Help, mijn hond speelt niet!

Ik heb een kaukasische owcharka teef van bijna 2 jaar. We hebben haar uit een belgisch  asiel gehaald, waar ze net een week was, ingeleverd als overgebleven uit het nest. Ze was nog geen jaar oud, bleek na enkele weken drachtig te zijn, naar het uiterlijk van sommige pups te oordelen was ze gedekt door een riesenschnauzer. Het ellendeverhaal van de bevalling en het grootbrengen van de pups ( 8 pups, waarvan maar 3 overleefd hebben) zal ik jullie besparen.

ze komt dus waarschijnlijk van een broodfokker, is niet gesocialiseerd etc. Maar ze is wel een enorm lieve, aanhalige hond, luistert goed ( niet altijd) , vriendelijk en sociaal naar honden en mensen.

Wat echter van het begin opviel was dat ze absoluut niet geinteresseerd is in stoeien, rennen , spelen. We hebben alles geprobeert: ballen, stokken, touwen, met haar rennen.... Ze speelde niet met haar pups, we hebben haar naar een hondenuitlaatservice gedaan. Ze maakt vriendelijk kennis met alle honden en gaat vervolgens de omgeving rustig verkennen of loopt terug naar de bus. Spelen met andere honden: niet dus, behalve als ze loops is. Als ze uitgelaten wordt wil ze naar huis zodra ze haar behoefte gedaan heeft, laat je haar los loopt ze rustig met je mee, geen rennen, wat je bij andere honden ziet.

volgens de rasbeschrijving hoort zij veel lichaamsbeweging te hebben, maar ...... Zij werkt daar echt niet aan mee.

ik begrijp het probleem niet echt...Lila speelt ook niet maar ze is wel gelukkig. haar dwingen tot spelen en intensiever bewegen zou haar net ongelukkig maken. 

ik zou me niet blind staren op een rasbeschrijving maar kijken naar de behoeften van je eigen hond en niet van haar ras.

Ik ben het helemaal met Linneke eens. Heb zelf twee teckels dat is toch een ras wat als zeer actief wordt beschouwd. Maar de ene is de rust zelf, speelt weinig tot niet  en loopt rustig achter mij aan tijdens boswandelingen. De ander is zeer actief, wil altijd en met iedereen spelen ook buiten en is zeer sociaal.

Ze zijn beide gelukkig zoals ik het kan bekijken, maar Beau maak ik blijer met een knuffel dan met een stoeipartij en met Bieb is het precies omgekeerd.

Ik begrijp het wel hoor dat je het heel leuk zou vinden dat ze speels was, maar dit hondje vindt het zo te horen heel fijn zoals het nu gaat. Ze zal zich eindelijk eens veilig en geliefd voelen en dat heb jij haar gegeven.

Geweldig toch, geniet van haar en respecteer waar zij zich prettig bij voelt.

Ze gedraagt zich heel rastypisch. Dat is het karakter dat hoort bij het ras. Dat rustige waardige en observeren. Dit type honden is niet van de balspellen etc.
De lichaamsbeweging moet gewoon een lange wandeling zijn.
Als ze terug gaat naar de bus kun je er voor kiezen haar later pas los te laten als ze veel verder van de bus is. Of als je wilt dat ze gewoon blijft wandelen en haar beweging krijgt en niet terug kan lopen dan gewoon ietsje vaker aan een lange flexie lijn. Ze heeft waarschijnlijk zelf als pup ook geen goede start gehad lang bij de moeder en daar wat van meegekregen.

Helemaal eens met bovenstaande reacties.  Geniet van je hond zoals ze is.  Heel goed mogelijk dat ook haar achtergrond ermee te maken heeft, maar in elk geval is dit wat zij het liefste doet.

Fijn dat jullie haar opgevangen hebben   en om haar geven. Dat is al het mooiste wat ze zich kan wensen !

Dank je wel allemaal, ben gerust gesteld, dat haar gedrag normaal is ( al heb ik nog nooit een zooooo rustige hond gehad) en zal gewoon regelmatig heeeeele lange wandelingen inplannen. Gezien ik zelf al 67 ben, komt het ook wel uit....

Hoe lang heb je haar al?

Wat een verhaal ook zeg.

Mijn hond zat vier jaar in een asiel en speelt ook niet, is op sommige andere honden na waar ze dan weer wel heel gek op is, ook niet in andere honden geintresseerd en loopt ook het liefst niet te lange rondjes en wil dan weer graag naar veilige huis.

