jullie advies gevraagd mbt alleen leren zijn

Hallo allemaal,
graag zou ik jullie advies ontvangen. Wij hebben een teef van 4 jaar uit een "asiel" gehaald. Ze is een labrador kruising. We weten weinig of eigenlijk niets van haar verleden, we weten dat ze is afgestaan en daarna nog in ieder geval bij 2 andere eigenaren is geweest waarvan er waarschijnlijk 1 te weinig thuis was en bij de ander zat ze alleen in de keuken (?) we weten daar het fijne niet van, het "asiel" was er nogal vaag over. (ik zet asiel tussen haakjes omdat ik van mening ben dat de plek waar ze vandaan komt de term asiel niet zou mogen dragen maar dat is een ander onderwerp)
Ook zou ze misschien mishandelt zijn. Maar we weten dat dus ook niet zeker.
Ze is heel lief,wil heel graag erbij horen, aandacht en het goed doen zeg maar. Ik moet zeggen dat als ik zie wat ze nu al kan en hoe het nu gaat dat ik echt denk dat we er een fantastische hond aan gaan hebben! Maar nu dan mijn vraag. 
Hoe denken jullie dat we haar het beste kunnen leren alleen te zijn? Tips, adviezen, meningen zijn zeer welkom! Wij hebben al eerder een hond gehad die we van pup tot overlijden hadden en deze hebben we dat dus als puppie heel rustig aan stapje voor stapje geleerd. Maar deze hond heeft al een (voor ons onbekend) verleden. Hoe ga ik nu beginnen? Ze is hier een paar dagen en we hebben haar nog niet echt alleen gelaten omdat we niks willen forceren voor we een "plan" hebben. Ze is wel af en toe heel even alleen als ik ga plassen en dat vind ze al erg, dan is ze onrustig en maakt zelfs geluid. 
Hoe zouden jullie dit gaan aanpakken?
P.S: we zijn niet van plan haar vaak en lang alleen te laten, laat dat duidelijk zijn maar ze moet natuurlijk wel gewoon alleen kunnen blijven als we een boodschap op iets dergelijks gaan doen.

http://www.petsplace.nl/training_hond_alleen_leren_zijn/a/hond-alleen-leren-zijn
Als je deze link even kopieert en opent in een nieuw venster, zie je daar veel tips staan

Voor ons heeft het geholpen om haar voor het weggaan veel mentale uitdaging te geven (was nog belangrijker voor haar dan lichamelijke beweging). 
Geen aandacht meer geven 20. minuten voor het de deur uit gaan.
Rustig opbouwen (met een paar minuten tegelijk).
Een Kong aanschaffen (en die dan vullen met lekkers, voor vermaak als je weg bent).
En even de hond negeren als je net thuis komt.

Succes!

Pfff dat klinkt als een hele klus. Die van ons komt ook uit een asiel, de vorige eigenaar dacht een pup van 2 maanden gewoon gelijk de eerste dag alleen te kunnen laten toen ze naar de winkel moest. Boris heeft een goede kop erop zitten dus ging blaffen. De buren bellen de politie.. mevrouw was niet blij. Het blaffen werd beloond, want de mevrouw kwam terug en gaf hem aandacht.. De weken erna deed hij het nog steeds (heel raar...) en heeft ze hem maar terug gebracht, want dit gedoe met de politie kon ze er niet bij hebben  Dankzij haar haalden wij dus een scheet van een beest met verlatingsangst in huis!
Wij hebben als advies gekregen: de eerste weken niet alleen laten, achter je aan laten lopen, zodat de hond weet waar jij heen gaat als je achter de wc/tuin/slaapkamerdeur verdwijnt. Als jullie elkaar beter kennen en je merkt dat ze niet meer meteen overal mee wil lopen in huis en er dus meer vertrouwen is dan kun je met mini-stapjes afstand gaan opbouwen. Hoe dat te doen, daar zijn vele manieren voor. Probeer veel te lezen en kies uit wat bij jou en jouw leven en jouw hond past.
Wij zijn nu zover dat hij, als je op een hele stapsgewijze manier, het huis verlaat hij dat zeker een uur kan. 's Avonds langer, want dan slaapt hij vooral! Het is dus niet altijd makkelijk met boodschappen en andere dingen, maar dat zien we toch echt als ons probleem.. we willen voorkomen dat hij een slechte ervaring heeft en weer terugvalt. Dus wij hebben dagopvang geregeld voor als we allebei overdag moeten werken en verder maken we gewoon goede afspraken over wie wanneer wat kan doen.
Ik wens je veel succes, fijn dat het zo'n lieve hond is, dan weet je extra goed waar je het voor doet!

