Jasira, enkele dagen verwijderd van de dood.. (dierenleed)

Klinkt super dat ze 2 kg is aangekomen (ondanks die giardia) aankomen moet sowieso geloof ik heel langzaam, omdat ze lange tijd onder slechte omstandigheden heeft moeten overleven. Geloof dat ze dan ook in verhouding heel kleine beetjes heel vaak krijgen ook omdat de maag niks meer gewend is en zo. Maar super het lijkt erop dat ze er goed doorkomt. Nu hopen dat als die 4 kg erbij is het ook goed gaat met het verwijderen van het gezwel aan haar poot.

We blijven volgen, en oh ja hele gave mand heeft ze daar.

Ik volg deze schoonheid ook even mee

En ook weer een mooie nieuwe jas

Ze ziet er beter uit, ze lijkt ook niet meer zo wankel te staan. En ze geniet van die hand tegen haar koppie

Ik kan al weken geen Youtube filmpjes kijken via Chrome, maar bedacht me net dat ik ook IE nog heb. 
Heb het filmpje dus gekeken. Heb zo ontzettend moeten huilen, die moeizame stapjes met dat tere, broze lijfje

Ik wordt altijd zo verdrietig van dit soort dingen! Hoe kunnen mensen dit een diertje aan doen...ik hoop dat het filmpje van die lobbes ( duitse dog ) ook bij de eigenaren langs is geweest...lang leven social media...en dat die mensen zich heel erg hard schamen! Weet iemand hoe het met die hond is?

Het liefst stap ik in de auto om dat beest(je) op te halen en hier te installeren...

Hallo allemaal,

Ben niet erg actief op hondenpage, maar wel elke dag aanwezig en lees ontzettend veel, leuke maar ook minder leuke verhalen.

Zo ook het verhaal van Jasira, ze heeft mn hart gestolen. Maar wat een vreslelijk leed is haar aangedaan, dat iemand een levend wezen dit aan kan doen, Afgrijzelijk !!

Soms heb je in je leven iets wat je ziet waar je gelijk aan verknocht bent. Zo is dit ook gegaan bij onze 1e hond Sam. en een paar jaar later bij onze Podenco kruising Tess. Las hun verhaal, zag de foto's en mn hart was om. Deze honden wilde ik een warm en liefdevol huis geven Inmiddels hebben beide 4 voeters dat hier een liefdevolle, warme mand. Genieten elke dag weer!

Nu dan Jasira, sinds ik het verhaal van Pauline gelezen heb, de foto's gezien heb, zit Jasira in mn systeem en krijg haar er niet meer uit, ze heeft mn hart gestolen. Soms kun je niet altijd de woorden vinden om je uit te drukken.....
Maar weet wel dat ik Jasira hier in Nederland dolgraag een liefdevolle, warme mand wil geven, als ze in staat is de reis te maken,lichamelijk weer aangesterkt is.
Inmiddels heb ik een mail gestuurd naar de opvangster waar Jasira op dit moment verblijft.(Pauline bedankt !)
Normaal schrijf ik niet zoveel hier maar vond dit wel leuk jullie te vertellen.

lieve groetjes, Caroline

Wat een heerlijk bericht na zo'n triest verhaal.
Ik hoop echt dat Jasira een leuke match voor je blijkt te zijn.
Ocherm arme ding.
Dit verhaal heeft hopenlijk een goed einde maar toch bekruipt me het  gevoel dat sommige mensen te ver kunnen gaan in hun reddingswerkzaamheden .
Ik denk met name aan het verhaal van het hondje die zijn halve bovenkaak was kwijt geraakt na een ongeluk (of zoiets), het hondje heeft het wel gered maar wat voor een leven heeft zo'n diertje dan nog.
Maar goed dat is weer een ander verhaal en hoort niet in dit topic thuis.
Mijn duimen gaan draaien voor een happy ending voor Jasira.

Wat leuk Caroline!

Als je haar gaat adopteren zit daar wel 1 voorwaarde aan vast hè: veel foto's hier plaatsen

Wat ontzettend mooi Caroline..., alle duimen draaiden hier al voor een goede afloop voor   Jasira, maar nu duimen we nog harder dat haar verhaal echt eindigt in een gouden mandje..., helemaal top 

lieve allemaal,

Dank jullie wel voor de lieve/leuke reakties

Heb inmiddels contact gehad met de verzorgers van Jasira;
Er hebben een hoop mensen gereageerd om haar een te adopteren.
Allereerst moet ze aansterken/aankomen eer ze onder narcose kan. Dan volgt een endoscopie, de tumor op haar been, haar algehele toestand. ze willen eerst zeker weten dat er niets ernstigs aan de hand is dan komt adoptie pas ter sprake. Dit kan nog best een paar maandjes duren.

