Hond en kind, zoals het niet moet.

" Een hond bijt niet uit het niets. Daar gaan allerlei signalen aan vooraf. Het is een emmer die volloopt. Wat ging er bij deze gezinnen in de weken aan vooraf?
 
Hond ligt te slapen, kind duikt erop. Hond zit op de bank, kind duikt erop, hond eet, kind zit er bovenop met zn neus. Hond zit, kind pakt zn neus. De hond, druk bezig aan te geven dat dit niet prettig is, kijkt weg, loopt weg, kind blijft hem achter volgen. Kind loopt op de hond af en vanuit het niets, bijt de hond.
 
Hond hiervoor corrigeren? Nee als eigenaar moet je je kapot schamen. Het niet herkennen van signalen en het zo ver te laten komen. Niet de moeite nemen in de taal van je hond te investeren.
 
Dus als jou hond een kind corrigeert, heb je als eigenaar een hoop gemist.
 
Ik weet zeker dat iedereen hier wel de taal van zn hond begrijpt, wel op tijd de signalen ziet, zodat dit soort situaties zullen gebeuren.
 
Eigenlijk weet je pas echt hoe je hond zal reageren als iets ook echt gebeurd. Anders is het speculeren.
 
Je kan je hond leren niet tegen mensen op te springen, of geen eten van tafel te stelen, maar dit wil niet zeggen dat een hond weet dat hij geen eten van tafel mag stelen. Dit zijn 2 verschillende dingen, iets niet doen en weten dat iets niet mag.
 
Je kan je hond leren in geval van een bedreiging, naar je toe te komen, maar zal hij weten dat hij zelf niet mag corrigeren in geval van gevaar? 
  "

Suzanne en Luca

Het is inderdaad een emmer die vol loopt. Maar bij de ene hond zit die emmer sneller vol, dan bij een ander. En als baas ben jij er, om ervoor te zorgen dat die emmer helemaal niet vol komt. 

Er zijn wel degelijk honden die vinden dat ze het alleenrecht hebben en dat alles om hun draait. Deze honden krijgen te weinig grenzen mee en daar gaan ze dan ook naar handelen. En dan gaan ze zelf het hef in handen nemen. 

Honden weten wel dergelijk dingen. Dat leer je ze inderdaad, maar daarna weten ze het. In ieder geval in dezelfde roedel. Want een hond weet ook, dat in een andere roedel, andere regels zijn. Daar is namelijk ook een een andere rangorde. Bij ons thuis is het bijvoorbeeld anders, dan bij opa en oma thuis. 

En inderdaad; onze honden zijn ook wel eens in situaties gekomen, waarbij kinderen plots dingen deden (finch heeft ooit een kind gehad dat onder hem doorkroop en aan z'n pielemans trok). En dan blijven ze gewoon kalm en rustig. Er bestaat namelijk ook nog zoiets al respect hebben voor de ander. En ik vind dat je je honden moet leren respect te hebben voor kinderen, zeker voor je eigen kind! En dat hebben ze gewoon te accepteren. Als je dat op een goede manier aanpakt, komt daar helemaal geen jaloezie of iets dergelijks bij kijken. En een kind heeft bij mij meer rechten dan m'n honden. En dat vinden ze helemaal niet erg. Sterker nog; ze vinden het heel fijn te weten wat hun plek is en gaan heerlijk met kinderen om. 
Als zij ergens komen, en er ligt overal kinderspeelgoed (waaronder ook balletjes), komen de honden absoluut niet aan dat speelgoed. Hoe leuk Finch de balletjes ook vindt. Maar hij weet dat dat van het kind is en dus heeft hij er automatisch respect voor. Dat hoef ik hem niet eens te vertellen. 

En ja, mijn honden wéten dat ze geen eten mogen pakken van tafel. Ook dat heeft met respect naar de ander toe te maken. Ze weten dat het niet mag (dus het is niet alleen dat ze het niet doen, omdat ik dat op dat moment zeg). Zodra hier een hond op bezoek komt en die wilt eten van de salontafel pakken; wordt die hond zelfs gecorrigeerd door de andere honden. Dat mag hier gewoon niet; regels en grenzen. En honden passen zich daar heel snel aan aan. Dat vinden ze absoluut niet erg, het brengt hun zelfs rust. En een rustige, stabiele en kalme hond, zal niet zomaar snauwen.