bedankt voor de reacties.Lien ik kan me erg vinden in je verhaal. 
Wij hebben haar ook nog helemaal niet alleen gelaten. Als we naar bed gaan (boven)gaat ze mee, ze slaapt in haar mand voor ons bed. Overdag gaat ze overal mee naar toe. Alleen als ik naar het toilet ga wat in het halletje naast de woonkamer is dan doe ik de deur dicht van het toilet. Dan moppert ze, een soort brommetje en daarmee is dat klaar. 
We gaan het met hele kleine stapjes proberen op het moment dat we denken dat ze er klaar voor is. Wat die stapjes zullen zijn weten we nog niet, daarvoor wil ik graag eerst meer ervaringen lezen en kijken naar de hond hoe ze reageert.

Wat een verhaal weer, fijn dat de hond nu bij jullie is.

Hou ons op de hoogte Dana, en inderdaat stapje voor stapje in het tempo wat ze aankan, voor de ene hond kan je met 1 minuut beginnen, voor de andere is een start van 10 seconden goed. Hou ook een soort intervalschema aan zou ik adviseren. Dus niet steeds opbouwen en iets langer alleen laten, maar soms ook eens weer heel kort.

Ze loopt nu nog heel veel achter jullie aan schrijf je, ik zou dat lekker zo laten hobbelen, ze heeft blijkbaar nog heel veel steun nodig. Hou een rustig vast dagschema aan waar jullie elkaar door en door leren kennen, maak de wandelingen nog kort en saai want veel heeft ze blijkbaar nog niet meegemaakt en ook dat moet stapje voor stapje uitgebreid worden. Onderweg af en toe een leuk snuffel/zoek of aandachtspelletje om te leren dat de wandeling iets leuks en ontspannends is voor jullie samen.

Als je haar de eerste keer alleen laat zou ik van tevoren een wandeling maken of flink met haar spelen zodat ze moe is en misschien gaat slapen. Als je weggaat zou ik wat lekkers geven in de kong, zodat ze even bezig is. En misschien de radio of tv aan laten, zodat ze stemmen hoort alsof er iemand thuis is.

Als ze heel waaks is zou ik dat laatste niet doen. Als ze vreemde stemmen hoort zal ze dan juist gaan blaffen

Succes!!

Bij deze even een update.We hebben haar nog steeds niet echt alleen gelaten want het gaat gewoon nog niet.
1 klein stapje zijn we wel vooruit, ik kan plassen zonder dat ze gaat piepen. En ze loopt in huis niet meer steeds achter ons aan, dat gaat echt wel iets beter. Maar laatst was mijn vader hier in huis aan het klussen en besloot ik dochter van school te halen en Dana hier te laten. Nou toen bleek dus dat dat ook niet kan. Het boeit haar niet dat er iemand in huis is, als wij weg zijn is het paniek in de tent.
Ze is in ieder geval enorm aan ons gehecht dat is dan wel weer het positieve maar de verlatingsangst is echt enorm.
We hebben nog een hele lange weg te gaan.

Zou het op dezelfde manier aanpakken als met een pup die nog niets weet, denk ik.
Edit: Oh lekker mosterd na de maaltijd..

Misschien vond ze het geen goed idee om met je vader samen achter te blijven' maar toch goed dat het verder al wat beter gaat in huis.

