Hercule we gaan je missen

Heel veel sterkte!!!

Veel sterkte Tamara, het was echt een prachthondje de foto zegt echt hoe je hem beschrijft.... Troost kunnen we je niet geven maar wel een hart onder de riem steken.

Heel veel sterkte Tamara.

Kippenvel.........
Ik schrik me rot! Wat erg Tamara
Had je andere topic deels gelezen, maar zo snel, zo jong..

Héél erg veel sterkte wens ik jou je man en de kids..

Bah dat het zo is afgelopen :(
Zo ontzettend jong nog :(
Heel heel heel heel heel veel sterkte!

Lees dit weer met tranen in de ogen...heb hier geen woorden voor. Het enige wat ik kan doen is zeggen dat je een fantastisch baasje was, je hebt alles gedaan wat je kon doen! Heel erg veel sterkte!!!

Ik zit hier met tranen in de ogen jullie tekstjes te lezen...

Deze namiddag ga ik naar de fokster om haar gerief terug te brengen, ik moet eens weg, de muren komen op me af.
Het zal met een lach en een traan zijn, de pups ginder van de moeder van Kallista en de moeder van Hercule zien...
De fokster slaapt hier ook niet van, we zijn er allemaal ondersteboven van.

Hercule was geen pieper, jankte niet, blaffen? ik geloof dat ik hem 1 keer heb horen blaffen.
Toen hij maandagnacht piepte en huilde en probeerde te blaffen, wist ik dat hij heel erg veel pijn had, hoe hij me aankeek, zo triest ik vergeet die blik nooit
Een troost dat hij nu geen pijn meer hoeft te lijden, maar het maakt het gemis, verdriet niet minder...

Jeetje zeg.. Stil van..
Heel veel sterkte!!

Verschrikkelijk om zo jong je lieverd al te moeten missen. En wat een vragen zullen er door je hoofd gaan. Je hebt alles gedaan wat je kon doen en toch liep het verkeerd af.
En dat alles door een steentje....
Fijn dat het contact met de fokker  goed is dan kun je er ook goed samen over praten.

Nogmaals sterkte!!

kan je alleen maar heel veel sterkte wensen

Tamara... ik heb er ook geen woorden voor, vele honden slikken steentjes in, daar wordt dan van gezegd, leer het af. maar het gebeurt zomaar, ook hier heeft Bamse stenen opgeslikt toen ze klein was, ze braakte ze uit of ze kwamen er uit.

ken ook een newfy die een maagfoto heeft laten maken, zagen ze een steen zitten. hebben daar niets aan gedaan, de hond heeft er ook geen last van gehad.

Tamara waarom heeft het jouw Hercule getroffen zo nutteloos, waarom. Je was er snel bij, je hebt goed gezien dat er wat aan de hand was. maar het mocht niet meer baten, ongeloof alom.

zo verdrietig , niet te bevatten, zo snel gegaan, zo,n gemis, en hoe te verwerken. Tamara een herinnering is geboren van Hercule, Hercule zal altijd een mooi plekje bij je behouden.

Tamara, zoveel sterkte.

Heel het topic gemist, wat een verschrikkelijke keuze.. Vooral de leeftijd. Nog zo kort bij jullie, maar dat maakt niet uit voor de pootafdruk die hij in jullie hart heeft achter gelaten. Voor altijd in jullie hart, wat kan een hond zich nog meer wensen? Hij heeft 10 prachtige maanden gehad, ondanks alle ups en downs. Jullie hebben het super met hem gedaan, hem overal in gesteund en nooit in de steek gelaten. Jullie hebben voor hem gevochten tot het (bittere) eind. Dat siert jullie.

Heel veel sterkte met dit zware verlies.

Tamara, ik wil jullie ontzettend veel sterkte wensen met het verlies van de moedige Hercule..
Niet veel online geweest, vreselijk dit hele verhaal te lezen...

Heel veel sterkte, Hercule zal over jullie waken en ook nooit vergeten worden...

Knuffels..

Oh Tamara, wat erg! Ik wil jullie héél veel sterkte wensen... Heel veel knuffels!

