sbt en andere honden..

Ik hou me meestal ver van deze discussie, aangezien ik er geen verstand van heb.
Maarrr...
Een kennis van ons komt uit Aruba, en heeft altijd "orginele " Pittjes gehad.(inderdaad, wat is orgineel.?)
De laatste is nu overleden, en zijn favoriete bloedlijn ook, dus geen pitt meer voor hem.
Geweldig lief teefje, inderdaad 1 grote kroeldoos., prachtige slanke bouw.
Hij woonde samen met een vriendin die een Maltezer had, een ware "helldog".
Op de 1 of andere manier kreeg dat kleine ding het voor elkaar om alles te dirigeren, en zijn pitt teef liet dat ook allemaal toe.
1 van de eerste keren dat ik die 2 honden zo zag. verbaasde ik me daarover.
Hij vond het meer dan een logisch iets, die kleine maltezer hoorde bij hen, en zijn pittje liet deze dan ook met rust.
Mijn eerste reactie , "' zijn toch eigenlijk super lieve honden "
Hij schoot in de lach, en vertelde een aantal verhalen over zijn lieve teefje..
Ik moest haar maar vergelijken met een hooligan.
Een lieve huisvader die de hele week netjes in het gareel liep,de vuilnisbakken buiten zetten, op zaterdag helpen met de boodschappen, om daarna de auto te wassen ...op straat voor de rijtjeswoning.

Tot.....op zondag tijdens de wedstrijd de stofjes gaan werken.
En hij gewoon blijft staan als er 40 man ME aan komen rennen, en hem neerslaan..
Hij zal opstaan, en weer naar de ME lopen, open en blood zonder enige angst..om weer te worden neergeslagen.
Hopelijk dat ze hem dan de 2de keer arresteren, want hij zou net zolang door blijven gaan tot de adrenaline op is.
Ik vond het wel een grappige vergelijking hoe hij dat zo zei.

Ik heb een collega die dat ook heeft  gehad..een hele leuke, spontane gozer die naast je kan staan in de supermarkt zonder dat jij ook maar 1 seconden het idee hebt dat hij dat in zich had.
Hij helpt dat oude vrouwtje met oversteken, neemt de boodschappen mee voor de buurtjes..
Een topgozert.
Maar trek alsjeblief geen ME pak aan o pzondag.want hij maakt je waarschijnlijk kap...euhm ...stuk.

Het gedrag zit erin...enkel wanneer komt het eruit.?

Ik denk dat elke hondeneigenaar verantwoordelijkheid moet nemen en zelf kan beslissen of zijn hond al dan niet los kan ( geld ook voor andere rassen trouwens) 

Verder kan je het gewoon niet maken met een Stafford om te experimenteren omdat bijtincidenten meer schade kan brengen dan dat een golden bv bijt. 

Maar indien je 99% zeker bent (100% zeker ben je nooit) dat je Stafford hondvriendelijk is naar zowel reuen als teven zie ik geen probleem

Tja, waarschijnlijk een soort van kooivechters.
Ik als simpele agressieontwijkende burger kan me niet voorstellen dat je je helemaal tot puin laat slaan.
Die mannen en vrouwen kunnen door de pijn heen, de overwinning blijven ruiken en zien.
En ja, als ik nu alle verhalen hier op HP een beetje lees is dat zo ongeveer de strekking denk ik.
Wanneer komt de klik , de verslavende klik dat vechten gewoon lekker is, leuk is, er totaal geen enkel angst om gewond te raken.
En dan kan er iemand per ongeluk een biertje over je Tshirt heen gooien in de kroeg, niets aan de hand, en je geeft nog een extra rondje.
Buiten kom je iemand tegen die je net verkeerd aankijkt, en je gaat helemaal los.

Nouja, dat is wat ik een beetje denk..(als niet kenner van deze rassen..)

Ik heb hier ook alles n beetje meegelezen en gevolgd
Het is inderdaad n vaak voorkomend topic!

Hier zelf 2 amerikaantjes in huis.
De reu nu 4,5 jaar en vanaf jongs af aan n " speciaal geval" zoals mensen die al langer het ras hebben me vertelde
Zoals de meeste die in deze rasgroep vallen een enorme pijngrens, maar vooral n enorm geduld en tolerantie.

Hij loopt altijd los, sinds zijn 1,5j als therapiehond werkzaam bij bejaarden en mensen met een beperking. Tevens wordt hij ook ingezet in puppy-klas bij zo wel angstige maar ook pups die hun grenzen nog echt nog af tasten.
Wat is zijn verleden...Tussen zijn 1j-1,5j is hij meerder keren aangevallen door andere reutjes met serieus wat da kosten als gevolge. En geen veralgemening want het ging hier om n lab, n herder en n DD.
Gelukkig heeft hij er niets aan over gehouden! Integendeel hij vertoond het gedrag zoals ik vind dat het hoort! Opdringerige honden en pups negeert hij volledig als ze té druk worden: hij draait eerst zijn hoofd weg en als het niet helpt gaat hij gewoon verder staan.
Kort weg n zalige hond die niet doet aan de officiële kenmerken van het ras waar ik wel steeds vanaf het begin rekening mee heb gehouden dat dit een "typische reu" zou worden.

