ontdekt. Dat is de winst! En nu moet je ws sintrom tabletjes. En ja, dan moeten ze de stollingstijd in de gaten houden. Zodat ze weten hoeveel van die sintrom je hebben moet.

Dit middel kan het stolsel goed oplossen en is dan is dit punt ook weer uit de wereld.......Maar je hebt heel wat mee gemaakt en je lijf zal nog wel vaker even een terugval laten zien vrees ik......

Het gaat nu eenmaal met vallen en opstaan.....

Maar mentaal is het een ander verhaal: je ( jullie) kunnen geen tegenslagen meer aan- en dat is zó begrijpelijk!

Ik blijf hopen dat je ook hierin ondersteuning krijgt.......je verdient het!

We duimen met je mee hoor! Net zo lang als nodig is.......

Ja, de tegenslagen zullen nog wel blijven komen. Het is ook zoals onze huisarts vertelde, de fysieke schade was gecompliceerd: de lever moest stolling, het hart bloedverdunners. Daarom moesten de artsen schipperen. Het is ook heel veel wat geheeld moet worden.

Uiterlijk is de schade aan het herstellen: op de ic was ik helemaal opgezwollen van het vocht en waren mijn armen zwart van alle prikken en infusen. Nu ben ik weer heel mager (13kg. afgevallen in 1 maand) en zijn mijn ogen helemaal in de kassen. Hopelijk kom ik nog wat aan. Mijn armen zijn nagenoeg genezen en ook mijn nek waar een aantal infusen zaten (was bont en blauw) is bijna geheeld. Mijn benen waren ook bont en blauw van alle trombose prikken (die geven ze altijd in de buik, maar dat wilde ik na de buikoperatie niet meer). Nu zijn de blauwe plekken bijna weg. Toch heel knap werk van mijn lijf!

Over onze meiden: van de week zag ik een film over een oude hond die ook ingeslapen moest worden, ik heb me toch zo ontzettend gehuild. Er kwamen ook veel herinneringen boven, nare herinneringen. Toen Speedy en Tessa de 1e injectie kregen kwam er bij Speedy bloed vrij. Ik schrok me rot. Tessa begon te happen naar adem, het was echt heel akelig om te zien. Nu kwam dat allemaal weer boven en dat is goed, eerder was er geen mogelijkheid voor. Tranen stroomden voor onze meisjes, wat waren ze lief en wat waren ze mooi en ik mis ze zo.

Wat heb je toch veel leed gehad in korte tijd Kaatje

Vind het zo erg voor je meisje maar hoop toch zo dat het huilen je een beetje heeft opgelucht.

En er komen weer betere tijden.....en hopelijk heel snel

Sterkte lieve Kaatje!

Je verdriet moet er ook nog uit,om je meisjes.

Ik brand kaarsjes voor jouw herstel, voor je lieve meiskes en je warme gezin.

Kaatje die tranen die heb je nodig om te genezen...Maar wat heb je veel op je bordje gekregen,je komt van ver en zo te lezen ga je met kleine stapjes vooruit.

Je hebt nog een lange weg te gaan maar gelukkig wordt je liefdevol gesteund door je gezin.

Sterkte!

Hoi Kaatje,je hebt inderdaad nog een lange weg te gaan,lichamelijk maar ook mentaal.Sta je verdriet toe,laat je tranen lopen,praat over tessa en Speedy.Ik weet nu,na een dik jaar,dat de grootste pijn verdwijnt,ik had gedacht dat dat nooit zou gebeuren.Hoewel er een stukje van mijn hart voorgoed kapot is,kan ik er nu toch goed mee om gaan,hoewel ik af en toe nog een huilbui heb en hem altijd zal blijven missen.Neem vooral ook je rust en probeer van alles in het leven te genieten.Ooit komt het hopelijk weer helemaal goed.xx

Lieve Kaatje, je tranen werken helend, laat ze alsjeblieft komen. Je hebt nog een lange weg te gaan, maar je lichaam wil genezen, daar doet het heel erg zijn best voor! Fijn af en toe een update van je te lezen, wij volgen je graag en zijn blij te horen dat er hier en daar langzaam verbetering is.