Wat verschrikkelijk zeg.. Heel veel sterkte voor jullie

Verschrikkelijk en zo jong nog..

 Heel veel sterkte!!!!

Dank allemaal voor het medeleven, dat betekent veel voor ons!
Dit is de steen die werd gevonden in Hercule zijn darm.





Ja Willemijn ik heb dat ook al gelezen dat er meer honden zijn die stenen doorslikken.

Ik vraag me nog altijd af of die steen niet al een tijdje in zijn maag zat...die kei is zo mooi glad!

Mijn man zegt ook dat wij hier zo geen stenen hebben (stenen vinden ze natuurlijk overal)

Zou dit de oorzaak geweest zijn dat Hercule vlak voor zijn heupoperatie weiniger at dan anders, wat magerder was, maar ik kreeg hem niet dikker...

Hij had dan waarschijnlijk het gevoel dat er al iets in zijn maag zat, ik weet het niet hoor, het is zoeken naar antwoorden, die we nooit gaan weten.

De dierenarts zegt dat het wel zou kunnen.

Er werden toen heupfoto's genomen, maar daar stond zijn maag niet op.

Tjee wat een grote steen voor zo'n klein hondje.
Zo ontzettend sneu dat het zo gelopen is.

Heel veel sterkte Tamara.

Oh wat verschrikkelijk zeg! Woorden schieten tekort . Heel erg veel sterkte!

het kan zeker Tamara, een hond die niet veel eet voert niets af. en vele operaties, de medicatie die een hond krijgt , de eetlust verdwijnt, dus geen aandrang om alles naar buiten te werken, kan goed zijn dat het een oorzaak is.

ga geen oorzaak zoeken, het waarom zal je geen antwoord op krijgen, en dat een hond niet wil eten, is al moeilijk genoeg natuurlijk, net na een operatie.
dat de steen naar binnen geglipt is, kan niemand wat aan doen, Hercule heeft pech gehad.

bij heupfotoos wordt nimmer de maag erop gezet, dat is niet standdaard. de hond waar dat aangetoond was had iets anders en daar zagen ze de steen zitten, die is op natuurlijke weg afgevoerd, zou dus heel goed kunnen dat Hercules te weinig afgevoerd heeft wat voeding betreft, maar Tamara daar kan niemand wat aan doen. niemand.

Ik vind dit zo erg voor jullie ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen.

Oh wat erg....

Sterkte....

Had je eerste topic nog niet eens gelezen dus ik ben er compleet door geschokt. Je kleine man...

Woorden schieten tekort Tamara. Heel erg veel sterkte voor jou en je familie en een dikke knuffel van Faya en mij.

Ik schrik ervan! Had je topic over de steen gemist. Heel veel sterkte met het verlies van Hercule. Rust zacht, klein mannetje.

verschrikkelijk !
veel sterkte !

Ik heb het vorige topic over Hercule stilletjes gevolgd. Had op een gelukkigere uitkomst gehoopt. Ik ben toch wel geschrokken van dit nieuws.

Heel veel sterkte toegewenst. Lijkt me echt heel moeilijk.

