Wanneer je pups moet bijvoederen, of pups zonder moeder.

Nu haal je ook wel even het totale extreme voorbeeld aan.
dit heeft voor mij niet veel meer te maken met bijvoeren of niet,
dit is dierenmishandeling en deze persoon zou gewoon niet mogen fokken.
Wanneer je als persoon tot zulke dingen in staan bent,
ben je in andere gevallen ook zo grof tegen je honden.
Durf er niet aan te denken in welke emotionele toestand de teef bevallen is.

en zo heeft iedereen natuurlijk zijn redenen.
kennissen van me waarvan hun teef binnenkort haar 2de nest krijgt, terzijl het beest gisteren denk ik net zelf 2 jaar geworden is, hebben ook hun redenen. Verkopen nog eens goed ook.

dat maakt het allemaal nog niet ok of aanvaardbaar in mijn ogen.

Teef ten alle tijde eerst...
Ik heb al 2 maal een pup die ik wou houden voor eventuele verdere fok als pup al afgescrheven omdat de verantwoordelijken de pup schade toebrachten. Met de honden is verder niets mis, zouden prima mee kunnen gefokt worden. (eerste is wel nog wat jong).

maar ik ben van mening dat als ze wat meemeken, dat je ze dan niet bewust nog eens de risico van de dracht en bevalling moeten meemaken, met alle bijkomende stresszaken.
genoeg is genoeg. Teef ten alle tijde eerst. Haar welzijn en geluk staan voorop.

Xtine en Talia,

Ik ben het absoluut met jullie eens. Als fokker ben je voor de volle 100% verantwoordelijk voor je hondje en dus ook voor de pups.

In de mensen wereld krijgt een baby ook flesmelk, dus waarom niet bij puppies?

Ik vind dat dat een verplichting moet zijn voor elke fokker; vechten voor het leven van een pup.

het verschilt natuurlijk per situatie, ik zou niet weten wat ik moest doen wanneer ik voor de keuze zou gesteld worden: pups of moederhond? ik heb hier geen ervaring mee dus daar kan ik niet over oordelen, maar als beiden in leven kunnen blijven zou ik (INDIEN NODIG) de pups bijvoederen (wanneer er GEEN andere mogelijkheid is en de pups anders verhongeren en overleiden).

Voor een mensenbaby is moedermelk ook beter dan flesmelk.. Ik vind wel dat je eerst alles op alles moet zetten om moedermelk te geven. Maar als het echt niet anders kan heb ik geen problemen met het geven van een fles.

Vechten voor het leven van een pup hoeft ook niet altijd. Als een pup medisch niet gezond is (bijv. een gespleten gehemelte) en daar de rest van zijn leven mee zal lopen kwakkelen, nee dan zou ik niet vechten voor die specifieke pup.

Als de keuze echt neer komt op OF moeder OF pups ja dan gaat moeder toch wel voor hoor.

ik denk dat ik ook voor de moederhond zou kiezen, maar heb hier geen ervaring mee dus kan ik moeilijk daarover oordelen vind ik

Ja oke ik heb ook nooit voor de keuze gestaan gelukkig. Maar ik weet wel zeker dat als ik voor Yuna of haar pups moest kiezen ik voor Yuna kies.

ow, maar ik durf te wedden dat als die fokker zich hier zou aanmelden, iedereen haar zou bejubelen over hoe ontfermd zij toch is over haar pups....
dat de waarheid verzwegen wordt dan, zou niet geweten zijn.

Ik opteer dan liever voor de harde waarheid. kom ik vaak wel misschien ongevoelig over, maar ik kan wel van mezelf zeggen dat ik nooit of te nimmer verhalen ga verzinnen om positief voor de dag te komen.
Dan maar "gehaat" door velen. Als een pup dus sterft bij mij, zal ik dat ook zeggen. Ook al komt dan het verwijt van andere dat ik er volgens hun niet genoeg voor gedaan zou hebben.