Anderhalf jaar geleden kwam mijn vriend in mn leven met zn teefje van nu 1,8mnd
Wat een verschil. Lekker sociaal en verdraagzaam tot ze net n jaar was, dan n confrontatie met een super dominante teef van hetzelfde ras, op de rug gedraaid worden en vol overgave huilen en in mekaar kruipen en toch tot bloedens toe gebeten worden.
En sinds ze de leeftijd van een jaar gekregen heeft n zalige hond die kàn loslopen maar dit enkel mag indien we n overzicht hebben over aankomende honden of met reutjes die ze kent.

Zelf ben ik mn ventje gewend die écht uitzonderlijk sociaal en verdraagzaam is, maar wat n reality-check 

Ken je hond, je omgeving en neem gewoon géén risico! Bij de minste twijfel aangelijnd houden en gewoon genieten van de leuke knuffelmomenten samen met het gezin 

Ten eerste moet je je niet bezwaard voelen zo'n vraag te stellen. Ik denk dat je beter een vraag kan stellen dan achteraf moet constateren dat je iets had kunnen voorkomen door een vraag te stellen.

Ten tweede geloof ik zelf niet zo in "dit ras kan wel of niet los". Er zijn te veel verschillen tussen individuele honden om hiervoor een vuistregel op te stellen. Ik ben zelf iemand die altijd naar de eigenaar wijst. Jij kent je hond het beste en jij weet wat jou hond wel en niet kan. Jij bent verantwoordelijk voor het gedrag van jou hond en als jij oordeelt dat het kan, wie zijn al die anderen dan om te zeggen dat het onverantwoord is? Zeker als het gewoon goed gaat met andere honden.

Ik laat mijn Amstaff wel gewoon loslopen. Dat kan met haar, wel moet ik opletten met grotere honden die haar heel direct benaderen maar eigenlijk heb ik daar nauwelijks omkijken naar. Ik vermijd toch al de drukke locaties omdat ik zelf van m'n rust houdt. Ook op het strand, grote drukte,  loopt ze gewoon los en negeert ze de andere honden gewoon.

Maar dat is mijn hond. Een hond die ik al bijna 10 jaar ken en die ik kan lezen als een boek. Elke hond is anders. Mijn punt is dat je als eigenaar je verantwoordelijkheid moet nemen maar hoe je dat invult is helemaal aan jezelf. Wat ik lees in je eerste post klinkt mij prima in de oren en ik zie eigenlijk niet waarom je het anders zou doen.

In ieder geval respect dat je jou verantwoordelijkheid neemt

Ik heb onlangs een discussie met een hondeneigenaar in het bos gehad. Zelf heb ik twee chihuahuas, waarvan de een heel sociaal is, met elke hond kan. De ander is een ramp, een onzekere bange hond die altijd een grote bek heeft wat hemzelf in gevaar brengt.

Ik liep in het bos en plots zag ik een stafford, normaal lijn ik de jongste op tijd aan, zodat hij een andere hond niet triggert met zijn gedrag, maar goed ik draai me om en loop terug zodat hij met mij meekomt en niet op de andere afrent.

Dus hond aangelijnd en loop terug, de vrouw had haar hond ook vast gedaan maar vertelde me dat ze het normaliter niet deed, haar hond pakte alleen honden die hem uitdaagden of aanvallen. Dus ik zei, ja dan had hij mijn hond dus gegrepen en had hij zeker niet overleefd. Wat ze toen antwoorde maakte me gewoon boos, dan is het jammer voor de andere hond... Eigen schuld. Pffff ik hoop haar niet meer tegen te komen, ik wandel niet meer op dat pad, uit angst dat ik die vrouw weer tegenkom. Dus wilde dat meerdere mensen hun verantwoordelijkheid namen.

Over degene die hier antwoorde dat haar uitlaatstafford wel los mag, wat doe je als het wel mis gaat? En je hebt nog een aantal honden los lopen? Als ik dit zo lees, ben ik blij dat ze hier in het bos, de uitlaatservise gaan verbieden. Juist omdat ze vaak met meerdere honden aankomen en die gewoon los laten lopen.