Ik laat haar daarom ook vaak zelf kiezen waar we heengaan, dan ben ik er zeker van dat we ver genoeg geweest zijn voor haar.

Wat ze dan weer wel leuk vind is hersenwerk, snuffelen, zoeken naar lekkers, puzzeltjes e.d.

Ik zou je willen aanraden het rustig in haar tempo op te bouwen en niet meteen heeeeele lange wandelingen gaan maken. Je geeft zelf al aan dat ze waarschijnlijk niet veel gewend is en zelf aangeeft liever weer terug naar huis te gaan als ze haar behoefte gedaan heeft.

Hoe lang is ze nu bij jou? Als een hond pas bij je is help je hem/haar het best door eerst steeds dezelfde saaie korte wandeling te maken en dit naar haar kunnen steeds een beetje meer uit te bereiden. Zo kan ze er op haar tempo vertrouwd mee raken en ik hoop ook samen met jou veel plezier uit halen.

Super dat je je over haar onfermt.

Laat je nog eens lezen hoe het gaat?

Hier ook 3 totaal verschillende honden, van hetzelfde ras, nl de JR. De middelste heeft ook het eea meegemaakt, speelt ook niet. Was toen ik haar kreeg heel schuchter en terughoudend. Nu is ze gewoon een hele blije hond, maar spelen doet ze nog steeds niet, terwijl de andere twee haar vaak uitnodigen. Ze snapt het gewoon niet helemaal.

Je zou kunnen kijken wat jou hond wel leuk vindt. Miss is het niet spelen maar zoeken of bewaken oid (weet het fijne van het ras niet) en kan je haar daarmee helemaal in haar element krijgen. Onze hond die niet speelt vindt blaffen heel erg leuk. Nu is dat niet zo handig :P Maar ik heb het om kunnen buigen naar 'gehuil'. Als we dan wat leuks aan het doen zijn doet zij mee in de vorm van huilen. Staan we soms minutenlang 'oehoe', klinkt stom maar ze vindt het helemaal geweldig!

Succes met haar, wat een verhaal, petje af!

Onze Beauty een rugzak hond (kwam bij me op 9½ maand beschadigt onzeker gestrest zal niet het hele verhaal hier neer zetten) gaf ook niks om spelen ook niet met andere honden, als pup denk ik niet geleerd, maar waar ze wel heel veel om gaf was lekker bij je liggen of zitten knuffel halen etc. Dat was alles voor d'r en samen weg ze ging overal mee naar toe. 

Sadi onbeschadigde onstuimige heerlijke Berner pup van 9 maand vind het steeds leuker ook met ons te spelen maar heeft een voorkeur om lekker zichzelf te vermaken. Wat ze heel goed kan. Alle speeltjes trekt ze uit haar bak speelt met het een en pakt dan het ander enzovoort.

Als je hond laat zien dat ie het zonder spelen ook lekker naar zijn zin heeft, vrede heeft. Zou ik me er niet te druk om maken. Voor honden met een rugzakje kan die  aandacht en die vertrouwensband vele malen belangrijker zijn dan welke vorm van spel ook.

Ik zou me inderdaad niet blind staren op 'ze moet spelen'. 

Mijn hond (buitenland, rugzakje, niet gesocialiseerd) is ook niet zo'n speler, alleen als zij het wil (maar af en toe). In het bos wel regelmatig, maar zo spontaan als ze begon, zo snel is het ook weer afgelopen, want dan ziet ze iets veel leukers (een wapperend blaadje...)

En zo'n actieve jachthond als het zou moeten zijn, zo lui is ze in huis.

Loop ik 2 uur, dan is ze daarna helemaal knock out, maar loop ik eens een keer maar een half uur, dan is het ook goed.

Als je hond gelukkig is, is het goed, spelen betekent niet automatisch dat een hond gelukkig is (net zoals dat niet spelen niet betekent dat een hond ongelukkig is).

Lekker genieten van je rustige hond dus :)

De Berner van mijn vriend speelt eigenlijk ook nooit echt.

Als hij zijn vriendjes weer ziet (de honden van mij) is die in het begin heel enthausiast (meer naar de mensen toe, haha)en komt ze ff begroeten en waar het kan, uitdagen. Na een paar minuten is meneer er eigenlijk wel al klaar mee & wij zeggen dan altijd... knalt die helemaal in z'n eigen wereldje...

Hij loopt lekker overal te snuffelen, ook al houdt die ons heeeel goed in de gaten als wij al een stukje doorlopen! Of hij zoekt de smerigste slootjes op om lekker in te baggeren

Dit zijn voor hem eigenlijk de geluksmomentjes

Ik heb 2 leonbergers als pup opgevoed.

