opgelucht

Van morgen ben ik met de kinderen om 8.20u naar school vertrokken. Wat blijven praten met iemand en daarna naar de winkel. Om 9.30u kom ik thuis... de voordeur staat op een kier! Ik even in lichte paniek en dan komt daar een snuit van achter de deur piepen... Nala stond mooi achter de deur te wachten. Ik gelijk kijken waar de andere 2 waren... die lagen lekker te slapen op hun kussen. Nadat ik ze zowat dood geknuffeld had heb ik gecheckt of er toch niemand was binnen geweest die daar niet hoorde te zijn. Gelukkig was alles nog zoals ik het had achtergelaten.

Ik had dus met mijn domme kop de deur niet goed in het slot getrokken en deze 'vast' gedraaid zonder dat die in het slot zat.

De deur heeft meer dan een uur open gestaan en met de krantenwinkel naast ons komen er redelijk wat mensen voorbij de deur of blijven er even voor staan om hun fiets in het rek te zetten of uit het rek te nemen.

Ik kan nu wel zeggen dat ik absoluut geen weglopers heb en ontzettend veel geluk heb met mijn trio.

Superhonden heb jij!!! Fijn dat er niks gebeurd is.

Dat was idd wel even schrikken, denk ik!

 De paniek sloeg idd even toe.

Op zo'n moment ben ik toch blij dat ik de honden een grens heb aangeleerd.

Deed ik hier ook, alleen is er maar 1 hond die die grens inderdaad aanvaardt. De Deen gaat de deur niet uit, maar o wee, de twee Jack-Russelmeisjes! Die zijn na 5 min al weg, denk ik!

Sjee goed afgelopen.

Je moest er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren.

Schrikken zeg, maar gelukkig niets gebeurd. Jenna had niet zo braaf geweest en was meteen op onderzoek uitgegaan.

Gelukkig dat je drietal geen weglopers zijn.

Ze gaan die grens alleen voorbij als ik of mijn vriend buiten voor ons huis staan of bij de auto maar dan moeten ze ook gelijk weer binnen.