@ Frank

Bedankt voor je reacties! Daar kan ik veel mee!!
Manlief en ik zijn degene die hem opvoeden. (ik sta iets hoger in rang haha) En dat is ook precies wat mij soms onzeker maakt. Nu is het de tijd om hem goed op te voeden, straks is het te laat voor had ik maar..
In mijn werk met autisten met een verstandelijke beperking en daarbij soms "moeilijk verstaanbaar gedrag" ben ik gewend om duidelijk, consequent en rustig te blijven. Maar die puberende staff is me soms te slim af. Grr..

Ik zou als ik jou was gewoon goed opletten op Gijs zijn gedrag (volgens mij doet je dat ook), zodra zijn gedrag tegenover andere honden gaat veranderen zou ik hem niet meer loslaten. Het hoeft niet zo te zijn dat dit gaat gebeuren maar het kán wel. Gijs is immers nog jong en bij mijn stafford reu begonnen de problemen met andere honden pas na zijn 2e levensjaar. Ik geloofde ook nooit dat "mijn lieve Hunter" een andere hond wat aan kon doen, hij speelde er immers zo leuk mee en vermeed conflicten (denk aan honden die uitdagend blaffen etc.). Nu heeft ie fysiek een andere hond nog niks aan gedaan maar het begon met intimiderend gedrag naar kleine honden (blaffen/uitdagen/grommen), toen waren de onzekere honden aan de beurt en nu laat ik hem dus niet meer los omdat ik gewoon niet op mijn geweten wil hebben dat hij een andere hond verwond of erger. Omdat ik niet wil dat zijn gedrag verergert ben ik hem aan de lijn aan het trainen om andere honden te negeren. Ik was van tevoren op de hoogte dat dit kon gebeuren maar ik geloofde niet in "die knop" die om kan gaan als ze ouder worden.

Ik ben wel van mening dat het ook ligt aan de honden die je tegenkomt, lang niet iedere hond kan met jou hond, sommige honden hebben een andere houding of manier van communiceren (denk aan husky's). Maar goed de verantwoordelijkheid ligt bij jou en het zou fijn zijn dat niet alleen mensen met staffords maar ook met andere rassen wat verantwoordelijker met hun hond om gingen.

@ N & Dogs
Zeer zeker mee eens, met name die laatste alinea. Zeker bij mensen met kleinere honden gaat dat nogal eens mis.

@ Martine & Gijs
Het kan natuurlijk wel dat Gijs straks andere honden niet meer verdraagt. Hoe goed je hem ook opvoed en socialiseert, dat kan gewoon gebeuren. Daarom is het zaak juist wel te investeren in die puberteit. Veel positieve ervaringen op laten doen en nu een heel stevig fundament leggen over wat acceptabel gedrag is en wat niet. Dan kan je jezelf later in ieder geval niet verwijten dat je er niet je stinkende best voor hebt gedaan.

En verder gezond verstand en verantwoordelijkheid. Als ik twijfel gaat Misia gewoon aan de riem, hoe goed ik haar ook ken en vertrouw. Ik heb niets te winnen of te bewijzen door Misia los te laten lopen in situaties die mij niet aan staan.

Hier heb ik 2 totaal verschillende honden in huis zitten.
Mijn amstaff reu kan/kon wel met sommige teefjes overweg maar dan moet mijn pit x amstaff teef er niet bij zijn want dan kan ie ineens met niks. Eerder liet ik hem wel is spelen met teven (1 per keer) van vriendinnen van mij maar sinds de komst van mn teef laat ik hem eigenlijk niet meer spelen met andere teven omdat hij soms aan de lijn al bewijst wat voor rotzak die kan zijn.

Mijn jongste kregen we met 15 weken. Iedereen dacht ah lief een pupje laat haar maar even aan de mijne snuffelen en mevrouw hing desbetreffende hond al gelijk in de wangen. Die mag met helemaal niks spelen. Sterker nog, mijn reu en teef mogen ook niet buiten op een omheind veld samen spelen spelen omdat mijn teef zo fel is dat mijn reu met de dutten in zijn lijf naar huis gaat.

Blijf goed op de signalen van je hond letten! Want ze houden je voor gek waar je bij staat. Mijn teef doet alsof ze heel lief voor de andere hond gaat doen en dan zo ineens hap in de wangen van die hond.

Ik heb niet alles gelezen, maar verbaas me over sommige reacties.

Onlangs heb ik pb contact gehad met Mick en Jeroen. Ik wilde namelijk voor mijn eigen info meer van deze rassen weten. Waar kan je dat nu beter horen dan van een serieuze eigenaar en een serieuze fokker? Ik wilde dus niet van roddels en vooroordelen uit gaan.

Vanuit de kennis die ik nu heb zou ik je ook adviseren om je hond zo min mogelijk in contact met andere honden te laten komen en op je hoede te zijn. Als je een alle mans vriendje had willen hebben, heb je echt het verkeerde ras uitgekozen.

Deze rassen zullen voor mij nooit wat zijn. Puur omdat ik graag onder de mensen met honden ben.