Misschien heb je ook iets aan deze tips

http://www.moniquebladder.nl/verlatingsangst-doe-er-iets-aan/

Nou daar ben ik weer, en nu wegens nare ontwikkelingen 
(kan ik de titel van dit bericht aanpassen?)
Het gaat namelijk niet goed. Dana laat in de afgelopen dagen weer wat ander gedrag zien. Zo klom ze gister ineens op de bank, even later op de stoel en s avonds op ons bed. Dingen die niet mogen en ze ook niet eerder probeerde. Dit is natuurlijk niet iets heel ergs maar ik zeg het er even bij om aan te geven dat er iets in haar gedrag is veranderd. 
Vervolgens heeft ze vanmiddag mijn zoontje gebeten! We hebben al vanaf het begin de indruk dat we erg moeten oppassen met haar omdat ze af en toe op hem reageert met een knauw/snauw maar nu heeft ze hem echt gehapt zeg maar. En dat zonder echte aanleiding, hij deed niets bij haar. Na dit "incident" bleef ze ook naar hem loeren, we hebben ze dan ook uit elkaar gehouden de rest van de dag, maar dat is natuurlijk geen doen. We zitten met de handen in het haar en weten niet wat we met deze situatie aanmoeten! Iemand een idee wat we nu moeten doen?

titel aanpassen kan aan de onderkant van deze pagina. Weet niet of dat als gast lukt. Laat maar even weten als het niet lukt, geef dan de gewenste titel op, dan roep ik een Moderator om de titel te wijzigen.

Ik heb me ondertussen ook maar aangemeld zodat ik geen gast meer ben Bedankt Loesje!
De titel aanpassen lukt mij inderdaad niet,denk dat het niet gaat omdat ik het topic als gast ben begonnen. Ik weet ook geen goede titel maar het probleem is groter geworden dan het niet alleen thuis kunnen blijven, vandaar.

Jeetje...dit is toch wel heel serieus als je hond gaat happen naar je kind. Als ik jou was zou ik een gedragstherapeut inschakelen om je te gaan begeleiden. Zoek dan wel een erkende want iedereen mag zich namelijk therapeut noemen.

Ik weet niet hoe oud je zoontje is maar op www.minderhondenbeten.nl kan je heel veel informatie vinden over omgang hond en kind.

Ik wens je in ieder geval heel veel succes en sterkte!!

Dana,
Jammer dat er niet meer reacties komen.
Dit probleem is zeer ernstig en kan mijns inziens niet via een forum opgelost worden en inschakeling van een gedragstherepeut lijkt noodzakelijk.
Je kan tevens vast een vraag stellen aan een expert opvoeding/training bij "vragen"
http://www.hondenpage.com/expertvragen/vraagstellen.php
verwijs dan in je vraagstelling naar dit topic, omdat hier al zo veel info staat.

Ina en Loesje bedankt voor jullie reacties.  Ja dit is heel serieus en heel erg moeilijk. We beseffen maar al te goed dat we dit niet simpel kunnen oplossen en ook niet via een forum maar via dit forum hopen we wel tips te krijgen waar we het beste hulp kunnen zoeken. Ik heb dan ook zojuist het expertadvies aangevraagd, hartelijk dank voor die tip want ik was nog niet zo ingeburgerd op dit forum dat ik wist dat dat mogelijk was.Ik baal enorm van deze situatie want dit is vreselijk voor iedereen hier in huis. 
Ik ben ook erg boos, omdat het asiel tegen ons heeft gelogen. Laat ik heel duidelijk zijn dat ik weet dat een asiel het gedrag van een hond niet kan voorspellen! Maar in dit geval was het zo dat in het lijstje wat altijd op dierenasiels.com staat stond overal een ja waar een onbekend of nee had moeten staan. En dan had ik er niet eens over gepiekerd... Ook de info die de dame van het asiel gaf blijkt gewoon echt niet waar.
Ik voel me ook dom, dom dat ik niet beter heb nagedacht. Dat ik niet gewoon weg ben gegaan op het moment dat we zagen dat dit asiel niet voldeed aan de dingen die je verwacht bij een asiel. Dat een hond binnen 5 minuten wordt meegegeven zonder verdere vragen is ook echt niet ok. Maar ja, ik en mijn hart voor dieren staan dus blijkbaar mijn hersencapaciteit soms in de weg en nu zitten wij hier allemaal met de gebakken peren. Zo triest.