2 verschillende honden, zó speels als de ene was....zó lui de andere....

Elke hond is gewoon anders, hoe graag je het ook wilt.

Er zeker geen probleem van maken

Onze Sam heeft ook nooit gespeeld. Als pup vond hij het af en toe nog wel leuk, maar dat was al snel over. 

Hij is gewoon een hond die houdt van rustig wandelen en overal snuffelen. Hij leeft een beetje in z'n eigen wereldje; andere honden negeert hij vaak ook. Alleen als ze heel lekker ruiken (haha) wilt hij nog wel eens snuffelen, maar ook met andere honden speelt hij niet.
Hij zal ook nooit naar doen tegen een andere hond, maar hij is gewoon meer van z'n eigen dingen doen. 

Ik maak hem alleen maar ongelukkig als ik hem dwing om te spelen. Iedere hond gewoon z'n eigen ding. Gelukkig houdt hij wel van knuffelen 

Als ze niet wil spelen, zou ik haar er ook niet toe dwingen, het is wat anders als ze wel druk of onrustig is en wel wíl spelen maar niet weet hoe, zoals met mijn Ceasar het geval was... Hij heeft op latere leeftijd pas leren spelen en hij houd nu bijna niet meer op, haha...
Hij wilde wel, maar snapte niet hoe, aanmoediging en het voordoen deed wonderen... Als je goed kan beelddenken; ik rende dus samen met hem achter balletje aan wat ik had weggegooid en liet hem het balletje pakken, trekspelletjes; als hij eraan trok beloonde ik hem met mn stem en moedigde ik het aan; "goed zo jongen! Hou vast hè! Braaf zo!" En nu vind hij het allemaal leuk, haha..

Maar nogmaals; als ze niet wìl spelen, niet toe dwingen...

Ik vind dat je hond met haar verleden het juist super goed doet!

Het karakter van het ras ken ik verder niet, maar dat ze zo sociaal en betrouwbaar is, dat is toch hartstikke mooi 

Weet jij wel wat voor hond je in huis hebt gehaald? dit gedrag is zoals mensen hierboven al zeggen : "raseigen".

De kaukasische owcharka is geen hond die hysterisch gaat spelen met andere honden. Het is een moedige, sterke, maar rustige hond (die wel relatief veel lichaamsbeweging nodig heeft).

Foto,s overigens? (prachtig ras).

Jouw ras is niet zo'n speelse. Die zijn vaak wat op zichzelf en liggen liever te ronken of staan de boel te bewaken.

Daar mist ze niets aan hoor.

Is ze wel geïnteresseerd in snacks of eten? Dan zou je zo'n intelligentiespel eens kunnen proberen of zelf wat in elkaar knutselen. Dan is ze spelenderwijs bezig haar eten te krijgen. Misschien vindt ze dat wel leuk. Maar als ze dat ook niets vindt is dat totaal geen probleem.

Is ze gelukkig? Voelt ze zich goed? Eet ze goed? 

Zou zij zelf er een probleem mee hebben dat ze niet speelt?

Speelt ze alleen niet of loopt ze ook niet graag? Over dat eerste zou ik me geen zorgen maken maar als ze ook niet graag loopt zou ik ook eens naar haar gewrichten laten kijken. Misschien heeft ze ook wat pijn waardoor ze zo rustig is. Maar zoals anderen ook zeggen het past ook bij het ras.

Het kan ook gewoonweg omdat ze het nooit geleerd heeft.
Mijn hond is ook een herplaatser, en heeft moeten leren spelen. Van mij hoefde hij niet, mocht wel, maar ik vond wel dat hij moest weten dat het bestond. (Een hond van 10 maanden die niet speelt, is zeldzaam)
Had hij niet willen spelen, prima, maar hij wist in ieder geval dat het bestond.

Nu hij rust heeft, niet meer aan het overleven is, is het een speelse hond geworden. Zowel met hondenvriendjes als met speelgoed.
Ik heb dit rustig opgebouwd met een bal met een gat erin. Hier doe je koekjes in, en je rolt de bal, koekjes vallen eruit. Hond leert dit zelf ook ontdekken. Vanzelf kwam toen de rest vh spelen.

En wiltie niet? En hij is gelukkig? Ook prima toch.

Oud topic.

elk mens is anders dus elke hond ook. De ene speelt wel en de andere niet. Als ze gelukkig is is het goed.

Oud topic.

Deze gaat opslot, en het archief in.