Bezoekje van Cosmic's gastgezin

De mensen die mijn andere topics hebben gelezen, weten dat ik toen Cosmic net bij mij kwam nogal wat probleempjes met haar had, en dan vooral m.b.t. zindelijkheid. We zijn inmiddels drie maanden verder en Cosmic is nu zindelijk. Wel is ze nog een work-in-progress, want luisteren en zo gaat haar nog niet zo goed af  Een tijdje terug belde haar gastgezin (die haar graag terug zou verwelkomen in hun huis) op met de vraag of ze half april eens naar Cosmic mochten komen kijken. Ik voelde me hier niet zo goed bij (Cosmic was nog maar zo kort bij me!) maar had toch ja gezegd. Vervolgens heb ik niets meer van ze gehoord.

Tot vanmiddag. Vanmiddag kreeg ik ineens een telefoontje dat haar oude vrouwtje in de buurt was en of ze even langs mocht komen. Gezien ze aan de westkust woont (en ik in Tilburg) was dit natuurlijk een buitenkansje, we zijn normaal nooit zo dicht bij elkaar. Dus ondanks de knoop in mijn maag toch maar ja gezegd, en een half uurtje later stond ze op de stoep. Cosmic reageerde zoals ze bij vreemden reageert, beetje terughoudend snuffelen, maar al gauw werd ze wat losser. Of ze herkende haar toch, of ze vond haar niet intimiderend, dat weet ik eigenlijk niet.. Het was in ieder geval niet zo'n sterke herkenning als die Punk altijd maar haar oude eigenaar had, die kroop dan altijd bijna in hem, hihi! Afijn, wat verhalen uitgewisseld en wat dingen uitgepraat, m.b.t. ik die afstand wilde doen van Cosmic, en zij die Cosmic terug wilden, we hebben daar nooit direct contact over gehad, alleen via de stichting, en dat was blijkbaar niet helemaal lekker gelopen.

Dus even staan kletsen, Cosmic plaste bij hun binnen als ze bang of enthousiast was (deemoedsplasjes), maar dat heeft ze hier nog nooit gedaan, de keren dat ze plaste ging ze, zonder duidelijke aanleiding, uitgebreid voor mijn neus zitten plassen. Cosmic kon bij hun overal los lopen, ook op straat. Ja, dat ging bij mij de eerste maand ook beter (ze heeft een maand bij haar gastgezin gezeten), maar daarna, zodra het zelfvertrouwen kwam, ging ze steeds verder van me vandaan! Ik laat haar nu niet loslopen op straat, ik denk niet dat ze de weg op zou schieten, maar ik weet dat ze niet binnen 5 seconden voor me staat als ik roep, dus ik neem het risico gewoon niet. Ze mag dagelijks even los in het bos, waar ze niet weg kan. 

Ze wilde niet even gaan zitten, wilde niks drinken, alleen maar even kijken hoe het met Cosmic ging. Haar conclusie was dat ze hier goed zit, ze zag er ontspannen en gelukkig uit. Dus volgens mij ging ze met een goed gevoel weer weg. Ze zei nog wel dat ze haar erg misten en dat Cosmic altijd terug mocht komen, ik denk dat ze enorm veel spijt hebben dat ze Cosmic hebben laten gaan.. Cosmic vond het leuk om haar te zien maar was meer op mij gericht, keek me vaak aan, kwam vaak bij me zitten, en vond het ook geen probleem om bij mij te blijven toen haar gastouder weer weg ging.

En nu zien we elkaar over twee weekjes weer, op 5 mei tijdens de Podenco Dag. Ik ben blij dat deze ontmoeting goed is gegaan, zat er best een beetje mee in m'n maag!

Ik denk dat het ook goed is geweest hoe het is gegaan op deze manier, zo onverwachts/spontaan. Zo heb je iig geen druk en spanning van tevoren gehad en toch even wat kunnen uitpraten. De druk is van de ketel en jij hebt (nog meer) de bevestiging en rust dat Cosmic het bij je naar der zin heeft! Zal vast wel goed voelen! En wie weet komt hier nog een heel fijn contact uit voort met die mensen. Fijn om te lezen iig! Ben blij voor je!

Ja inderdaad, zo onverwacht was wel beter en het viel alles mee! En ja, dat zou fijn zijn, als ik er een leuk contact aan over kon houden!

Wat fijn dat het zo goed is gegaan.
Pak van je hart, heb je dit in ieder geval maar weer gehad.
Denk dat ze wilden zien dat Cosmic het goed had.

En dat heeft ie