Beste Ina,we zijn nu bezig meerdere gedragstherapeuten te benaderen om hun visie hierop te horen.
Natuurlijk kijken we nu wat onze eigen hond betreft vooruit, maar toch kan ik de ellende van het asiel niet achter me laten. Want onze hond hebben we daar weg gehaald, maar er zitten er meer en dat zou niet zo moeten zijn, de omstandigheden daar zijn dusdanig schandalig dat dat niet zou moeten kunnen. 
Ik hoop dat dit allemaal nog goed gaat komen want ik ben gek op Dana. Maar ze heeft wel mijn kind gebeten en dat maakt dat ik haar niet kan vertrouwen. Als ik dan lees wat de tips zijn mbt kinderen en honden denk ik niet dat dit nog goed komt. Want mijn zoontje zou dus niet meer gewoon lekker kunnen spelen zoals hij dat deed en hoort te doen bijvoorbeeld. Dat gaat me toch erg ver hoor. Ik heb mij dit ook niet van te voren gerealiseerd omdat de ervaring die wij hebben met onze overleden hond en de honden waar wij regelmatig op passen heel anders is.

Goed dat je nu al bezig bent met het zoeken naar een gedragstherapeut.

Ik begrijp je reactie heel goed...echt waar!!!!  Maar ik wide eigenlijk alleen maar meegeven dat mocht je begeleiding gaan krijgen dan moet je proberen er vanuit te gaan dat het goed gaat komen, dus er positief in staan.

Wens je heel veel sterkte en hoop van harte dat het goed komt.
Hou je ons op de hoogte?

Dana.
Wat een drama voor jullie. Heeft de hond je zoontje doorgebeten; m.a.w. had hij een wond(je)?
Een heel slecht asiel zo te lezen en ze beseffen niet wat ze nieuwe eigenaren aandoen door zo onzorgvuldig en ongeïnteresseerd een hond te plaatsen.
Een asiel hoort te zorgen dat een te herplaatsen hond geschikt is voor de gezinssituatie van de adoptanten en de hond op deze manier een blijvend thuis krijgt. Een hond hoort een aanwinst te zijn voor een adoptant ook al zal er wel mee gewerkt moeten worden om bepaalde dingen aan- of af te leren.
Was het asiel in Nederland of in Belgïë?

Als je de omgeving noemt waar je woont, kan een forumlid misschien een goede gedragstherapeut adviseren.

Ina: ik begrijp het! En ja als je ervoor gaat moet je er 100% voor gaan! 
Ik hoop dat me dat gaat lukken, want als ik lees op de site van "minderhondenbeten" wat ze daar allemaal zeggen betreft de omgang tussen kinderen en honden heb ik het idee dat dat niet gaat lukken. 
Loesje het asiel zit in Nederland, We gingen ervan uit dat het in orde zou zijn omdat we Dana vonden op de site van dierenasiels.com.  Nu weten we ondertussen dat dat helaas niets zegt.

Het gaat wel lukken om een goede gedragtherapeut te vinden, we hebben gelezen waar een therapeut bij aangesloten moet zijn en hebben een aantal goede gevonden. (een site kan al veel duidelijk maken ) We wachten de reacties af en houden tot die tijd kinderen en hond uit elkaar, een hele opgave kan ik je vertellen 

Ina ik ben het met je eens. Veranderingen kunnen veel gedragsveranderingen veroorzaken.

