Net 20 min doodangsten uitgestaan...

Omg.....Ik was net aan de wandel met Maylo onze vaste route. Ik laat hem los en meneer loopt lekker mee, als ik fluit stopt hij meteen om op me te wachten.

we waren bijna bij de laatste draai en hij loopt een bergje op, want je kan namelijk naar boven lopen om bij een ander pad te komen die dan uitkomt bij huizen.

Dus ik zag in mijn ooghoek dat hij op dat bergje stond, dus ik riep 'Maylo nee, hier komen'. Normaal komt hij meteen, maar dit keer loopt hij gewoon zonder te snuffelen naar boven. Ik dus ook naar boven met de gedachten 'wat gaat hij doen'. Ik boven was hij weg....ik denk welke kant is hij opgelopen???

Ik roepen en dan komt hij meestal wel de hoek om kijken...maar niks. Geen Maylo, al mijn alarmbellen begonnen in me te rinkelen. WAAR IS HIJ?! Ik roepen MAYLO MAYLO!!!! KOM HIER!!

Ik ben toen begonnen met rennen, eerst de kant om waar we naar toe zouden gaan...niks....ik toen naar de andere kant...niks. Ik zag toen in de verte wel iets wits...dus ik die kant op. Ik blijven roepen en helemaal in paniek.......MAYLO KOM HIER!! MAYLO!!!

Ik eenmaal aangekomen niks meer...ik denk ooooo god als hij maar niet naar de grote weg is gelopen.....Ik daar naar toe...niks...

Ik denk misschien is hij naar huis gelopen? Ik die kant op gerend en blijven roepen. Inmiddels waren er een paar mensen die ik goed ken naar buiten gekomen om te vragen wat er was. Ik in volle paniek en tot huilens toe 'MAYLO IS WEG!!!'. Zij meteen mee gerend en geroepen...ik ben als eerst naar de poort gerend...geen Maylo....

Ik toen het pad op naar de voordeur en net toen ik het pad opliep zag ik hem bij de voordeur staan. MAYLO!!!! KOM HIER LIEVERD!!!

Maylo heeft volgens mij nog nooit zo hard gerend.....Hij vloog zowat in mijn armen....ik zat helemaal te shaken en de mensen die waren mee gerend stonden echt helemaal te juichen. Ik hun bedankt, Maylo gelijk aan de lijn en naar binnen....

Hij is zelf ook flink geschrokken net als ik, want ik had echt het idee...hij ligt dadelijk onder een auto....of hij is de wijk uit gelopen en god waar hij nu is.

Meneer komt de komende tijd niet volledig los....ik weet niet waarom hij zomaar naar huis is gelopen, dit is nog nooit gebeurd. Als ik streng 'Nee' zeg of 'Kom hier' komt hij altijd...maar nu leek hij wel op de automatische piloot te zitten...

Gelukkig is mijn dierbaarste bezit veilig..en ik...ik ben helemaal rood aangelopen als een tomaat omdat ik 20 min rond heb gerend door de wijk.

Dat is schrikken he!
Ik denk dat hij iets hoorde, zag of rook en daar even achteraan gegaan is. Daarna was jij hem kwijt en hij jou, en is hij waarschijnlijk naar huis gelopen. 
Gelukkig is het goed afgelopen

Inderdaad, dat is schrikken! Gelukkig met een goede afloop... Ik zou ook niet weten waarom hij zo ineens wegliep? Hopelijk gebeurt het niet meer!

Ik hoop trouwens dat je nu niet door 1 voorval meteen het vertrouwen in je hond kwijt bent.

Owww..., wat een stress...., maar met gelukkig een goede afloop 
Ik denk dat Maylo nog wat pepernoten in zijn oren had zitten en eventjes niet zo goed kon luisteren.

Gewoon flink blijven oefenen hoor..., hoe erg je ook geschrokken bent..., maar als hij normaal goed luistert, zou ik er gewoon op vertrouwen dat hij dat de volgende keer weer doet.

Mochten er nog kruimels van de pepernoten achter zijn gebleven, kan je altijd nog besluiten hem een tijdje aan de lijn te houden, of aan een lange lijn te oefenen..., maar 1 keer een 'missertje' wil nog niet zeggen dat het nu elke keer fout gaat.

Maar nu eerst maar even lekker samen bijkomen van de schrik '

oei wat een schrik, gelukkig is Maylo veilig terecht.

Ik had het een paar maanden geleden met Lola, ik heb haar nu vier jaar en na de eerste wentijd loopt ze altijd los waar het kan. Ze is een herderachtige en blijft ook zelf graag in de buurt en is ook nooit verweg van me.
Maar die bewuste dag liepen mijn vriend en ik te praten, ik had net nog omgekeken naar Lola en ze liep achter ons. Even later kijk ik nog eens en is ze weg.
Eerst natuurlijk roepen en fluiten en rondkijken, de plek waar ik haar voor het laatst zag lag nog in het blikveld. Maar niets te zien. Na zo'n tien minuten is mijn vriend dan gaan zoeken en ik bleef wachten waar ik was in de hoop dat ze daarheen zou gaan. Mijn vriend heeft haar uiteindelijk gevonden op de richting terug naar huis bij de uitgang van het park. Het is tot de dag van vandaag onbegrijpelijk waarom ze ineens teruggelopen is.
Ze gaat wel normaal weer los waar het kan, maar ik pas toch wel nog beter op en laat haar niet meer uit mijn gezichtsveld want die paniek wil ik niet meer meemaken.

Pfff schrikken zeg! Gelukkig met een goede afloop!