Maar we hebben geduld,,,,,,,, en ik ga duimen en hopen dat het helemaal goed gaat komen met deze mooie meid. En dat ze dan deze kant op mag/kan komen..
Zodra er meer nieuws is laat ik jullie het weten

lieve groetjes, Caroline

Ik denk in dat inderdaad dat ze velen zo geraakt heeft, ik hoop dat ze bij jullie mag komen ook gezien jullie al ervaring hebben met honden met honden uit het buitenland. Ik ga mee duimen voor je.

Weer een update van Jasira, nu drie weken bij haar redders! Voor iemand die haar voor het eerst ziet nog steeds graatmager, maar als je dit topic hebt gevolgd; wauw, wat is ze al veel opgeknapt! En wat een schatje lijkt ze me..

Wauw..., zie d'r dapper stappen dan  ..., het gaat er steeds meer uitzien alsof het als nog allemaal goed gaat komen voor deze bikkel 

Aaaah, kijk die staart ongecontroleerd heen en weer zwaaien

Ze is inderdaad nog steeds dun, maar toch zijn die ribben wat minder zichtbaar. Heupen zijn nog wel een beetje eng.
Fijn om haar zo blij te zien, nog steeds vertrouwen in de mens dus. Verbazend eigenlijk, als je ziet hoe ze er aan toe was door mensen.

Knap meisje is het, het komt vast goed met haar, daar heb ik wel vertrouwen in

Ik vind in 't filmpje bij 1:06 minuten zo gaaf. Hoe ze op die man afloopt, snoetje onder zo'n arm, hoppa, aaien graag!

Ow wat gaaf!!!!

Mijn man ook weer gesproken over haar, en ook over de berichten van Caroline. Zijn nuchtere antwoord:
Zij heeft kennelijk wel de hele dag de tijd en alle ruimte voor die honden. Tuurlijk, het is een mooie hond om te zien en ze verdient het ook, maar ik denk niet dat wij daar de mensen voor zijn om haar dat te bieden wat ze nodig heeft. Rover kan de sporadische weken per jaar de hele dag alleen zijn als ik op oefening ben en jij werken, maar zo'n beestje red dat niet.
Al zou dat beestje het wel kunnen, die Caroline heeft veel meer te bieden voor haar dan dat wij dat hebben.
Zucht... knak, auw.... Maar hij heeft wel gelijk.

Hoe erg ik ook zo'n beestje een 2e kans op een permanent gouden mandje wil geven, mijn man heeft wel gelijk. Ik ben en blijf een "Army Wife" die zelf ook in de beveiliging werkt.

Sinds de fiasco à la Mackenzie durf ik Rover niet nog zo'n drama aan te doen, tuurlijk hoeven ze niet allemaal zo te zijn, maar durf het bijna niet meer aan. En qua werk en al, mijn man heeft wel ergens gelijk. Bijna zijn hele peleton is wél naar Mali, maar wat als hij ook heen moet? Die maanden Afghanistan waren er maar bijna 5, maar echt killing... Dat was nog voor Rover.

Oftewel, mocht er ooit nog een 2e hond bijkomen is het niet aan ons om te kiezen, maar Rover. Als hij een match heeft, dienen wij ons hierin te schikken en niet andersom.
So it is and will be...

Toch blijf ik door merg en been gaan als ik die botten zo zie. Maar Ze loopt in elk geval al wat stabieler.

Soms hebben mannen ook wel gelijk José (héél soms he ) en dan is het ook wel fijn dat zij er wat nuchterder tegenaan kijken.

Zelf zou ik het ook wel willen, maar als ik dan even terugdenk aan de moeilijke periodes met Mellow, haar angsten, dan zou ik ook heel bang zijn om wéér zo'n hond te treffen. En natuurlijk gaan die elkaars probleempjes versterken.
En voor je het weet moet ik een carrière als kluizenaar beginnen...

Ik weet zeker dat er heel veel gouden mandjes op Jasira wachten, nu nog de vraag welke het gaat worden.

Super!! Respect, respect en nog eens respect voor de mensen die dat werk verrichten!!

Het is even stil geweest rondom Jasira, maar hier weer een update van d'r! Jasira is weer 1,8 kg aangekomen in de afgelopen twee weken! Wat is ze al opgeknapt, hé!

Wat een verschil al!
De ribbetjes zijn al minder te zien.

Gaat de goede kant op

Gaat inderdaad de goede kant op!!

Ze ziet er weer een beetje beter uit, fijn
Ik blijf het een prachtig beest vinden om te zien en ze wordt alleen maar mooier

Zouden die dikke dopjes eigenlijk nog wat wegtrekken?

Dopjes?

Ik zit net even goed naar de foto te kijken en zie dat ze nu 18.2 kilo weegt..., toen ik Aysa kreeg, woog ze ruim 16 kilo (maar was pas een maand of 8) en was 'magertjes'..., nu, een jaar later weegt ze bijna 22 kilo en is mooi op gewicht, geen heupbotten meer te zien..., conclusie..., Jasira gaat een flinke dame worden als ze straks weer op gewicht is.

Ik schat Podenco's altijd kleiner in als Galgo's..., maar deze mooie taart gaat mijn Galga ruim voorbij over een paar maandjes