Maar dat staat los van het feit dat dit een slecht asiel is. Geloof mijn nou maar dat dit asiel verre van normaal en fris is. We zijn er ondertussen ook achter dat we daar niks tegen kunnen beginnen, de verwaarlozing en of mishandeling moet wel heel heel erg ernstig zijn wil er ingegrepen worden. "Geweldig" land leven wij toch in mbt dierenwelzijn 

Maar goed, wij zitten hier nu dus echt in de huilmodus.
We hebben ondertussen meerdere therapeuten gesproken en n.av van ons verhaal en feiten zegt iedereen hetzelfde: deze hond moet herplaatst worden en dan bij iemand die er heel veel tijd in wil stoppen in de hoop dat ze te trainen mbt haar gedrag en deze persoon moet in ieder geval ook geen kinderen hebben want dat kan gewoon niet.
Dus.Slik.Huil.Wat een drama.

Ach...dat is verschrikkelijk. Ik neem aan dat er dan nog meer aan de hand is als ze je dat adviseren. 
Wat ontzettend triest en wat ontzettend moeilijk voor jullie. Wens jullie heel veel sterkte en hoop dat jullie een fijn thuis kunnen vinden voor jullie hond.

Dana,
Wat ik vreesde moet helaas gebeuren. Dit probleem is voor jullie als jong gezin niet onder controle te krijgen.

Ik meen te begrijpen dat je hond uit een Nederlands asiel komt.

Wat een drama mede door de schuld van dat rot asiel. Als er misstanden in een Nederlands asiel zijn, kan je dat melden bij de dierenbescherming of hondenbescherming. Bij de hondenbescherming kan je telefonisch contact opnemen met een inspecteur in jouw regio

https://hondenbescherming.nl/ik-wil-helpen/ik-wil-hondenleed-melden/

Heel veel sterkte; dit gaat je niet in de koude kleren zitten.

Loesje dank je wel.Ik ga aan de slag met je tip mbt hondenbescherming maar ben nu vooral erg druk met zoeken naar een plek voor Dana.
Ik zou haar natuurlijk naar het asiel terug kunnen brengen maar jullie begrijpen dat dat geen optie voor mij is.  Ben nu dus op zoek naar herplaatsingssites en dergelijke. Heb haar ook op MP staan maar denk niet dat ik haar via marktplaats naar een nieuw plekje laat gaan als jullie begrijpen wat ik bedoel 

Ik ben echt begaan met jullie moeilijke situatie en vind het van veel dierenliefde/hondenliefde getuigen dat je probeert om Dana zorgvuldig te herplaatsen. Ze heeft in ieder geval een baas nodig die ervaring heeft met honden met problematisch gedrag.
 
Op de volgende websites kan je een advertentie zetten. Ik zou wel heel eerlijk zijn over het gedrag van je hond, want het zou heel fijn zijn als ze eindelijk een vast adres krijgt. De veranderingen komen het gedrag niet ten goede.
 
http://www.baasjegezocht.nl/index.php?l=1&mid=2&dn=4
 
http://www.shhh.nl/
 http://www.verhuisdieren.nl/Over-ons/Waarom

Dank je wel.
Ik vind het erg moeilijk, we willen inderdaad een goede plek voor haar maar ik ben bang dat het best even kan duren tot we die vinden. En tot die tijd is het hier allemaal wel erg moeilijk, mijn man is de hele dag van huis voor zijn werk en dan moet ik dus 2 kinderen en een hond goed in de gaten houden terwijl ik ook het dagelijks leven hier probeer door te laten gaan (ik moet bijvoorbeeld ook wel eens plassen)

Ik ga met de linkjes aan de slag, ze staat sinds vanmiddag al op baasjegezocht, de shhh stond al op mijn to do list en verhuisdieren had ik zelf nog niet gevonden dus daar ga ik zo ook naar kijken.
Bedankt voor de hulp!

Dana,
Ik vergat de volgende herplaatswebsite: http://www.sosdier.nl/

Hallo Dana ik heb je een persoonlijk berichtje gestuurd met een mogelijke oplossing..
Vriendelijke groet.. Ilja

Nou we zijn al een paar dagen verder. Dana staat op diverse sites maar er zijn nog geen reacties binnen gekomen, niet 1.Wat een toestand.