Oei.....gelukkig is die weer thuis.

Het is niet de ideale manier wat er nu gebeurd is, maar jë hond heeft nu wel geleerd om niet zomaar weg te lopen.
En ook nog zeer zelfredzaam omdat die toch weer veilig bij jë voordeur weer stond.

Als hij zo geschrokken is zou ik juist nu veel losloop/hier oefeningen doen. Superlekkers mee....

Dat is inderdaad schrikken. En honden kunnen zo hard rennen, ze zijn binnen de kortste keren echt ver weg.

Ik wou wel als tip geven om een tijdje te blijven staan en met lange tonen te roepen: Maaaaaaaaaaaaaaayloooooooo. En dat dan twee keer achter elkaar. Als een hond je kwijt is, en ze horen hun naam, dan blijven ze staan. Bij de tweede keer roepen bepalen ze uit welke richting het geluid komt en kunnen ze je beter vinden.

Als je dan gaat lopen, blijf dan zo roepen, twee keer achter elkaar. Dan kunnen ze ook ongeveer horen welke kant je op gaat en je eventueel volgen.

Niet ideaal, je raakt ze liever helemáál niet kwijt. Maar als Dobby na een zwem/jaag avontuur weer eens uit zicht is, dan blijf ik staan waar ik hem het laatst zag en loop dan langzaam in de richting waar hij in verdween.

Jeetje wat zal dat schrikken zijn geweest! Ik kan me de angst zo goed voorstellen. Twinko is namelijk donderdag het park uit gejaagd door 4 honden! Ze dreven 'm op met z'n vieren. Ik zag hem al snel niet meer maar wist dat hij richting een busbaan en drukke weg gejaagd werd! Ik heb nog nooit van m'n leven zó hard gerend!! 
Toen ik hem na een eind rennen weer in 't vizier had (op de stoep naast de busbaan, richting een kruispunt) zag ik dat 3 van de 4 honden al waren afgehaakt en toen ik keihard riep 'Twinko! Blijf!!' stond hij stil en staakte hond nr 4 ook de jacht. 
Ik heb Twinko toen aan kunnen lijnen en ben daarna maar even op de stoep gaan zitten. Man man ik was kapot! Buiten adem, shaken, willen huilen..
Je voelt je zo machteloos, echt verschrikkelijk. Gelukkig is het in jou geval ook goed afgelopen. Zulke dingen gebeuren helaas maar het houdt je scherp en maakt je er weer even van bewust dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten.

o bah Hilde dat is ook een nachtmerrie, heb het met mijn vorige hond meegemaakt die door een groepje Weimaraners opgejaagd werd en in volle paniek ervan door ging. Ze was toen nog heel jong een pup nog, ik kon ook wel huilen toen ik haar in het begin niet terugvond.

En toch... Zulke dingen kunnen altijd gebeuren.

Bij mij belde op een avond een jongetje aan : "Je hond zat buiten aan de poort, ik heb de poort opengedaan en haar binnengelaten"

Ik dacht "Oei... Dat zal een vreemde hond zijn, want Kylie is in het bos op wandel met m'n vriend "...

Niet dus... Het was Kylie!  Vriend had gsm niet mee, dus ik mocht hem gaan zoeken

Ook hier gelukkig goed afgelopen net als bij jou.  Maar dat hoop je niet nog eens mee te maken

dat is echt verschrikkelijk..gelukkig is alles weer goed gekomen.ik had het met jazzy en een loopse hond in het park.de loopse hond liep los.en normaal gesproken komt jazz als ik zeg,jazz kom.maar nu liep meneer dus achter de teef aan.dus ik en poppy lopen verder en toen keek ik om en geen jazzy.potjandorrie.ik dat hele park afgelopen en roepen jazzy jazzy geen jazzy.toen kreeg ik het wel banauwd.dus ik weer dat hele park doorgerend dit maal maar geen spoor van jazzy.dus ik dacht nou dan loop ik het park uit in de hoop dat ik hem dan zou vinden.ondertussen liepen de zenuwen hoog op en werd ik echt boos op die vrouw die die loopse teef gewoon los liet lopen.maar goed onderhand nog geen jazzy.en opeens hoor ik een vrouw roepen ,jazzy loopt in de straat.dus ik pop opgepakt en wij rennen.en daar liep meneer bijna bij ons huis.ik denk dat iemand hem weggejaagt heeft en omdat hij ons niet maar kon vinden dat hij uit paniek die kant op gelopen was.ondertussen liepen de tranen over mij wangen.ohh wat was ik blij dat ik hem en wat was jazz blij dat hij ons zag.pfffff

Ik denk nu ook waarom hij zomaar de andere kant is opgelopen. Er staan weer schapen met een hek erom heen waar spanning op staat. Blijkbaar is hij gister morgen met zijn kont er tegen aan gaan staan toen hij zat te poepen

Hij wilde er dus niet meer langs, bang dat hij weer een optater kreeg.

Dat is schrikken, gelukkig is ie er weer!

Dat is wel schrikken,gelukkig is alles goed verlopen,ik hoop dat het niet meer zal gebeuren.

oei, wat een grote schrik meis.

helemaal in paniek , en ja het is ook niet wat dat je Maylo even kwijt was, gelukkig weer samen verenigd.

ja en waarom is dat he, niet komen ? zijn neusje achterna gerend ? even weer oefenen aan de lange lijn ? voor jezelf een grote geruststelling.

en je tranen ? begrijpelijk. en wat ik van jou zo leuk vind. ? KOM HIER LIEVERD