Laat gaan de tranen.

Je was je meisjes kwijt en je werd ziek.

Tijd om te rouwen kreeg je niet.

Nu je aan het genezen bent heb je ook veel tijd om na te denken en dat is goed.

Trouwens knap he van je lijf zoals je zegt..het heeft al die blauwe plekken opgeruimd

Soms ga je 2 stappen vooruit en 1 stap achteruit.

Blijf moed houden probeer gezond te eten.zover je kunt doe leuke dingen vanuit je stoel of bed.

Succes allemaal daar 

Kaatje ik wil je nogmaals sterkte toewensen.

Ik weet niet goed wat ik er moet op zeggen allemaal. Het is wat zeg.

Heb wel alles gelezen altijd al en het mag nu echt wel de goeie kant beginnen opgaan. Je hebt genoeg te verduren gehad.

De meisjes hebben een mooi leven gehad bij jullie. Maar natuurlijk wat zal je ze missen. Dat kan ik me voorstellen.

Echt heel veel sterkte toegewenst! 

Lieve Kaatje,

Toen ik hoorde dat mijn hond plotseling was overleden, brak mijn hart en had ik het gevoel dat er een enorm gat zat op de plaats waar mijn hart zou moeten zitten. Ik dacht dat ik het nooit zou kunnen verwerken. Het heeft ook heel lang geduurd voor ik het kon accepteren. En nog mis ik haar enorm. Zij gaf mij steun in zware tijden en hield me daardoor op de been.

Jij hebt dubbel, of misschien nog wel veel meer,verdriet omdat je twee hondjes tegelijkertijd moest laten gaan. Ik wil me niets eens voorstellen hoe ontzettend veel verdriet en pijn dat doet. Het moet gigantisch zijn.

En daarnaast de zorgen om je eigen gezondheid. Het is allemaal zo ontzettend veel.

Ik weet gewoon niet wat ik moet schrijven. Alles wat ik schrijf lijkt zo banaal.

Ik kan jou en je gezin alleen maar heel veel sterkte wensen.

Wat naar nieuws zeg! Maar jij red het wel... moet je eens kijken wat je allemaal niet doorstaan hebt! Vind het heel erg wat je allemaal hebt meegemaakt, ook voor baas Kluif en de rest van je gezin... je moet er niet aan denken. Natuurlijk mis je de meisjes, je hebt ze 17 jaar om je heen gehad, samen veel meegemaakt. Ik mis mijn meisje ook nog elke dag en vind het nog steeds moeilijk om het over haar te hebben, hoop zó dat ik haar ooit weer ga zien! Ik dacht eerst dat ik nooit weer een hond zou nemen, schuldgevoelens heb ik gehad... maar dat is nu eigenlijk wel over. Als ik verdrietig ben over Bren dan pak ik Lizzy en dan gaat ze heel dicht tegen me aan zitten en likt ze m'n tranen af, zo lief! Ze voelt heel goed aan wanneer je niet happy bent. Ooit komt er bij jullie ook wel weer een hondje waar je heel gek weer mee zult zijn, al zullen Speedy en Tessa altijd een speciaal plekje in jullie hart hebben. Vind het heel mooi hoe ik jullie heb mogen volgen, ik ken de meisjes niet eens persoonlijk maar ik zal ze nooit vergeten. Zo bijzonder dat twee zusjes zo oud mogen worden. Heel veel sterkte met alles, en veel beterschap toegewenst!! 

Bedankt weer voor alle lieve en mooie reacties, ze doen me echt goed!

Deze week mentaal een flinke dreun te verwerken gehad. Er zijn mensen in mijn omgeving die denken dat ik het hartinfarct aan mijn levenswijze te danken heb. Dit omdat ik niet sport, weinig groente eet en best veel snoepte. Roken en drinken deed ik nooit.

Toch kwam het hard aan, net of ze vinden dat je dit alles verdiend hebt. Heel pijnlijk. Nou ja, die mensen kunnen tevreden zijn: ik heb het gekregen en zal alle ellende ook zelf moeten ondergaan.

Harteloos hoe sommige mensen kunnen zijn.