Er staat hier boven ergens dat je ten volle 100% verantwoordelijk bent voor je pups. Daar ga ik volledig mee akkoord. Alleen vul ik die verantwoordelijkheid op bepaalde vlakken anders in.

Ik denk niet dat je die verantwoordelijkheid anders in vult hoor.
Denk dat je je verantwoordelijkheid ten volle neemt.
Denk dat je daar heel correct en open over bent.
Je haalt uiteraard een paar extreme voorbeelden aan,
en inderdaad, niet iedereen doet wat hij zegt te doen,
kan je nooit controleren uiteraard.

Kan enkel zeggen dat ik momenteel een nestje van vijf pups heb.
Zeven geboren, twee te klein en gestorven, en dat dit dus ook gewoon zo op mijn site staat.
Dat is de realiteit.
Waren niet volgroeid en wou ze niet in een zuurstoftent gaan leggen hoor.

Maar wanneer bvb morgen de  moederhond een keizersnede zou hebben en er loopt iets mis en ze sterft.
Dan ga ik echt wel de pups voeren en niet laten sterven.

Dit slaat natuurlijk helemaal nergens op. De moeder de kist in slaan. Dit is weer het andere uiterste. Dan ben je voor mij geen fokker maar een dierenmishandelaar.
Maar de pups gewoon dood laten gaan als de moeder ze links laat liggen, sorry maar dat gaat bij mij ook niet op. Er zijn ook duizenden voorbeelden waarbij het na het bijvoeren hartstikke goed is gegaan. Zoals ik al eerder vertelde. Wij zorgen ervoor dat de hond gedekt wordt en dan moet je ook voor de pups zorgen. Aan de natuur overlaten is niet goed, er is aan een bewuste dekking waar wij als mens voor gekozen hebben weinig natuurlijks aan. In de natuur kiest de reu de teef zelf uit en hier beslissen wij maar even wat zich moet vermenigvuldigen.

En om op de spons terug te komen. Het nadeel is dat je niet weet wat de pup binnen krijgt.

Wanneer de pup bij de moeder drinkt weet je uiteraard ook niet hoeveel de pup binnen krijgt.
Stopt automatisch met drinken wanneer voldaan.
Ik denk dus dat met dat systeem de pup ook stopt wanneer hij voldaan is.
Je kan natuurlijk ook meten met hoeveel melk je begint en zien hoeveel er overblijft.
Uiteraard even testen hoeveel de spons opneemt.

Nu ik heb anders toch al 2x uit mogen wijken naar een 2de reu omdat mijn teef de eerste niet moest.....dekkingen gaan natuurlijk, t opgroeien vd pups ook. Zou zelf ook geen gefleste pup willen hebben. Waarom zelf wel doen dan?

1x geflest bij een nest dat door stress bij de teef (reactie op mijn eigen stress vanuit de privé situatie) te vroeg (echt prematuur, dag 55) geboren was. Op 1 na alle pups overleden in de eerste week. Na 14 dagen leefde nog 1 reutje. Deze heb ik toen 3x per dag bijgevoerd met geitenmelk & bij z'n moeder gelaten. Pupkopers ook ingelicht (deze was overigens voor Maart geweest) & die hebben een eerlijke keuze kunnen maken. Uiteindelijk is hij enkel voor t werk weggegaan zodat ik zeker weet dat er niet mee gefokt wordt. Al is t een reu.

Ik ben het tot nu toe helemaal met je eens Xtine...

Overigens al die goed opgegroeide gefleste pups, waar zijn die terecht gekomen? Huishond of als topsporter/werkhond of mss zelfs om ingezet te worden voor de fok?

& dan zeker in t laatste geval ook nog verbaasd zijn dat er steeds meer problemen bij de fok voorkomen

Nou in mijn geval...