Bedankt allemaal!
We wisten echt niet waar hij zo'n steen vandaan had, maar deze namiddag heeft mijn man het ontdekt. Langs achteren op de parking, helemaal in een hoekje liggen er wat van deze steentjes.
Hercule en Kallista waren maandag mee op de parking langs achteren omdat mijn man een nieuwe paardenstal aan het plaatsen is.
Het is gissen naar het hoe en waarom , ook al weet ik dat het niet veel zin heeft...toch pieker ik erover.
Deze namiddag bij de fokster geweest, een goed gesprek gehad. We begrijpen elkaar door en door en we hebben beiden al véél meegemaakt met onze dieren.
We hebben dezelfde dierenarts.
De dierenarts(andere) die Hercule opereerde aan zijn heup kent zij ook al héél erg lang, Ze zei dat hij Hercule niet zou geopereerd hebben, omdat de kans dat hij het zou halen en herstellen  héél klein was en om zo de kosten te sparen. Deze dierenarts is héél erg nuchter in zo'n zaken, doet zijn job uitstekend, maar is minder menselijk (raar woord, maar kom op geen ander woord).
Ah ik weet niet eens wat dit alles ons zal kosten en eerlijk, dat vind ik niet belangrijk, het belangrijkste was Hercule.
Ik ken onze dierenarts ook al lang en heb hem al héél veel nodig gehad. Hij gaat altijd tot het uiterste en zal een dier niet zo vlug opgeven, maar ook niet onnodig laten lijden. Geert is een dierenarts naar mijn hart.
Ik heb hem gesproken deze namiddag en vertelde hem dit. Ja zei hij het is waar, Hercule zijn toestand was niet goed, maar we hadden niet veel keuze. Of niets doen en hem laten sterven of hem opereren (wat een risico is) en alles proberen.
Hij is de hele tijd ook eerlijk geweest tegen ons dat zijn darmen erg aangetast waren en dat dit moeilijk zou worden.
Ik ben blij dat we alles gedaan hebben wat we konden. Ik verwijt de dierenarts ook niets, Integendeel, we hebben Hercule mogen meenemen naar huis aan het infuus, s'nachts hem nog eens uit zijn bed gebeld...
Ik weet ook wel wanneer het genoeg is, dat besefte ik gisterenmorgen maar al te goed.
We hebben gewoon ongelofelijk veel pech gehad!

Voor de kinderen is het ook moeilijk. De kinderen waren erbij toen Hercule ingeslapen is.
Dat was het eerste moment dat ik Stef zag huilen, hij had het er de dag ervoor ook moeilijk mee maar toonde dit niet.
Deze namiddag zei hij "mama het is zo jammer van Hercuultje". Stef had zo uitgekeken naar de komst van Hercule, hij was zo blij met zijn teckelvriendje, zo leuk om ze samen bezig te zien...
Ik vertelde dat we vrijdag afscheid gaan nemen van Hercule en dat hij dan gecremeerd zal worden. Van Yordi kon hij dat moeilijk begrijpen, nu is hij ouder en begrijpt het beter.
Hij vroeg  daarjuist of ik een foto had van Hercule om boven zijn bed te hangen...
Hij wil ook nog andere foto's van Hercule om iets te maken, de kinderen verwerken dit op hun manier en dat is goed.

Deze namiddag was ook met een lach en een traan.
De moeder van Hercule zien, gesprek met de fokster, herinneringen aan Hercule ophalen...
en daarna sta je dan met een bracco pup in je handen en vergeet je even alle ellende en verdriet. Vreugde en verdriet liggen zo dicht bij elkaar.
Geboorte en dood.

Ik ben nog niet door mijn berg was! Om het kwartier-halfuur verschoonde ik de bench van Hercule, toen hij thuis aan het infuus lag. Hij plaste veel doordat hij aan het infuus lag en had veel afscheiding.
Ik was deze middag een dekentje van hem aan het opplooien. O ik zie hem nog liggen in zijn bench, op zijn rug helemaal onder een dekentje...hij kroop in zijn bench altijd onder een dekentje en hoe hij zichzelf toedekte was soms zo grappig om te zien, zo'n momenten toveren dan een glimlach op mijn gezicht, maar direct daarna komen dan ook weer de tranen.
Vrijdag zal ook een héél emotionele dag worden, het afscheid, de laatste keer Hercule zien, de crematie, het kiezen van de urne...
Het is het laatste wat we voor hem konden doen, een waardig en mooi afscheid geven.

Tsjonge, wat een verhaal.....
Zo'n jong kereltje nog... Wat een verdriet.... Jullie hebben zo je best gedaan....

Heel veel sterkte....

Ik heb je vorige topic van het begin tot het eind gevolgt en toch schieten woorden tekort en rollen de tranen over mijn wangen. Wat is het leven oneerlijk..

Je schrijft dat Hercule een geweldige hond was. Dat geloof ik maar al te graag. De beste honden en mensen gaan het vroegste weg.. Blijkbaar hebben ze hun levenslessen al gehad en mogen ze verder op een hele fijne plek.

Sterkte.