Ik verkoop sowieso al mijn honden als huishonden. Prima als mensen wat met de hond willen doen, doelen hebben. Maar in de eerste plaats zijn en blijven het voor mij huishonden en zal ik ze dus ook alleen die benaming geven. (dit bedoel ik niet veroordelend, gewoon even om uit te leggen hoe het bij mij werkt)
Maar een van deze hondjes mag binnenkort verschijnen op de pre-selectie NK agility. Deze staat momenteel eerste in de competitie in zijn klasse en dat met pas 2 1/2 jaar. Dus ja die kun je naast een huishond ook wel een aardige sport/werkhond noemen ja... En toen die bijna 1jr oud was is die ook nog 'Best of Breed' geworden tijdens een clubmatch, en voor schapendrijven heeft die ook duidelijk talent (dit heeft die echter vooralsnog alleen nog maar recreatief gedaan dus niet in competitie verband).

In mijn ogen is het echt een broodje aap verhaal dat gefleste pups dit op de een of andere manier 'doorgeven' aan de volgende generatie en dit erg schadelijk voor de hond is. Ik heb het dan wel over huishonden hè (en uitzonderingen daar gelaten want die heb je altijd natuurlijk)! Werkhonden e.d. heb ik weinig mee dus ook niet voldoende verstand van om een goed oordeel over te kunnen vellen, ik durf dus niet te zeggen wat voor invloed het op honden met zo een doel heeft. Maar mijn mening is dus dat het als huishond (en laat ik het 'amateur' sporthond noemen, bij deze honden ook) niet zozeer van invloed is op de hond.

Maar goed ik wou me niet echt mengen in de discussie hierover en nu doe ik het toch... Kon het niet laten in dit geval maar ik hou het graag hier bij als jullie het niet erg vinden.

(nogmaals is niet bedoelt om iemand aan te vallen dit, ik respecteer ieder zijn mening over dit onderwerp ik deel ze alleen niet allemaal vandaar ook deze reactie)

Een forum is er toch ook om te discussiëren & niet om elkaar enkel de hemel in te prijzen....

Daarnaast ga ik er wel vanuit dat de moederzorg in t nest doorgegeven wordt & dat een teef die zelf als pup geflest is door wat voor omstandigheden dan ook dus niet de juiste basis qua zorg voor puppen vanuit de teef heeft meegekregen & daardoor zelf ook weer niet goed voor de pups kan zijn omdat ze t niet "snapt"

In ons geval had moeders te weinig melk om de pups goed genoeg te kunnen voeden. Maar ze had wel melk. De pups kregen dus een combinatie van moedermelk en flesmelk dus het was hier niet alleen flesvoeding. Moeders heeft dus het grootste deel alsnog zelf gedaan, wij hebben alleen wat geholpen.
Dat is anders dan een pup die alleen maar flesvoeding heeft gehad dat begrijp ik.

Ik ben even in de war, maar wil graag meer weten.

Gaat het nu on het feit dat de pups minder of geen moedermelk hebben gehad, of omdat ze geen zorg hebben gehad van moeder hond in het algemeen? Bij ons was het namelijk wel zo dat een ander teefje alle andere zorgen over nam (poetsen, bemoederen, spelen, opvoeden enz).

Ik dacht eerder dat het met de moedermelk te maken zou hebben dan met de zorg eigenlijk.

Het voeden van pasgeboren puppies is instinctief.
Dit wordt niet aangeleerd.

Het is dus niet omdat een pup met de fles grootgebracht wordt dat ze haar pups niet zal voeden wanneer ze geboren worden.

Beiden wat mij betreft

& juist als ze t dan niet doen & je gaat t over nemen ben ik van mening dat je instinct verlies in je lijnen brengt....

Maar de teef heeft om een reden nier genoeg melk. Met een eerste nest kan je t niet weten (zeker niet als er gezwegen wordt), maar als je ofwel nog eens met die teef fokt of een nakomeling dan weet je t wel & ben je in mijn ogen verkeerd bezig